Aqşin Babayev_______________________________________________
64
məqalələrindən biri də “Ədalət” qəzetinin 13 sentyabr 2003-cü il tarixli
sayında çap olunmuşdur. Məqalə belə adlanır: “Nazim Hikmətə iki baxış”.
Müəllif yazır: “Ümumiyyətlə götürsək, hər hansı bir hadisəni və
cəmiyyətdəki olayları iki rəngdə görmək kimi bir xasiyyətimiz var bizim.
Qara və ağ rəngdə. Buna xata da demək olar. Kimimiz Nazim üçün nifrət
türküləri söylərkən, kimimiz də heyranlıq şarkıları oxuduq”. (Çox təəssüf
ki, Tofiq Abdini çox erkən itirdik. Allah rəhmət eləsin!)
Nəhəng şəxsiyyətlərə həmişə ikili münasibət olmuşdur. Ölməz Sabirin
“Yoxsa bu ayinədə əyri görürsən özünü” fikri həmişə müasirdir. Banklarda
çek dəftərləri olan milyarderlər, acından ölənlərə rəhm etməyənlər, hər şeyi
qara eynək arxasından görənlər Nazimi necə sevə bilər? Ortada bir
kommunistlik də varsa! Tutaq ki, biz, “Sözüm Nazim Hikmət
düşmənlərinədir” adlı məqaləmdə dediyim kimi, Nazimin kommunist ruhlu
şeirlərini yandırdıq. Yerdə qalan əsərlərinə sənət nümunələri demək
olmazmı? Mən elə şairlər göstərə bilərəm ki, kommunist ideologiyası
öldükdən sonra onların da əsərləri ölüb. Amma Nazim Hikmət axı belə şair
deyil. Onun “İnsan mənzərələri” epopeyası, dram əsərləri, vətən həsrətli
şeirləri poeziya və dramaturgiya xəzinəsinin gözəl nümunələri deyilmi?
Nihilistlər elə güman edirlər ki, vaxt gələcək Nazim Hikmət tarix
səhnəsindən tamamilə silinəcək. Onlar ağıllarına da gətirə bilməzdilər ki,
Nazim Hikmət yaradıcılığı türk balalarının dərsliklərinə salınacaq, onun
haqqında sənədli filmlər çəkiləcək və bir gün mətbuatda belə xəbər işıq üzü
görəcək: nəhayət, Türkiyədə - Antalyada şairin heykəli ucaldıldı! Nazim
haqqında film çəkildi!
Film haqqındakı xəbəri oxuyuruq: “Dünyaca ünlü şair Nazim
Hikmətin 18 ilini əhatə eləyən bir zaman kəsiyini ekrana daşıyan “Mavi
gözlü dev” filmində şairin rolunu Yetkin Dikincilər, həyat yoldaşlarını isə
_______________________________________________
Nazim Hikmət qalaktikası
65
Başak Köklüqaya ilə Pelin Batu canlandıracaqlar. Filmin rejissoru Biket
İlhan, operatoru isə Metin Belgindir. “Mavi gözlü dev” filmi üçün
Türkiyənin Turizm və Kültür Bakanlığından 35 milyard türk lirəsi
ayrılmışdı.”
N.Hikmət tədqiqatçılarından biri də Azərbaycan Respublikasının
Türkiyədə-İstanbulda Baş konsolu işləmiş şair Abbas Abdulladır. Onun
“Gördüyüm və sevdiyim Nazim Hikmət” adlı kitabı Nazim irsinin
öyrənilməsi sahəsində qiymətli bir əsərdir. Həcmcə kiçik olmasına
baxmayaraq, burada çox maraqlı faktlar vardır. Abbas Abdulla yazır: “Mən
Nazimi bir türk kimi tanımışam və bir türk kimi sevmişəm. Sovetlər
Birliyində türk sözü, türk milləti bizim üçün qadağan olunanda o, bizim və
özünün türk olduğunu var səsi ilə elan edirdi. Bütün bunları dilə
gətirdiyimə görə Türkiyədə millətçilər də, solçular da mənə düşmən kimi
baxırdılar. Sağçıların kommunisti milliyyətçi kimi təqdim etməyim
xoşlarına gəlmirdi, solçuların da onun kommunistliyini dilə gətirməməyim.
