Azərb ay can miLLİ elmlər akademiy asi folklor institutu cəlal bəYDİLİ (MƏMMƏdov)



Yüklə 162,84 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə16/102
tarix14.06.2018
ölçüsü162,84 Kb.
#48775
1   ...   12   13   14   15   16   17   18   19   ...   102

müəyyən  diferensial  əlamətlər  məcmusunıın  mifoloji  personajların 
təsnifatmda  osas  olaraq  göttirülməsinin  zəruri  olduğu  fıkrini  irəli  siirürlər 
ki,  həmin  optimal  diferensial  əlamətlər  məcmusu  özündə  personajm 
irreallığı  dərəcəsini,  funksiyalarım,  məskənini,  təzahür  formasım,  zalıiri 
göriintişünü və s. ehtiva edir [387, s.12].
Mifoloji  personajm  xarakteri  eyni  zamanda  onun  mövcud  olduğu 
dairədən,  folklor  janrından  asılıdır.  Ona  göıə  ki,  ağız  ədəbiyyatmm 
mifoloji  təsəvvürlərlə  bağlanan  Ьэг  bir  jannnm  öz  personajlar  dünyası 
mövcuddur  [387,  s. 13].  Ümumən,  mifoloji  obraz  və  süjet  isə  ədəbiyyata 
nə  zamanlarsa  mövcud  olmuş  mifoloji  ənənələıdən  birbaşa  gəlməklə 
yanaşı,  həm  də  dolayısıyla -  folklor janrlarınm  geniş  spektrindən  keçərək 
daxil  olur  [312,  s.72].  Müəyyən  folklor  obrazları  var  ki,  artıq  inam  vo 
etiqadın  predmeti  olmaqdan  çıxmış,  fövqəltəbii  özəllikbrə  sahib  olmaq 
keyfiyyətbrini  itirmişdir.  Həmin  əlamətlərdən  məhrıım  qalmalarıyla  bu 
obrazlar  folklor  ssərbrində  qərar  tutaraq  indən  b eb   artıq  nağılların, 
mərasim  və  oyunlann personajlan  kimi  mövcudluqlarım davam etdirirlər. 
Belə  olan  halda  bu  obrazlarin  mifoloji  funksiyalarınm  bərpası  mümkün 
görünür.  Həmin  funksiyalar  zaman-zaman  öz  ifadəsini  obrazın  admın 
semantikasında belə tapa bilir [уепэ orada,  s. 14].
Mifologiyadan  gələn  obrazlarin  funksional-semantik  strukturu  va 
simvolikasimn 
araşdırılması 
türk 
dinşünaslığı, 
etnoqrafiyası 
və 
folklorşünaslığının  bir  sıra  problemlərinin  öyrənilməsinə  də  aydmlıq 
gətira  bilər.  Bu  zaman  ümumtiirk  mifoloji  dünya  modelinin  bir  bütöv 
olaraq  bərpası  üçün  sistemin  mifoloji  personajlar  soviyyəsiııdə  təsviri 
deyil,  mifoloji  ənənəniıı  ilkin qatını  təşkil  ebyən funksiyalar səviyyəsində 
araşdırılması  qaçılmaz  bir  gerçəklikdir.  Nağıllarda,  V.Proppun  funda­
mental  araşdırmalarmdan  da  göründüyü  kimi,  funksiyaların  daimiliyi 
qorunub  saxlamr  ki,  bu  da  funksiya  çevrəsində  qruplaşan  elementləri 
sistemə  salmaq  imkaın  verir.  Transformasiyanın  qanunlarına  yalnız 
atributiv elementlər yox,  həın də funksiyalar mərıız qalır [338, s.97-98].
Bütün  bunlaıla  yanaşı,  onu  da  qeyd  etmək  lazımdır  ki,  türk 
mifologiyasında çoxlu sayda mifoloji varlıq, ilah və  ruh  obrazlan yer ahr, 
lakiıı  onların  hamısıyla bağlı  əldə  ətraflı  məlumat yoxdur.  Üstəlik  hamin 
obrazlarla  bağlı  bilgibr  ayrı-ayrı  türk  xalqlan  arasında  dəyişməkdodir 
[119,  s.123].  Yəni  türk  etnik-madəni  sistemini  yaşadan  эпэпэЬг  песэ 
dəyişik landşaftlara yayılmışsa və  bu  da  öz növbəsində  tobii  şəraitb  bağlı 
onların  dünyagörüşündə  hansısa  lokal  fərqlilikbr  doğurmuşduısa,  türk 
mifoloji  obrazları  da  etnik-mədəni  sistem  çərçivəsində  bir  bütövlük
içərisində sanki həmin müxtəlifliyi nümayiş etdirir. Beləcə, yayğm coğrafı 
ərazidə  yaşayan  türk  etnosunun  mifoloji  düşüncə  dünyası  və  mifoloji 
obrazlar aləmi etnosun, qoynunda yaşadığı  landşaftın özü qədər rəngarong 
və zəngindir.
