236
təsərrüfatların ın kollektivləĢdirilməsi sahəsində hökm və təzyiq metodunun
tətbiqindən ibarət idi.
Azərbaycanda kollektiv təsərrüfatlar yaradılmasına hələ sovet
hakimiyyətinin ilk illərində baĢlanmıĢdı. 1921-c i ilin may ayında respublikada
sərəncamlarında 11 min desyatin torpağı olan 9,5 min adamı birləĢdirən 137
kənd təsərrüfatı arteli, 37 ko mmuna var id i. Həmin kollektiv təsərrüfatlarının
çoxu q ısa bir müddətdə kəndli kütlələrinin Ģüurunun və mədəniyyətinin geriliy i,
fərdiyyətçi münasibəti və iqtisadi-te xniki a millə rin kifayətləndiric i səviyyədə
olma ması nəticəsində dağıld ı.
1926-1928-c i illərdə kolle ktiv təsərrüfatlar yenidən təĢkil olun mağa
baĢlandı. Respublikada 1928-ci ilin sonunda kolxo zların sayı 289-a çatdı, bu da
kənddəki təsərrüfatların 1,3 faizin i təĢkil edirdi. Bu dəfə kolxo zlar kənd
yoxsulların ın "nisbətən Ģüurlu hissəsindən və bütövlükdə könüllü" yaradılırd ı,
heç də təsadüfi deyildi ki, bunlarda ko mmun istlərin sayı əvvəlkinə nisbətən iki
dəfə, ko msomo lçuların sayı isə beĢ dəfə artmıĢdı. Kollekt iv təsərrüfata cəlb
olunanların a ilə ləri isə ko lxo zun ə mək ehtiyatını tə msil edirdi. Bundan əlavə
kolxo zların 88 faizi kənd təsərrüfatı maliyyə kooperasiyası ilə əhatə olunmuĢdu.
Bu da yeni yaranan kolxo zla rın kənd təsərrüfatı maĢ ınları, avadanlıq, nəqliyyat
vasitələri əldə etməsinə imkan verirdi. 1929-cu ildə ko lxo zların 59 faizində cəmi
560 t raktor idi. Te xn ika ilə təchizat ancaq Ġttifaq mə rkə zindən asılı idi və ucqar
rayonlara olduqca az maĢ ın ayırırd ı. 1929-cu ildə Azə rbaycanda 100 min xıĢdan
istifadə olunurdu! Ona görə də AK(b)P yaxın beĢ il müddətində bütün xıĢları
kotanla əvəz etmək Ģüarın ı irəli sürmüĢdü.
Azərbaycanda, demək olar ki, 1928-ci ilin ortalarına qədər kollektiv
təsərrüfatların qurulması prosesi, ayrı-ayrı hallardan baĢqa, nisbətən mülayim,
"kəskin sinfi mübarizəsiz keçir və ö z müsbət nəticələrini verirdi. Həmin ildə
kəndli təsərrüfatının 40 faizi, 1929-cu ildə isə 47 faizi vergidən azad edilird i.
Vergidən azad olunmuĢ yoxsul, zəif kəndli təsərrüfatları hesabına məhsul
istehsalı ço xalırdı. Ko lxo zlara maliyyə ayrılmasına, maĢın, avadanlıq və s.
alın masına getdikcə qayğı da artırdı. Belə ki, dövrün hesablamalarına görə,
Azərbaycanda kolxozlaĢma faizi baĢqa Zaqafqaziya respublikalarından yüksək
idi.
La kin 1928-ci ilin ortalarından baĢlayaraq, bütün ölkədə olduğu kimi,
Azərbaycanda da kolxo z təĢkili süni "sürətləndirilir", hətta açıq zorakılıq tətbiq
etmək hallarına yol verilirdi.
1929-cu ilin yayında ölkədə "bəzi dairə lərin kəndli təsərrüfatları e lliklə
tamam ko llektiv ləĢdirilsin" Ģüarı irəli sürüldü.
ÜĠK(b)P MK-n ın noyabr (1929-cu il) plenu mu təsərrüfatları elliklə
tama m kollekt ivləĢdirilməsi vəzifəsini art ıq ayrı-ay rı vilayətlərin qarĢısına
237
qoydu. ġərq respublikalarında, o cü mlədən Azərbaycanda kollektiv ləĢdirmənin
baĢa çatdırılması ikinci illikdə nəzərdə tutulsa da, bu möhlətin 1930-cu ilin yaz
əkin kampaniyası dövrünə keçirilməsi qərarlaĢdırıld ı.
ÜĠK(b)P Zaqafqaziya Ölkə Ko mitəsinin 1929-cu il 23 noyabr tarixli
plenumunun kollekt ivləĢ mənin sürətləndirilməsi qəra rı ilə əlaqədar o laraq,
Azərbaycan K(b)P M K 1929-cu il 10 dekabrda respublikada kolxo z və sovxoz
quruculuğu planında dəyiĢiklik etmək barədə qərar qəbul etdi.
59
Kollekt ivləĢ mə prosesində "sürət uğrunda" keçirilən baĢabəla yanaĢma
baĢlandı. Bu zaman sosial-iqtisadi, milli təsərrüfat formaları, həmçin in bəzi
rayonlarda əhalinin yarımköçri həyat tərzi, mədəniyyətin aĢağı səviyyəsi, məiĢət
və dini mövhumatın güclü üsulu kimi mühü m amillər belə nəzərə alın mırd ı.
Ġnandırmaqla və təmkin lə təĢkilati iĢ aparmaq əvəzinə, kəndli kütlələrinə
inzibatçılıq, kobud təzyiq, hədə, hətta fiziki zorakılıq tətbiq edilird i. Bunun
nəticəsində kolxo zların sayı "sürətlə" artırdı. Ya lnız 1930-cu ilin yanvar ayında
Azərbaycanda 591 yeni ko lxo z yaradılmıĢ, onlara 436 kəndli təsərrüfatı daxil
edilmiĢdi ki, bu da əvvəlki illərdəkinə n isbətən 2,5 dəfə artıq id i. Həmin ilin mart
ayının axırında respublikadakı ko lxo zlarda artıq 102 min kəndli təsərrüfatı
birləĢdirilmiĢ pambıq əkən bir ço x kəndlərdə isə artıq elliklə kollektivləĢdirməyə
baĢlanmıĢdı. Lakin xüsusi yerli Ģəraitlə əlaqədar olaraq, Azərbaycan SSR-də
1929-1930-cu illərdə fə rdi təsərrüfatların ko lle ktiv ləĢməsi ço x ləng gedirdi.
Çünki ko lxo zlara əsasən yoxsul kəndlilər daxil olur, ortabablar isə hələ tərəddüd
edirdilər.
1930-cu ilin payızında Azə rbaycan SSR-də kütləvi kolxo z quruculuğu
baĢlandı, artıq həmin il oktyabrın 1 -dək kəndli təsərrüfatlarının 15,7 faizi
kollektivləĢdirilmiĢdi. Bu iĢ pambıqçılıq rayonlarında daha sürətlə aparılaraq,
1930-cu ilin dekabrında kəndli təsərrüfat ının 20,2 fa izin i əhatə etmiĢdi
60
.
1932-c i il yanvarın 1-nə kimi A zərbaycan yoxsul və ortabab kəndli
təsərrüfatların ın 46,3, o cümlədən pambıqçılıq rayonlarında isə 61,8 faizi
kollekt ivləĢdirilmiĢdi. Artıq pa mbıq ə kin lərinin 64,3 və ta xıl əkinlə rin in isə 41
faizi kolxo zların payına düĢürdü.
1930-cu ildə respublikada 55304 təsərrüfatı birləĢdirən 1839 kolxo z
olduğu halda, 1931-ci ildə 154457 təsərrüfatı birləĢdirən 3300 kolxo z var id i
61
.
Deməli, bir ildə respublikada 1491 yeni kolxo z təĢkil ed ilmiĢ, 99153 nəfər
yoxsul və ortabab kəndli kolxo zlara daxil olmuĢdu ki, bu da 1930-cu ilə nisbətən
təqribən üç dəfə çox id i. Elliklə kolxo zlaĢdırma prosesinin geniĢlənməsində,
kənddə yeni ictimai quruluĢun yaradılmasında dövlətin öz marağından doğan
kö məyinin mühüm ro lu olmuĢdu. Birinci beĢillik ərzində respublikan ın kənd
təsərrüfata dövlət tərəfindən 13408 milyon manat kapital qoyulmuĢdu. Həmin
dövrdə respublikanın su təsərrüfatına 44 milyon 920 min manat, yəni həmin iĢə