Azərbaycan Respublikası Prezidentinin İşlər İdarəsinin
PREZİDENT KİTABXANASI
──────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
325
Bakı rəhbərliyi sussa da, Qarabağ əhalisi bələd olduğu erməni məkrini dayandırmaq üçün səfərbər olurdu.
Hadisələrin ən qızğın vaxtında - fevral ayının 22-də Ağdamın minlərlə sakini Əskəran üzərinə yürüşə çıxdı.
Ancaq bu yürüşün qarşısı Bakıdan göndərilmiş emissarlar vasitəsilə alındı, hətta yürüş iştirakçıları təqib də
edildi. İndiyədək 5 mindən artıq övladını vətən yolunda şəhid vermiş Ağdam məhz həmin gün Qarabağ
münaqişəsinin ilk şəhidlərini - Əli ilə Bəxtiyarı torpaq və millət uğrunda fəda etdi.
Digər rayonların əhalisinin müdafiə dəstələrinin yaradılması barədə çağırışlarına da nəinki müsbət münasibət
bildirilir, hətta adi ov silahları da azərbaycanlılardan yığılırdı. Qarabağlılar artıq öz tənhalıqlarını, bu
müharibədə yalqız qaldıqlarını bütün aydınlığı ilə hiss edirdilər. Ən əsası isə Bakıda əyləşən manqurt rəhbərlik
qarabağlılara Qarabağı xilas etməyə,
qorumağa imkan vermir, hər cür maneə yaradırdı.
Kimdir günahkar?
Azərbaycan hər tərəfdən məngənəyə salınmışdı. Mərkəzdən ermənipərəst mövqe, beynəlxalq aləmdən
antiazərbaycan münasibət, yerli rəhbərlikdən isə laqeydlik və saymazlıq görən azərbaycanlı əhalinin gücü öz
etirazını mitinqlərlə bildirməyə çatırdı. Ancaq 1988-ci ilin birinci yarısında ölkədə mitinqlər hələ kütləvi
xarakter almamışdı. Bu arada DQMV ətrafında siyasi vəziyyət gərginləşirdi.
1988-ci ilin may ayında eyni gündə Azərbaycan və Ermənistan kommunist partiyalarının qurultayları
keçirildi. Bakıdakı və Yerevandakı qurultaylarda müvafiq olaraq Siyasi Büronun üzvləri və Mərkəzi Komitənin
katibləri olan Yeqor Liqaçovla Aleksandr Yakovlev iştirak edirdilər. İttifaq rəhbərliyinin təmsilçiləri olan bu
şəxslərdən biri - Y.Liqaçov Bakıda bəyan edir ki, Moskva Azərbaycanın ərazi bütövlüyünə hörmətlə
yanaşdığından Qarabağın müstəqilliyinə heç vaxt razılaşmaz. A.Yakovlev isə Yerevanda bildirir ki, demokratik
prinsiplərə və xalqların öz müqəddəratını təyinetmə hüququna hörmətlə yanaşan rəsmi Moskva Qarabağı
Ermənistanın tərkibində görür. Eyni gündə qarşı duran tərəflərə belə “tərəfkeşlik” etməklə M.Qorbaçov və
erməni lobbisinin digər qulları nəticədə regionun ən böyük münaqişəsini hərbi müstəviyə keçirdilər. Bakıdakı
plenumda iştirak edən DQMV partiya komitəsinin birinci katibi Poqosyan iclası yarımçıq tərk edərək
Xankəndiyə qayıtdı və burada rəsmən bəyan etdi ki, o, nəinki bir də Bakıya getməyəcək, hətta DQMV
ərazisində Azərbaycan qanunları, ümumiyyətlə, işləməyəcək. Beləliklə, vilayətlə Bakı arasında olan kövrək
inzibati əlaqələr də tamamilə kəsildi.
1989-cu ilin 12 yanvarında SSRİ Ali Sovetinin Rəyasət Heyəti “Azərbaycan SSR-in Dağlıq Qarabağ Muxtar
Vilayətində xüsusi idarə formasının tətbiq edilməsi haqqında” fərman verir. Fərmana əsasən Dağlıq Qarabağın
Azərbaycan tərkibində muxtar vilayət statusu saxlanılmaqla bölgədə bilavasitə Moskvaya tabe olan xüsusi idarə
forması yaradıldı. Bölgədə vəziyyəti sabitləşdirmək məqsədilə bu qərarın imzalanması barədə verilən
bəyanatların tam əksinə olaraq Arkadi Volskinin rəhbərlik etdiyi Xüsusi İdarə Komitəsi vilayətin Azərbaycanın
yurisdiksiyasından çıxarılması üçün bütün vasitələrdən istifadə etdi və nəticədə DQMV müstəqil subyektə
çevrildi. Bu şəxs DQMV-nin tam iqtisadi müstəqilliyini reallaşdırmaq üçün vilayət ərazisindəki bütün
müəssisələrin artıq Azərbaycan ərazisində deyil, Ermənistan ərazisində yerləşən müəssisələrlə iqtisadi əlaqələr
qurmasını təmin edən sərəncamlar verdi və bunu qısa müddət ərzində həyata keçirdi.