Din  elmbrinə  dair  əsərbrdə  qəza-qədərlə  bağlı  göstərilir  ki,  qədər 
yoxluqdakı  imkanlann  sırayla və  qəza ib   uyğunluq içərisində  mövcudluq 
halına  keçməsidir. 
Bu, 
mibyyən  mənada  mifoloji  varlığm  da 
evolyusiyasmı yada salır.  B eb ki,  mifoloji obrazlarin da təkamülü bəlli bir 
ölçüdə  obrazın  funksionallığı  və  semantikası  baxımından  məııa 
potensialmdakı  ilkin  imkanlarm  sırayla  və  uyğunluq  içərisində  var  ola 
bilmə şəklidir.
Mifoloji varlıqlarla bağlanan motivbrin tarixdəıı bəlli  şəxsbrin adlan 
ib əlaqələndirilməsinə gəldikda isə bu, türk mədəııiyyətində (və ebcə də bir 
sıra digər mədəni ənənəbrdə) rast gəlinən yeganə və təsadüfi  sayıla bibcək 
bir  hadisə  deyildir.  Arxaik  formalar  qırağa  sıxışdmldığı  vaxt  bu  əski 
strukturlar  folklor  ənənəsi  və  xalq  inamşlan  qismində  varhğmı  sürdürür. 
Mifoloji  motivbr,  arxetipik  süjetbr  folklorda  ayrı-ayn  simvol,  metafora, 
epitet  kimi  qoruna  bilir.  «Mifın  poetikası»nda  Y.Meletinski  qeyd  edir  ki, 
gerçəkdə  baş  vermiş  hər  hansı  tarixi  hadisə  necəliyindən  asılı  olmayaraq 
mifoloji  strukturlann  hazır  qəliblərinə  sığdırılır»  [286,  s.177].  Nəticədə 
həmin  tarixi  personajlara  elə  xüsusiyyətbr  və  funksiyalar  isnad  olunur  ki, 
onlan  folklor-mifoloji  baxımdan  əhamiyyətli  vo  mənalı  etsin  [261,  s.332- 
333].
Folklor təfəkkürüntin qanunauyğunluğu baxımmdan həqiqətən qədim 
dövrbrin  hadisəbri  ib   çox  sonrakı  əsrbrin  hadisəbri  qanşıq  bir  əlvanlıq 
meydana  gətirə  bilir.  Bu  mənada  qeyd  olunmalıdır  ki,  real  tarixi  faktlann 
mifoloji  motiv  və  obrazm  strukturuna  yerləşməsi  də  ən  əw əl  bəlli  bir 
həddəcən mümkün formalarla məhdudlaşır [252, s.13].
Türk  mifologiyasınm  araşdınlması  pratürk  mifoloji  sisteminin 
bərpası  istiqaməti  ib   six  bağlıdır  ki,  bu  baxımdan  ayrı-ayrı  mifoloji 
obrazlarin  struktur semantikasınm tədqiqi də  istisna təşkil etmir. XX əsrin 
xüsusən  30-cu  ilbrində  sovet  folklorşünaslıq  elmində  xalq  ənənələriııin 
öyrənilməsinə 
qoyulan 
yasaqlar 
türk 
xalqlarınm 
da 
ənəııəvi 
mədəniyyətinin,  tiirk  mifoloji  sisteminin,  о  cümbdən  Azərbaycan 
folklorunun  mifoloji  məzmununun  araşdınlmasma  öz  mənfi  təsirini 
göstərmiş,  bu  isə  təbii  olaraq  türk  mifologiyasmın  köklö  problemlərinin 
metodoloji  bazasınm  hazırlanması  işini  xeyli  ləngitmişdir.  Başlıcası,  bu


mifologiyanın, mifoloji sistemin və personajlarının təbiətitıin araşdırılması 
ilə bağlı bir sıra nəzəri problemlər işlənib hazırlanmamışdır.
