1.
/daz//-
/diz/. Bu qarşılaşmanın birinci tərəfi qalın sait, sərt
samitl
ərin qeyri-dodaq tembirində, ikinci tərəfin isə incə sait və
yumşaq, qeyri-dodaq kökdə tələffüzü ilə həyata keçirilir. Sözlərin
f
ərqlənməsi məhz bu sinharmonik modelə əsaslanır.
2.
/daz///duz/. Qarşılaşmanın birinci tərəfi yuxarıdakı
qarşılaşmanın birinci tərəfinin eynidir. İkinci tərəfdə isə qalın sait
v
ə sərt samitlə yanaşı, dodaqların da iştirakı vardır. Bu isə
sözügedən durumda prosodik fərqlənməni təmin edir.
3.
/duz/ // /düz/. Bu qarşılaşmada birinci tərəfdə gələn söz
ikincid
əkinin sağ tərəfindəkinin eynidir. İkinci tərəfdə gələn söz isə
inc
ə sait və yumşaq samitlərlə yanaşı, həm də dodaqların iştirakını
t
ələb edir. Relevant əlamət kimi yalnız saitin sırası, yəni qalınlığı və
inc
əliyi çıxış edir.
4.
/duz/ //diz/. Qarşılaşmanın tərəfləri solda qalın sait və
s
ərt samitlərlə, sağda isə incə sait və yumşaq samitlərin reallaşması
il
ə fərqlənir. Bundan əlavə birincidə dodaqlar iºtirak edir, ikincidə
is
ə bu əlamət yoxdur.
5.
/düz/ // /diz/. Qarşılaşmanın hər iki tərəfində saitlər incə,
samitl
ər isə yumşaqdır. Ancaq fərqlənmə birincidə dodaqların
iştirakının olması, ikincidə isə olmaması ilə şərtlənir.
6.
/daz/ // /düz/. Qarşılaşmanın birinci tərəfini ikinci
t
ərəfindən fərqləndirən əlamətlər saitin qalın və incəliyi və bununla
bağlı olaraq samitərin birincidə sərt, ikincidə isə yumşaq olması,
eyni zamanda h
əm də ikincidə dodaqların iştirakı ilə izah oluna
bil
ər.
Biz bütün hallarda samitl
ərin, saitlərin qalınlığından və
incəliyindən asılı olaraq gerçəkləşən yumşaqlığından və sərtliyindən
danışdıq. Ancaq bu, rus dilindəki yumşaqlıq və sərtliklə
eynil
əşdirilməməlidir. Rus dilindəki yumşaqlıq və sərtlik (твердост
/мягкость) həmin dilin fonoloji sistemindən irəli gəlir. Müq et: мат-
мать.
Az
ərbaycan dilində isə yumşaqlıq və sərtlik bu dilin orfofonik
normasından doğur. Məsələn, /sözün düzü/ ismi söyləmində bütün
saitl
ər dodaqlanandır, halbuki bu dilin fonoloji sistemində /s,z,n,d/
48
samitl
əri fəal üzvə görə dodaq samitləri deyildir. Ümumiyyətlə,
bizim fonoloji şərhlərimiz klassik fonetikanın əsarətinndən hələ də
xilas ola bilmir. T
əəssüf ki, bu gün universitetlərimizin
auditoriyalarında hələ də fonologiyaya layiqli yer verilmir.
Yuxarıda verilən təhlildən və uyğun örnəklərdən belə bir
m
əntiqi nəticə çıxarılmalıdır ki, Azərbaycan dilinin fonoloji
sistemini klassik avrosentrizmind
ən çıxış edərək adekvat şəkildə
t
əsvir etmək qeyri-mümkündür. Məhz buna görə türkoloji dilçilikdə
söz vurğusu əvəzinə sözün prosodik modelinin iki zirvəliliyinə, yəni
sait və samitlərin həmahəngliliyinə və ya sinharmonizmə əsaslanan
yeni bir konsepsiya və uyğun bir metodik dərs vəsaiti işlənib
hazırlanılmalıdır. Bu konsepsiyanın isə əsas müdəaları indilikdə
aşağıdakılardan ibarət ola bilər:
1. Az
ərbaycan dilində hind-Avropa dillərindəki kimi söz
vurğusuna təsadüf edilmir. Çünki Azərbaycan dilində o dillərdəki
kimi bir hecanın digərinə nisbətən xüsusi qabardılmasının akustik
korrelyatı yoxdur. Misal olaraq aşağıdakı parçanı dinləyək:
/Bağa girdim üzümə
Tikan batdı dizimə,
Əyildim çıxartmağa,
Yar sataşdı gözümə //
Bu şeir parçasının neytral səslənməsində heç bir aksent
qabardılması yoxdur. Əlbəttə, süni aktyor ifasında kontrastiv
m
əqsədlə hər bir sözü qabartmaq olar. Sözü fonoloji baxımdan
t
əşkil edən, onun tanınıb fərqlənməsini təmin edən yeganə fonoloji
vasit
ə prosodemdir. Hər bir sözün prosodemi iki zirvədən ibarət
olmaqla bazis element olan sait
ə söykənir, birincisi sözün
başlanğıcında, ikincisi isə onun sonunda tamamlanır. Cümlədə
ikinci zirv
ə onun intonasiya konturuna qarışır. Bu isə o deməkdir ki,
Azərbaycan dilində cümlə intonasiyası prosodik modelin
ikizirvəliliyinə görə tənzimlənir.
49
2. Az
ərbaycan dilində sözlərin fərqlənməsi ayrı-ayrı seqment
foneml
ərlə deyil, hecanın və ya bütövlükdə sözün sinharmonik
t
əşkili ilə həyata keçirilir. Məsələn, /lal/ sözü /ləl/ sözündən sadəcə
/a/ v
ə /ə/ saitləriylə fərqlənmir. Buradakı fərqlilik həm də bütün
sözün fonoloji
əsasını təşkil edən həmahəngliyə əsaslanır. Müqayisə
üçün dey
ək ki, rus dilində /o/saiti əvvəldə gələn samitin yumşaq və
s
ərtliyindən asılı olmayaraq hər yerdə /_u_/ şəkilli keçidlə, yəni
diftonqoid kimi t
ələffüz olunur. Ruslar /kot/sözünü məhz /_uo_/
kimi t
ələffüz edirlər. Ancaq onun sondakı samitə, demək olar ki,
heç bir t
əsiri olmur. Azərbaycan dilində isə həm əvvəldə, həm də
sonda g
ələn samit sözün birinci və ya kök saitin tembrində köklənir.
/lal/ v
ə /ləl/ kimi. Son dövrlərin tədqiqatlarında bu kimi fonetik
hadis
ələri koartikulyasiya işığında çözməyə meyl müşahidə olunsa
da, bunları eyni ad altında birləşdirmək olmaz.
Az
ərbaycan dilində samitlər, peyklər kimi, fonoloji təşkilin
bazis elementi olaraq çıxış edən saitlərin ətrafında və ya onların
tembrind
ə köklənir. Bu baxımdan türkoloji dilçilikdə söz
qavramının adekvat bir açıqlanmasını ortaya qoya biləcək fonetik
meyarlar, hər şeydən öncə, ümumtürkçə sözün prosodik modelinin
iki zirvəliliyinə və onun fonoloji sisteminə əsasən yenidən nəzərdən
keçirilməlidir. Bundan başqa, sözün türkoloji dilçilikdə istər
ənənəvi olaraq göstərilən leksik, morfoloji, sintaktik, semantik və
istərsə də yeni olaraq müəyyənləşdirilən konseptual və semiotik
əlamətləri “ümumtürkçə müxtəlif söz kökü, əsası və şəkilçilərin
ifadə etdiyi funksiya və anlam sahələrinin ünsiyyət əsnasında ard-
arda düzülüşünə görə” (Seçdirmə bizimdir- M.M.Musayev)
müəyyənləşdirilən
dil-danışıq
modelləşdirilməsi
əsasınada
öyrənilməlidir (Veysəlli 2009).
Söz yazıda qrafikal olaraq seçilir, mətndə isə “mətnlinqvistik
səciyyəli leksik yerliklər” (seçdirmə bizimdir- M. M. Musayev)
olaraq müəyyən bir yer tutur. Buna bağlı olaraq söz artıq bu gün,
klassik dilçilikdə olduğu kimi, sadəcə dildə və nitqdə deyil, həm də
mətndə və söyləmdə öyrənilir (ЛЭС 1990: 465). Müxtəlif lüğətlərdə
lesikoqrafik olaraq verilən, eyni zamanda transkripsiya və
50
Dostları ilə paylaş: |