3 fevral 1886-cı il, gecə saat birin yarısı
Mənim dəfinəm!
Tanrının baxışları üstümüzdə olduğu üçün hər şey yaxşı qurtardı və indi
gecikdirmədən, dünənki qonaqlıqla bağlı düşüncələrimi sənə yazmaq istəyirəm.
Ürəyimə damanlar çin çıxdı. Kiçicik dozada udduğum kokain olmasaydı bu
qonaqlıqda, darıxmaqdan, bağrım çatlayacaqdı. Bütün qonaqlıq boyunca vaxtımı,
demək olar, yalnız səni düşünməklə keçirdim.
İndi də qonaqlığın gedişindən yazıram. O gecə Şarkonun qonaqsevər evində 40,
yoxsa 50 adam vardı, mən onları bu evdə, öncədən də, görmüşdüm. Ona görə də,
kiminləsə tanış olmağa gərək yox idi. Bu qonaqlıqda kim necə bacarırdısa elə də
əylənirdi. Mənim üçün burada ilginc olan bir iş yox idi. Məncə, elə başqaları da
burada vaxtlarını öldürürdülər, ancaq yenə necə də olsa onlar biri-biri ilə danışmaqla
başlarını qatırdılar. Mənim isə onlarla danışığım tutmurdu. Burada məni
tanıyanlardan da heç biri mənə qarşı diqqətli deyildi. Mən nəzakətlə Şarkonun xanımı
ilə salamlaşdım, görünür mənimlə danışmaq onun üçün maraqlı olmadığından,
madam Şarko, o andaca, ərinin qonşu otaqda, qonaqlarla olduğunu deyib uzaqlaşdı.
Qoca professor Şarko stulda tərpənməz oturub qalmışdı və çox yorğun görünürdü. O,
mənimlə xəstələrlə bağlı danışmağa başladı. Uzun tanışlığımız boyunca, mən yalnız
indi, onunla təklikdə çox geniş sorularla bağlı dərindən danışa bildim.
Şarkonun qızı yunan stilində geyinmişdi və çox gözəl görünürdü. Sənin
qısqanmağına yol verməmək üçün deyim, madmazel qonaq otağına gələn kimi
mənimlə əl tutub görüşdü və bir söz belə demədən uzaqlaşaraq başqa qonaqların
yanına getdi.
Qonaqlıq sona yaxınlaşanda mənimlə Jil de lya Turet arasında siyasi konuda
qızğın bir danışıq oldu. O, çılğınlıqla, Avstriyanın Almaniya ilə döyüşməli olduğunu
əsaslandırmağa çalışırdı. Mən bir az barışdırıcı danışmağa üstünlük verib, istər alman,
istərsə də avstriya vətəndaşlarının öz hakimiyyətlərinin istəklərindən xəbərsiz
olduğunu dedim. Belə danışıqlar, bir neçə səbəbdən, mənim üçün çox ağır və
sıxıntılıdır. Ancaq, mən içimdə baş qaldıran alman yurdsevərliyi duyğusunu boğub
özümü toxtaq apara bildim.
Saat on ikinin yarısında bizi yemək stoluna çağırdılar. Stolun üstündə çoxlu içkilər
və az-maz da yeyəcəklər vardı. Mən bir fincan şokolad içməklə yetindim. Bu
qonaqlığa görə incik deyiləm, onsuz da, belə qonaqlıqların hamısı elə bu sayaq olur.
Mən səninlə heç vaxt belə qonaqlıqlar düzəltməyəcəyimizi yaxşı bilirəm. Belə
darıxdırıcı gecələr kimə və nəyə gərəkdir? Ancaq, buna baxmayaraq, Şarkonun məni
çağırdığı, onun ailəsi və maraqlı insanlarla tanış olduğum, o birinci qonaqlığa görə
onlara böyük sayğı duyuram.
İndi isə, gecən xeyrə qalsın, mənim dəfinəm. Sənə ürəkdən gələn alqışlarımı
göndərirəm.
Sənin Ziqmundun
downloaded from KitabYurdu.org
Berlin, beşinci gün, 19 mart 1886-cı il
Mənim şirinliklərlə dolu xəzinəm!