Digər  mifoloji  sistemlərlə,  о  cümlədən  slavyan  mifologiyası  ilə 
bağlı  aparılan tədqiqatlann hazırkı  mərhələsi  həmçinin mifoloji  obrazlarm 
təbiətinin  araşdırılmasmda  yeni  yanaşma  tərzini  ön  plana  çıxarır.  Mifın, 
süjetin  və  mifoloji  obrazlarm  təbiətiyb  əlaqali  araşdırmalann  indiki 
səviyyəsi  mifoloji  sistemlərin  başlıca  vahidbrini  yeııidon  nəzərdən 
keçirmak  zərıırəti  doğurur.
Türk  mifoloji  sistemi  də  ilk  mərhələdə,  əvvəllər  başqa  sistemlərlə 
bağlı  araşdırmalarda  da  olduğu  kimi,  bu  və  ya  digər  personajm  adı 
ətrafmda cərəyan edən, kamil quruluşlu süjetə malik hadisəbrin nəqlindən 
ibarət  miflər  sistemi  olaraq  diişünülmüşdür,  Belə  olduğu  təqdirdə  türk 
mifologiyasına  baxış  klassik  (yunan  və  ya  roma)  mifologiyasmdan,  az 
qala,  heç  пэ  ilə  fərqləndirilməmişdır.  Halbuki  tipoloji  baxımdan  digor 
mifoloji  sistemlərlə  müəyyən  fərqlilik  göstərdiyinə  baxmayaraq,  törk 
mifologiyasınm 
da 
klassik 
mifologiyanın 
qəlibbri 
çərçivəsinə 
sığdırılması,  şübhəsiz,  etnik-rradəni  dəyərbr  düzümünün  düzgün 
müəyyən  olunmasma  maneçilik  törotmiş  və  bu  üzdən  də  gəlinən  bir  sıra 
nəticələr yanlış olmuşdur.
Daha  sonrakı  dövrbrdə  ümumən  araşdırıcılar  mifologiyanın  miflər 
sistemi  kimi  tədqiq  olunmasmdan  daha  çox  mifoloji  personajların 
öyrənilməsinə  üstünlük  verməyə  başlamışlar.  Bu  mərhəbdən  etibarən 
mifoloji  sistemin  əsas  vahidi  olaraq  mifoloji  personajlar  götürülmüş  vo 
mifologiya  artiq  mifoloji  personajlar  sistemi  olaraq  qavranılmışdır.  Beb 
bir  nəticəyə  gəlinməsinin  öziində,  əlbəttə  ki,  miiəyyon  qanunauyğunluq 
vaıdı.  Yəni,  mifoloji  personaj  əsil  həqiqətdə  də  xalq  diinyaduytımu  vo 
təsəvvürlərində  mifoloji  olanların  bütününün  tocəssümii  formasıdır.  Bu 
giin  yenə  davam  etməkdə  olan  həmin  yanaşma  tərzi  özlüyiində 
gərəkliliyini  sübuta  yetirmiş,  nəticə  etibarib  diqqəti  xalq  ənərtəsinirı 
sinxron kəsiyinin öyrənilməsinin əhəmiyyətinə yöııəldilmişdir.
Lakin mifoloji эпэпэ e b  hadisədir ki, onuıı təkamülü prosesi  ulu dil 
çağmdan  bu  yana  hələ  də  davam  etməkdədir.  Odur  ki,  mifologiyanın 
yalmz  mifoloji  obrazlardan  ibarət  sistem  kimi  öyrənilməsi  müəyyən 
mərhəbdən  sonra  həlli  çətin  görimən  bir  çox  m əsəb b rb   qarşı-qarşıya 
gətirmişdir.  Belə  ki,  bu  zaman  mifoloji  personajm  admııı  özündə  nəyi 
təcəssüm  etdirməsinə,  presonajın  funksiyası  və  onun  dildə  hansı  ifadə 
formalarımn  olduğu  məsəbsinə  aydınlıq  gətirilməmişdir  ki,  bunlarsız  da 
mifoloji  varhğm  və  ya personajm  tərifı  Иэг  hansı  mənadan  məhrum  qalır
[262].  Mifoloji  sistemin  heç  də  bütün  elementbri  эпэпэ  daşıyıcüarmın 
təsvirində  öz  əksini  tapmır.  Bununla  yanaşı,  sistemdə  mifoloji  dəyər 
daşxyan  elementbrin  ifadə  şəkillərinin  rəngarəngliyi  ayn-ayrı  mifoloji 
obrazlarm  deqradasiyası  deyil,  mifoloji  sistemin  təbii  halı  kimi  qəbul 
olunmahdır.  Çünki  bu  təsvir  özlüyündə  dünyanı  təsnifat  yoluyla 
dərketmənin özünəməxsusluqlarımn qanunauyğun əksindən ibarətdir.
