30
yaradıcılığındakı dönüşün başlanğıcı kimi qiymətləndirilməsi
də az əhəmiyyətli deyildir.
Cavidin qardaş gürcü xalqının Sovet hakimiyyəti uğrunda
mübarizəsindən bəhs edən ―Knyaz‖ (1929) əsəri ədəbi
ictimaiyyəti,
o
cümlədən
də
M.Quliyevi
daha
çox
sevindirmişdi. Həmin ildə nəşr etdirdiyi bir məqaləsində
M.Quliyev yazırdı: ―Nəhayət, Azərbaycan şairi Hüseyn Cavid
bizim inqilab qatarımıza oturdu. O ağır, çətin ağrılardan
sonra... Şura Gürcüstanında inqilab hadisələrini az-çox təsvir
edən belə bir pyes doğdu...
1
‖
H.Cavidin yaradıcılığını izləyən yazıçılardan biri də Hüseyn
Mehdi idi. H.Mehdi Cavidin yaradıcılığı və əsərləri haqqında
ilk mülahizələrini 1933-1934-cü illərdə irəli sürmüşdür. Bu
illərdə artıq Cavid ―Azər‖dən bir çox parçalar nəşr etdirmiş,
―Knyaz‖, ―Səyavuş‖, ―Şəhla‖, ―Telli saz‖ dramlarını yazmış və
sovet yazıçısı kimi tanınmışdı. Odur ki, H.Mehdinin, hər
şeydən əvvəl, şairin yaradıcılığında və görüşlərində əmələ
gələn dönüşü, məfkurəvi inkişafı sovet varlığının şairin
yaradıcılığına göstərdiyi müsbət təsir ilə izah edərək yazırdı ki,
―Proletar hakimiyyəti Cavid kimi yazıçıların yenidən doğuşu
və inqilab səngərinə keçə bilməsi üçün bütün imkanları
yaratmış, yaşamağa haqlı olan əsil gözəl sənətin yaradılışı,
çiçəklənməsi üçün geniş yollar açmışdır‖
2
.
Müəllif qeyd edirdi
ki, Cavidin də ―birdən birə gəncləşməsinə‖, ―irəliyə‖ doğru
addım atmasına ―şairin az-çox inqilabi ideyalarla tənəffüs
etməsi
3
‖
səbəb olmuşdur.
H.Mehdi də Cavidin yaradıcılığındakı dönüşün ―Azər‖dən
çap olunmuş parçalar ilə başlandığını söyləyir. ―Knyaz‖
dramını şairin ―proletar inqilabına doğru gəldiyini ifadə edən,
menşeviklərin çirkin simasını açan‖, ―istismara qarşı dərin bir
kin ifadə edən‖ əsər kimi qiymətləndirir və yazırdı ki, ―azadlıq
1
―İnqilab və mədəniyyət‖ məcmuəsi, 1928, № 8-9.
2
Yenə orada, 1923, № 1.
3
Yenə orada.
31
uğrunda mübarizədə istismarçıları əzib məhv etmək üçün
müsəlləh üsyan və gərgin mübarizə fikrini irəli sürməsi
Cavidin ―Knyaz‖ əsərinin ən müsbət cəhətlərindən biridir‖
1
.
H.Mehdi ―Azər‖dən parçaları və ―Knyaz‖ı nəzərdə tutaraq
qeyd edirdi ki, bu əsərləri yazdığı illərdə ―proletariatın
kimsədən gizli olmayan sinfi siyasəti Cavidə artıq əvvəlki
qədər yabançı deyildi, bəlkə qismən yaxın idi. Çünki Cavid
istismarın qatı düşməni olmağa başlamışdı‖
2
.
H.Cavid inqilabdan əvvəl də zülmə, istismara ikrah hissi ilə
yanaşırdı. Lakin o zaman bu, sadəcə bi narazılıq, şikayət olaraq
qalmış, qəti, aydın və mübariz bir ideya şəklini ala bilməmişdi.
Şairi istismarın qatı düşməninə çevirən ancaq yeni həyatın
təsiri idi və tənqidçi bu cəhəti xüsusi qeyd etməkdə haqlı idi.
