11
tezləşdirir. Rifampisin və izoniazidin birlikdə istifadəsi sonuncunun asetilləşməsini
sürətləndirməklə hepatotoksiki reaksiyanın inkişafı riskini artır.
Qara ciyər funksiyasının pozulmasını əks etdirən klinki simptomlara 3 əsas
sindrom aidir:
-
qara ciyərin böyüməsi sindromu- qara ciyər ölçülərinin, kənarının sərtliyinin
artması;
-
ürəkbulanma, qusma, qıcqırma, bağırsaq diskineziyası ilə müsayiət olunan
dispeptik sindrom;
-
palpasiyada sağ qabırğaaltı nahiyənin ağrılı olması, frenikus və digər
simptomların müsbət oluması ilə xarakterizə olunan ağrı sindromu.
Kliniki simptomlarla yanaşı və ya daha erkən biokimyəvi göstəricilərin
dəyişməsi də qeyd edilir ki, bunlara:
-
vərəm əleyhinə preparatların hepatositlərə toksiki təsirinin nəticəsində qanda
alanin və aspartat, transaminaza, laktatdehidrogenaza, timol sınağının artması ilə
xarakterizə edilən sitolitik sindrom;
-
lipoproteidlər, xolesterin, qammaqlutamin transpeptidaza, qələvifosfataza,
bilirubinin səviyyəsinin arması ilə müşaiyət olunan xolestatik sindrom aiddir.
Xolestatik sindrom çox zaman sitolitik sindrom ilə yanaşı inkişaf edir.
Medikamentoz hepatit və xolestatik sarılıq zamanı qara ciyərdə baş verən ağır
zədələnmə xolestatik sindrom şəklində özünü biruzə verir.
Vərəm əleyhinə preparatların yaratdığı hepatotoksiki təsir nəticəsində
biokimyəvi dəyişikliklər morfoloji dəyişikliklərə uyğun olur. Kəskin medikomentoz
hepatiti olan xəstələrin qara ciyərinin bioptatında qan damarlarının keçiriliciyinin
artmasına, mərkəzi venaların genişlənməsinə, hepatositlərin atrofiyasına və nekroza
uğramasına, qansızma sahələrinə rast gəlinir. İltihabı reaksiyalar limfoid, makrofaq
və eozinofillərdən ibarət incə infiltratin əmələ gəlməsi ilə xarakterizə olunur.
İnfiltratlar qara ciyər paycıqlarının mərkəzi və periportal traktında yaranır. Periportal
traktda limfomakrofaqal reaksiya zəif ifadələnmiş olur. Xəstələrin yarısında
hüceyrədaxili xolestaz müşahidə edilir. Rifampisin ürək qlükozidlərinin təsirini aşağı
salır. Teofillinin biotransformasiyasını yüksəltdiyi üçün qəbula ehtiyac olduqda
rifampisinin qəbul dozası aşağı salınmalıdır. Sulfonilamidlər rifampisinin effektliyini
ləngidir. Rifampisinin izoniazidlə birgə qəbulu hepatotoksik təsiri yüksəldir.
Aminoqlükozidlər və etambutolla birgə qəbul müalicəvi effektliyi artırır.
Rifabutin (Rb) (Mikobutin) ansamisin qrupuna aid yarımsintetik antibiotikdir.
Turşuya davamlı polirezistent mikobakteriyalara qarşı yüksək aktivlik göstərir.