Azərbaycan tiirk  folklorunda yerli mühitdə meydana çıxan və adına 
Qaraçuxa  deyibn  hami  ruh  obrazı  var.  Bu  mifoloji  personajm 
gözəgörünməzlərdən  olduğuna  inanılır.  Övliya  adı  ilə  də  bilinir,  bəzi 
bölgəbrdə adma da «naxış» deyilir. Qaraçuxa mifoloji varlıq kimi insanm 
özünə  bənzəyən  bəxt  və  tale  anlayışları  ilə  əlaqəbndirilir  [18,  s.23]. 
Xalqın inancına görə,  hər insanm bir qaraçuxası olur.  Qaraçuxa adamların 
arxasınca  gəzib-dolanır,  ona  köməklik  ebyir.  İnsamn  işbrinin  uğurla 
getməyi  Qaraçuxadan  asıhdır.  İnamşa  görə  «Qaraçuxa  övliyadır...  evin 
astanasmda  durar,  amma  gözə  görünməz.  Evin  astanasma  çatdm,  gərək 
Qaraçuxaya  salam  verəsən»  [25,  s.21].  Mifoloji  mətnbrdən aydın olur ki, 
Azərbaycan  türkləriniıı  etiqadma  görə,  «Qaraçuxa  mələkdir».  Burada 
diqqəti  çəkətı  cəhət  bundan  ibarətdir  ki,  obraz  görünüşdə  lokal  səciyyo 
daşıyırsa da,  funksional  semantikasma görə  o, oslində etnik-modəni  sistemi 
yaşadan  digər  ənənədə  var  olmağa  davam  edir.  Konkret  olaraq,  mifoloji 
personaj  kimi  Qaraçuxanm  arxaik  adı  Cənubi  Sibirin  tiirk  xalqlannda 
bugünəcən  qorunmaqdadır.  «Sur»,  «yula»  adlarıyla  bilinən  hənıin  mifoloji 
varlıq  insandakt neçə ruhdan  biridir;  insanm özünə oxşan  var ki,  bədəndən 
çıxıb gəzə bilir və s.
Ənənəvi  slavyan  mədəniyyəti,  о  cümlədən  ümumslavyan  mifoloji 
sistemi  ib   bağlı  araşdırmalardan  da  göründüyü  kimi,  mifoloji  sistemin 
tədqiqində  daha  dərin  qatlara  enilməsinin  zəruriliyi  bütün  aydtnlığı  ib  
özünü  göstərməkdədir.  Bu  ısə  mifoloji  sistemdə  əsas  vahid  olaraq diqqəti 
öz  üzərinə  çəkən  mifoloji  funksiyalardan  ibarət  həmin  qatdır.  Həqiqətən 
mifoloji  personajm funksiyası onun  mifoloji  sistemdə təşəkkiilü  və varlığı 
baxımından aparıcı rol  oynayır [262]. Mifoloji personajm strukturuna b eb  
bir  baxış  obrazın  песэ  adlanması  və  bu  adm  personajm  funksiyalaıı  ib  
bağlılığı  məsəbsinin  də  öz  həllini  tapmasmı  aktuallaşdırır.  Mifoloji 
personajm  adıyla  onun  funksiyası  arasmda  nisbətdən  danışarkən 
araşdırıcılar  qeyd  edirlər  ki,  personaj  özündə  yalnız  bir  funksiyanı 
təcəssüm etdirdiyi vaxt onun adı təbii olaıaq hərəkətini də ifadə edəcəkdir. 
B eblikb,  hətta  tək  bir  funksiya  daşıyıcısı  olan  mifoloji  personaj  lıəmişə 
bəlli bir adla göstərilir [уепэ orada].


Yüklə 162,84 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   12   13   14   15   16   17   18   19   ...   102




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə