80 Яхлаг сайясиндя саьлам щяйат
{ِﻪﱠﻠﻟا ِنوُد ﻦﱢﻣ ﻢُﻬَﻧوُ ُﴫﻨَﻳ ءﺎَﻴِﻟْوَأ ْﻦﱢﻣ ﻢُﻬَﻟ َنﺎَﻛ ﺎَﻣَو}
“Onlara Allahdan başqa yardım edə bilən dostlar
tapılmayacaqdır.”
1
“Vəli” sözü zillət və bədbəxtlikdən qurtaran, nicat
verən mənasında da işlənmişdir. “İsra” surəsində
buyurulur:
{ ﱠلﱡﺬﻟا َﻦﱢﻣ ﱞ ِﱄَو ُﻪﱠﻟ ﻦُﻜَﻳ ْﻢَﻟَو ِﻚْﻠُﻤْﻟا ِﰲ ٌﻚﻳِ َﴍ ُﻪﱠﻟ ﻦُﻜَﻳ ﻢَﻟَو}
“Onun mülkündə heç bir şəriki, zillət və
bədbəxtlikdən qurtaran heç bir hamisi yoxdur!”
2
Demək, qeybət edənlər Allahın vilayət və
himayəsindən çıxıb, şeytanın himayəsi altına keçərək
bütün bu nemətlərdən məhrum olurlar. “Fəla
yəqbəluhuş-şəytan!” (Şeytan da onları qəbul etməz!) –
ibarəsi də göstərir ki, şeytan özü də onlara rəhbərlik
edə bilmədiyindən onları özbaşına buraxacaq!
10. Qeybətin təsirləri bəzən tövbədən sonra da
qalır:
İslam rəhbərlərindən nəql olan bir hədisdə
buyurulur:
َﻮُﻬَﻓ َبﺎﺗ اذِا َبﺎﺘْﻐُﻤْﻟا ﱠنَا َناﺮْﻤِﻋ ِﻦْﺑ َﳻﻮُﻣ ﱃِا ﱠﻞَﺟَو ﱠﺰَﻋ ُﻪﻠﻟا ﻰَﺣْوا
َرﺎّﻨْﻟا ُﻞُﺧْﺪَﻳ ْﻦَﻣ ُلﱠوَا َﻮُﻬَﻓ ْﺐُﺘَﻳ ْﻢَﻟ ْنِاَو َﺔﱠﻨَﺠْﻟا ِﻞُﺧْﺪَﻳ ْﻦَﻣ ُﺮِﺧآ
“Allah-Taala Musa ibn İmrana (ə) belə vəhy etdi: “Əgər
qeybət edən tövbə etsə, behiştə axırıncı, tövbə etməsə,
cəhənnəmə daxil olan birinci şəxs olar.”
3
Bu hədis göstərir ki, qeybət həm “həqqüllah”, həm
1 . “Şura” surəsi, ayə 46.
2 . “İsra” surəsi, ayə 111.
3 . “Biharul-ənvar”, 75-ci cild, səh.222.
Айятуллащ ял-цзма Мякарим Ширази 81
də “həqqün-nas” yönünə malikdir və onun “həqqün-
nas” yönü isə insanların digər hüquqlarından üstündür.
Çünki qeybət onların ən böyük sərmayəsi sayılan abır-
həyasını itirir və qeybət edənin qurtuluşunu hamıdan
axıra salır. Hətta bəzi rəvayətlərdə müsəlmanın hörməti
ən böyük “riba” sayılır. Necə ki, Ənəs ibn Malik
Peyğəmbəri-Əkrəmin (s) belə buyurduğunu nəql edir:
ِﻢِﻠ ْﺴُﻤْﻟا ِﻞُﺟﱠﺮﻟا ُضْﺮِﻋ ﺎﺑﱢﺮﻟا َبىْرَا ﱠنِا
“Şübhəsiz, ən böyük riba (mənfəət) müsəlmanın abır-
həyasını aradan aparmaqdır.”
1
Qeybətin fərdi və ictimai təsirləri
İctimai baxımdan qeybətin təsirləri:
1. Qeybətin artdığı cəmiyyətdə səfa-səmimiyyət,
birlik, qardaşlıq və dostluq kimi ən böyük mədəni
dəyərlər itir, həmkarlığın ilkin şərti sayılan “hüsn-
zənn” (nikbinlik) və qarşılıqlı etimad aradan gedir.
Qeybətin yayılması ilə hamı bir-birinin nöqsanlarından
agah olur, cəmiyyətdə “sui-zənn” (bədbinlik) artır,
həmkarlıq ruhiyyəsi isə azalır, birgə amal və ideyalar
unudulur və nəhayət, insanlar özlərini kütlədən təcrid
edirlər. Öncə Peyğəmbəri-Əkrəmdən (s) nəql olunan
“Bir-birinizə qarşı paxıllıq etməyin, ədavət (kin-küdurət)
saxlamayın, bir-birinizin qeybətini qırmayın. Ey Allahın
bəndələri, bir-birinizlə qardaş olun!” – hədisdən də
müəyyən qədər başa düşülür.
