315
Rus Ģahı Qıntal bir yumĢaq mum oldu,
Rum Ģahı Ġskəndər nəĢəyə doldu (Ġ-349).
Burada “Rus Ģahı” adı “Rum Ģahı” ilə, Qıntal adı isə Ġskən-
dər adı ilə antonim qütblər təĢkil edir.
Rusların Rüstəmi (məc. an.) – Rus pəhləvanı Tartusun kö-
məkçi adı .
Mənə Tartus adı vermiĢdir anam,
Rusların Rüstəmi sayilir bu nam (Ġ-338).
Ruyin qələsi (top.) – Körpə Arslanın Ruyindiz (bax)
qalasina iĢarədir.
Ruyin qələsinin varı boldur, bol (YG-310).
Ruyindiz (məc. top.) – Ġran Azərbaycanında Marağa Ģəhəri
yaxınlığında bir qalanın adıdır. Lüğəti mənası “möhkəm qala”
deməkdir. Ġndi Rəvəndüz adlanır. Həmin qədim və alınmaz qala
Marağa hakimi Körpə Arslanın qərargahı idi. ġair “Yeddi gözəl”
poemasında Qala gözəlinin (bax) qalasının hər bir daĢını
Ruyindizə bənzədir.
Orda iĢləməzdi oğrunun baĢı,
Çünki Ruyindizdi onun hər daĢı (YG-194).
Nizami Ruyindiz dedikdə Körpə Arslan Ģahı nəzərdə tutur.
BəxĢiĢ qızılını vermiĢdi, yenə
Yaman borclu qaldı Ruyindiz mənə (YG-309).
ġair eyni zamanda metaforik Ģəkildə Ruyindiz qalasını Yerin
mərkəzinə, qızıl məhvərə bənzədir.
Yerin mərkəzidir, qızıl məhvərdir,
Ruyindizdir, demək, çox mötəbərdir (YG-310).
Ruyintən Ġsfəndiyar (məc. an.) – “Ruyintən” Ġsfəndiyarın
ləqəbidir və farsca iki sözdən düzəlmiĢdir. “Ruyin” – sinkdən,
tuncdan düzəldilmiĢ, “tən” isə bədən deməkdir. “Tuncdan tökül-
müĢ bədən” mənasında iĢlənir.
Bir babam Ruyintən Ġsfəndiyardır,
Bu taxt ondan mənə bir yadigardır (Ġ-127).
Burada söhbət Daradan gedir. Dara metaforik Ģəkildə Ru-
yintən Ġsfəndiyara bənzədilmiĢdir.
316
Rühulqüdüs (məc. mif.) – Ərəbcə “ruhülqüds” – “müqəddəs
ruh” deməkdir və iki mənası vardır: 1. Ġsa peyğəmbərin lə-
qəblərindən biri; 2. Cəbrayılın(bax) ləqəblərindən biri. ġair
“Rühulqüdüs” dedikdə Ġskəndəri nəzərdə tutur.
Valislə Əflatun, bir də Fərfuryus
Heyrandı bunlara o rühulqüdüs (Ġ-492).
Əslində bu, “Ruhülqüds” Ģəklində yazılsa, daha düzgün olar.
Eyni zamanda bu söz Ġsanın və ya Cəbrayılın ləqəbləri olduğu
üçün böyük fərflə yazılmalı idi.
Rüstəm (məc. an.) – Ġranlıların ən məĢhur əfsanəvi pəh-
ləvanıdır. Bir sıra xariqüladə hünərlər göstərmiĢ, Keyqubad,
Keykavus, Keyxosrov zamanlarında bir çox müharıbələrdə iĢ-
tirak etmiĢ və qələbələr qazanmıĢdır. Sistan və Zabilistan hökm-
darı olan Zalın oğludur. Herakl yunanların əsatiri qəhrəmanı
olduğu kimi, Rüstəm də iranlıların əfsanəvi qəhrəmanıdır. Atası
Zalın adı ilə əlaqədar olaraq ġərq ədəbiyyatında Rüstəm-Zal
kimi də poetik obraza çevrilmiĢdir. “ġahnamə”də Rüstəmin bir
çox qəhrəmanlıqları geniĢ təsvir olunmuĢdur. Klassik ədəbiy-
yatda Rüstəm adı qəhrəmanlıq, pəhləvanlıq və yenilməzlik sim-
volu kimi iĢlədilmiĢdir.
