Mübariz Yusifov
Bir daha, təkrarən demək lazımdır ki, Nizaminin hər
misrasında, hər cümləsində, h ər beytində Azərbaycançılıq
ruhu yaşayır. Azərbaycan milli-mənəvi və mədəni təbiəti ilə,
məişət həyatı ilə çox sıx bağlı olan xalq deyimləri mənəvi
ruhu özündə daha çox saxlamaqdadır. Onu da demək lazımdır
ki, Nizamidə xalq deyimləri olduqca zəngindir. Bu zənginlik
nə qədər artıq tədqiq olunursa o qədər də Nizaminin
Azərbaycan
həyatı
ilə
bağlılığının
daha
çox
arqumentləndirilməsi imkanları əldə edilir. Çünki xalqın
ictimai təfəkküründən yaranan bütün deyimlər onun özünün
milli ruhu ilə bağlı olur. Milli ruh isə özünə qatışıq götürmür;
o xalisdir, təmizdir, şəffafdır.
5. Nizaminin dilində Azərbaycan sözləri
Nizaminin dilində Azərbaycan sözlərinin işlədilməsinin
də özünəməxsus yeri yardır. Nizaminin dili Azərbaycan
sözləri ilə zəngindir. Ancaq Nizaminin Azərbaycançılığının
ən bariz göstəricisi oan bu faktik materialın tədqiqinə
indiyədək çox da artıq diqqət olmamışdır. Nizamidə milli
mədəniyyətin, milli mənəvi keyfıyyyətlərin və ictimai
təfəkkürün qaynaqlarından törəmiş atalar sözlərinin, zərbi-
məsəllərin, hikmətli sözlərin tədqiqi nə qədər vacibdirsə,
sözlərin tədqiqi və təhlili ondan qat-qat daha artıq vacibdir.
Atalar sözləri, zərbi-məsəllər və hikmətli sözlər nə dərəcədə
milli keyfiyyətləri əks etdirsə də onların formalaşmasında
sərhəd məhdudiyyəti olmayan təfəkkür tipologiyasının da
təsirini istisna etmək olmaz. Yəni ki, məsələn, «Dağ dağa rast
gəlməz, insan insana rast gələr» atalar sözünün fars dilində
«Kuh be kuh nə mirəsəd, insan be insan mirəsəd», «Az ye,
həmişə ye» atalar sözünün «Kəm-kəm mixor, həmişə mixor»,
«Ölənin dalınca danışmazlar» atalar sözünün «Əz kəse morde
bəd nəbayəd qoft», «Eşşək həmin eşşəkdir, palanı özgədir»
atalar sözünün «Xər həmin xərəst, çuli digərəst» kimi
variantları mövcuddur. Belə nümunələrin sayını artırmaq da
Nizamidə azərbaycançılıq
olar. Ancaq hər bir dilin öz qrammatik qaydaları əsasında
düzələn sözlər arasında oxşar variantlar tapmaq çətindir. Ona
görə də Nizaminin dilində Azərbaycan sözlərinin tədqiqi
millilik baxımından mühüm rol oynayır. Nizaminin dilində
Azərbaycan sözlərinin tədqiqi sahəsində mühüm addımlar
olan yazılar bu istiqamətdəki araşdırmalar üçün açılan yolların
başlanğıcı kimi olduqca təqdirəlayiqdir.1
Nizaminin dilində işlənən sözlər kəmiyyətcə Nizaminin
özündən əvvəl və sonra fars dilində yazılması əsərlərdə
işlədilən
Azərbaycan
sözlərindən
qat-qat
artıqdır.
Nizamişünas tədqiqatçı Cahan Ağamirov Nizamidə işlənmiş
118 Azərbaycan sözünün siyahısını vermişdir.*
2
Məmməd Əmin Rəsulzadə Nizami əsərləri üzərində
tədqiqat apararkən 40-dan artıq sözü təhlil edir, onları fars
dilində işlədilən beytlərin içərisində araşdıraraq tərcümə
variantlarını da verir. Görünür, Azərbaycan sözlərini təhlil
etmək tədqiqatçının birbaşa məqsədi olmamışdır. Odur ki,
həmin sözləri əsərin «Əlavələr» hissəsində qeydə alır və belə
bir izahat da verir: «Nizaminin şeirlərində bir çox türk sözləri
vardır. «Xəmsə»ni bu baxımdan xüsusi araşdırmadıq. Yalnız
rast gəldiklərimizi nümunə olsun deyə, qismən qeyd etdik».3
Nizaminin milliliyini, onun Azərbaycançılıq ideyalarını
konkret, dəqiq, aydın faktlarla canlandırmaq baxımından bu
nümunələrin
müəyyən
qisminin
təhlilini
vermək
məqsədəuyğun olardı. Onu da qeyd etmək lazımdır ki, bu
sözlər ta qədimdən Azərbaycan dilində işlənmiş ifadə
vasitələri olduğundan onların bir çoxuna qədim dil mətnləri
əsasında tərtib edilmiş lüğətlərdə də rast gəlmək olur. Bəzi
sözlər indi də işlək olduğu halda onların bir qismi köhnələrək
' Bax: Həmid Araslı. Nizamidə xalq sözləri və xalq ifadələri. «SSRİ EA Azərbaycan
lilialı xəbərləri». 1942, №
8
, s. 34; Məmməd Əmin Rəsulzadə. Azərbaycan şairi
Nizami Gəncəvi. Bakı, «Azərbaycan Dövlət Nəşriyyatı» 1991, s. 224-228; Cahan
Ağamirov. Nizami yaradıcılığında işlədilən türk sözləri və Azərbaycan zərbi-
məsəlləri. Gəncə, 2005, 65 s.
