99
Bu misralar “D
ədə Qorqud”, “Koroğlu” qəhrəmanlarını, onların döyüşkənlik
ruhunu yada salır. Müqayisə üçün “Koroğlu” dastanından aşağıdakı örnəklərə diqqət
yetir
ək:
Çıxın qovğasına paşanın, bəyin,
Zalım müxənnətin qəddini əyin.
M
ərd igid boynuna götürməz deyin,
Düşməni dünyadan silmək gərəkdir. [101, 484]
V
ə yaxud:
Qırram qayaları, yıxaram dağı,
Xanlar z
əhər içər, sultanlar ağı,
Ç
ənlibeldi qoç Koroğlu oylağı,
Şah da gəlsə, Çənlibelə qoymaram. [101, 272]
Aşıq Şenliyin qüdrəti ondadır ki, “93 qoçaqlaması”nı Qarsın və Şərqi
Anadolunun azadlığı uğrunda mübarizə aparan türk övladları marş kimi oxuya-oxuya
döyüşə atılmış, qələbəyə ruhlanmışlar.
Qeyd etdiyimiz kimi, Qarsın tərənnümü Aşıq Şenliyin də yaradıcılığında
mühüm yer tutur. Aşıq Şenliklə bağlı əhvalatların birində deyilir ki, Qarsın işğal
olunduğu dövrdə Aşıq Qarsdan Çıldıra gedərkən rus ordusuna başçılıq edən bir
erm
əni generalı ilə rastlaşır. General ona belə bir suala cavab verməsini tələb edir:
“Rus çarlığı ilə Osmanlı İmperatorluğu müharibə etdilər, qoç kimi qafa qafaya
vurdular. İndi sən Alosman dövlətinimi istəyirsən, yoxsa Rus çarlığınımı? Tez mənə
söyl
ə” [173, 20].
Silahlı əsgərlərin önündə Aşıq Şenlik heç nədən qorxmadan Osmanlı
dövl
ətinin əzəmətini tərənnüm edir. Milli qeyrət, dini təəssübkeşlik və sənətkar
c
əsarəti birləşərək aşığın vətənpərvərlik duyğularının poetik ifadəsinə çevrilir.
“İstərəm” qədifli bu qoşmada türkçülüklə islamçılığın vəhdəti Ağbaba-Çıldır aşıq
mühitinin dig
ər nümayəndələrində olduğu kimi, Aşıq Şenlik poeziyasının da
s
əciyyəvi cizgilərindən biri kimi diqqəti çəkir:
Alosman şahım var, şahlar sərvəri,
Dilind
ə salavat zikri əzbəri.
100
Qafdan Qafa, ziri-z
əmindən bəri.
Hökm etm
əyə bir tək onu istərəm. [173, 20]
Qarsı, Çıldırı, Ağbabanı, Ərzurumu, Axıskanı, bir sözlə türk-oğuz torpaqlarını
işğal etməklə kifayətlənməyən Çar Rusiyası dini-mənəvi dəyərləri də parçalamağa
çalışır, bu çirkin məqsədə çatmaq üçün ermənilərdən bir vasitə kimi istifadə edirdi.
Xalqın açıq fikirli adamları, o cümlədən saz-söz sənətkarları işğalçıların bu çirkin
m
əqsədini daim ifşa edir, milləti bu cür fikirlərə uymamağa çağırırdılar. “Aşıq
Şenliyin yaşadığı dövr tamamilə Rus-Türk müharibəsinin ən şiddətli zamanına düşür.
Bu durumda Şenlik daima milli hisslərinə sahib olmuş və daima milli mənqəbələr
yaratmış, xalqı o yola təşviq etmişdir” [173, 30]
Qeyd etm
ək lazımdır ki, Ağbaba-Çıldır aşıq mühitinin Aşıq Üzeyir Fəqiri,
Aşıq Zülali, Aşıq Nəsib və digər görkəmli nümayəndələri Çar Rusiyasının, Sovetlər
Birliyinin bütün t
əqib və təzyiqlərinə baxmayaraq milli özünüdərki, etno-milli
hissl
əri təbliğ edən əsərlər yaratmış, xalq arasında təbliğ etmişlər.