Xosrov Pərviz Rüstəmə bənzədilir.
Atı yəhərlədi – Rüstəm kimidir (Xġ-80).
Nizami ġirvanĢah Axsitanı yenilməz pəhləvan olan Rüs-
təmin yüzünə bərabər tutur.
Onun rikabında yüz Rüstəm durar,
Yenər qarĢısında böyük ordular (LM-54).
Rüstəm, Ġsfəndiyar (qoĢa müq. an.) – ġair eyni vaxtda
Nüsrətəddin Əbubəkri (bax) həm Rüstəm, həm də Ġsfəndiyar-
la(bax) müqayisə edir.
Meydanda açdığı hünərlər ki, var,
Nə Rüstəm göstərmiĢ, nə Ġsfəndiyar (Ġ-49).
Rüstəm, Keyxosrov (qoĢa xat. an.) – Ġskəndər vəsiyyət edər-
kən öz keçmiĢ igidliklərini xatırlayanda bu adları da yada salır.
Rüstəmin bəxtindən mən soraq verdim,
Keyxosrov təxtindən xəbər gətirdim (Ġ-584).
317
Rüstəm, Keyqubad (qoĢa məc. an.) – Rüstəm ən güclü pəh-
ləvan, Keyqubad isə ən qüdrətli hökmdar rəmzidir. Xosrovun
Rüstəm və Keyqubad ilə müqayisə olunması onun daha da güclü
və qüdrətli hökmdar olmasını nəzərə çarpdırmaq məqsədi güdür.
Atı yəhərlədi – Rüstəm kimidir,
Ġçərkən görənlər Keyqubad bilir (Xġ80).
Rüstəm, RəxĢ (qoĢa məc. on.) – Körpə Arslan Ģah (bax)
əfsanəvi Rüstəm pəhləvana, həm də onun atı metaforik Ģəkildə
Rüstəmin atı olan RəxĢə(bax), Fələk isə bu ata bənzədilir.
Rüstəmdir, mindiyi RəxĢi fələkdir
Böyükdür, böyüklük verməkdə təkdir(YG-34).
Rüstəmi-Zal (an.) – Bax: Rüstəm.
Hanı Rüstəmi-Zal, Simürğ ilə Sam...(Ġ-168).
Rüstəmi-Zal, Simürğ, Sam, Firiduni-Fərhəng, CəmĢid
(qrup xat. on.) – Fəribərz(bax) pəhləvan Ġskəndərin suallarına
cavab verərkən bu adları xatırlayır. Ağıllı qoca bu fikirlə Ġskən-
dərə baĢa salmaq istəyir ki, bütün canlılar ölümə məhkumdurlar.
Odur ki, Ģahlar ədalətli olmalı nahaq qan tökməməlidirlər.
Hanı Rüstəmi-Zal, Simürğ ilə Sam,
Firiduni-Fərhəng, o CəmĢid və cam?
Yer yedi, keçmədi çox zaman belə,
Yeməkdən qarnı, bax, doymamıĢ hələ (Ġ-168).
Rüstəmlər (məc. an.) – ġair Nüsrətəddin Əbubəkrin(bax) gücü-
nü, qüdrət və əzəmətini göstərmək üçün sinekdoxadan istifadə et-
miĢdir. Məlumdur ki, “Rüstəm” adı ġərq ədəbiyyatında ecazkar
qüvvəyə malik olan pəhləvan kimi simvolik məna daĢıyır. “Rüstəm-
lər” ifadəsi isə bu simvolik mənanın təsir qüvvəsini qat-qat artırır.
Atını Rüstəmlər üstünə sürər,
Hər taxtı bəzəyər, həm də tac verər (Ġ-48).
- S -
Sacayaq (kos.) – Ulduz adı.
Sacayaq adlanan ulduz da bu an
Göyün qazanına pay verir haman (LM-185).
Dostları ilə paylaş: |