Časopis podružnice srpskog lekarskog društva u leskovcu
Yüklə 0,65 Mb. Pdf görüntüsü
|
nata u urgentnoj medicini, medicinsko osoblje slu ž be ima kontinuirane vežbe i obuku u pri- meni mera KPCR. Ovakav vid obuke organizu- je se u ok viru službe po planu za tekuću godinu. Edu ka cija zaposlenih obavlja se u Kabinetu za edu ka ciju, koji je deo Službe za prijem i zbrin- javanje urgentnih stanja, tako da je moguće uve - ž ba vanje zaposlenih u bilo koje vreme. Kabinet je op remljen lutkom za simulaciju, na kojoj pos- toji mogućnost uvežbavanja svih medicinskih me ra koje se primenjuju u toku KCPR, najnovi- jim algoritmima za reanimaciju Resuscitacionog sa ve ta Srbije (po preporukama ERC-a), proto - kolima za rad u urgentnoj službi i preporučenim vo di
či ma dobre kliničke prakse. U službi se vodi evidencija o prisustvu na vežbama koju ove rava načelnik službe i glavni tehničar službe. Najčešći razlog za primenu reanimacionih me ra bio je srčani zastoj (asistolija, ventrikular- na fibrilacija i tahikardija) sa 47,23% ućestalosti dok su respiratorna insuficijencija i cerebro i ka - r diovaskularna insuficijencija za trećinu, br o j ča - no i procentualno manji. Kod visokog procenta pa cijenata (86%) sa srčanim zastojem, nakon preduzetih mera kardiopulmonalne reanimacije, došlo je do povratka spontane cirkulacije, ali i po red toga, kod 14,30% došlo je do smrtnog is - ho da unutar sat vremena od primenjene reani- macije, a kod 30,21% došlo je do smrtnog isho- da unutar 24 sata od preduzetih mera reanimaci- je. Razlozi ovako visokog procenta smrtnosti, na kon preduzetih mera reanimacije i povratka sp
o ntane cirkulacije, prevazilaze postavljene ciljeve ovog rada, ali ih svakako treba tražiti u pro
gresivnoj evoluciji primarnog patološkog supstrata koji je doveo do akutnog kardiopul- monalnog zastoja. Smatramo da je stabilizacija vitalnih parame - ta ra 24 sata nakon primenjene kardiopulmo na l - ne reanimacije kod 45,50% pacijenata zado vo - lja vajući rezultat, s obzirom na uticaj brojnih ne - gativnih prehospitalnih parametara koji se mogu smatrati razlogom visokog procenta smrtnosti pa cijenata i nakon zadovoljavajuće visokog pro- centa uspešnih kardiopulmonalnih osnovnih, uz - na predovalih reanimacionih procedura koje su pre duzimane kod svih pacijenata, kada je to bilo indikovano kao i defibrilacije srca primenjene kod 78% pacijenata. Generalno posmatrano, sm - r tni ishod kod 0,47% pacijenata od ukupnog br - o ja pregledanih u službi se nalazi u literaturnim vrednostima. Analiza broja i kliničkih dijagnoza preminulih pacijenata u službi pokazuje da je vrlo mali procenat smrtnih ishoda u odnosu na broj pregledanih pacijenata, što govori o dobroj organizovanosti rada službe i obučenosti osobl- ja u primeni mera kardiopulmonalne reanimaci- je u bolničkim uslovima. Ovi se rezultati bazira- ju i na dobroj opremljenosti službe potrebnim me
dicinskim aparatima za pružanje urgentno me
dicinskog lečenja pacijenata i kontinuirane edukacije osoblja koje radi u službi u primeni mera reanimacije. Ono što smatramo jednim od bitnih razloga za povećanu smrtnost kod reanimiranih pacije- nata, kao i razlogom loših krajnjih rezultata le - če nja pacijenata kod kojih je primenjena kardi o - pu lmonalna reanimacija u službi je nedovoljan broj primenjenih reanimacionih procedura u pre hospitalnom delu: 4,55% endotrahealnih in - tu bacija u odnosu na 100% primenjenih u slu ž - bi, 7,8% EKG monitoringa, 4,8% defibrilacija, 2,38% mehaničkih ventilacija i td. Smatramo da bi se smanjio broj preminulih pacijenata i po bo - lj šao pozitivan ishod reanimacije, potrebno je da se u prehospitalnim uslovima, blagovremeno pri stupi primeni reanimacionih mera kod vitalno ugroženih pacijenata, jer je vreme koje se u tom periodu izgubi trajno nenadoknadivo i pored pri - mene svih raspoloživih mera urgentnog lečenja kritično obolelog ili akutno traumatizovanog pa - cijenta u Službi za prijem i zbrinjavanje urgent- nih stanja Opšte bolnice u Leskovcu. Ovi podaci ukazuju na neophodnost edukacije medicinskog osoblja koje radi u ovoj oblasti zdravstvene zaš - ti te (prehospitalno i hospitalno) i laika, u prime - ni reanimacionih mera. Ovo jesu i preporuke ERC-a, jer ishod srčanog zastoja i mera kardi o - pul monalne reanimacije zavise oo impleme n ta - cije smernica i njihovoj pravovremenoj primeni. Najteža komplikacija srčanog zastoja je oš te - će nje funkcije centralnog nervnog sistema. To oš tećenje je neminovno u manjoj ili većoj meri
kod svih bolesnika koji su doživeli srčani zastoj i mere reanimacije imaju za cilj, pored uspo sta - v lj anja normalne srčane akcije, i prevenciju ve - ćeg oštećenja mozga. Procena tog oštećenja je os no v ni kriterijum o stepenu i obimu kardiopul- mo nal ne reanimacije, pa se može reći da se is - hod re a nimacije procenjuje na osnovu kvaliteta kasnijeg života, sa aspekta funkcionisanja cen- tral nog nervnog sistema. Podaci iz literture gov- ore da 10-30% pacijenata nakon reanimacije ima trajno oštećenje mo z ga, a manje od 10% bo - le s ni ka nakon reanima ci je je otpušteno iz bolni - ce bez značajnih neuroloških deficita. Ako je KCPR započeta unutar 4 min od srčanog zasto- ja i uspostavljena je spo n tana cirkulacija, oko 40% bolesnika je ot pu š te no iz bolnice bez zna - ča jnijih neuroliških deficita. Neurološki status bolesnika koji je ostvaren nakon reanimacije, CPC vrednost, stepen 1, evi- de ntiran je kod 83 (19,76%) pacijenta službe, koji su nakon stabilizacije vitalnih parametara otpušteni iz bolnice. Kod 52 (12.38%) bolesni- ka, evidentiran je stepen 2 i smatra se dobrim neurološkim ishodom nakon kardiopulmonalne reanimacije. Stepen 3, 4 i 5 po CPC skali, kod ne uroloških bolesnika, koji se smatra lošim is - hodom, konstatovan kod preko 66% reanimi- ranih pacijenata u službi, značajno doprinosi lo - šim rezultatima lečenja ove grupe pacijenata kod kojih je na prijemu u službu primenjena kar- diopulmonalna reanimacija, ali ne utiče i zna čaj - no na kvalitet preduzetih reanimacionim mera s obzirom da je lečenje ovih pacijenata, nakon pri- marnog zbrinjavanja u službi, nastavljano u je - di nicama intenzivne nege službi bolnice ( ko ro - na rna jedinica, neurološki šok, jedinica intenzi - v ne nege opšte hirurgije).
Prikazana učestalost kardiopulmonalnih re a - ni macija pacijenata primljenih u službi u dvogo - di šnjem periodu, kako u kvalitativnom, tako i u kva ntitativnom pogledu kreće se u okvirima koji se bitno ne razlikuju od onih koji su dati u liter- a turi. Visok stepen razlike u primeni mera kardi o - pu lmonalne reanimacije u prehospitalnom i hos- pi talnom delu može se smatrati jednim od bitnih razloga povećanog procenta smrtnosti pacijena- ta u prvom satu kao i unutar prva 24 sata nakon prijema u bolnicu, čak i nakon visokog procenta uspeha kardiopulmonalne reanimacije i po vra - ća ja cirkulacije neposredno nakon prijema paci- jenata u službu. Ovakav zaključak nameće i po - t rebu preduzimanja odgovarajućih organiza- cionih, edukacionih, ali i logističkih mera na ni - vou okruga koji gravitira leskovačkoj bolnici. Kontinuirana edukacija i stručnost lekara i oso blja službe, svakako su bitan razlog za zna - čajan uspeh preduzetih, neposrednih, mera kar- diopulmonalne reanimacije kod svih patoloških stanja koja su dovela do ugrožavanja vitalnih parametara doveženih pacijenata u službu. Ishod srčanog zastoja i mera kardiopulmo na - l ne reanimacije zavisi o implementaciji preporu- ka za kardiopulmonalnu reanimaciju Evropskog resuscitacionog saveta (ERC) i njihovom pra vo - vre menom primenom.
1. Pavlović A. Kardio Pulmonalno Cerebralna Re a ni ma - ci ja, 2007, Obeležja, Beograd; 1-27:160-181. 2. Vučović D. Intenzivna terapija, 1998, Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, Beograd, 73-114. 3. Zheng ZJ, Croft JB, GilesWH, Mensah GA. Sudden cardiac death in the United States, 1989 to 1998. Circulation 2001;104:2158-63. 4. Atwood C, Eisenberg MS, Herlitz J, Rea TD. Incidence of EMS-treated out-of-hospital cardiac arrest in Europe. Resuscitation 2005;67:75-80. 5. Iwami T, Nichol G, Hiraide A, Hayashi Y, Nishiuchi T, Kajino K et al. Continuous improvements in ’’cahin of survival’’ increasedsurvival after out-of-hospital car- diac arrest: a large-scale population-based study. Circulation 2009;119:728-34. 6. Jacobs I, Nadkarni V, Bahr J, Berg RA, Billi JE, Bossaert L et al. cardiac arrest and Cardiopulmonary Resuscitation Outcome Reports Update and Simpli - fication of the Utstein Templates for Resuscitation Registries A Statement for Healthcare Professionals From a Task force of the Internationla Liaison Co - mmitee on Resuscitation (American Heart Asso ci ta - tion, European Resuscitation Council, Australian Re - suscitation Council, New Zeland Resuscitation Co - uncil, Heart and Stroke Foundation of Canada, In ter American Heart Foundation, Resuscitation Councils of South Africa). Circulatin 2004;110:3385-97. 7. Agarwal DA, Hess EP, Atkinson EJ, White RD. Ventricular fibrillation in Rochester, Minnesota: expe- ri ence over 18 years. Resuscitation 2009;80:1253-8. 8. Deakin CD, Nolan JP, Soar J, Sunde K, Koster RW, Smith GB et al. European Resuscitation Council
Yüklə 0,65 Mb. Dostları ilə paylaş:
|