Bu antiazərbaycançı fəaliyyətin reallaşmasında A.Volskinin ən fəal “köməkçisi” isə Azərbaycanın rəhbəri
Əbdürəhman Vəzirov idi. Ümumiyyətlə, Vəzirov-Volski dueti Qarabağda Azərbaycan təsirinin minimuma
endirilməsi üçün nə imkanları var idisə, etdi. Bu “missiyanı” Ayaz Mütəllibov da davam etdirərək Qarabağın
Azərbaycandan təcridinə tam şərait yaratdı. Ölkədə baş verən siyasi kataklizmlər, AXC rəhbərlərinin və
fəallarının malik olduqları silahlı dəstələrin hakimiyyət uğrunda mübarizəyə cəlb edilməsi nəticə etibarilə
Azərbaycanı məğlubiyyətə doğru aparırdı.
Dağlıq Qarabağı 1992-ci ilə qədər demək olar ki, artıq qarış-qarış itirmişdik. Vilayət ərazisində yerləşən və
58 min azərbaycanlının yaşadığı 53 kənd ermənilər tərəfindən tamam təmizlənmişdi. A.Volskinin Xüsusi İdarə
Komitəsini əvəz edən V.Polyaniçkonun Xüsusi Təşkilat Komitəsi də sələfinin fəaliyyətini davam etdirərək
DQMV-nin Azərbaycanın tabeliyindən ayrılmasına təkan verdi. Artıq münaqişə hərbi xarakter almış və terror
mərhələsinə qədəm qoymuşdu. 1991-ci ilin 27 noyabrında Azərbaycan Ali Soveti Dağlıq Qarabağda muxtar
vilayət statusunu ləğv edəndə isə vilayət tamamən Ermənistanın nəzarətinə keçmişdi.
Bir müddət sonra erməni təcavüzkarları dünyanın ən qanlı soyqırımlarından birini - Xocalı faciəsini
törətdilər. Növbəti illərdə isə keçmiş DQMV ətrafındakı rayonlarımız da işğala məruz qaldı və beləliklə də
Azərbaycanın qara təqvimi yarandı…
Azərbaycanın Ermənistan tərəfindən işğal olunmuş əraziləri
Azərbaycan Respublikası Prezidentinin İşlər İdarəsinin
PREZİDENT KİTABXANASI
──────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
326
Dağlıq Qarabağ
Ərazisi - 4388 km2
Əhalisi - 189085
Şuşa
Ərazisi - 289 km2
Əhalisi (1989) - 20579
Azərbaycanlılar - 19036 (92,5%)
Ermənilər - 1377 (6,7%)
İşğal tarixi - 1992, 8 may
Ətraf rayonlar İşğal tarixi Əhalisi
Laçın 1992, 18 may - 66646
Kəlbəcər 1993, 2 aprel - 61947
Ağdam 1993, 23 iyul - 145359
Füzuli 1993, 23 avqust - 106543
Cəbrayıl 1993, 23 avqust - 62519
Qubadlı 1993, 31 avqust - 31619
Zəngilan 1993, 29 oktyabr - 36335
Təcavüzün qurbanları
Həlak olanlar - 20000
Əlil olanlar - 50000
İtkin düşənlər - 4866
Dağıntılar və ziyanlar
Yaşayış məntəqələri - 900
Evlər - 130939
İctimai binalar - 7000
Məktəblər - 1025
Uşaq bağçaları - 855
Səhiyyə ocaqları - 798
Kitabxanalar - 927
Məscidlər - 62
Tarixi abidələr, muzeylər və yerlər - 900
Muzey eksponatları - 60000
Sənaye və kənd təsərrüfatı obyektləri - 2389
Avtomobil yolları - 5198 km
Körpülər - 348
Su xətləri - 7568 km
Qaz xətləri - 2000 km
Elektrik xətləri - 76940 km
Meşələr - 280000 ha
Məhsuldar torpaqlar - 1000000 ha
İrriqasiya sistemləri - 1200 km
“Azərbaycan”.-2015.-8 fevral.-N 30.-S.6.