Mübariz Yusifov
Şəhriyari-növcavan Sultan Camal ol şah kim,
Xosrovu-ali ələmdir valiyi vala himəm1
Sultan Əbu-Əlfəzayil, Mir Əhməd ol mələk kim
Bir bəhrdir ki, bulmaz əql ona hiç sahil.1
2
Nizaminin əsərlərində, ümumiyyətlə, türk sözü, türk
adı Azərbaycanlı mənasında çox böyük bir rəğbətlə xatırlanır.
Nizami igidlik, qoçaqlıq, qəhrəmanlıq səhnələrini təsvir
etdiyi məqamda türk adından epitet kimi istifadə edir,
gözəllik, etibarlılıq, düzlük, sədaqətlilik anlayışlarını bu adla
bağlayır. Obrazların dünyagörüşünü təsvir etdiyi məqamda
yenə də türk (Azərbaycanlı) adma üstünlük verir. Aşağıdakı
kimi nümunələrdə həmin anlayışlar qabarıq şəkildə öz
ifadəsini tapır:
Türklərdən çox ikən qoşunu rumun
Hindi qılıncıyla etdi səmigun.
. X-Ş, 2004, 39.
Saçın ağ, saçın qara, başında səngərmi var?
Türk ordusu elə bil zəncirlərlə çarpışar.
S-X, 2004, 113.
Zorba türk borusu etdikcə şiddət
Türklərin qoluna gəlirdi qüvvət
İ, I, 2004, 325.
Türk ki, yəğma elədi, kim dayanar önündə
Evini hindli qula ismarlar hansı bəndə?
S-X, 2004, 162.
1 Bax: Divani-Nizami Gəncəli. (Türkcə (Azərbaycanca) qəsidələr, qəzəllər.
Xədəviyyə nüsxəsi, Bakı, «Nurlar», 2006, (hazırlayan Dr. Hüseyn Şərqi. Soytürk.
Tehran nüsxəsi əsasında).
2 Bax: Yenə orada, s. 16.
Nizamidə azərbaycançılıq
Bizim hacı elə ki, Kəbədən geri döndü
Öz hindlisi önündə bir türk kimi göründü.
S-X, 2004, 162.
Türk kimi üstümü hücumla alsın
Bu qənd şirnisini aparsın o qənd.
X-Ş, 2004, 224.
Azərbaycanlı təəssüratı altında işlətdiyi türk adı ilə
gözəllik, əzəmət, sədaqətlilik, doğruluq kimi mənalar ifadə
edilir:
Heykələ vurmuşdu elə bir bəzək
Türklərin nəqşinə bağladı ipək.
İ, I, 2004,318.
Türk gözəli gülərkən qəndin qəlbi daralır
Ceyranların gözündən gözlər sürməni alır.
S- X, 2004, 84.
Lalənin bağrı qara-ərəb yavrusu kimi
Türk yasəmən Yəməndə süheyl ulduzu kimi.
S-X, 2004, 74.
Bu türk xasiyyətli dövran dörünkən
Hürmüzü eylədi ikicə gözdən
X-Ş, 2004, 110.
Nizaminin Azərbaycanın təəssüratı ilə təsvir etdiyi
hadisələr fonunda işlətdiyi türk adı ilə ya başqa xalqlara
məxsus yaxşılıqlar təsvir olunur, ya da Nizami obrazları
özlərinin yaxşı tərəflərini canlandırmaq üçün fəxrlə türklərə
məxsus olduqlarına diqqəti cəlb edirlər.
«Yeddi gözəl»də kürd qızı haqqında bəhs edilərkən
onun cəlbediciliyi türk qızlarmdakı işvəkarlığa bənzədilir:
^
119^
Mübariz Yusifov
Bir kürd vardı mallı, pullu, kefi çağ
Qurdun bəlasından sürüsü uzaq.
Onun türk baxışlı, xoş hindu xallı
Bir qızı vardı ki, xeyli kamallı.
Y-G, 2004, 228-229.
Nizami Adəm haqqında danışanda onu Xəta (Çin)
türkünə bənzədir:
Ay kimi şölə saldı, Xəta türkünə döndü
Papağının altında Xəta zülfii göründü
Bir yüngüllük gətirdi tövbə dağ cüssəsinə
Yer üzündə Tanrının döndü xəlifəsinə.
S-X, 2004,91.
«Yeddi gözəl»də Zərdüştilər haqqında bəhs edəndə
onları əsli-nəcəbi rumlu olan bir türk kimi təsvir edir:
Bir zülmətdi sqnki nurdan boğulur
Ya lalə bitirmiş saçlarında hur
Bir türkdü rumluydu əsli-nəsəbi
Hindlilər göz nuru vermiş ləqəbi.
Y-G, 2004, 120.
Nizami özünün Azərbaycanlı təəssüratı ilə gözəllərin
Çindən,
Hinddən,
Ərəblərdən,
Farslardan
(Əcəmdən)
olmasına baxmayaraq onların təsvirində «türk» sözünü
sevdiyi, xoşladığı, rəğbət bəslədiyi bir epitet kimi işlədir:
Çinli türk: - Xəzər dağından Çin suyuna qədər
Türklərlə doldudur bütün bu yerlər
Bilirəm rumlan sevməyir bir türk
Rumlara kinləri rusdan da böyük
Türklərin oxuyla yenə bu zaman
Qabar əskik olmaz rus ayağından.