Rifabutin vərəm mikobakteriyalarının insan, quş tipləri və qarışıq-atipik formaları ilə
yoluxmuş xəstələrin müalicəsində yüksək effekt göstərir. Preparat kapsul şəklində
12
150 mq dozada buraxılır. Qəbuldan 2-4 saat sonra qanın plazmasında yüksək
konsentrasiyası müşahidə olunur. Qəbulundan 30 saat sonra orqanizmdən xaric
olunur. Vərəmin ilkin aşkar edilmiş formalarında preparat daxilə gündə bir dəfə 6-24
ay müddətində qəbul olunur. Xroniki polirezistent kliniki formaların müalicəsində isə
vərəm çöplərinin itdiyi andan 6 ay müddətində gündə 300-450 mq (2-3 kapsul) təyin
edilə bilər. Uzun müddət qəbulu zamanı mədə-bağırsaq pozğunluqları (ürəkbulanma,
qusma), sarılıq, qanda leykopeniya, eozinofiliya, trombositopeniya, artralgiya və ya
mialgiyalar, bədəndə səpkilər, bronxospazm və s. müşahidə edilə bilər. Xəstələrdə
bəzən çətin müalicə olunan uveit baş verir. Belə hallarda flukonazol təyin etmək
məsləhətdir. Preparatın qəbulu zamanı qara ciyərin funksional probalarına daim
nəzarət edilməlidir.
Etambutol (E) – mikobakteriyaya qarşı bakteriostatik təsirə malikdir. Mədə-
bağırsaq sistemindən sorulur. Preparat ancaq çoxalıb artan hüceyrədən xaricdə və
hüceyrə daxilində olan vərəm mikobakteriyaları üçün aktivdir. Digər vərəm əleyhinə
dərmanlarla yanaşı təyini mikobakteriyaların davamlığının yaranmasını tormozlayır.
Etambutolun aktivliyi vərəm mikobakteriyalarının artıb-çoxalmasına təsir edən
faktorlara, xüsusilə də RNT -nun sintezinə qarşı yönəlmişdir. Etambutol 13 yaşına
qədər uşaqlara təyini əks göstərişdir. O cümlədən, görmə qabiliyyətini yoxlamaq
mümkün olmadıqda da təyin olunmur.
Preparat 200, 400, 600, 800 mq tabletlərdə buraxılır. 15- 25 mq/kq hesabından
təyin olunur. Yaşlılarda birdəfəlik doza 0,4 qr olmaqla sutkada 2, 3 tablet təyin
olunur. Qida qəbulu dərmanın sorulmasına təsir etmədiyinə görə onu istənilən vaxt
qəbul etmək olar. Elə güman edilir ki, optimal qəbul etmə vaxtı gunorta yeməkdən 2
saat sonra hesab olunur. Belə qəbulu yeməkdən sonra qəbul etməklə müqayisə
etdikdə preparatın qanda konsentrasiyası 1,5 dəfə azalır. Müalicədə etambutolun əks
təsiri özünü görmə sinirinin nevriti şəklində göstərir. Belə ki, 2%-ə qədər hallarda
görmə sinirinin retrobulbar nevriti yarana bilir. Bəzi hallarda bu, bir ilə qədər çəkə
bilər. Çox nadir hallarda isə bu, qayıtmayan proses ola bilər. Rəngi seçməmək
qabiliyyəti bəzən çox uzun müddət davam edir.
Etambutolu qəbul edərkən yaşlı xəstələrdə rəng seçmə qabiliyyəti, xüsusən
yaşıl və qırmızı rənglərin seçilməsi, görmə sahəsinin daralması, bəzi hallarda, görmə
itiliyinin zəifləməsi, görmə sinirinin nevriti, kataraktanın yaranması və inkişafı kimi
əlavə təsirlər yarana bilər. Nəzərə almaq lazımdır ki, etambutol bu preparat üçün
depo-hüceyrə rolunu oynayan eritrositlərdə toplanır. Bu səbəbdən preparatın
qəbulunu kəsdikdən sonra da onun patoloji təsiri davam edə bilər. Buna görə də,
xüsusən yaşlı xəstələrə etambutolu təyin etməzdən əvvəl görmə qabiliyyəti, görmə
sahəsi, rəng seçmə qabiliyyəti yoxlanılmalıdır. Eyni zamanda preparatın təyinindən