116
miqdar insan və heyvan sümükləri, yanmıĢ qoz qabığı, divarlarının qalınlığı 2,5 sm
olan saxsı küpələr və bardaq tipli qabların fraqmentləri tapılıb.
MüĢahidələr zamanı abidənin təqribən 1 hektara yaxın ərazini əhatə etdiyi
müəyyənləĢdirilib. Orada, ayrı-ayrı yerlərdə çoxsaylı siçan yuvaları olduğu da
diqqətdən yayınmamıĢdır. Maraqlıdır ki, siçanların yuvadan qazıb çıxardığı torpaq
içərisində gil qabların qırıqlarının olduğu müəyyənləĢdirilib. F.L.Osmanov bütün
bu tapıntıların xronoloji cəhətdən eramızın I minilliyinin birinci yarısına aid
olduğunu güman edir.
1976-cı ildə AĢağı Qaraməryəm kəndi yaxınlığında su anbarı üçün yer
qazılarkən də oradan analoji tapıntılar üzə çıxıb. O zaman inĢaatçıların məlumatı
əsasında Göyçay rayonuna ezam edilən arxeoloq Ə.Əliyev və A.Ələkbərov
tərəfindən oradan xeyli miqdar maddi-mədəniyyət nümunələri toplanıb [82, 85-92].
Həmin tapıntılar baĢlıca olaraq orta əsrlərə aid Ģirsiz və Ģirli saxsı məmulatı
nümunələridir. Tapıntılar içərisində bir neçə ədəd salamat vəziyyətdə olan küpə
tipli qab xüsusilə diqqəti cəlb edir. Onların ağzı novçalı olmaqla bir qədər
kənarlara meyillidir. Küpələrdən birinin üzərində cızma üsulu ilə iĢlənmiĢ sxematik
təsvir var. Tədqiqatçıların fikrincə, bu insan təsviridir [82, 85].
AĢağı Qaraməryəm ərazilərindən toplanan gil qab nümunələri xronoloji
cəhətdən ilk orta əsrlərə aid edilir. Mütəxəssislər AĢağı Qaraməryəmdən tapılan
məiĢət əĢyaları içərisində Örənqala qazıntılarından bəlli olan nümunələrə bənzəyən
Ģirli qablar da olduğunu əsas götürərək XI əsrədək orada həyat olduğunu bildirib
[82, 86].
Rəvayətə görə, Qaraməryəm kəndinin əsası uzaq keçmiĢdə Məryəm adlı bir
qadın tərəfindən qoyulub. Həmin qadın həddən artıq qara olduğundan ona Qara
Məryəm deyərlərmiĢ. Görünür, o milliyyətcə ərəb olub. Qaraməryəm tapıntılarının
xronoloji cəhətdən Azərbaycanın Xilafət orduları tərəfindən zəbt olunduğu dövrə
aid olması da məhz bu cür düĢünməyə əsas verir.
ƏRƏBCƏBĠRLĠ
10 aprel 1973-cü il tarixdə Faiz Yusifovun imzası ilə Göyçay rayon
qəzetində «Nadir tapıntı» adlı məqalə dərc olunub. Məqalədə rayonun Ərəbcəbirli
kəndində quĢçuluq ferması üçün bünövrə yeri qazılarkən üzə çıxan maddi-
mədəniyyət nümunələrindən bəhs olunurdu. Həmin tapıntılarla əlaqədar arxeoloq
A.B.Nuriyev 1973-cü ildə Göyçay rayonunda ezamiyyətdə olub. O, abidə ilə və
oradan toplanaraq Göyçay Ģəhərindəki 1 saylı məktəbə təhvil verilmiĢ tapıntılarla
tanıĢ olub. Müəyyən edilib ki, həmin tapıntıların aĢkar edildiyi ərazidə vaxtilə
nekropol mövcud idi.
Ərəbcəbirli nekropolundan əldə edilən tapıntılar əsasən aĢağıdakılardan
ibarətdir: 1. Metal əĢyalar. Bunlara misdən, tuncdan, gümüĢdən və qızıldan
hazırlanmıĢ sinə bəzəkləri, bilərziklər, üzüklər, sırğalar aiddir. 2. ġüĢə məmulatı.
