Günümüzün ustad aĢıqları
27
-Ay qağa bu sirdən agah olmaq üçün sizin də dədəniz
pinəçi Məhəmmədəli olmalıydı. Gərək siz də evinizdə olan
son, bircə yumurtanı söz sahibinə, saz sahibinə verəydiniz,
sonrada gizlincə bu saz-söz sahiblərinə qoşulub onların məc-
lislərində şirin-şirin uyuyaydınız. Onda bəlkə də bu sirdən agah
olardınız. Pinəçi dədəm məni döyərdi, qoymazdı saz çalmağa,
elə bil utanardı sazlı-sözlü qonaqların məharətindən. Bax
beləcə döyülə-döyülə, sazın nazik qoluna sarıla-sarıla yaşayır-
dım, böyüyürdüm. Saz qanıma, canıma işləyirdi böyüdükcə.
Məncə sazların hamısı birdir. Köynəkdən çıxarılmış
sazların heç birində möcüzə yoxdur. Elə ki, saz köynəkdən
çıxdı, barmaqlar telə toxundu, bax əsl aləm bundan sonra
başlanır. Deməli məsələ ifaçılıqdadır. İfaçı gərək çaldığı
havanın əsl mahiyətini başa düşsün, duysun. Cün ki, hər
havanın
öz rəngi, öz üslubu, öz çaları var.
O ayağa durub sazını götürür. ”Təcnis” başlayır. Çalır,
çaldıqca başını saza söykəyir. Xalqımızın əsrlərdən, qərinələr-
dən gələn qeyrət, namus, igidlik, mərdlik səsini eşitmək istəyir.
Yalvarır
xahiş edir, yenə təzədən başlayır.
Sazı yenə döşünə sıxır “Osmanlı Divani”sini çalır. İki
nəfər üzbə-üz durub bir birinə hədə qorxu gəlir. O deyir səni
bəs belə əzərəm, bu birisi cavab verir ki, heç nə edə bilməssən.
Bu dəfə o birisi yenə başlayır...
İndi bax “Misri” də artıq cəngə başlayır. Bayaqkı
sözləşənlər artıq sözləşməni qurtarıb. Hərə əmudunu, gürzünü
əlinə alıb dava edir, ya o bunu basır, ya bu onu.
Barışdır onları, daşa dönmüş ürəkləri duyğuya döndər,
düşməni
düşmənə qardaş elə, ay Ədalət!
Və bu zaman onların qulağına “Kərəmi” sədaları gəlir,
“Yanıq Kərəmi”.
-Ay qardaş, bu hava yeddidir. “Yanıq kərəmi”, “Hicran
Kərəmi”, “Dol Hicranı”, “Kərəm Şikəstəsi”, “Sallama
Kərəmi”, bir də “Kərəm köçdü”. Bu havaların hamısı Kərəm
məhəbbətindən, Əsli paklığından danışır. Bə havaları qəbul
Günümüzün ustad aĢıqları
29
saz çalanlar var hamısı Ədalətin Nəsibovun həvəsi ilə sənətə
qədəm qoyublar, ondan bəhrənəliblər. “Yeddi oğul istərəm”
filminə Aşıq Ədalətin “Yanıq Kərəmi”sinə görə baxanların
sayı hesabı yoxdu. Ustad Ədalət oturuşunu, duruşunu bilən
insan olubdur. Odur ki, tarixdə izi qalacaq. O, şöhrət üçün
canından keçən insanlardan olmayıb. Şöhrət Ədaləti tapıb və
onun ciyninə qonub.
Əsrdə bir,
İldə bir əsrdə bir,
Ədalət
tək ustadlar,
yaranar əsrdə bir,
Şair Əli Səfər oğlunun “Yanıq Kərəmi”yə oynama qardaş
şeiri
Ədalət Nəsibovun məhşur ifasından sonra yaranmışdır.
Başına döndüyüm qızlar gəlinlər,
Ay igid oğullar, ərlər, ərənlər,
Ay gızəl xanımlar, qızlar gəlinlər,
Dinləyin sözümü siz yavaş-yavaş
“Yanıq Kərəmi”yə oynama qardaş.
Neçə əsrdiki bir bədbəxt yanır,
İlahi bir istək məhəbbət yanır,
Kərəm libasında Ədalət yanır,
Sazda
qeyzə gəlir gözdən tökür yaş
“Yanıq Kərəmi”yə oynama qardaş.
Ədalət deyəndə saz, saz deyəndə Ədalət gəlir gözümün
qabağına . Böyük ustada uzun ömür, can sağlığı arzulayıram.
Əhliman RƏHĠMOV
Əməkdar Mədəniyyət ĠĢçisi,
Ədalət Nəsibov
30
AġIQ ƏDALƏT NƏSĠBOVUN
KÖNÜL DƏFTƏRĠNDƏN
OLSUN
El adı ağır olar,
Gərək ki, adət olsun.
Eldə şadlıq olanda,
Gülmək, zarafat olsun.
Gen
olar mərd könülü,
Sadə sülhə sarıdı.
Namərd mərdlə, uyuşmaz,
Istər ədavət olsun.
Kim səni məcbur edir,
Başını əbəs qatmıram.
Mərdləri utandırıb,
Namərdi aldatmıram.
Dərməmişəm dəyməmiş,
Müftə zoğal satmıram.
Bu
saz-söhbət sən üçündü,
Səndə də, qeyrət olsun.
Gəl, Ədalət, bəs haçan,
Söylə günün xoş keçə.
Zimistandı
məşəqqət,
Bahar gələ, qış keçə.
Bir yerdə ki, zəhmət çəksən,
O zəhmətin boş keçə.
Baş əyməynən
bir də ora,
Istər ziyarət olsun.