Mübariz Yusifov
Banu öpüb yeri qalxdı ayağa
Xosrovla başladı o danışmağa
Dedi: «Gəl bizimlə Bərdəyə gedək
Qışı qalaq orada, gəzək, keyf edək
Bizim bu Bərdənin yeri arandır
Suyu çox, otu çox, bir gülüstandır».
X-Ş, 2004, 100-101.
Nizami Bərdəni təkcə təbiəti gözəl olan, həm də
strateji bir mövqedə yerləşən ərazi kimi təqdim etmir, həm də
buranın bir mədəniyyət mərkəzi olduğunu, bu yerdə alim
şəxslərin yetişdiyini, elm-irfan mərkəzi olduğunu da qələmə
alır:
Məlum hekayədir «Xosrov və Şirin»
Dastan yoxdur əsla bu qədər şirin
Ruhu oxşasa da bu gözəl dastan
Pərdədə qalmışdı bu gəlin çoxdan
Tanıyan yoxdur bu gözəl alması
Bərdədə var idi bir əlyazması
O ölkənin qədim tarixlərindən
Bu dastanı tamam öyrənmişəm mən
O yerdə yaşayan qoca adamlar
Təşviq etdi işə, mən verdim qərar
Ağıl bu dastanı bəyənsin gərək
Sözləri şirindir, məzmunu gerçək
Xosrovdan, Şirindən qalan yadigar
Gizlində deyildir, durur aşikar.
X-Ş, 2007, 49.
Nizami Muğan, Arran, Araz, Kürbasar, Şəki kimi doğma
el-oba adlarına da böyük məhəbbətlə, ehtiramla, qayğı ilə
yanaşır. Vətən torpağının hər bir güşəsinin ona əziz olduğunu
əsrlərdən -əsrlərə, nəsillərdən-nəsillərə çatdırır.
Muğan haqqında. Muğan qədim dövrlərdə Azərbayca
nın abad və əzəmətli şəhərlərindən biri olmuşdur. İndi o şə
hər, artıq, yoxdur.
Amansız müharibələrmi, fəlakətli
98
Nizamidə azərbaycançılıq
zəlzələlərmi, zamanın gizli qalmış hansısa hadisələrimi onun
izini itirmişdir. Nizami Muğanı xatırlamaqla onu deyir ki, belə
insan məskənlərimiz olmuşdur. İnsanların başqa bir məkana
keçib getməsi üçün tranzit mövqeyə malik bir məskən kimi
tanınmışdır. Nizami xatırladır, tarixçilər, etnoqraflar axtarıb
tapmalıdırlar, tariximizin gizli səhifələri açılmalıdır. «Xosrov
və Şirin» əsərində Muğan Xosrovun pənah gətirdiyi və
buradan keçib getdiyi bir yaşayış məskəni kimi təsvir edilir:
Xosrov gördükdə ki, dalda qaldı su
Ağlar gözlərinin qaçdı yuxusu
O gülzara gəlib çatcaq o yerə
Nəsim xəbər verdi sərhədçilərə
Məmurlar qabağa yüyürüşdülər
Yoluna döşəndi xalı, ipək, zər.
Gözəlləri görmək ona xoş gəldi
Bir neçə gün qalıb orda dincəldi.
Ordan bir baş gedib çıxdı Muğana
Muğandan da keçdi Baxərzana
X-Ş, 2004, 99.
Nizamidə Muğan elə təsvir edilir ki, sanki bu yer şənlik
məskənidir, şadyanalıq yurdudur. Xosrov da Şirinlə birlikdə
istirahət üçün, əyləncə üçün Muğan adlanan yerə baş çəkir:
Yaxında ki, vardı o nazlı dilbər
Sevinirdi qəlbi sabaha qədər
Gccə Şəbdizini o gülgün günəş
Cilovladı, oldu söyüd gülə əş
Ay və günəş ova hazırlaşdılar
Şəbdizə, Gülgünə oldular süvar
Muğandan Şahruda sürdülər atı
Dünyanı doldurdu şənlik büsatı.
X-Ş, 2004, 133.
