22
iĢlədilməlidir - Q.C.) Ģahı - onun mülkü Qabh dağının bəzi qolları ilə birləĢir və
nahiyələri AbxazĢah adlanır [236, 113]. V.F.Minorskinin fikrincə, müəllif burada
«əl-Əzdi» yox, «əl-Yezidi» yazmalıydı [523, 88-89].
X əsr ərəb səyyah - coğrafiyaĢünaslarının son və böyük nümayəndəsi,
orijinal əsərlər müəllifi olan əl-Müqəddəsinin «Ġqlimlərin öyrənilməsi üçün ən
yaxĢı bölgü» adlı əsərində dünyanın bir sıra ölkələri ilə yanaĢı, Azərbaycanın da
vilayət, nahiyə və Ģəhərlərinin ümumi coğrafi təsviri, əhalisi, ticarət, sənətkarlıq və
təsərrüfat həyatı, dil, din və məiĢəti barədə zəngin məlumat toplanıb. «Axar suları,
bağları və gəzməli yerləri olan ġamaxı, binaları daĢdan tikilmiĢ böyük Ģəhər
ġirvan, gözəl (çiçəkli) düzəngahdakı Varsan..., vilayətin bütün Ģəhərləri kimi səfalı
yerdə yerləĢən Laican... baĢdan-baĢa bağ olan Muğan və baĢqa Ģəhərlər» [236,
128-129]. Görün, ərəb müəllifi Azərbaycan Ģəhərlərinin necə də poetikcəsinə
təsvirini verib. Maraqlıdır ki, müəllif bir çox digər Ģəhərlər kimi Lahıcı da
Bərdənin Ģəhərlərindən biri kimi qələmə alıb [236, 129]. Onun verdiyi məlumata
görə, Bərdicdən əĢ-ġəmaxiyyəyə 2 mərhələ, sonra ġirvana 3 mərhələ, sonra əl-
Abxaza (bəzi müəlliflər onun Lahıc, bəziləri isə Car olduğunu güman edirlər -
Q.C.) 2 mərhələ, sonra Samur körpüsünə 2 mərhələ və oradan da Bab-əl-Əbvaba 3
mərhələdir [236, 136].
Digər orta əsr müəllifləri kimi əl-Ġdrisinin (1100-1165-ci illər) «Ölkələri
gəzməkdən yorulmuĢun əyləncəsi» əsərində də Qabh (Qafqaz) dağının
keçidlərində 300-dən çox qəsr olduğu [236, 152] barədə məlumat verilir. Onun
qeydlərində həmçinin, Lahıcın adı çəkilir və onun ətraf Ģəhərlərlə məsafəsi
göstərilir [236, 150].
Girdiman vilayətinin tarixi ilə bağlı Ġbn əl-Əsirin (1160-1234) və Yaqut əl-
Həməvinin əsərlərində də müəyyən məlumatlara rast gəlirik. Onlar irandilli
əhalinin Azərbaycan ərazilərinə köçürülməsinə xüsusilə daha geniĢ yer ayırıblar
[27, 164-168; 112, 9; 241, 164-168]. Məsələn, Yaqut əl-Həməvi yazır ki, Bab əl-
Əbvabdan o yana uzanan dağlarda 70-dən çox xalq yaĢayır, bunlardan hər biri
ayrıca öz dilində danıĢır və bu dili qonĢular baĢa düĢmür [27, 167].
Bəllidir ki, Sasani hökmdarları imperiyanın Ģimal sərhədlərinin
təhlükəsizliyini təmin etmək baxımından Azərbaycan ərazilərinə xüsusi əhəmiyyət
verirdilər. Bu, ərəb müəllifinin qeydlərindən də açıq-aydın hiss olunur. Görün,
Yaqut əl-Həməvi bu barədə nə yazır: «Bu diyarın əhəmiyyətinə görə Sasani Ģahları
ona çox göz qoyur və Ģimal tayfalarının basqınlarından qorxu çəkərək oradakı
bütün iĢləri diqqətlə izləyirdilər. Buna görə, bu yeri müdafiə etmək üçün bir sıra
ölkələrdən köçürülüb gələn və Ģahların inandıqları adamlar buraya qarovul
qoyulmuĢdular» [27, 167]. Yaqut əl-Həməvin qeydlərindən aydın olur ki,
köçərilərin hücumlarının qarĢısını almaq üçün ləzgilərlə, Ģirvanlılarla yanaĢı, Lahıc
əhalisindən də istifadə olunurdu. Əsərdə deyilir: «Orada qarovul çəkənlərin
içərisində tabasaranlı adlanan bir xalq var, onun qonĢuluğunda filan xalqı, sayca
çox olan igid lakz xalqı, layzanlar (lahıclar), Ģirvanlılar və baĢqalarıdır. Çoxlu
23
qorxmaz atlı və piyada döyüĢçüləri olan bu xalqların hər birinə qorumaq üçün
ayrıca yer verilmiĢdir» [27, 167]. Əlbəttə, bütün bunlar erkən orta əsrlərdə
imperiyanın Ģimal sərhədlərini möhkəmlətmək və yerli əhali arasında özünə ictimai
dayaq yaratmaq məqsədilə Sasanilərin geniĢ miqyaslı köçürmə siyasətində maraqlı
olduğundan xəbər verir.