Sənə deyiləsi heç bir yenilik yoxdur və mən, sənin yanına gəlməkdənsə, burada
ilişib qaldığım üçün bərk acıqlıyam. Sənin bizə qonaq gələsi xanım qohumun da hələ
gəlib çıxmayıb və açığını desəm, mən onun belə gözlənilməz gəlişindən bir az qorxuya
düşmüşəm. İndi mən gərək, vaxtın mənim üçün çox dəyərli olduğu bu durumda, bir
həftəmi də bu çağırılmamış qonağın qulluğunda durmaqla itirəm. Ancaq yenə də
qarşıdan, dincələ və əylənə biləcəyim günlərin gəldiyini bildiyimə görə bir az
ovunuram.
Mən çoxdandır, olduqca əməksevər, doğrucul, qoçaq və götür-qoylu olmuşam və
sözün düzü, belə, başqalarına görk olası birisi olmağım məni artıq bezdiribdir,
ürəyimdən bütün bunları bir qırağa tullayıb, nəsə bir şuluqluq salmaq keçir.
İstəyirəm, sənə, gecikdirmədən, bir xəbər də verim, Hammerşlaqın Breslauda
yaşayan kürəkəni professor L.-dən məktub almışdım. O mənim də uzaq qohumum
olan, öz qardaşı arvadına baş çəkməyi xahiş eləmişdi. Mən artıq onun bu istəyini
yerinə yetirmişəm. Sözün düzü, bütün bunlar məni bezdirir, axı mənim üçün indi vaxt
çox dəyərlidir və indi görməkdə olduğum öz başlıca işimdən heç vaxt indiki kimi
sevinc duymamışam.
Müəllimim Şarko ilə bağlı mənim çox parlaq və yüksək dəyəri olan xatirələrim
vardır, bu xatirələri yalnız səninlə birgə keçirdiyim son görüşümüzdən qalan
xatirələrlə tutuşdurmaq olar. Doğrudan da, Şarko ilə bu tanışlığımızdan, nəsə çox
gözəl olan duyğular yaşadım və bu duyğuları kimsə mənim ömrümdən silə
bilməyəcəkdir.
İş yoldaşlarımla çox götür-qoylu dolanmağa çalışıram. Öz kimliyimi və iş
bacarığımı ucuz tutmaqdan qaçıram.
Burada, bu ayın iyirmi ikisində başlayacaq, tətil kursları adlanan mühazirələrə
qatıla bilmədiyim üçün üzgünəm.
Ah, sevdiciyim, mənimlə görüşdən qaçmağın sənin, kiçik də olsa, yanlışındır. Mən
indi özümün xoşbəxt olmağı ən yaxşı bacara biləcək çağlarımı yaşayıram və bu
xoşbəxtliyin acıyam. Mən hələ bir neçə həftə də burada qalmalı olacağam, sonra isə
Vyanada ev kirələməyə çalışacağam və yayda biz evlənəcəyik. Daha sonra biz
əlimizdə olan, mənim bu yeddiaylıq ezamiyyətim zamanı qazandığım nə varsa
hamısını dəyərləndirib, onunla necə dolanacağımızın üstündə düşünərik.
Gözəl diləklərin əlçatmaz olmağı insanı çox ağrıdır. Mən günü sabah və birisigün
sənə bağışlaya biləcəyim və səndən ala biləcəyim öpüşlərin ancaq bir xəyal olaraq
qalmasından çox üzülürəm. Ancaq bax ha, sən də qarşıdakı görüşümüzdə, beləcə
əlçatmaz olacaq və məndən qaçacaqsansa, onda mən də indidən işimi bilim, burada
downloaded from KitabYurdu.org
daha çox gecikməklə, sənin bu yamanlığına cavab verim. Axı Hamburqa bilet bir də
yalnız beş gündən sonra olacaqdır. Mənim bu yaxın günlər üçün qurduğum planlar
baş tutmasa da, ancaq mən belə bir taleyə heç cür boyun əymək istəmirəm.
