13
dünyagörmüş şəxs kimi aparırdılar. Mədəndə işləmək bir növ onlar üçün mədəniyyətə, biliyə sahib olmaq
demək idi.
Onlar var qüvvələri ilə işləyirdilər ki, kəndlərinə qayıdanda qazandıqları və qənaət etdikləri pulla
nişanlanıb evlənsinlər.
Şəhərlə neft mədənləri arasında orda-burda kiçik yaşayış yerləri salınmışdı, onlarda oğrular, avara və
sərsərilər, təsnifatı mümkün olmayan daha çox insan qrupları yaşayırdı. Bu yerlərdə baş verənlər sanki heç kəsi
maraqlandırmırdı. Heç kəsin ağlına gəlmirdi ki, bu nəm, palçıqlı xarabalıqlar içərisində naməlum şəxslər mətbəə
yaradaraq, orada qəzet çap edirlər. Bu qəzet neft mədənlərindəki şərait, Gürcüstan, Dağıstan, İran və Rusiyadakı
vəziyyət barədə şəhərdə çıxan iri qəzetlərdən daha yaxşı məlumat verirdi. Mətbəənin yanında balaca bir oyuqda,
qəzetin redaktoru yaşayırdı. Qəzetin adı "Bakı fəhləsi" idi. Redaktoru Tiflisdən bir gürcü pinəçinin oğlu idi.
İlahiyyat fakültəsinin tələbəsi olmuş, Sibirdə həbsxanadan qaçmışdı. Həmin adam məşhur terrorçu İosif
Cuqaşvili (gələcəyin İ.V. Stalini) idi.
1905-ci ilin sentyabr-oktyabr aylarında Bakıda yenidən milli zəmində qırğınlar başlandı. Ermənilər
azərbaycanlıları qırır, onların sığınacaq tapdığı binaları yandırır və azərbaycanlıların əli toxunan hər şeyi
dağıdırdılar. Sağ qalanlardan biri yazırdı: "Bu günlər yəqin ki, Pompeyin son günlərini xatırladırdı. Lakin
Pompeydən daha dəhşətli idi, çünki oddan və tüstüdən sağ çıxanlar tüfəng və revolverlərlə öldürülürdülər.
Yandırılan evlərdən o qədər tüstü qalxırdı ki, günorta saat 2-də belə günəş görsənmirdi. Bizim imdadımıza
regionda baş vermiş dəhşətli zəlzələ çatdı".
Bakı xəbərləri bütün dünyaya yayıldı. İlk dəfə düşündülər ki, qoyulan investisiyalar əbəs ola bilər.
"Standart oyl" şirkəti Amerika kerosini üçün Uzaq Şərqdə yeni bazarlar axtarmağa başladı. Rusiyanın özündə
neft quyularının 2/3-si dağıdıldı, ixracat kəskin surətdə azaldı.
1905-ci il inqilabı başa çatsa da, neft regionu narahatlıq içindəydi. Bakı neftçilərinin nümayəndələri
bolşevik deputatlar kimi Dumaya üzv seçildilər. Nobelin işlər müdiri Batumda küçədə öldürüldü. 1907-ci ildə
Bakıda yenidən tətillər başladı. Bu tətillərin ümumi tətilə çevrilmək qorxusu vardı.
14
AZƏRBAYCAN NEFT SƏNAYESĠNĠN ĠNKĠġAFI
(1872-1920-ci illər)
Bakı regionu həmişə dünya neft sənayesinin mərkəzlərindən biri olmuşdur. Hələ XVIII əsrin axırlarında
tətbiq olunan əmək bölgüsü — quyuların qazılması, neftin çıxarılması və nəqli neft hasilatı sənayesinin
manifaktura istehsalı keyfiyyətləri kəsb etməsinə doğru aparırdı.
Təhkimçilik sisteminin ləğv edilməsi ilə 1872-ci ildə manufaktura sənayesi fabrik-zavod istehsalı
mərhələsinə keçdi. XIX əsrin 70-90-cı illərində neft sənayesinin intensiv inkişaf dövrü, şəxsi sahibkarlıq erası
başlandı. Məhz həmin illərdə neft istehsalında sənaye çevrilişi baş verdi — adi üsulla qazılan quyular, neftin
sənaye üsulu ilə çıxarıldığı quyularla əvəz edildi.
Əgər XIX əsrin axırlarında təbii qazla birlikdə neft energetikanın tələbatının cəmi 3,9%-ini təmin
edirdisə, XX əsrin 70-ci illərinin ortalarına yaxın o, Yer kürəsinin energetikasında həlledici rol oynamağa
başlamışdır (63,2%). Bu dövrdə daş kömürün rolu xeyli azalmışdır (23,5%-ədək). 1900-cü ildən 1904-cü ilədək
dünya neft hasilatı 126 dəfə, təbii qaz hasilatı 197 dəfə, daş kömür hasilatı isə təqribən 3 dəfə artmışdır. Bu
faktlar göstərir ki, neft əsrin yanacağına çevrilmişdir. Onun dünya siyasətində rolu məhz bununla müəyyən
edilirdi. Zəngin neft regionlarına, əsas nəqletmə yollarına, yeni neft kəmərlərinin tikintisinə və marşrutlarına
nəzarət məsələləri iri dövlətlərin xarici siyasətində üstün yer tutmuşdur və tutmaqdadır.
Quyuların mexanizmlə qazılması nəticəsində adi üsulla qazılan quyuların sayı durmadan azalırdı. 1879-cu
ildə daha belə quyu qazılmırdı. Mədənlərdə buxar maşınlarından getdikcə daha geniş istifadə edilirdi. 1872-ci
ildə 1,4 milyon pud neft çıxarıldığı halda, 1894-cü ildə neft hasilatı 340 milyon puda, ABŞ-dakı səviyyəyə
çatmışdı. Sonralar (1901-ci ilədək) Bakı neft hasilatına görə dünyada birinci yerə çıxmışdı. Lakin dünya
bazarında birincilik xammalın həcmi ilə deyil, bu bazarda başlıca məhsul sayılan kerosinin həcmi ilə müəyyən
edilirdi. Bu cəhətdən üstünlük Amerika sənayesinə məxsus olaraq qalırdı. Bakı neftayırma sənayesində
müvəffəqiyyətlərin ən böyük göstəricisi burada istehsal edilən kerosinin xaricə daşınması (1883-cü il) oldu.
Amerika kerosini Rusiyanın bazarlarından sıxışdırılıb çıxarıldı.
Bu minvalla neftin və neft məhsullarının Qara dəniz limanlarına, oradan da Avropa bazarlarına ucuz başa
gələn yolla — dəmir yolu vasitəsi ilə daşınmasının təmin olunduğundan istehsalı genişləndirməyə meyllər
artırdı. 1877-ci ildən 1882-ci ilədək olan dövrdə neft hasilatı 11,6 milyon puddan artıb 50 milyon puda çatmışdı
və ya dörd dəfə çoxalmışdı, neftin və neft məhsullarının daşınması isə 6 milyon puddan artıb 31 milyon puda
çatmışdır, yəni 5 dəfə çoxalmışdı. 1883-cü ildən 1890-cı ilədək həm neft hasilatını, həm də onun daşınmasının
səviyyəsi xeyli artmışdı. Hasilat 60,4 milyon puddan artıb 603,8 milyon puda çatmışdı və ya 10 dəfə
çoxalmışdı; neftin və neft məhsullarının daşınması 34,2 milyon puddan artıb 443,1 milyon puda çatmış və ya 13
dəfə çoxalmışdı. XIX əsrin axırlarına yaxın neftin və neft məhsullarının ümumi daşınmasının 20%-i dəmir
yolunun payına düşürdü. Bu onu göstərir ki, neft məhsullarının dəniz vasitəsi ilə daşınması ucuz başa
gəldiyindən Bakı limanında daşınmaların həcmi xeyli artmışdı.
1873-1880-ci illərdə Bakı neft sənayesi nə qədər tərəqqi etsə də, o bütün sahələrdə 1881-1890-cı illər
arasındakı inkişaf ilə müqayisə edilə bilməz. Xam və emal olunan neft hasilatı, onun daxili bazara daşınması və
xarici ticarət hətta 1883-cü ildə ağlagəlməz dərəcədə artmışdı. Yerli sahibkarların və rusların narazılıqlarına
baxmayaraq, xarici şirkətlər özlərini göstərməkdə idi. Əvvəlki dövrün son ipində neft hasilatı 25000000 pud
olduğu halda, 1881-ci ildə bu rəqəm 4000000 puda çatmışdı. Neft məhsullarının ixracı bu müddət ərzində
23400000 puddan 176300000 puda qalxmışdı. Aşağıdakı cədvəl bu dövrdə sənayenin inkişafını göstərir.
Neft emalı mərkəzinin Bakıda yox, Rusiyanın içərilərində yaradılmasının tərəfdarı olan Raqozin 1881-ci
ildə maliyyə nazirinə memorandum təqdim edərək xam neftin ixracı üçün vergi qoymaq fikrini irəli sürdü. Mə-
sələnin yoxlanılması məqsədilə Bunjun sədrliyi ilə komissiya təşkil olundu (bundan bir az sonra Bunj maliyyə
naziri təyin edildi). Müzakirələrdə aparıcı sahibkarlardan yeddisi, yaxud səkkizi öz şöbə müdirləri ilə, bir də
professorlar Mendeleyev və Lısenko iştirak edirdilər. Raqozin təklif edirdi ki, hər pud ixrac olunan xam neft
üçün bir rubl vergi qoyulsun, professor Mendeleyevin fikrincə isə 30 qəpik də kifayət idi. İstehsalçılar vergiyə
qarşı ciddi etiraz etdilər. Kokorev məsələni dərindən öyrənmək üçün vaxt istədi. Müzakirəni saxlamaq ümidilə
burada iştirak edən sahibkarlar onun təklifini dəstəklədilər. Birinci müzakirə dayandırıldı, sahibkarlara vaxt
verildi ki, öz rəylərini yazılı şəkildə təqdim etsinlər.
Çədvəl 1
l
Hasilat Lampa
nefti
Sürtkü
yağları
mln.
pudla
Qalıqlar Xam
neft
Cəmi İstehsalın
ixraca
nisbəti
880 25
7,8
-
7,0
0,4
15,2
60,8
881 40
11,6
-
9,3
2,5
23,4
58,5