H.Mehdi Cavidin 1933-cü ildə yazdığı ―Səyavuş‖ əsərini də
şairin məfkurəvi-bədii inkişafında ―irəliyə doğru daha yeni bir
addım‖ hesab edirdi. O, ―Səyavuş‖u ―bir çox qiymətli, odlu
misralarla zəngin‖ olan, ―Cavidi gəncləşdirən‖, ―yeni tipli‖ bir
əsər adlandırıb, bu nəticəyə gəlirdi ki, ―Cavidin ―Səyavuş‖dakı
ən müsbət cəhətlərindən biri Səyavuşun şəxsi ixtilaflarını təşrih
etməyə çalışmasıdır. Bu nöqtədə Cavid həqiqi bir sənətkar kimi
meydana çıxır. ―Səyavuş‖da Cavid ―köləlik dünyasını
canlandırmış‖, feodalizm üsuli-idarəsinin bir sıra mühüm
nişanələrini göstərmişdir. Cavid göstərmişdir ki, əsil insanlar
əli qabarlı, bir qrup istismarçıların zövqünü təmin etmək üçün
alın təri axıtmağa məcbur edilən əməkçilərdir‖
3
. Sonra tənqidçi
yazırdı ki, ―...Cavid, eyni zamanda, əsil qəhrəmanların əməkçi
kütlələrdən, bu əsil insanlar içərisindən çıxdığını göstərməyə
çalışmışdır‖
4
.
Bütün bunlarla bərabər, H.Mehdinin Cavid haqqındakı ilk
məqalələrində şairin yaradıcılığının sinfi kökləri və onun
romantizmi haqqında, ötəri şəkildə deyilmiş olsa da, birtərəfli
1
H.Mehdi. Cavid haqqında bir neçə söz, ―Səyavuş‖, Bakı, Azərnəşr, 1934, müqəddimə.
2
Yenə orada.
3
Yenə orada.
4
Yenə orada.
32
və tənqidçinin əsas fikirləri ilə ziddiyyət təşkil edən
mülahizələr də var idi. H.Mehdi bir tərəfdən Cavidin keçmiş
romantizmindən danışanda, başqa tənqidçilərdən fərqli olaraq,
bu romantizmi ―mücadiləçi romantizm‖ adlandırdı
1
. O bu
romantizmdə realist ünsürlər də görüb, qeyd edirdi ki, ―Cavidin
romantizmi çox zaman canlı həyatdan uzaqlaşmağa meyl
göstərən sənətkarın romantizmi olmuşdur, lakin bu heç də
Cavidin fantaziya aləminə qapılmış olduğu iddia etmək deyil
2
‖.
Digər tərəfdən, müəllif şairin keçmiş yaradıcılıq metodundan
danışarkən bəzən bu metodu ―burjua romantizmi‖ adlandırırdı
3
.
O belə hesab edirdi ki, sovet dövründəki yaradıcılığı ilə Cavid
özünün keçmiş ―burjua romantizmini məğlub edərək realizmə
yaxınlaşmışdır‖. H.Mehdi bununla Cavidin 1926-cı ildən sonra
yazdığı əsərlərdəki romantizmin artıq ―yeni keyfiyyətli‖, ―yeni
ünsürlərə malik‖, az-çox real həqiqətlərdən doğan bir
romantizm olduğunu sübut etməyə çalışırdı. Bu niyyətində
tənqidçi haqlı idi. Həqiqətən ―Azər‖, ―Knyaz‖, ―Səyavuş‖
müəllifi olan ―gəncləşmiş‖ Cavidin romantizmi və romantikası
―keçmiş Cavidin‖ romantizmindən və romantikasından kəskin
surətdə fərqlənirdi. Çox güman ki, H.Mehdi ―mücadiləçi
romantizm‖ sözləri ilə ―mürtəce burjua romantizmi‖,
―feodalizm ilə mübarizə aciz, zəif olan burjua yazıçısı‖
sözlərinin bir araya sığmadığını, birinci tərifin Cavid
romantizmi üçün daha səciyyəvi olduğunu yəqin etdiyi
üçündür ki, həmin məqalələri yenidən nəşr etdirdikdə ―burjua
romantizmi‖ kimi sözləri pozub atmış, ancaq ―mücadiləçi
romantizm‖ sözlərini saxlamışdır
4
.
H.Mehdi ilk məqalələrində Cavidin orijinal bədii söz ustası
olduğunu qeyd edir ki, onun sənətini ―alovlu sənət‖, ―yaşamağa
1
H.Mehdi. Cavid haqqında bir neçə söz, ―Səyavuş‖, Bakı, Azərnəşr, 1934, müqəddimə.
2
―İnqilab və mədəniyyət‖ məcmuəsi, 1933, № 1.
3
―Səyavuş‖, Bakı, Azərnəşr, 1934, müqəddimə.
4
Bax: H.Mehdi. ―Ədəbiyyat və sənət məsələləri‖, Bakı, Azərnəşr, 1958. ―Cavid haqqında bir
neçə söz‖ məqaləsi.
Dostları ilə paylaş: |