Ankara üNİversitesi sosyal biLİmler enstiTÜSÜ



Yüklə 1,36 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə16/70
tarix12.10.2018
ölçüsü1,36 Mb.
#73162
1   ...   12   13   14   15   16   17   18   19   ...   70

32 
sonunda  eşlerin  sözleşmeyi  ayrıca  onaylaması  şartı  arandığından,  bu  süre  zarfında 
eşler boşanma anlaşmasından tek taraflı olarak serbestçe dönebilirler.
135
 
Hakimin  tarafların  ortak  boşanma  iradesi  ve  meydana  getirdikleri  sözleşme 
üzerinde  yapacağı  incelemede  hangi  hususları  göz  önünde  bulundurması  gerektiği 
önem arzeden bir konudur. Hakimin onayı, sadece taraflar arasındaki anlaşmanın iyi 
düşünülmüş ve serbest irade ile yapılmış olması hususunda değil, boşanma kararının 
iyi  düşünülmüş  ve  serbest  irade  ile  verilmiş  olması  hususunda  da  aranmalıdır.
136
 
Ancak,  hakim  hakkaniyete  uygunluk  denetimini  yalnızca  anlaşma  üzerinde 
yapabilecek;  boşanmanın  hakkaniyete  uygun  olup  olmadığı  hususunda  bir 
araştırmaya dahi girmeyecektir.
137
 
Boşanma  anlaşmasının  mahkemece  denetimi,  ekonomik  anlamda,  çocukların 
çıkarlarına  ilişkin  inceleme  saklı  kalmak  kaydıyla,  bir  eşin  diğerine  göre  daha 
avantajlı  hale  gelmesini  önlemeye  yönelik  olmalıdır.
138
  Bu  anlamda,  boşanmayı 
isteyen eşlerin, bir an önce evlilik bağından kurtulmak adına, boşanmanın ekonomik 
sonuçlarına  ilişkin  sağlıklı  kararlar  vermeksizin  anlaşma  yapabileceği  ihtimali 
karşısında  hakim;  dikkatli  olmalı,  tarafları  anlaşmanın  olası  sonuçları  hakkında 
bilgilendirmeli ve ancak ondan sonra anlaşmayı onaylamalıdır. 
ZGB 145/2 uyarınca, hakimin reşit olmayan çocukların çıkarının söz konusu 
olduğu, velayetin kime verileceği, ortak velayet
139
  halinde  kimin  yanında  kalınacağı 
gibi sorunların çözümünde re’sen hareket etmesi gereği ortaya çıkar.
140
 Çocuk, ZGB 
                                                           
135
   Özdemir, s. 56, dn. 244.
 
136
   Özdemir, s. 52.
 
137
   Özdemir, s. 52.
 
138
   Hausheer, s. 35.
 
139
   “Boşanma sırasında çocuğun velayetinin tevdii ile ilgili olarak 2000 yılında yürürlüğe giren 133. 
madde  uyarınca  çocuğun  velayetinin  tevdi  edilmesinde  ve  şahsi  ilişkilerin  düzenlenmesinde 
çocuğun  menfaati  için  önem  taşıyan  tüm  durumların  ve  yine  anne  babanın  ortak  taleplerinin 
dikkate alınacağı, velayet tevdi edilirken ve mümkün olduğu takdirde çocuğun dinleneceği özel 
olarak hükme bağlanmıştır…İsviçre Hukukunda, eşlerin ortak talebi ve kanunda aranan şartlarda 
mali  yükümlülüklere  ilişkin  anlaşma  yapmak  şartıyla  ve  esas  olarak  da  çocuğun  menfaatine 
uygun  düşmek  kaydıyla  velayetin  ortak  tevdi  edilmesi  de  bu  hükümle  mümkün 
kılınmıştır.”(Ayrıntılı bilgi için bkz. Özdemir/ Oktay, Saibe:  “Boşanma Davalarında Çocuklara 
İlişkin Kararlar Bakımından Çocuğun Dinlenme Hakkı”, Prof. Dr. Hüseyin Hatemi’ye Armağan, 
C. 2, İstanbul 2009, s. 1226, 1227). 
140
   Hausheer, s. 35; Özdemir, s. 54, dn. 235.
 


33 
144/2  gereğince,  boşanma  davası  sırasında,  kendisiyle  ilgili  tedbirlerin  alınması 
konusunda,  yaşı  ve  önemli  bir  sebebin  olmaması  koşuluyla,  mahkeme  ya  da 
görevlendireceği uzmanlar tarafından dinlenir.
141
 
Düşünme süresi sonunda, tarafların boşanma iradeleri ve anlaşma konusunda 
verdikleri yazılı onayla hakim tarafların boşanmalarına karar verir, anlaşmayı onaylar 
ve  boşanma  kararında  yer  alan  bu  anlaşma  Md.  140/1  gereğince  kararın  bir  parçası 
haline gelir.
142
 
 
b.
 