2. Qeybət bir çox hallarda fitnə-fəsadı, ədavət və
kin-küdurət alovunu şölələndirir. İnsanların gizli
1 . Yenə orada.
82 Яхлаг сайясиндя саьлам щяйат
eyibləri açıldıqda, bəzən ətrafındakılara da aid ola bilir
və yaxud hər hansı yolla qisas almaq, kimlərinsə abır-
həyasını aparmaq istəyənlərə dəstək verir. Bu da ki,
onların arasında ədavət toxumunu səpir.
3. Qeybətlə şəxsiyyət və hörmətini itirən insanın
günahdan qorxusu azalır. Adətən, insanlar abır-
heysiyyətlərini qoruyub-saxlamaq üçün nalayiq və
çirkin işlərdən çəkinir, yaxud belə işlərə gizli əl atırlar.
Lakin qeybətlə günah və gizli eyibləri aşkar olduqda,
artıq şəxs abır-heysiyyətinin aradan getməsindən
qorxmur. Bu özü cəmiyyətdə fitnə-fəsadın yayılması
üçün bir amil olur.
4. Qeybət qazanc baxımından da cəmiyyətə zərərlidir.
Çünki maddi və iqtisadi yönlərdə insanların etibarı,
bir-birlərinə inam və etimadı maddi sərmayələrdən
daha önəmlidir və onsuz ticari əlaqələrin durumu
azalacaq, yaxud tamamilə dayanacaqdır...
Fərdi baxımdan qeybətin təsirləri:
Qeybət subyektivliyinə görə də zülm, haqsızlıq və
başqalarının hüquqlarına aşkar təcavüz sayılır. Demək,
burada zülm nəticəsində yaranan bütün əxlaqi qüsurlar
qeybətlə əlaqədar olacaq. Bundan əlavə, qeybət bir sıra
yaramaz hisslərdən qaynaqlandığı üçün onun təkrarı
ilə bu pis sifət daha da kök salır.
Beləliklə, qeybət dəyərlər baxımından həm fərdi,
həm də ictimai əsasları laxladır. Ötən rəvayətlərdə,
eləcə də qeyd etdiyimiz ayədə buna dair nişanələr
görünür.
Айятуллащ ял-цзма Мякарим Ширази 83
Qeybətin həddi-hüdudu
1. Qeybətin şaxələri: İlk baxışda qeybət dil vasitəsilə
başqalarının eyiblərini faş etməyi bildirsə də, onun
əsl mahiyyətini nəzərə almaqla əxlaq elmi nöqteyi-
nəzərindən daha geniş məna kəsb etdiyi, hər vasitə
ilə – danışıq, yazı, işarə və yaxud ədalarla başqasının
eybinin faş edilməsini ifadə edir. Məsələn, nəql olunur
ki, bir qadın Peyğəmbəri-Əkrəmin (s) hüzuruna gəlib-
getdikdən sonra Ayişə əli ilə onun qısaboylu olduğuna
işarə edərkən, ona belə buyurur:
ﺎﻬِﺘﺒَﺘﻏأ ﺪَﻗ
“Sən onun qeybətini etdin.”
1
Başqa bir hədisdə deyilir ki, Ayişə bir qadının ədasını
çıxartdıqda, Peyğəmbəri-Əkrəm (s) ona bu işi qadağan
edir.
2
Məlum olur ki, hətta təlif və yazılarımızda,
başqalarının fikir və nəzərlərinin tənqidində çox diqqətli
olmalı, qeybət doğuran hisslərdən çəkinməliyik.
Bəzən başqasının danışığına tutulan iradlarda aşkar
qeybət, töhmət, məzəmmət, istehza, yaxud təhqirlə
yanaşı ifadələrə rast gəlinir. Yaxşı olar, yazılarımızda
başqalarının heysiyyətinə toxunan “gülünc”, “ağılsız”,
“uşaqfikirli” kimi ifadələrdən də (qarşı tərəf məlum
olmadığı, yaxud qeybət və təhqiri caiz olduğu hallar
istisnadır) çəkinək. Bəzən də kinayəli sözlərlə dinləyənə
məqsədimizi anladırıq. Bu da qeybət sayılır. Məsələn,
belə deyirik: “Bu gün filankəslə görüşümdə nələr
deyirdi...” Halbuki onu dinləyən, kimdən söhbət
1 . “Ehyaül-ülum”, 3-cü cild, səh.145; “Məhəccətül-beyza”, 5-ci cild,
səh.257.
2 . “Ehyaül-ülum”, 3-cü cild, səh.145.
Dostları ilə paylaş: |