belə məsələlərin həlli mürəkkəbləşir. Bu vəziyyət həmin
proseslərə
dövlət
qurumları
tərəfindən
birbaşa
müdaxilənin zəruriliyini gücləndirir. Qeyd olunanlara
əsasən demək olar ki, texnogen sivilizasiyanın inkişafimn
özü də artıq onun sərhədlərini göstərən böhranlı həddə
gəlib çatmışdır. Bu, XX əsrin ikinci yarısında qlobal
böhranların və geopolitik maneələrin baş verməsi ilə üzə
çıxmışdır.
Texnogen
sivilizasiyanın
yaratdığı
və
bəşəriyyətin mövcudluğunun özünü təhlükə altma alan
çoxsaylı problemlərdən üç başlıcası, bizim fikrimizcə,
aşağıdakılardır.
Birinci-kütləvi qırğın silahının fasiləsiz təkmilləşdiril
məsi şəraitində sağ qalma problemi. İkinci belə kəskin
problem bəşəri varlığın iki aspektinin- insanın təbiətin bir
hissəsi və fəaliyyəti ilə onu dəyişdirən varlıq kimi
münaqişə halına gəlməsi nəticəsində ekoloji böhranların
qlobal miqyasda artmasıdır. Üçüncü problem isə insanın öz
dünyasını təkmilləşdirməsi zarnanı praktik olaraq az
nəzarət etdiyi və onun təbiətinə yad olan qüvvələrin
meydana gəlməsi ilə hərtərəfli artan yadlaşma prosesləri
şəraitində insan şəxsiyyətinin biososial struktur kimi
qorunub saxlanmasıdır.
Bu cür məsələlərin realizə olunması üçün həm hər bir
dövlətdə, həm də bütövlükdə dünya birliyində fəaliyyətdə
olan təsirli strukturlar formalaşmışdır. Bu o deməkdir ki,
praktika təhlükəsizlik sənayesinin yaranması ilə bağlı
dəqiq mövqenin işlənilib hazırlanmasının zəruriliyini
müəyyənləşdirmişdir. XXI əsrin əvvəllərində cəmiyyətin
həyat fəaliyyətinin əsas amilləri onun təhlükəsizliyi,
resurs,
iqtisadi,
istehsal,
elmi-texniki
və müdafiə
potensiallarının miqdar və keyfiyyət xarakteristikalarını
94
özündə birləşdirən kriterilər sistemi, onlardan səmərəli
istifadə olunması, iqtisadi fəzanın bütövlüyünün təmin
olunması və ictimai-iqtisadi sistemin dinamik inkişaf edən
şəraitə adaptasiyası imkanlarıdır. NATO-nun fəaliyyət
istiqaməti ilə bağlı olan təhlükəsizlik toplananları ilk
növbədə aşağıdakılardır: texnogen, texnoloji, ekoloji
təhlükəsizlik və terrorizmlə mübarizə. Bu mürəkkəb
problemlərin həllində aşağıdakı hallar müəyyənedici rol
oynayır:
- Həm bu məsələlərdən hər birinin, həm də onların
prioritetlər müəyyənləşdirilməklə məcmu halında həllində
bu və ya digər amilin rolunun qiymətləndirilməsi;
- Bu məsələləri həll etməyə qabil olan konkret
strukturların və mütəxəssislərin olması;
- Mövcud resursların, onlann artırılması yollarının,
həmçinin motivasiya və stimullaşmanın realizə olunan
metodlarının nəzərə alınması ilə həmişə məhdud olan
vəsaitlərdən
istifadənin
səmərəliliyinin
iqtisadi
qiymətləndirmə üsullarının müəyyənləşdirilməsi.
NATO-nun müxtəlif ölkələrinin fəaliyyəti hüdudlarında
bu problemlərin həlli prosesində aşağıdakı elini, texniki,
iqtisadi, təşkilati məsələlərin realizə olunma metodlan
təkmilləşir: ətraf mühitin monitorinqi; fövqəladə halların
proqnozlaşdırılması,
istehsal
proseslərinin
texnoloji
təhlükəsizliyinin və istismar etibarlılığının yüksəldilməsi;
fövqəladə hallar şəraitində əhalinin müdafiəsi və onun
ilkin həyat təminatı; NATO ölkələri ərazisində istehsal
qüvvələrinin
və
yaşayış
məntəqələrinin
rasional
yerləşməsinə
təsir
etmə,
ərazilərin
və
yaşayış
məntəqələrinin texniki müdafiəsi; dağıdıcı amillərin və
fövqəladə
halların
mənbələrinin
təsir
zonalarının
95
lokalJaşdınlmasi; idarəetmə sistemlərinin daim hazır
vəziyyətdə saxlanılması, qəzaların və təbii fəlakətlərin
qarşısının alınması və onların nəticələrinin aradan
qaldırılması, əhalinin mümkün fövqəladə hallar barədə
məlumatlandırılması və onun bu şəraitdə davranmağa
hazırlanması. Sadalanan problemlərin məcmusu elə bir
tendensiyanı müəyyənləşdirir ki, onu NATO ölkələrinin
təhlükəsizlik sənayesinin formalaşması kimi xarakterizə
etmək olar.
