33
haqlı olan əsil gözəl sənət‖, şeirini isə ―çoşqun musiqiyə malik
olan romantik şeir‖ adlandırırdı
1
.
M.Quliyev kimi, H.Mehdi də Cavidi kəskin tənqid edən,
şairin məfkurə səhvlərinə güzəştə getməyən tənqidçilərdən idi.
Bəzi məhdud ―solçuluq‖ meyllərinə baxmayaraq bu tənqid
əsasən, xeyirxah tənqid idi. Cavid yaradıcılığına qayğıkeş
münasibət H.Mehdinin 1959-cu ildə nəşr etdirdiyi ―Ədəbiyyat
və müasirlik‖ məqaləsində də çox aydın əks olunmuşdur. Bu
məqalədə tənqidçi yazırdı ki, ―...Hüseyn Cavid kimi nadir
ədəbi bir simanı mədəniyyət tariximizdən silib atmaq, ən azı
ədalətsizlik və bəlkə də cinayət olardı. Biz ―Şeyx Sənan‖,
―İblis‖ və ―Səyavuş‖ əsərlərinin müəllifini heç bir vaxt və heç
bir vəchlə düşmənlərimizə verə bilmərik. Hüseyn Cavid
Azərbaycan xalqının oğludur. Onun poetik yaradıcılığı
Azərbaycan xalqının milli sərvətləri xəzinəsinə daxildir. Bizim
borcumuz Hüseyn Cavid irsinin düzgün qiymətini verməkdən
ibarətdir. Biz bu irsə ehtiyat və qayğı ilə yanaşmalıyıq
2
.‖
Cavid haqqında son illərdə də bir sıra xüsusi məqalələr nəşr
olunmuşdur. Böyük bir qismi ―Şeyx Sənan‖ın yeni quruluşda
tamaşaya qoyulması münasibətilə yazılmış bu məqalələrdə,
müxtəsər və ümumi şəkildə olsa da, şairin görüşləri, sənəti və
Azərbaycan ədəbiyyatında tutduğu mövqe haqqında maraqlı
fikirlər irəli sürülmüşdür. Məsələn, Əkbər Ağayev ―Hüseyn
Cavid və onun ―Şeyx Sənan‖ əsəri‖ məqaləsində, haqlı olaraq,
Cavidin inqilabdan əvvəlki əsərlərində və görüşlərində olan
ziddiyyətləri o dövrün həyatında, real ictimai münasibətlərində
olan ziddiyyətləri əlaqələndirir, şairin görüşlərindəki mücərrəd
insanpərvərlik, qurtuluşu ümumi məhəbbət ideyasında görmək,
fəlsəfi idealizmə qapılmaq, bədii dildə təbiiliyə, xəlqiliyə az
fikir vermək kimi zəif tərəfləri göstərməklə bərabər, onun
yaradıcılığının qüvvətli tərəfləri, əsas ideyaları haqqında da
1
Bax: H.Mehdi. ―Ədəbiyyat və sənət məsələləri‖, Bakı, Azərnəşr, 1958. ―Cavid haqqında bir
neçə söz‖ məqaləsi.
2
―Azərbaycan‖ məcmuəsi, 1959, № 1.
34
orijinal mülahizələr yeridir və bu nəticəyə gəlir ki, inqilabdan
əvvəl ―Cavidi bir şair kimi düşündürən ən mühüm
məsələlərdən biri sinifli cəmiyyətdəki ictimai bərabərsizlik,
burjua hakimiyyətinin yaratdığı zülm və istismar məsələsi idi.
Cavidin ilk şeirlərindən və pyeslərindən başlayaraq aydın hiss
olunur ki, bu qüdrətli sənətkar sinifli cəmiyyətin, kapital
hökmranlığının
doğurduğu
eybəcərlikləri,
zənginlərin
qudurğanlığını, yoxsulların hüquqsuzluğunu görüb duymuş və
bu ziddiyyətin haradan, hansı səbəblərdən doğduğunu özü izah
etməyə çalışmışdır. Onun bütün əsərlərində aydın hiss olunur
ki, Cavid həyatın mənasını yaşayıb yaratmaqda, insanların
dünyanın bütün nemətlərindən bolluca istifadə etməsində,
bütün zövqlərin və gözəlliklərin insana tabe olmasında, bütün
xalqların və millətlərin təntənəsinə nail olmaqda görürdü‖
1
.
Tənqidçi şairin bu arzularında olan müəyyən mücərrədliyi də
göstərməyi unutmayaraq əlavə edir ki, ―lakin Caviddə həyata
romantik bir münasibət var. O, dünyanın yalnız bir guşəsinə
yox, bütün kainata nəzər salmaq, bir xalqı və ya milləti yox,
ümumiyyətlə bütün bəşəriyyəti görmək və onun əhvalındakı
(Cavidin öz anlayışına görə) xəstə olan cəhətləri göstərmək
istəyirdi‖
2
.
Bir qədər mücərrəd şəkildə və pafosla deyilmiş olan bu
mülahizələr Cavidin görüşlərində həqiqətən mühüm yer tutan
ümumbəşəri
ideyaları
və
onları
doğuran
səbəbləri
aydınlaşdırmağa kömək edə bilən mülahizələrdir. Lakin Əkbər
Ağayev bu məqaləsində Cavidin 1905-ci il inqilabi ideyalarına
münasibətini
M.Ə.Sabir və M.Hadinin inqilaba olan
münasibəti ilə eyniləşdirməyə çalışır ki, bu fikir ilə heç cür
razılaşmaq olmaz. Tənqidçi yazır ki, ―Cavid köhnə həyat
tərzini, mövcud ictimai quruluşu sarsıdan, kütlələrdə inqilabi
şüuru və praktik inqilabi pafosunu alovlandıran 1905-ci il
inqilabının yetişdirmiş olduğu Sabir və Hadi kimi sənətkarlarla
1
―Ədəbiyyat və incəsənət‖ qəzeti, 1956, № 45.
2
Yenə orada № 44-45.
35
yanaşı olaraq, böyümüş bir hürriyyət fədakarı idi‖
1
. Şübhəsiz
ki, tənqidçi bu yerdə hissə qapılmışdır. Sabir 1905-ci il
inqilabının doğurduğu qabaqcıl ideyaları və bu inqilabın təsiri
ilə Cənubi Azərbaycanda alovlanan azadlıq hərəkatının
qüdrətini, həmin inqilabın pafosunu əks etdirən bir sənətkar idi.
Cavid isə 1905-ci il inqilabının zəif tərəflərini əks etdirən, ən
yaxşı hallarda inqilaba ancaq sadəcə rəğbət bəsləyən bir
sənətkar idi. 1905-ci il inqilabına münasibətdə Cavidi nəinki
inqilabçı demokrat şair, Azərbaycan xalqının mübariz
müğənnisi, realist Sabirlə, heç romantik şair Hadi ilə də
müqayisə etmək mümkün deyildir.
Hüseyn Cavidin sovet dövründəki yaradıcılığı haqqında
müxtəsər şəkildə olsa da, 1957-ci ildə nəşr olunmuş
―Azərbaycan ədəbiyyatı tarixi‖nin III cildində də bəhs
edilmişdir
2
. Bunlardan başqa tənqidçi və sənətşünas Cəfər
Cəfərov ―Azərbaycan Dram Teatrı‖ kitabının 1959-cu il
nəşrində Cavidin əsərlərinin səhnə tarixini, şairin ideya və
sənətkarlıq inkişafında Azərbaycan Dram Teatrının rolunu
aydınlaşdırmış, yeri gəldikcə ―Maral‖, ―Şeyx Sənan‖, ―Şeyda‖,
―Knyaz‖ və ―Səyavuş‖ əsərlərinə qısa təhlil vermişdir
3
.
Bütün
bunlar
hamısı
marksist
tənqidimizin
və
ədəbiyyatşünaslıq elmimizin Cavid yaradıcılığı ilə yenidən
ciddi məşğul olduğunu və görüşlərində çox ziddiyyətli olan bu
şairi düzgün başa düşməkdə oxuculara kömək etməyə
çalışdığını göstərir.
Bu kiçik monoqrafiyada isə məqsəd mümkün qədər Cavid
yaradıcılığını bütün ziddiyyətləri ilə bərabər tədqiq etmək,
onun
ədəbiyyat
tariximizdə
tutduğu
mövqeyi
müəyyənləşdirmək və xüsusilə Cavid şeirində müasir
ideyalarla səsləşən cəhətləri aydınlaşdırmaqdır.
1
―Ədəbiyyat və incəsənət‖ qəzeti, 1956, № 44-45.
2
Bax: ―Azərbaycan ədəbiyyatı tarixi‖, III cild, Bakı, 1957, səh. 43, 45.
3
Bax: Cəfər Cəfərov. ―Azərbaycan Dram Teatrı‖. Azərnəşr, Bakı, 1959.
Dostları ilə paylaş: |