117
Bunlara, əsasən muncuqlar və müxtəlif formalı ĢüĢə qablar aiddir. Maraqlıdır ki,
Ərəbcəbirlidən tapılan bilərzik, üzük və sırğaların əksəriyyəti bolluq rəmzi olan
ilan simvollu forma və naxıĢlara malik olması ilə diqqəti cəlb edir [545, 43-44].
Mütəxəssislər Ərəbcəbirli nekropolunda aĢkar edilmiĢ küp qəbirləri
xronoloji cəhətdən IV-VIII əsrlərə aid edirlər [545, 44]. Görünür, Albaniya
ərazilərinin ərəblər tərəfindən istilası nəticəsində orada həyat dayanıb.
YEKƏXANA
1965-70-ci illərdə Ġsmayıllı rayonu ərazisində arxeoloji axtarıĢlar aparan
F.L.Osmanov Bakı-Qaraməryəm Ģose yolunun Ģimal tərəfində yerləĢən Yekəxana
kəndi ərazisindən də antik və ilk orta əsrlərə aid müxtəlif növ maddi mədəniyyət
qalıqları aĢkar edib. Həmin tapıntılar içərisində kömürləĢmiĢ vəziyyətdə olan taxıl
qalıqları xüsusilə marağa səbəb olub [190, 105-106]. F.L.Osmanov tərəfindən
tapılan bu nümunələr görkəmli seleksiyaçı alim, akademik Ġ.D.Mustafayev
tərəfindən təyin olunub. Onun rəyinə əsasən, həmin taxıl qalıqları əsasən mədəni
arpa və az miqdarda yumĢaq buğda növündən ibarət olub [532, 19-20].
80-ci illərin əvvəllərində Yekəxana və ona qonĢu olan ġahsoltanlı kəndləri
ərazilərində təsərrüfat iĢləri görülərkən xeyli maddi-mədəniyyət nümunələri üzə
çıxıb. Tapıntılar içərisində qədim əmək vasitələri, məiĢət əĢyaları və bəzək
nümunələri üstünlük təĢkil edir. ġahsoltanlı kənd məktəbinin yaxınlığındakı sahə
Ģumlanarkən də oradan xeyli miqdarda gil qab nümunələri tapılıb [82, 88]. Yerli
sakinlərin dediyinə görə, bu cür tapıntılar ayrı-ayrı həyətlərdən də məlumdur.
ġahsoltanlı abidəsinə baxıĢ keçirilərkən oradan xeyli maddi-mədəniyyət
nümunələri toplanılıb [82, 88]. Bunlar əsasən iri təsərrüfat küpləri, çölmək və cam
tipli dayaz qabların, təkayaq vazların fraqmentlərindən ibarətdir. Tapıntılar
içərisində diametri 8 sm olan bir ədəd gildən hazırlanmıĢ araba təkərinə bənzər
əĢya, qulpların üzərində çərtmə naxıĢı olan kiçikhəcmli su qablarının parçaları və
iki ədəd qadın fiquru diqqəti cəlb edir. Fiqurların hər ikisinin baĢı, qolları və
qurĢaqdan aĢağı hissəsi sınmıĢdır [82, 88-91].
Göründüyü kimi, ġahsoltanlı materialları içərisində həm antik, həm də ilk
orta əsrlər dövrünə aid əĢyalar var. Bu, o deməkdir ki, həmin ərazilərdə eramızın
əvvəllərindən baĢlayaraq IV-V əsrlərədək yaĢayıĢ olub. Daha sonra isə orada həyat
kəsilərək sakinlər qonĢuluqdakı Yekəxana ərazisinə köçüblər [82, 91].
TƏRKƏġ
Oğuz rayonunun TərkəĢ kəndindən 1 km cənubda, Türyançayın qərb
sahilində yerləĢir. Abidənin Ģərq tərəfi Türyançay dərəsi, Ģimal, qərb və cənub
tərəfləri isə təbii xəndəyə bənzəyən dərin çökəkliklə əhatə olunub. O, iki hissədən
ibarətdir. Yerli əhali tərəfindən abidənin Ģimal hissəsi Böyük Qalacıq, cənub