Şərh olunan maddəyə əsasən, fiziki və hüquqi şəxs olmasından asılı olmayaraq,
Azərbaycan vətəndaşları və təşkilatları ilə xarici hüquqi şəxslərin, xarici invcstisiyalı hüquqi
şəxslərin, beynəlxalq hüquqi şəxslərin, sahibkarlıq fəaliyyətini həyata keçirən əcnəbilərin,
vətəndaşlığı olmayan şəxslərin iştirakı ilə olan mübahisələrə Beynəlxalq müqavilələrdən irəli
gələn mübahisələrə dair Azərbaycan Respublikasının İqtisad Məhkəməsində baxılır. Ancaq bu
cür mübahisələr iqtisadi mübahisələr olmalıdır.
Tərəflərin sazişi və Azərbaycan Respublikasmm tərəfdar çıxdığı beynəlxalq
müqavilələrlə və dövlətlərarası sazişlə başqa hallar nəzərdə tutula bilər.
Maddo 28. Əcnobilorin, vətəndaşlığı olmayan şəxslərin, xarici hüquqi şəxslərin
iştirak etdiyi işlərin aidiyyəti
Əcnəbilərin, vətəndaşlığı olmayan şəxslərin və xarici hüquqi şəxslərin iştirakı etdikləri
işlərə, əgər dövlətlərarası sazişlərlə, beynəlxalq müqavilələrlə və
ya tərəflərin sazişi ilə digər
hallar nəzərdə tutulmayıbsa, məhkəmələr baxırlar.
Məhkəmələr, həmçinin əcnəbilərin, vətəndaşlığı olmayan şəxslərin və xarici hüquqi
şəxslərin iştirak etdikləri işlərə də baxırlar. Tərəflərin sazişi, beynəbcalq müqavilələr və
dövlətlərarası sazişlərlə başqa hallar da nəzərdə tutula bilər.
Konstİtusiyanm 151-ci maddəsində beynəlxalq aktların hüquqi qüvvəsi göstərilib.
Həmin maddəyə əsasən. Konstitusiya və referendum yolu ilə qəbul edilən aktlar istisna
olmaqla, Azərbaycan Respublikasının qanunvericilik sisteminə daxil olan normativ hüquqi
aktlarla Azərbaycan Respublikasmm tərəfdar çıxdığı dövlətlərarası müqavilələr arasmda
ziddiyyət yaranarsa, həmin beynəlxalq müqavilələr tətbiq edilir,
Azərbaycan Respublikasmm tərəfdar çıxdığı dövlətlərarası beynəlxalq müqavilələr
dedikdə. Konstitusiyanın 109-cu maddəsinin 17-ci bəndinə uyğun olaraq təsdiq edilmiş
müqavilələr nəzərdə tutulur.
Maddə 29. Mübahisənin münsiflər məhkəməsinə verilməsi
Məhkəməyə aid olan mübahisə qanunla, beynəlxalq müqavilələrlə və ya tərəflərin sazişi
ilə nəzərdə tutulan hallarda, işdə iştirak edən şəxslərin yazılı razılığı ilə münsiflər
məhkəməsinin həllinə verilə bilər.
Maddənin məzmunundan görünür ki, məhkəmələrə aid mübahisələr üç halda münsiflər
məhkəməsinin həllinə verilə bilər:
1)
qanunda nəzərdə
tutulan hallarda;
2)
beynəlxalq müqavilələrdə
nəzərdə tutulan hallarda;
3)
tərəflərin sazişi ilə.
Münsiflər məhkəməsi iki formada yaradıla bilər, yəni konkret mübahisənin həll edilməsi
üçün birdəfəlik münsiflər məhkəməsi və daimi fəaliyyətdə olan münsiflər məhkəməsi. Qeyd
etmək lazımdır ki, hazırda mübahisələrin münsiflər məhkəməsinin həllinə verilməsinə demək
olar ki, rast gəlinmir.
38
işlərin münsiflər məhkəməsi tərəfindən baxılmağa verilməsi üçün yuxanda göstərilən üç
haldan əlavə tərəflərin əlavə yazılı razılığı da tələb olunur.
Mübahisənin münsiflər məhkəməsinə baxılmağa verilməsi barədə razılıq yazılı formada
verilməlidir.
Mübahisənin münsiflər məhkəməsinə verilməsi barədə razılaşma tərəflərin qarşılıqlı
razılığı əsasmda ləğv edə bilər. Mübahisənin münsiflər məhkəməsinə baxılmağa verilməsi
barədə razılığm birtərəfli qaydada pozulmasına yol verilmir.
Maddo 30. Bir-biri Uo əlaqədar olan bir neçə tələbin aidiyyəti
Bir-biri ilə əlaqədar olan bir neçə tələbi birləşdirərkən, onlardan bir qismi ümumi
məhkəməyə, digərləri isə iqtisad məhkəməsinə aiddirsə, tələblərə ümumi məhkəmədə
baxılmalı- dır.
Maddədə bir-biri ilə əlaqədar olan bir neçə tələb birləşdirilərkən, aidiyyətin müəyyən
edilməsi qaydası göstərilmişdir.
Maddənin göstərişinə görə, birləşdirilən tələblər bir-birilə əlaqədar olmalıdır. Belə əlaqə
olmadıqda, tələblər birləşdirilə bilməz və verilmiş iddia ərizəsi qaytarılmalıdır (MPM,
152.1.7-ci maddə).
Tələblərin birləşdirilməsinin təşəbbüsçüsü həm iddiaçılar, həm də hakim ola bilər.
İddianı bir neçə iddiaçı bir və ya bir neçə cavabdehə verə bilər.
Hakimin bir neçə tələbi birləşdirməsi MPM-in l69-cu maddəsinə uyğun olaraq həyata
keçirilir.
İstər iddiaçı tərəfindən, istərsə də məhkəmə tərəfindən iddia tələbləri birləşdirilərkən, bu
tələblərdən biri və bİr neçəsi ümumi məhkəmələrə aiddirsə, tələblərə ümumi məhkəmədə
baxılmalıdır. Maddənin bu tələbi imperativ xarakter daşıyır və bunu hansı məhkəmənin
(ümumi və ya İqtisad məhkəməsinin) müəyyən etməsinin əhəmiyyəti yoxdur.
Maddə 31. Aidiyyətin dəyişdirilməsinə yol verilməməsi
31.1.
Aidiyyət qaydalarının pozulmasına yol verilmir.
31.2.
Aidiyyət qaydalarına riayət etməklə məhkəmənin öz icraatına qəbul etdiyi iş,
sonradan başqa məhkəməyə aid olsa da, mahiyyəti üzrə həmin məhkəmədə həll edilməlidir.
Maddənin məzmunundan görünür ki, məhkəmə aidiyyətinin pozulması ilə işlərə
məhkəmələr o vaxt baxa bilər ki, iş qəbul edilən vaxt aidiyyət qaydalarına əməl edilmiş, ancaq
sonradan qanunvericiliklə həmin işə baxılması başqa məhkəmənin səlahiyyətinə aid edilib
(məsələn, baxılması İqtisad məhkəməsinə aid edilmiş iş qəbul edilərkən aidiyyət qaydalarına
riayət edilmiş və sonradan həmin nÖv İşlərin baxılması qanunvericiliklə ümumi
məhkəmələrin səlahiyyətinə aid edilsə də, qəbul edilmiş işə İqtisad Məhkəməsi baxmalıdır və
ya əksinə).
Bu, onunla bağlıdır ki, əwəla, iş icraata qəbul edilərkən aidiyyət barədə qanun
39