İ, I, 2004, 322.
120
Nizamidə azorbaycançılıg
Məqsədim Yəğmaya, Çinə çapmaqdan
Yəğma, Çin gözəli deyildir, inan
Çin türkü, beynində nə varsa burax,
Bu kəskin küləkdə yandırma çıraq
İ, I, 2004, 277.
(Yəqma-Şərq ədəbiyyatında gözəlləri ilə məşhur olan
qədim Orta Asiya şəhərlərindən birinin adı olmuşdur).
Çinli - türk:
Çinli türk gözəli açıldı gültək
Meyxana yolunu süpürdü külək
Yenə Arişmedes gələrək cuşa
Bənzədi gül görmüş uçan bir quşa
İ, II, 2004, 53.
Hindli-türk:
İlanla tovuzun bir arası var
Odur, hər ikisi xallı olurlar
Atası bir hindli, anası türkkən
İki irqdən doğmuş ikdişə bax sən
X-Ş, 2004, 358.
Türk şimalı idi o hindli afət
Şaha hind elindən vermişdi cənnət
İ, I, 2004, 265.
O türk sözlü hindu nəsilli ceyran
Açdı xəznəsini müşkünün haman
Y -G ,2004, 128
M übariz Yusifov
Gecə türk üzlümü görmüşmü, nədir
Xalımtək mənə bir hindli bəndədir.
X-Ş, 2004, 367.
Mahir hindu onun könlünü çaldı
Türk sfət hinddunun sorağın aldı
X-Ş, 2004, 77.
Ə rəb-türk:
Həmən qəbilənin gözəl qızlan
Aldı ortalığa bizim dildarı
Ərəb torpağında türk idi onlar
Xoşdur ərəb boylu türk olan nigar
L-M, 2004, 100. '
Ə cəm (İran)-türk:
Ərəb ayı kimi sifəti vardı
Ə cəm türkü kimi könül ovlardı.
Saçları gecəydi, camalı bir bağ
Sanki qara qarğa tutmuşdu çıraq
L-M, 2004, 65.
Nizami öz Afaqı (Appağ) haqqında danışarkən sevgi və
ehtiramla onu «türk yarım», «türküm» adlandırır və səmimi
qəlbdən tərifləyir:
Kətan geyib gəlir ay camallı türk yarım
Sökülmüş kətan kimi çatlayır dodaqlarım.
S-X, 2004, 84.
Əğyara qəzəbli, mənə mehriban
Könül yoldaşımdı o nazlı canan
Türklərtək olmuşdu bir köçə möhtac
Türklərtək elədi yurdumu yarac
Nizamido azərbaycançtlıq
O türküm getdisə bir gün çadırdan
Saxla türkzadəmi, sən, ey Yaradan.
X-Ş, 2004, 342.
«Xosrov və Şirin»də Şirin Xosrova özü haqqında
danışanda özünü türk adlandırır. Xosrovu isə «sərxoş türhrə
(yəni qəmi-dərdi özündən uzaqda saxlayan, həyatdan zövq
almağa meylli olan) bənzədir:
Qara gözlü türkəm, bu dam üstə mən
Ağ hindi adını almışam səndən.
X-Ş, 2004, 146.
Hinduların hələ atəşpərəstdir
Sərxoş türklər kimi gözlərin məstdir.
X-Ş, 2004, 252.
Azərbaycanlı təsəvvüründəki türk adı Nizami üçün o
qədər doğmadır ki, hətta, hər hansı bir türk əslli şəxs (istər
adi adam olsun, istər hökmdar) bir naqis iş görürsə onu türk
kimi qəbul etmək belə onun əqidəsinə yad görünür. Məsələn,
«Sirlər xəzinəsi»ndə bir zaman dağ kimi ucalan dövlətin
qayğısız, zalım hökmdarların ucbatından dağıdıldığını yanğı
ilə qələmə alır. İncidilmiş bir qarının dilindən Sultan Səncərə
deyilir ki, ədalətsiz olduğun üçün sən türk deyilsən, qarətkar
bir hindusan. Yəni ki, türk varsa o ədalətlə yanaşı olmalıdır.
Türk, ədalətliliyi həmişə başı üstündə müqəddəs bir bayraq
kimi gəzdirib dalğalandırmalıdır. Poemanın «Qarı ilə Sultan
Səncərin hekayəsi» hissəsində deyilir:
Bəla görmüş bi qadın bağrı qan, gözü yaşlı
Bir gün Sultan Səncərin ətəyindən yapışdı.
Kefli bir qarğa gəlib alt-üst etdi yerimi
Şillə çəkdi üzümə, yoldu birçəklərimi.
Yaxamdan yapışır ki, de qatilin adını
Filan gecə kim vurdu kənddə filan adamı
Sərxoş qatil özüykən qırır qol-qanadımı
Dostları ilə paylaş: |