75
başladı. Avşar elinin hər oymağına bir mahal, bir nahiyə verib,
yerləşdirdi»
34
.
Kəlbəli xan el-oymaqları mahal və nahiyələrdə yerləşdirəndən
sonra paytaxtda az miqdar qoşun saxlamışdı. Düşmənlər Urmiyaya
hücum edirlər. Tayfa ağsaqqalları güclərinin az olduğunu bildirib,
barış təklif edirlər. Elə bu vaxt Kəlbəli xanın hərəmxanasından üstü
örtüklü bir qızıl məcməi gətirilir. Örtüyü qaldırırlar. Baxırlar ki, bir
siyirmə qılınc var. Tayfa başçıları bu işarənin səbəbini soruşurlar.
Kəlbəli xan deyir ki, namusu, şərəfi olan düşmənə təslim olmaz.
Savaşmaq istəyən qılıncı götürüb, meydana getsin, təslim olmaq
istəyən örtüyü başına bağlayıb, hərəmxanaya daxil olsun.
Kəlbəli xan sonra üzünü tayfa başçılarına tutub deyir:
-Fürsəti fövt
eyləməz aqil, məgər nadan ola!
Bu sözdən sonra avşar əmirləri birləşib düşmən üstünə gedir-
lər. Qarahəsənli yaxınlığında savaş baş verir. Kəlbəli xan baxır ki,
düşmənlər uşaq kimi qarşılarından qaçır. Fikirləşir ki, qaçmaqla on-
lara qurğu qurublar. Sonra baxır ki, öz cinahının ardından 300-400
atlı əlində nizə gəlir. Düşmənlər onları görüb, qaçmağa üz tuturlar.
Kəlbəli xan düşmən qaçandan sonra köməyə gələnlərin kimliyi ilə
maraqlanır. Onlar kişi paltarı geymiş avşar qadınları idilər…
Bir il idi ki, Kəlbəli xan Urmiyaya başçılıq edirdi. Təmir xan
bir dəstə adamı başına yığıb, ora hücuma keçir. Kəlbəli xan ona
məktub göndərib sülhə dəvət edir. Nəsihət kar etmədiyini görüb
onun yerləşdiyi Dumdum qalasına yürüş edir. Öncə qardaşı Gəncəli
xanı qalanı mühasirəyə göndərdi. Qala sərhəddə yerləşirdi. Əşirətin
mərkəzi sayılırdı. Bu əşirət təəssüb üzündən Təmir xana qoşulmuş-
du. Gəncəli xan bir müddət qalanı mühasirədə saxlasa da, ala bil-
mədi. Kəlbəli xan özü onun ardınca gəldi. Avşarın seçmə oğullarını
da gətirdi. Həmin günün axşamçağısı qalanın ayağına yetişdi. Mü-
hasirəni yoxladı, hazırlığı, hücum planını nəzərdən keçirdi. Sonra
bütün qüvvə ilə sağdan, soldan qalaya hücuma başladı. Qalanın şərq
və qərb hissəsini ələ keçirdi. Bu vəziyyəti görən düşmənlər özlərini
34
Mirzə Rəşid Ədibüşşüara, Tarixi Əfşar, Təbriz, «Şəfəq», 1346 hicri şəmsi,
səh.48-49.
76
müdafiə etmək üçün qaladan çıxdılar. Günbatana qədər şiddətlə
vuruşdular. Kürdlərin çoxu avşarların qılıncına tuş gəldi. Qalanı qa-
çıb, yenidən qalada daldalandı. Sabahı gün kürdlər avşarların qorxu-
sundan qaladan çıxmadılar. Fəqət, aralıdan top-tüfəng atmaqla günü
sovdular. Kəlbəli xan gecə müşavirə çağırıb, səngər qazdırdı, yollar
çəkdirdi. Bir qatırı üç gün yedirdib, su vermədilər. Üç gündən sonra
qalanın ətrafına dolandırdılar. Qatır su xəttini tapıb, eşələməyə
başladı. Avşarlar qazıb, su xəttinə neft tökdülər. Qaladakılar bir-iki
gün də dözəndən sonra təslim olduqlarını bildirdilər. Qaladakı ruha-
nilərə quran möhürlətdirib, Kəlbəli xana göndərdilər. Kəlbəli xan
onlarla şərt kəsdi ki, top-tüfənginizi qoyub, özünüz rədd olun.
Təmir xan şərtə əməl etdi. Kəlbəli xan qənimətləri avşar döyüş-
çüləri arasında bölüşdürdü.
1630-cu ildə (hicri-qəməri 1043-cü ildə) Səfəvi və Osmanlı
dövlətlərinin sərhəddində, Həkkari vilayətinin valisi Şah Səfiyə
ərizə yazıb Səfəvilər dövlətinin tərkibinə keçmək istədi. Səfəvilər
ordusunun baş komandanı şahdan əmr aldı ki, Van qalasını ələ
keçirsin. Diyarbəkrin bəylərbəyi Mürtəzaqulu paşa Van hakiminə
yardım üçün tələsdi. Ərzurumun bəylərbəyi Xəlil paşa da 50 minlik
qoşunla Vanın müdafiəsinə yollandı. Şah Səfi Səfəvi bunları eşidib,
Çuxursəd əyalətinin bəylərbəyiləri Təhmasibqulu xanı
Kəlbəli xanla
birlikdə qızılbaş ordusuna yardım üçün göndərdi.
Bu vaxt Çuxursəd əyalətinin bəylərbəyi Təhmasibqulu xan 10
min qoşunla kürd mahmudi tayfasına qarşı hücuma keçdi. Sonra
Adilcəvaza doğru yönəlib xeyli qənimət, əsir ələ keçirərək Xoy
ətrafına gəldi. Şah Səfi Nəqdi bəy Şamlını Təbrizə göndərib, ona
əmr etdi ki, qoşunu ilə Azərbaycana gedib, orada baş verən hadisə-
lərə nəzarət etsin. Nəqdi bəy Azərbaycana çatan zaman Diyarbəkr
Sərdarı və kürd əmirlərinin 10 min nəfərdən ibarət olan qoşunu artıq
Təbriz ətrafını qarət etməyə başlamışdılar. Şəhər əhalisinin bir his-
səsi var-dövlətlərini, mallarını gizlədərək, özləri təhlükəsiz yerlərə
köçməyə məcbur olmuşdular. Belə bir anda Nəqdi bəy qoşunu ilə
Təbrizə yaxınlaşdı. Acı çayı kənarında Qızılbaş qoşunu işğalçıların
qarşısını kəsdi və orada qanlı savaş oldu. M.Y. Qəzvini yazır ki, Acı