Kısmi Anlaşmalı Boşanma 
Kısmi anlaşmalı boşanmayı düzenleyen ZGB 112 şu şekildedir: 
“Eşler  ortak  bir  dilekçeyle  boşanma  talebinde  bulunabilir  ve  boşanmanın 
üzerinde  anlaşmaya  varamadıkları  sonuçları  hakkında  karar  vermeyi  hâkime 
bırakabilirler. 
Eşler,  tam  anlaşmada  olduğu  gibi,  boşanma  iradeleri,  boşanmanın  bir 
anlaşmanın  konusu  haline  getirdikleri  sonuçları  ve  diğer  sonuçlarının  hâkim 
tarafından düzenleneceği hususundaki kararları hakkında dinlenirler. 
Her  eş,  boşanmanın  üzerinde  anlaşmaya  varılamayan  sonuçları  ile  ilgili 
taleplerini bildirir; hâkim boşanma davası esnasında bu talepleri de karara bağlar.”
143
 
Bu  hüküm,  karşılıklı  rıza  ile  boşanmak  isteyen  ve  boşanmanın  sonuçları 
üzerinde tam bir anlaşma sağlayan çiftlerin yanında kısmi olarak anlaşanlara da kolay 
bir  şekilde  boşanma  imkânı  sağlamak  amacıyla  kanuna  konulmuştur.
144
  Burada 
taraflar, boşanma konusunda anlaşmıştır. Ancak, boşanmanın sonuçları konusunda ya 
hiç anlaşamamış  ya da kısmen anlaşmış olduklarından, taraflar, üzerinde  anlaşmaya 
                                                           
141
   Hausheer, s. 35; Özdemir, s. 55, dn. 236.
 
142
   Hausheer, s. 35; Özdemir, s. 65, dn. 298.
 
143
   Helvacı, s. 1153.
 
144
   Helvacı, s. 1153, dn. 4.
 


34 
varılamayan noktalarda  hâkimin  düzenleme  yapmasını kabul  ederler.  Bu düzenleme 
sonucunda,  üzerinde  anlaşmaya  varılamayan  noktalarda  hâkim  neye  karar  verirse 
versin,  tarafların  en  başta  boşanma  iradelerini  birlikte  ve  açıkça  bildirmeleri,  kısmi 
anlaşmalı boşanmanın ana unsurunu teşkil eder.
145
 
Boşanma konusundaki muhakeme ZGB 111 uyarınca gerçekleştirilecek, ciddi 
boşanma  iradesi  incelenip,  iki  aylık  düşünme  süresi  sonrasında  her  iki  eşin  de 
boşanma ve varsa kısmi anlaşma iradelerinin devam ettiği yönündeki yazılı beyanları 
alınacaktır.  Eşlerin  bu  onayıyla  birlikte  çekişmesiz  usul  sona  erecek,  boşanmanın 
sonuçlarına  ilişkin  muhakeme,  ZGB  114  vd  maddeleri  gereğince  çekişmeli  olarak 
sürdürülecektir.
146
 
Bu  maddeye  dayanan  boşanma  yargılamasında  karma  bir  usul  izleniyor  olsa 
da, boşanma kararı, bir bütündür ve kısmi anlaşma ile varılan sonuçları olduğu gibi, 
hâkim tarafından çözülen yan sonuçları da kapsar.
147
 
 
3. Tek Taraflı Taleple Boşanma 
a. Ortak Hayatın Kurulamaması 
ZGB 114 hükmüne göre: “Taraflar en az iki yıl
148
 ayrı yaşamışlarsa, eşlerden 
biri, talebe ilişkin duruşmanın başında veya tek taraflı talebin ortak dilekçenin yerini 
aldığı günde boşanma talep edebilir.”
149
 
Maddeyle,  iki  yıllık  fiili  ayrılık  süresi  sonunda,  bir  tarafa  tek  yanlı  olarak 
boşanmayı  talep  etme  hakkı  tanınmıştır.
150
  Çünkü  eşlerin  fiili  olarak  ayrı  kaldığı 
                                                           
145
   Helvacı, s. 1154.
 
146
   Hausheer, s. 36; Özdemir, s. 70, dn. 331.
 
147
   Hausheer, s. 36, Özdemir, s. 72, dn. 344.
 
148
   Başlangıçta  4  yıl  olan  ayrılık  süresi,  1  Haziran  2004’ten  itibaren  yürürlüğe  giren  19.12.2003 
tarihli Federal Yasa ile 2 yıla düşmüştür(Bkz. Hausheer, s. 33; Ceylan, s. 162, dn. 90); CEFL’nin 
tavsiye  niteliğindeki  prensip  kararında  eşlerden  biri  bir  yıldan  fazla  süredir  ayrı  yaşıyorsa, 
boşanmanın gerçekleşebileceği söylenmektedir(Şıpka, s. 169). 
149
   Helvacı, s. 1155.
 


Yüklə 1,36 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   12   13   14   15   16   17   18   19   ...   70




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə