49. Zamanov Abbas Məmmədtağı oğlu (1924-1988)
50. Zeynalov Hacıbaba Məmməd oğlu (1906-1969)
51. İsayev Mürsəl Memmədhəsən oğlu
52. İsmayıl bəy (Qutqaşmli) Nəsrullah Sultan oğlu (1806-
1869)
53. İsrafilov Sərdar Qurban oğlu
54. Yadigarov Həsən bəy İsrafil oğlu (1854-1934)
55. Kazımov Səlahəddin Həsən oğlu (1920-1978)
56. Maqsudov Oktay Maqsud oğlu
57. Məlikyekanov Cavad bəy Rza oğlu (?-1942)
58. Məmmədov Hüseyn Mürsəl oğlu (1906-1974)
59. Məmmədov Kamil İsmayıl oğİu
60. Məmmədov Xəlil Məmməd oğlu (1916-1992)
61. Naxçıvanski Ehsan xan Kəlbalı xan oğlu (dəqiq məlu
mat yoxdur)
62. Naxçıvanski Kəlbalı xan (7-1823)
63. Naxçıvanski Cəmşid Cəfərqulu oğlu (1895-1938)
64. Nəsirov Mustafa Cəfər oğlu
65. Novruzlu Cahangir Yusif oğlu (1894-1958)
66. Novruzov Abbasəli Ramazan oğlu
67. Nuriyev Mustafa Qurban oğlu (1923-1982)
68. Rzayev Zaur Zədir oğlu
69. Rzayev Dadaş Qərib oğlu
70. Rəsulov Rəsul İslam oğlu
71. Rəfıbəyov Səməd bəy Məşədi bəy oğlu (1892-1980)
72. Rüstəmov Əmir Məmməd oğlu
73. Səlimov Həbib bəy Hacı Yusif oğlu (7-1920)
74. Seyidov Tofiq Mirzə oğlu
75. Sultanov Xosrov bəy Paşa bəy oğlu (1879-1941)
76. Talışinski- Nağıyev Vaqif (dəqiq melumat yoxdur)
11. Talışxanov Əsəd bəy (7-1919)
78. Talışxanov Mirkazım xan Mirəli xan oğlu (1855-1938)
79. Haşımbəyov Əliyar bəy Mehdi oğlu (1856-1920)
80. Həmidov Məmmedşərif Həbibulla oğlu (1917-1969)
62
81. Heybətov (Züvanov) Heybət Heybət oğlu (1898-1959)
82.
Hüseynov Bahadur Məmmədqulu oğlu
83.
Hüseynov Firudin Rəsul oğlu
84.
Usubov İbrahim ağa (1872-1920)
85.
Xalıqov Əbdül Süleyman oğlu (1916-1994)
86.
Xaspoladov Əjdər Mahmud oğlu (1900-1986)
87.
Xəlilov İnayət Hidayət oğlu
88.
Şıxlinski Cavad bəy Məmmədağa oğlu (1875-1959)
ADMİRALLAR
89.
Aslanbəyov İbrahim bəy Allahvcrdi oğlu - vitse admi
ral (1822-1900)
90.
Qasımbəyov Həmid Həbib oğlu - vitse admiral
91.
Cavadov Cəlil Məmmədəli oğlu - kontr-admiral
(1916-1980)
92.
Hüseynov Eduard Qəzənfər oğlu - kontr-admiral
(1938-2000)
93. Əskərov Rafiq Hacı oğlu kontr-admiral
94.
Hüseynov Tofiq Yaqub oğlu - kontr-admiral
Görkəmli mühacir Hüseyn Baykaranın «Azər
baycanın istiqlal mübarizəsi tarixi» (İstanbul, 1975,
Bakı, 1992) kitabında (səh.256-257) 1918-1919-cu il
lərdə Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti ordusunda xid
mət etmiş aşağıdakı azərbaycanlı generalların adları
çəkilir:
95.
Qaytabaşı Əbdül Həmid bəy Şərif bəy oğlu (7-1920)
96.
Əmənulla Mirzə Qacar (1862-1937)
97.
General Əmir Kazım Mirzə Qacar (1853-1920)
Cənubi Azərbaycan Milli hökumətinin xalq qo
şunlarında 1946-cı ildə aşağıdakı generallar xidmot
etmişlər:
63
98. Məmmədzadə Cəfər (Kavian) - Cənubi Azerbaycan
xalq qoşunları Naziri
99. Azər Əbdülrza
100. Əbülqasım Əzimi
101. Qulam Yəhya
102. Mahmud Pənahi
103. Nəvai Abdini
104. Mirzə Rəfi Kəbiri.
Qeyd: Azərbaycan Respublikasının Prezidentinin 2002-ci il 19 yanvar tarix
li fərmanı ilə daha 15 nəfərə general rütbəsi verilmişdir: general -
leytenant 7, general-mayor 7 v ə kontr admiral 1 nəfərə.
§5. Müharibədən sonrakı dövrün təzadlı
siyasi həyatı və
xalqın siyasi mədəniyyəti
Almaniya faşizminin hərbi qüvvələrinin darmadağın
edilməsi və Böyük Vətən müharibəsində qələbə, böyük itki
lərə və iqtisadi çətinliklərə baxmayaraq, xalqda ruh yüksək
liyi yaratmışdı. Sovet dövlətinin partiya rəhbərliyi ideoloji iş
sahəsində əsas vəzifəni bu məzmunda formalaşdırdı: «Öl
kədə ideoloji işi Vətən müharibəsində əldə edilmiş böyük
qələbə səviyyəsinə qaldırmaq lazımdır».
Bu sahədə ilk tədbir olaraq kosmopolitizmə qarşı mü
barizə - Qərbin burjua mədəniyyətinə müsbət yanaşan ziya
lıların qərbə sitayişdə ittiham edilməsinə başlandı. Görkəmli
ədəbiyyatşünas prof. Mikayıl Rəfıli Qərb ədəbiyyatına alu
dəçilikdə, dilçi alim professor Ə.Dəmirçizadə «Kitabi Dədə
Qorqud» dastanım Azerbaycan dilinin ilk mənbəyi kimi qiy
mətləndirməkdə ittiham edildi. Görkəmli filosof akademik
Heydər Hüseynov Şimali Qafqazın dağlı xalqlarının milli-
64
azadlıq hərəkatına və Şeyx Şamilin fəaliyyətinə düzgün qiy
mət verməkdə əsassız olaraq ittiham edildi və bu haqsızlıq
lara dözməyən vətənpərvər alim intihar etdi.
Bütün bunlar və buna oxşar əsassız ideoloji qadağalar
Azərbaycanın siyasi həyatında gərginlik yaratmışdı. Təxmi
nən onillik bir dövrü əhatə edən bu siyasi gərginlik əhvali-
ruhiyyəsinin sonunda SSRİ rəhbərliyi daha iki ideoloji gərg
inlikdən istifadə etdi. Xalqımızın böyük oğlu N.Nərima-
novun guya millətçiliyi haqqında bir qədər zəifləmiş itti
hamlar yenidən qabardıldı və respublikada Azərbaycan tari
xinin və Azərbaycan dilinin rolunun guya şişirdilməsinə qar
şı tədbirlər görülməyə başlandı. Azerbaycan partiya təşkila
tında ideoloji sahə üzrə MK katibi V.Səmədovun əvəzinə
həmin vəzifəyə Moskvada MK-da şöbə müdiri işləmiş V.
Semiçastnı göndərildi. O, Xruşşov-Mikoyan dəstəsinin tap
şırığı ilə Azərbaycanı «düzəltməyə» göndərilmişdi.
1941-1945-ci illər müharibəsindən sonrakı dövrdə
SSRİ-də «Sovet adamı» anlayışı insanlara geniş aşılanmağa
banlanmışdı.
Xalqların siyasi mədəniyyəti onlann hər birinin milli
mədəniyyətinin tərkib hissəsi olmasına baxmayaraq, SSRİ
miqyasında böyük ciddiyyətlə geniş təbliğ edilən «Sovet
mədəniyyəti», «beynəlmiləl (SSRİ çərçivəsində) mədə
niyyət», «çoxmillətli sovet mədəniyyəti» üslubları ölkənin
bütün xalqlarının beyninə yeridilərək, son nəticə kimi «So
vet adamı» üslubunun hamı tərəfindən həzm edilməsinə yö
nəldilmişdi.
Bu siyasətə keçid hər şeydən əvvəl bütün idarələrdə
rəhbər və həlledici vəzifələrdə əsasən rusların və rusdilli
ziyalıların yerləşdirilməsi vasitəsilə təmin edilirdi. Bütün
bunlar millətlərdə (o cümlədən Azərbaycan millətində) Və
tən və milli vətənpərvərlik hissini kütləşdirmək məqsədinə
xidmət edirdi və bu sahədə tədbirlər 80-ci illərin ortalarına
qədər davam etdi.
65