2
Cahan Ağamirov. Nizami və türklük. Gəncə, 2008, s. 40-43.
3
Məmməd Əmin Rəsulzadə. Azərbaycan şairi Nizami. Bakı, «Azərbaycan Dövlət
Nəşriyyatı», 1991, s. 224.
Mübariz Yusifov
wm
dilin işlək fondundan çıxmışdır. Buna görə də Nizaminin
dilində işlədilmiş Azərbaycan sözlərinin tədqiqi bir tərəfdən
onun
«Xəmsə»sində
milliliyin
və
Azərbaycançılıq
ideyalarının
canlandınlmasmm
təhlili
baxımından
maraqlıdırsa, digər tərəfdən, türk dillərinin, eləcə də
Azərbaycan dilinin tarixi leksikologiyasma aid tədqiqatların
dərinləşdirilməsi baxımından etibarlı bir mənbə kimi
əhəmiyyətlidir. Nizaminin dilində işlənmiş aşağıdakı kimi
sözlər bu gün də Azərbaycan dilində işlənməkdədir:
Alaçuq. Alaçuq (alaçıq) sözü öz mənasını Azərbaycan
dilində indi də itirməmişdir. Bu söz, eyni zamanda,
dilimizdəki «dəyə» sözünün bir variantı kimi işlənir. Alaçıq
əvvəllər keçə örtüklə örtülürdü. Güman ki, alaçıq rəngbərəng
(göy və ya qara) rəngli keçələrlə örtüldüyü üçün ona alaçıq
adı verilmişdir. Dəyə hazırlanmasında isə daha çox çadırdan
istifadə edilir. Ancaq istisna deyildir ki, dəyə örtüyündə
keçədən də istifadə olunmasın.
Nizamidə alaçıq sözü belə işlənir:
Çe konəd be pa-ye pilan alaçuq-e torkmani?
Fil ayağı qarşısında türkmən alaçığı necə dayana bilər?.
(Rəsulzadə, 224,* 1.)
Alaçıq sözü xeymə, çadır, alaçıq, dəyə mənasında
Mahmud Kaşqaridə və başqa qədim türk mənbələrində də
qeydə alınmışdır: «Braman körkin belgürtip qariçantri
t(eginniq) alaçu tuşusunta yoriyur erkən». (Tanrı İndira)
brəhmən görkəmində şahzadə hariçandranın alaçığının
qarşısından keçdi.) (DTS, 33)**.
Alaçıq (aləçuq) sözü Həsən Zərinəzadənin «Fars
dilində Azərbaycan sözləri» kitabında da qeydə alınmışdır.*
1
* Məmməd Əmin Rəsulzadə. Azərbaycan şairi Nizami. Bakı. Azərbaycan Dövlət
Nəşriyyatı, 1991.
' Древнетюркский словарь, Ленинград, «Наука», 1969
1
Вах: Həsən Zərinəzadə. Fars dilində Azərbaycan sözləri. Bakı, Azərb. SSR EA nəşr..
1962, s. 147 (Bundan sonra: Zərinzadə).
Nizamidə azərbaycançılıq
Ekdeş. Bus öz Nizamidə iki maddənin qatışığı kimi
mənalandırılır:
Gerami ekdeşəst in nəqş-e dəmsaz
Pedər hindu-vo-madər tork-e tənnaz.
Atası hindu, anası nazlı türk olan
Bu xoşagəlimli nəqş çox ekdeş bir şeydir.
(Rəsulzadə, 224, 3).
Ekdeş sözü qədim mənbələrdə «ögdəş» şəklində qeyd
edilmiş, mənası «anabir qardaşlar» kimi göstərilmişdir:
«Qandaş quma urur, ögdəş özü tartar (Atabir qardaşlar didişər,
anabir qardaşlar birləşər) (DTS, 379).
Ekdeş sözünü Həsən Zərinəzadə də qeydə almışdır.
Həsən Zərinəzadə bu sözün həm iki irqdən olan (irqdaş), həm
də
ögey
qardaşlar
mənasında
işləndiyini
göstərir.
(Zərinəzadə, 143).
Bu söz hazırda Azərbaycan dilində işlənmir. Onun
əvəzinə ögey sözü işləkdir. Ancaq Nizami dövründə ona tanış
olmuş bu söz tarixi leksikologiya baxımından maraqlıdır.
Beyrəq. Beyrək sözü Nizamidə bayraq mənasında
işlənmişdir.
Pərvin ze hərir-e zərd-o əzrəq
Bər səncəq-c zər keşide beyrəq.
Pərvin ulduzu san ipəkdən olan bayrağı
Qızıl bir sancağa çəkmişdir.
(Rəsulzadə, 224, 4).
Bu beytdəki sərıcəq (sancaq) sözü «Kitabi-Dədə
Qorqud»da iki mənada işlənir:
1) bayraq; 2) vilayət, el.