99
Mübariz Yusifov
«Yeddi
gözəl»
poemasında
Bəhramın
iranlılara
cavabında da Muğan əzəmətli, bolluq, firavanlıq və zənginlik
məskəni olan bir yer kimi təsvir edilir:
Kəyana layiqdir Kəyanm yeri
Onu qəsb etməsin özgənin biri
Ordu düzəltməli şanlı hökmdar
Bir atlıdan göyə çoxmu toz qalxar?
Muğan qocasından qalan piyalə
Müğan cavanma gərək verilə.
Y G, 2004, 84.
Arran haqqında. Arran (Aran) qədim zamanlarda
Azərbaycanın düzənlik hissəsinin adı kimi tanınmışdır. Bəzən
bu yer Qafqaz Albaniyasının qədim adı kimi də adlandırılır.1
Arran (Aran) Kür və Araz çayları arasındakı ərazini əhatə
etmişdir. Buraya indiki Mil düzü, Bərdə, Gəncə və Beyləqan
(Örənqala) daxil olmuşdur. Nizami Arran adını işlədərkən
qədim ərazilərimizi canlandırar və vətən övladlarını öz
yerlərimizi
daim
xatırlamağa
təşviq
edir:
Nizaminin
təsvirindən aydın olur ki, qədim Arranın (Aranın) əzəmətli
mərkəzi kimi tanınan bir paytaxtı var imiş. Bu paytaxt isə
Nizaminin doğulduğu Gəncə olmuşdur:
Bəlkə bir mələkmiş, bəlkə də pəri?
Bəlkə çeşmələrdir onların yeri.
Heç açmaq olarmı bu sirri məgər
Ki, Xosrov sevmişdir bir pəri peykər?
Süleyman qoyum bir adımı hələ
Sonra pəriləri gətirim ələ
Belə fikirləşir, belə deyirdi
Ürəyini qüssə, kədər yeyirdi.
1 Azərbaycan klassik ədəbiyyatında işlədilən adların və terminlərin şərhi. Bakı,
«Maarif», 1993, s. 12.
Nizamidə azərbaycançılıq
Şah kəsdi ümidi, o şux dildardan
Arran paytaxtına yollandı ordan.
X-Ş, 2004, 95.
Araz haqqında. Nizami «Xosrov və Şirin»də «Xoşbəxt
padşah Qızıl Arslanın tərifı»nə həsr etdiyi bölmədə Qızıl
Arslanın
düşmənlərinin
Araz
kimi
coşğun
olmasına
baxmayaraq şah qarşısındakı gücsüzlüyünü təsvir edir.
Əslində isə öz vətənində coşqun çaylann, bol suların
olduğunu diqqətə çatdırır. Nizaminin təsviri zahirdir. Ancaq
batində Nizami deyir ki, bu yerin insanları Araz kimi
coşqundur. Xosrovlann, Qızıl Arslanların hakimiyyəti daimi
deyildir. Vətən torpağı vətən övladlarına ərməğandır. Həm də
batindən bu da anlaşılır ki, vətən torpaqları münbitdir. Burada
Araz kimi bol sulu çaylar var. Su həyat rəmzidir. Daimidir.
Yüz Xosrovlar gəlib getsə də bu ölkənin növrağını poza
bilməz.
Onlar bu gün gəlib sabah gedərgidirlər. Vətən
torpağı vətən övladlarınındır. Nizaminin təsviri belədir:
Onun taxtı parlaq günəş adlanır
Ay göydə onunla hey qanadlanır
Zühəl onun qulu olmasa əgər
Nə qədər qocalsa göylərdən enər.
Baş qaldırsa əgər göyə düşmənlər
Y enə bu dərgahda torpağı öpər.
Çöldə aşıb-daşsa Araz nə qədər
Dəryaya çatınca o sakitləşər
X-Ş, 2004, 44.
Kürbasar haqqında. Kürbasar geniş bir ərazidir.
Qədimdə Kürbasar deyilən ərazilərdə meşəliklər, ovlaqlar ol
muşdur. Kürbasar əraziləri öz zamanında hökmdarlann, elit
təqəbənin istirahət yerlərinə çevrilmişdir. Nizaminin qəhrə
manlarının Kürbasarı istirahət yeri kimi seçməsi Azərbaycan
təbiətinin zənginliyini göstərən nümunə kimi diqqətəlayiqdir: