N
əsimi adına Dilçilik İnstitutunun Əsərləri – 2012, Xüsusi buraxılış
S.A. SADIQOVA
MƏTBUATIN ƏDƏBİ DİLİN İNKİŞAFINDA ROLU
Açar sözl
ər: termin,
beynəlxalq söz, beynəlmiləl termin, ümumişlək söz, kom-
munikativ akt.
Ключевые слова: термин, интернациональное слово, интернациональный
термин, общие слова, коммуникативный акт.
Key words: term,
international word, international term, common word,
communicative act.
Ədəbi dilin inkişafında, xüsusən də lüğət tərkibinin zənginləşməsində mət-
bu
atın rolu olduqca mühüm əhəmiyyət kəsb edir.
Belə ki, funksional üslublarla
müqayis
ədə son dərəcə dinamik fəaliyyət göstərən publisistik dil öz inkşafı ilə
ədəbi dilin ayrıca üslubuna çevrilir. Bu baxımdan kütləvi informasiya vasitələrin-
d
ən olan mətbuat ədəbi dilin inkişafına, yazının cilalanmasına, yeni sözlərin ya-
ranma
sına çox böyük təsir göstərir. Cünki, qəzet gündəlik zəruri hadisələri əks et-
dirdiyind
ən burada sosial-siyasi həyatın bütün sahələri, ictimai-mədəni inkişaf, el-
mi-texniki t
ərəqqi ilə bağlı mühüm yeniliklər öz əksini tapır. Yeni dövrün hadisə-
l
ərini əks etdirən dil vahidləri kütləvi informasiya vasitələrinin köməyi ilə daha
tez ümumxalq xarakteri alır. Məsələn, müstəqilliyimizin ilk illərində müsavat,
azad
lıq, iqtidar, müxalifət, demokratiya tipli sözlər
mətbuat vasitəsilə ümumişlək
sözl
ərə çevrildi. Deməli, mətbuat ədəbi dilin formalaşması və inkişafı uğrunda
mübariz
ənin önündə gedir. Xalq dili xəzinəsinin zənginliyi milli-mədəni inkişaf
m
ətbuatda daha aydın öz əksini tapır. Eləcə də keçmiş ictimai quruluşla bağlı bir
sıra dil vahidləri işləklikdən qalması, (sovet, kommunist, pioner, manqa və s.) ye-
ni icti
mai quruluşla bağlı dil vahidlərinin yaranması birinci növbədə qəzetlərdə öz
əksini tapır. Ümumiyyətlə, kütləvi təbliğat vasitələrindən
olan mətbuat ədəbi dilin
üs
lublarının differensiallaşmasında, qrammatik normalaşmada, lüğət tərkibinin
z
ənginləşməsində, alınmaların mənimsənilməsi prosesində mühüm rol oynayır.
Q
əzetlərin sayının getdikcə artması mətbuat dilinin inkişafına böyük təkan
vermiş oldu. İctimai həyatda baş verən dəyişikliklər, hadisələr jurnalistlərdən həm
çeviklik, h
əm də milliliyə söykənməyi tələb edir. Əlifbanın dəyişməsini, rus,
Avropa, türk m
ənşəli sözlərin paralel işlənməsini
nəzərə alsaq, bu illərin mətbua-
tının dili ən ziddiyyətli dövr kimi qiymətləndirilməlidir. Bununla razılaşmamaq
olmur. Bel
ə ki, mətbuat dilində alınmaların çoxluğu, dialekt sözlərinin paralelliyi,
imla texnikasındakı qüsurlar, üslublarda fərqli formalar özünü göstərir. 1988-ci
ild
ən azadlıq uğrunda başlanmış mübarizə Azərbaycanda mətbuatın da xarakterini
d
əyişməyə başladı. Uzun illər sovet cəmiyyəti və onun ideologiyasına xidmət
göst
ərən mediada artıq müstəqillik, demokratik prinsipləri əks etdirən yazılar dərc
olun
mağa başlandı. Bu illər ərzində Azərbaycanda «Ədalət», «Olaylar», «İki sa-
125
N
əsimi adına Dilçilik İnstitutunun Əsərləri – 2012, Xüsusi buraxılış
hil», «Şərq», «Səs», «Palitra», «Kredo», «Yeni zaman», «Üç nöqtə» ümumiyyət-
l
ə, 700-ə yaxın qəzet, «Xatun», «Xəzər», «Kaspi», «İşıq», «Xəzər», «El», «Kə-
lam» kimi jurnallar «Turan», «Frend», «APA» kimi informasiya agentlikl
əri,
«ANS», «X
əzər», «Lider», «Spece», «ATV», «AzTV» kimi müstəqil televiziyalar
f
əaliyyətə başladı. Təbii ki, kütləvi informasiya vasitələrinin çoxluğu dilə təsir
göst
ərməyə bilməzdi. Bu təsirlər birinci növbədə dilin lüğət
tərkibində, xüsusilə
onun terminologiyasında öz əksini tapır. Bununla yanaşı mətbuatda baş verən hər
han
sı dəyişikliklər və inkişaf təbii ki, dil normalarına da təsir edir. Əslində inkişa-
fın özü ədəbi dilin qayda-qanunlarından yan keçmir. Milli mətbuatın banisi Həsən
b
əy Zərdabi yazırdı: «Dil bir şeydir ki, onu öz halında saxlamaq mümkün deyildi.
El
ə ki, qaranlıq otağın qapısı açıldı qeyri tayfalar elə gediş-gəliş artdı, artıq şeylər
ələ gəldi və adətlər dəyişdi, təzə sözlərin qədəri günü-gündən artacaqdır belə söz-
l
ərin artmağının dilə zərəri yoxdur, xeyri var. Çünki o
sözlər tərəqqi etməyə səbəb
olurlar» (1,148).
Bununla bel
ə mətbuat dilində baş verən müstəqillik meyli ənənəvi qaydaları
arxa plana keçirdi. Yeni n
əşrə başlamış qəzetlər materialların təqdimatı zamanı
mümkün q
ədər sadələşdirilmiş yeni dil-üslub elementləri tətbiq etməyə başladı.
Bu is
ə yazılan materialların daha çox gündəlik həyat, məişət ilə bağlı olması idi.
Bu zaman daha çox m
ətbuat dilini xeyli dərəcədə inkişaf etdirərək xalq dilinə
yaxınlaşdıran, yeniləşmiş qəzet üslubunu formalaşdıran bu proses özlüyündə
ir
əliyə doğru bir inkişafdır. Lakin bununla yanaşı forma və janr xüsusiyyətlərinə
g
əldikdə, bu gün əksər mətbuat orqanlarında, bir sıra janrlardan imtina edilməsi
dilin inkişafına da təsir edir (feleyton, oçerk, elmi məqalələr). Eyni zamanda,
m
ətbuat dilində özünü göstərən bir sıra proseslər mövcuddur: 1) Müasir mətbuatın
dilind
ə dialektlərdən istifadə; Ədəbi dilin lüğət tərkibinin ana dili hesabına
z
ənginləşməsində dialekt və şivələrin mühüm cəhətlərindən biri xalq danışıq dili-
n
ə maksimum yaxınlaşmaqdır. XX əsrin əvvəllərində də mətbuatda özünü büruzə
ver
ən bu yaxınlaşma hər şeydən əvvəl müəyyən dialekt və şivələrdə işlənən sözlə-
rin dil
ə axını və tədricən kütləviləşməsi ilə müşahidə olunur. Dialekt və şivələrdən
mü
əyyən sözlərin publisistik üslub vasitəsilə ədəbi dilə keçməsi özlüyündə müs-
b
ət hadisədir. Lakin bütün bu hallarda olduğu kimi, bu məqamlarda da
ifrata var-
maq düzgün deyil. Daha çox
qarşılığı olmayan dialekt sözlərdən istifadə etmək la-
zımdır ki, bu da dilimizin bütün sferaları üzrə artan termin yaradıcılığında xalq di-
lin
ə əsaslanmağa şərait yaradır. Bu barədə M.Adilov yazır ki, qəzet dilində danı-
şıq dili ünsürlərinin rolu bir başqadır, dialektizmlərin rolu bir başqa. Ümumi ədəbi
dilimizd
ə olmayan geniş oxucu kütləsinə qaranlıq qalan dialekt sözlərinə və ya
ədəbi dil sözlərinin dialekt (məhəlli) variantlarına qəzetdə yer vermək, zənnimiz-
c
ə, ümumiyyətlə, lazım deyil…. Əlbəttə, qəzet dilində dialektlərin hamısına bir
ölçü il
ə yanaşmaq və qəzetdə hər hansı dialektizmin şölələnməsi əleyhinə çıxış et-
m
ək düzgün deyil.
126