Mən anlaya bilmirəm, səndə bu son günlərin üzgünlüyü nədəndir? Sənə, adını
gizləyərək, o buketi göndərən kimdir? Yoxsa bunu sənin keçmiş adaxlın Huqo Kadiş
göndərib, bununla da səninlə keçmiş ilişkilərinin barışla qurtardığını bildirmək
istəmişdir?
Çox yüksək çevrələrdə məni gözləyən görüşün
20
baş tutacağını gözləyə-gözləyə
mən burada fransızsayağı saqqal buraxası oldum. Bir sözlə, burada artıq hamı mənə
həsəd aparır. Ancaq indi istəyirəm saqqalımı qırxdırıb, üz-gözümü qaydaya salam.
Doğrusu, mən elə yerində bu berlinlilərin, ən çox da onların bərbərlərinin bədii
yaradıcılıq bacarıqlarını bəyənmirəm. Mənim reyxsmarka ödəyib saç-saqqalımı
qırxdırdığım Unter den Linden küçəsindəki bərbərxanadakı gənc özünü lap nazir kimi
aparır, mənə də çox yuxarıdan aşağı baxır.
Darıxmayım deyə ya şənbə, ya da bazar günü teatra gedəcəyəm. Bu darıxmağın
mənim üçün necə də qorxunc olduğunu bilsəydin. Şənbə günləri kitabxanalar da bağlı
olur. Bazar günləri isə mən fransızcadan almancaya çevirmələrimlə başımı qatmağa
çalışıram. Ancaq deyəsən, yorğunluqdan lap kütləşmişəm, görürsən, birdən hansısa
sözün çevirməsinin dəqiq qarşılığını tapa bilmirəm, sözlərin anlamını olduğu kimi
çevirə bilmirəm, birdən də, çevirdiyim sözün almancamı, yoxsa fransızcamı yaxşı
səsləndiyi üzərində baş sındırmaqla özümü əldən salıram.
Mənə elə gəlir, yolüstü səninlə görüşmədən, birbaşa Parisdən Vyanaya
gəlsəydim darıxmaqdan ölüb gedərdim. İndi Parisdən çox uzaqlarda olan
Vyanadayam və sənə belə yaxın olduğuma görə sevinirəm. Vyananın Deblinq rayonu
isə indi mənim üçün ən sevimli bir yerə çevrilib, axı mən, bu yaxınlarda, buradakı
gözəl kitabxanada öz elmi işimi bitirə bilmişəm.
Bilirsənmi, bugünlərdə mən birgə yaşayacağımız günlərdəki dolanışığımızı götür-
qoy eləyəndə, bizə ildə ən azı min, yaxşısı isə, iki min qulden pul gərəkəcəyini
anladım. Vyanada yerləşə bilsək, burada iş-gücümü qura bilsəm, onda faizlə pul
verən adamların yanına getməli olacağam, ancaq bunların arasında olan soyğunçu
faizlərlə pul verənlərin tələsinə düşməkdən də çəkinməliyəm. Görəsən, yaxşı bir
faizlə pul borc verib qarşılığında insanın başını və əllərini mənimsəmək istəməyən
gözütox bir kapitalisti haradan tapmaq olar? Bu çox çətin bir problemdir. Mən
indidən, bir neçə ay keçəndən sonra, qazana biləcəyimi düşündüyüm o min quldeni
necə xərcləyəcəyimizi düşünürəm. Bu, sözsüz, bizim yaşamımızda böyük bir çevriliş
olardı, sanasan, illər uzunu pul-para korluğu çəkən birisinin əlinə, sonradan, birdən-
birə, bir neçə min qulden pul keçir. Sözün düzü, hərdənbir gələcəklə bağlı düşünəndə
qorxuram.
15 iyun 1886-cı ildə mən, əlimdə ödəniş vaxtı çatmış veksellə, sənin yanına
gələcəyəm, ancaq bacarsam bu işi bir az da qabağa salmağa çalışacağam. Sən də,
mənim sevimli körpəm, elə bütün varlığınla bunu istəmirsənmi? Qarşıdan gələn bu
böyük olay – bizim toyumuz, mənim gözümdə, bu yüzillikdə baş vermiş olayların
hamısından yuxarıda dayanır.
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |