AMEA Nəsimi adına Dilçilik İnstitutu, Sosiolinqvistika və dil siyasəti şöbəsi
___
Mayıl B. Əsgərov
LİNQVO-PSİXOLOJİ VƏHDƏT NƏZƏRİYYƏSİ
Bakı, 2015, s
.
14
lərin, paradiqmaların hamısı beyin aktivliyi nəticəsində yaranmış
dil struktur vahidləridir. Qəzetlərdə, jurnallarda kitablarda ...
yazılan məqalələr, şeirlər, hekayələr, formasından, üslubundan və
məzmunundan asılı olmadan hər cür yazılar, radioda, televiziyada
... yayımlanan verilişlər insanın beyin fəaliyyəti nəticəsində ya-
ranmış yazılı və ya şifahi nitq nümunələridir. Bütün bunlar insan
tərəfindən qəbul olunub mənimsənilmədikcə, yəni yenidən aktiv
beyin fəaliyyətləri ilə birləşmədikcə ağ kağız üzərindəki mənasız
qara əyri xətlərdən və efir boşluqlarında axan maqnit dalğaları
selindən başqa bir şey deyil. Nəzərə almaq lazımdır ki, istənilən
forma və ya nitq beyin aktivliyi nəticəsində yaranır və əsl mahiy-
yətini beyin fəaliyyətləri ilə yenidən birləşdikdə qazanır. Bu sə-
bəbdən qətiyyətlə deyə bilərik ki, nitqyaratma prosesinin nəticəsi
olaraq meydana çıxan nitq, onun mənbəyi funksiyasını daşıyan dil
struktur vahidləri, eləcə də onların bir fərd tərəfindən yaradılıb
digər fərd tərəfindən mənimsənilməsini təmin edən beyin
fəaliyyəti və təfəkkür prosesləri də ümumi və aktiv dil sisteminin
ayrılmaz tərkib hissələridir. Qısa şəkildə belə deyə bilərik ki, dilin
struktur vahidləri və beyin fəaliyyəti ümumi və aktiv dil sisteminin
tərkib hissələridir” (s.164-165).
Tədqiqatın analizinə yekun olaraq qeyd etmək lazımdır ki,
M.B.Əsgərov qarşısına qoyduğu vəzifələri uğurla yerinə yetirmiş,
məqsədinə nail olmuşdur. Onun müstəqil psixoloji və linqvistik
əsaslara, minimal vahidlərə və reallaşma mexanizminə malik olan
linqvo-psixoloji vəhdət nəzəriyyəsi əsasında təkcə nitqin deyil,
ixtiyari dil struktur vahidinin yaranma və mənimsənmə mexaniz-
mini izah etmək mümkündür.
Həbib Zərbəliyev
Azərbaycan Dillər Universitetinin
Ümumi dilçilik kafedrasının professoru,
filologiya elmlər doktoru
AMEA Nəsimi adına Dilçilik İnstitutu, Sosiolinqvistika və dil siyasəti şöbəsi
___
Mayıl B. Əsgərov
LİNQVO-PSİXOLOJİ VƏHDƏT NƏZƏRİYYƏSİ
Bakı, 2015, s
.
15
LĠNQVĠSTĠKA VƏ PSĠXOLOGĠYANIN
QOVġAĞINDA YARANAN
YENĠ ELMĠ ĠSTĠQAMƏT
Geniş mənada insan şəxsiyyəti biogenetik, sosiogenetik və
psixogenetik elementlərin inteqral vəhdətidir. Məlumdur ki,
insana münasibətdə müxtəlif anlayış və terminlər işlədilir: insan,
fərd, fərdiyyət, şəxsiyyət. Görünür, şəxsiyyət insan varlığının
müəyyən moduludur, yəni onun bir sıra keyfiyyət və vəziyyətinin
təzahür formasıdır. İnsan ən ümumi anlayışdır. O, bioloji növün
(homo sapiens) klassifikasiyası olmaqla, daha çox biososial kate-
qoriyadır. Bioloji baxımdan “növ” – adam, psixoloji baxımdan isə
“fərdiyyət” mənasında işlənilir. Fərd bioloji varlığın insan
növüdür. Şəxsiyyət isə insanı digər bioloji canlılardan fərqlən-
dirən sosial varlıqdır. Fəaliyyətin sosializasiyası prosesində insan
şəxsiyyətə çevrilir, yəni şəxsiyyətin keyfiyyətləri sosial mühitdən,
sosial-iqtisadi vəziyyətdən, mədəni səviyyədən və s. çoxsaylı
sosial amillərdən asılıdır.
J.Piaje öz çıxışlarından birində bildirirdi ki, cəmiyyətdə hər
dəqiqə minlərlə vəhşi doğulur və sivilizasiya onlardan sosial
varlıq formalaşdırır. Məhz bu deyilənlərdən də məlum olur ki,
insan həm bioloji, həm də sosial, yəni biososial varlıqdır.
Fərdiyyət isə insanın özünəməxsus, bənzərsiz, təkrarsız, fizioloji,
somatik, psixoloji, sosial keyfiyyət və xüsusiyyətlərini özündə
birləşdirən canlı varlıqdır.
Göründüyü kimi, insan son dərəcə mürəkkəb, bir çox
hallarda ziddiyyətli, hətta özü-özü ilə daim mübarizə vəziyyətində
olan varlıqdır. Ona görə də insanı öyrənən elmlərin sayı 300-ə
çatsa da, insan haqqında tam, bitkin bir fikir söyləmək mümkün
olmamışdır. Minilliklər boyu alim və mütəfəkkirlər insan haq-
qında yüzlərlə fikir və mülahizə söyləmiş, nəzəriyyələr yarat-
mışdır, lakin hələ də tam mənası ilə hamının qəbul etdiyi mövqe
ortaya qoyulmamışdır. Bəziləri şəxsiyyətin formalaşmasında
irsiyyətin, bəziləri mühitin, bəziləri də tərbiyənin rolunu həlledici
saymışdır. Bundan başqa, belə bir mövqe də vardır ki, şəxsiyyət
fəaliyyət və ünsiyyət prosesində formalaşır.
AMEA Nəsimi adına Dilçilik İnstitutu, Sosiolinqvistika və dil siyasəti şöbəsi
___
Mayıl B. Əsgərov
LİNQVO-PSİXOLOJİ VƏHDƏT NƏZƏRİYYƏSİ
Bakı, 2015, s
.
16
M.Əsgərovun “Linqvo-psixoloji vəhdət nəzəriyyəsi” adlı
monoqrafiyası da fəaliyyət və ünsiyyət prosesi əsasında insanın
nitqini, dilini və dili əmələ gətirən vahidləri öyrənməyə yönələn
növbəti bir cəhddir. Bu monoqrafiya, əsasən, dil nəzəriyyəsinə,
onun psixoloji problemlərinə, daha dəqiq desək psixolinqvistika
sahəsinə aiddir. Monoqrafiyanın əvvəlində bir sıra psixolinqvistik
nəzəriyyələr tənqidi şəkildə analiz edilmiş, daha sonra yeni bir
psixolinqvistik istiqamətin nəzəri bazasını yaratmağa cəhd
göstərilmişdir. Əvvəlcədən onu qeyd edək ki, bu cəhd kifayət
qədər uğurlu hesab edilə bilər.
Məlum olduğu kimi, psixolinqvistikanın Amerika və Av-
ropadakı ən yayğın istiqamətləri “Biheviorizm” və “Neobihevio-
rizm”dir. “Biheviorizm”in psixoloji əsasını D.Uotson tərəfindən
irəli sürülən “stimul-reaksiya” sxemi, “Neobiheviorizm”in
psixoloji əsasını isə Ç.Morrisin irəli sürdüyü “stimul-dispozisiya-
reaksiya” sxemi təşkil edir.
Rusiya və keçmiş MDB məkanında isə “Nitq fəaliyyəti
nəzəriyyəsi” daha geniş yayılmışdır. Bu nəzəriyyənin istinad
etdiyi psixoloji əsaslar L.S.Vıqotski və A.R.Luriyanın irəli sürdü-
yü “fəaliyyət nəzəriyyəsi”dir. Son dövrlərdə koqnitiv psixologiya
bazasında “Koqnitiv psixolinqvistika” istiqaməti də yaranıb
inkişaf etməkdədir.
Məşhur alimlər C.Freydman və R.Freyqer yazırlar: “Hər bir
məşhur nəzəriyyəçi insan təbiətinin müəyyən bir cəhətini
aydınlaşdırmışdır. Hesab edirik ki, hər bir nəzəriyyəçi özlüyündə
haqlıdır. Onların əksəriyyətinin səhvi ondan ibarətdir ki, yalnız
özlərinin baxış və yanaşmalarının ümumi, hərtərəfli, doğru
olduğunu zənn edirlər. Fikrimizcə, nəzəriyyəçilər bütövün və ya
tamın bir hissəsi haqqında dərin təsəvvürə malikdirlər. Onlar
inanmaq istəmirlər ki, dedikləri tamın sadəcə bir hissəsidir.
Düşünürlər ki, dedikləri ya tamdır, ya da tamın əsas hissəsidir”.
Eyni fikirləri həm “Biheviorizm”, həm “Neobiheviorizm”,
həm “Psixoloji fəaliyyət nəzəriyyəsi”, həm “Koqnitiv psixo-
logiya” tərəfdarlarına, həm də bu tədqiqat əsərində yeni bir
istiqamətin nəzəri bazasını yaradan müəllifə aid etmək olar.
Dostları ilə paylaş: |