Son onilliklər həm dünyanı, həm də dünyəvi maraqların
prioritetlərini sürətlə və mahiyyətcə dəyişdirmişdir. İndi
münaqişə hallarının təkcə sayı və miqyası yox, həm də
nəticələri tamamilə dramatik xarakter alır. Bununla
əlaqədar olaraq qeyd edək ki, həm münaqişələrin ümumi
nəzəriyyəsinin öyrənilməsi, həm də əsas münaqişə
növlərinin
özünəməxsusluğunun
təhlili
münaqişələri
idarəetmə
problemlərinə
baxmaq
imkanı
verir.
Münaqişələri idarəetmə məsələsinin qoyuluşunun özü
münaqişələrin ictimai proseslərin prinsipcə ayrılmaz
hissəsi kimi başa düşülməsindən irəli gəlir.
Dövlət təşkilatları tərəfindən keçirilən iqtisadi audit
yaxud mal və xidmətlər istehsalı prosesinin ətraf mühitə
təsir dərəcəsinin sistematik qiymətləndirilməsi vacib
proseduraya çevrilir. Hadisələrin inkişafı məsuliyyət
sahəsinin genişlənməsinə və transformasiyasına gətirib
çıxarmışdır. NATO ölkələrində baş vermiş dəyişikliklərin
müxtəlif aspektləri hüquqi məsuliyyət, alimlərin sosial
şüuru, mühəndis və digər işçilərin peşə etikası kimi
sferalarda öz əksini tapmışdır. Bu, o deməkdir ki, vəziyyət
qəti şəkildə dəyişmişdir, çünki müasir texnika insandan öz
miqyasına, məqsəd və nəticələrinə görə elə qeyri-adi
96
hərəkətlər tələb etmişdir ki, onlar artıq köhnə etika və
hüquq normaları ilə tənzimlənə bilmirlər. Heç bir etik
doktrina bəşər varlığının qlobal miqyasını, uzaq gələcək
perspektivlərini yaxud insan nəslinin sağ qalıb yaşama
problemlərini nəzərə almalı olmamışdır. Bu prosesin
psixoloji və etik mürəkkəbliyini Nobel mükafatı laureatı,
kvant mexanikasının yaradıcılarından biri, məşhur alman
fıziki-nəzəriyyəçisi Maks Bom aydın ifadə etmişdir:
«Həyatdan tamamilə ayrılmış heç bir elm yoxdur. Hətta ən
ehtirassız alimə belə, bəşəri heç nə yad deyildir: o haqlı
olmaq istəyir, intuisiyasımn onu aldatmadığına əmin
olmağı arzulayır, məşhurluq və uğur qazanmağa ümid edir
- bu məcmu, daha doğrusu bilik və məsuliyyətin sintezi
həm sosial, həm də texniki sistemlərin səmərəli idarə
olunmasına gətirib çıxaracaqdır».
Həyat fəaliyyətinin təhlükəsizliyinin NATO ölkələrinin
praktik hərəkətləri ilə bağlı əsas təminatlarının kiçik bir
hissəsinə baxılması bu problemlərə təkcə m üxtəlif dövlət,
istehsal, maliyyə-iqtisadi, hüquqi strukturların, kütləvi
informasiya vasitələrinin rəhbərlərinin deyil, həm də elmi
ictimaiyyətin geniş dairələrinin diqqətini cəlb edir, çünki
bu problemlərin həlli üçün təkcə çox böyük resursların
təmərküzləşməsi, yüksək təşkilatçılıq yox, həm də kütləvi
ictimai şüurun dəyişməsi tələb olunur.
NATO-nun qeyri-hərbi əməkdaşlığının mühüm, bəlkə
də ən vacib tərkib hissələrindən biri böhranların aradan
qaldırılmasıdır.
Alyansın
bütün
ölkələri
siyasi
əməkdaşlığın tamhüquqlu üzvləridir və onların Şimali
Atlantika Müqaviləsinə görə bərabər öhdəlikləri vardır.
Bunların arasında adı çəkilən müqavilənin 5-ci M addəsinə
uyğun öhdəlik heç də sonuncu rolu oynamır. Bu öhdəlik
97