B
əllidir ki, XIX əsr Azərbaycan aşıq yaradıcılığının mühüm bir qolunu
ictimai motivli lirika t
əşkil edir. Fırıldaqçı ruhanilər, yalançı mollalar, rüşvətxor
qazılar bu cür şeirlərin əsas tənqid hədəfləridir. Abbas Tufarqanlının, Aşıq Alının,
Aşıq Ələsgərin və digər saz-söz ustalarının poeziyasında belə nümunələr sosial kəsəri
v
ə məzmun dolğunluğu ilə seçilir. Aşıq Şenliyin “Molla” rədifli qoşmasında türkün
milli v
ə dini birliyini pozmağa çalışan fırıldaqçı molla ifşa olunur. Bu şeir daha çox
siyasi s
əciyyə daşıyır. Çünki qoşma fırıldaqçı din xadiminin tənqidinə deyil, çarizmin
avantürist siyas
ətini həyata keçirməyə çalışan, məqsədyönlü şəkildə islam din xadimi
kimi yetişdirilən erməni mollasının ifşasına həsr olunmuşdur. Çıldırın Suxara kəndinə
imam t
əyin olunan erməni əsilli mollanın əsil niyyətini anlayan Aşıq Şenlik “iblisdən
alıbsan nəsihət, molla”- deyə onun iç üzünü açır:
X
əyanətdən qəlbin fasik bazarı,
Meymundan oyunbaz simsin sansarı,
L
əhcəndə görünür Moskof nazarı,
Oldun ben esferden b
əd sifət, molla. [173, 30]
101
Şeirdə işlənən vulqar ifadələr qoşmanın bədii dəyərini azaltmır, əksinə onun
siyasi k
əsərini daha da gücləndirir. Oxucu və dinləyici Moskvanın əlində oyuncağa
çevril
ən ermənilərin satqın və xəbis psixologiyasına yaxından bələd olur. Bu
m
əqamda Aşıq Şenlik yalnız saz-söz ustası kimi deyil, türkçülüyün, islam dininin
müdafi
əçisi kimi çıxış edən qəhrəman səviyyəsinə yüksəlir. Qoşmanın sosial-siyasi
m
əzmunu, məna tutumunun kəskinliyi onun ifşa üsulunun poetik ölçülərini
mü
əyyənləşdirir:
Mazarratdan fitn
ə, Nəmruddan asi,
Çing
ənədən azma, poşa borması,
Fikrind
ə var üqba, qadı yığvası,
Din, islam düşməni xəyanət, molla. [173, 30]
Aşıq Şenliyin “Əfəndim”, “İsmayıl” və sair qoşmalarında türkçülüyü ilə
öyün
ən, düşmənlərə qarşı cəsarətlə mübarizə aparan el qəhrəmanları tərənnüm
olunur. “Qay
ət milliyyətçi bir adam” olan İsmayıl bəyin igidliyini aşıq poetik
detallarla, özün
əməxsus yüksək pafosla təsvir edir:
Əflatun xub kamal əhval bilici,
Şahin caynaqlısan, tərlan alıcı,
H
ər nə zaman çəksə əyri qılıncı,
Qan etm
əmiş qoymaz qına İsmayıl. [173, 60]
“Hökmü rusların elində işləyən, Şenliyin dilində dastana çevrilən” İsmayılın
q
əhrəman və şücaətli bir igid olduğunu nəzərə çarpdırmaq üçün aşıq onu klassik
obrazlarla –
İsgəndər, Koroğlu, Zaloğlu Rüstəm və digər qəhrəmanlarla müqayisə
edir. Qoşmada poetik səciyyə daşıyan Şam, Kayseri, Hələb, Gürcüstan, İran və sair
toponiml
ər İsmayıl ağanın şöhrətinin yayıldığı coğrafi yerləri əks etdirir. “Bakıda da
fotoqrafın yazdılar; Göndərdilər Əjdər xana, İsmayıl” misraları ilə Aşıq Şenlik bu el
q
əhrəmanının Azərbaycanda da tanınıb sevildiyini bildirmək istəmişdir.
“Əfəndim” rədifli qoşmanın da məzmunu qəhrəmanlıq ruhu ilə yüklənmişdir.
Qoşmada əslən Borçalıdan olan Səməd bəyin, onun qaçaq yoldaşları İsmayılın,
Mehralı bəyin, Cavuşoğlunun və başqalarının şücaəti tərif olunur. Qoşmada kiçik
Dostları ilə paylaş: |