GĠRDĠMAN TARĠXĠ RUS-SOVET TARĠXġÜNASLIĞINDA
Azərbaycan ərazisində zaman-zaman çox güclü dövlətlər olmuĢdur.
CavanĢirin, Uzun Həsənin, I ġah Ġsmayılın və neçə-neçə qeyrilərinin hakimiyyəti
illərində bu dövlətlər zəmanəsinin ən qüdrətli imperiyaları ilə qarĢı-qarĢıya durmaq
qüdrətində olduqlarını dəfələrlə hərb və siyasət meydanında sübuta yetirmiĢlər.
Lakin Azərbaycan dövlətlərindən heç birisi baĢqa xalqlara və dövlətlərə qarĢı
istilaçılıq siyasəti yeritməmiĢdir. Əfsuslar olsun ki, azərbaycanlıların bu münasibəti
müqabilində qonĢuların Azərbaycana tam fərqli münasibəti olub. Onların paxıllıq,
gözügötürməzlik, ərazi hərisliyi, riyakarlıq, hətta açıq-açığına düĢmənçilik etdiyi
hallar az olubmu? Tarix özü bütün bunlara Ģahiddir. Elə götürək XIX əsrin I
yarısında baĢ vermiĢ rus-Ġran müharibələrini. Hansı ki, həmin müharibələrdə əsas
hədəflərdən birisi məhz Azərbaycan torpaqları idi. Bir çox qüdrətli imperiyaların
zaman-zaman can atdığı Azərbaycan ərazisi nəhayət ki, XIX əsrin I yarısında məhz
bu iki dövlət tərəfindən bölüĢdürüldü. Beləliklə, 10 fevral 1828-ci il tarixdə
imzalanmıĢ Türkmənçay müqaviləsinə əsasən Azərbaycan iki hissəyə parçalandı.
Məhz o vaxtdan baĢlayaraq Cənubi Azərbaycanın tarixi daha çox Ġran
tarixĢünaslığının, ġimali Azərbaycanın tarixi isə əvvəlcə rus-slavyan, daha sonra
isə sovet tarixĢünaslığının maraq və təsir dairəsinə düĢdü. Rus tarixĢünaslığında
Albaniya - qədim Azərbaycan tarixinə dair ilk araĢdırmalara da məhz o zamandan
baĢlanıb [365]. Bu baxımdan F.Kruzenin 1835-ci ildə nəĢr olunan məqaləsi
problemin öyrənilməsinə giriĢ kimi dəyərləndirilə bilər [477, 423-438]. Bundan bir
qədər sonra A.Yanovskinin Qafqaz Albaniyasına dair nisbətən daha əhatəli
məqaləsi dərc olunur [672, 97-203]. Bununla da rus tarixĢünaslığında ilk dəfə
olaraq Strabonun, Ptolemeyin, Plininin, Moisey Xorenlinin, YeqiĢenin və bəzi
digər qədim muəlliflərin Qafqaz Albaniyası tarixinə dair fikirləri
ümumiləĢdirilərək onlara münasibət bildirilib. O, Ptolemey tərəfindən adı çəkilən
29 Ģəhərin və 4 çayın müxtəlif yerli toponimlərlə zahiri uyğunluğunu əsas
götürərək müəyyən mülahizələr söyləyib. O, həmçinin ilk dəfə olaraq Qəbələ
Ģəhərinin nisbətən daha dəqiq koordinatlarını verib. Göründüyü kimi, A.Yanovski
bu məqaləsində Girdiman tarixindən bəhs etməsə də, əslində toxunduğu
məsələlərin əksəriyyətinin bu problemə birbaĢa aidiyyatı var.
1866-cı ildə qafqazĢünas, tarixçi və etnoqraf Ġ.Ġ.ġopenin «Qafqaz və onun
sakinlərinin qədim tarixi barədə yeni qeydlər» adlı əsəri iĢıq üzü görür [663]. Hansı
ki, bu əsərin «Aqvaniya, Albaniya və Çola» adlanan IV fəslində Girdiman tarixinə