Mən sözümdən dönmürəm, Nazim Sovetlər Birliyində türk idi və
türkçü idi.”
* * *
Nazim Hikmət yaradıcılığının tədqiqi ilə əlaqədar çox xoş sözlər
eşitmişəm. Ünvanıma səmimi sözlər deyilib. İstər Azərbaycanda, istər
Rusiyada, istər Türkiyədə. Sovet dövründə bu mövzuda heç bir tənqidi söz
eşitməmişdim. Müstəqillik dövründə demokratiyadan sui-istifadə edən
cızmaqaraçılar əleyhimə zəminsiz sözlər söyləməyə başladılar.
“Ədəbiyyat” qəzetinin 15 noyabr 2002-ci il tarixli nömrəsində Azərbaycan
Yazıçılar Birliyi Katibliyinin “Düşmən ocaq başında” adlı məlumatında
deyildiyi kimi: “Kimlər qaldı təhqir etmədikləri – Bəxtiyar Vahabzadə,
Aqşin Babayev_______________________________________________
66
Qabil, Anar, Fikrət Qoca, Elçin, Vaqif Səmədoğlu, Sabir Rüstəmxanlı,
Nizami Cəfərov, Aqşin Babayev, Ələkbər Salahzadə və daha kimlər,
kimlər...”
Bunların məndən istədikləri nə idi? Nəyə görə məni tənqid edirdilər?
Birinci mətləb. Nə üçün mən Rəsul Rza poeziyasını Nazim Hikmətlə
müqayisə edirəm. Hətta birisinin fikrincə, Rəsul Rzanı Nazim Hikmətlə
eyni gözdə görmək Nazim Hikmətə guya təhqirmiş. Görəsən niyə? Görəsən
bu “birisi” başa düşmür ki, Rəsul Rza Azərbaycan ədəbiyyatının yenilikçi
şairi, parlaq simasıdır. Görəsən bu “birisi” qanmır ki, Nazim Hikmət türk
poeziyasında nə deməkdirsə, Rəsul Rza da Azərbaycan poeziyasında o
deməkdir. Görəsən bu “birisi” niyə Rəsul Rza yaradıcılığında məhz
“Lenin” poemasını görür? Əvvəla, “Lenin” poeması Səməd Vurğunun
“Zamanın bayraqdarı” əsəri kimi sənətkarlıq baxımından çox yüksək
səviyyəli sənət nümunəsidir. İdeya baxımından bu günlə tərs-mütənasib
olsa da, bu əsərlər şeir-sənət baxımından yüksək sənətkarlıqla yazılmış
nümunələrdir. Bundan başqa, məgər Rəsul Rzanın yüzlərlə şeiri, “Qızıl gül
olmayaydı”, “Xalqın şairi” poemaları və başqa əsərləri, cəsarətli ictimai
fəaliyyəti onun nəhəng bir şair, şəxsiyyət olduğuna dəlalət etmirmi? Rəsul
Rza Azərbaycan Ensiklopediyasının birinci cildini həyatı hesabına çap
etdirəndə, bu “birisi” ya bu dünyada yox idi, ya da hələ döşəmənin üstündə
iməkləyirdi.
İkinci mətləb. Guya Nazim Hikmət şifahi xalq ədəbiyyatının əleyhinə
olub. Həmin “birisi” yazır: “Nazim Hikmət milli folklordan gələn hər şeyə
qarşı üsyan etmişdi.” Bəs onda “Fərhad və Şirin”, “Yusif və Züleyxa” kimi
monumental əsərlər folklor deyilmi? Nazimin xalq ruhunda yazdığı şeirlər
şifahi xalq ədəbiyyatının təsiri deyilmi? Bütün bunlar göstərir ki, Nazim
Dostları ilə paylaş: |