15
azaldılması, qaraciyərin və böyrəklərin funksiyasına nəzarət olunması məsləhətdir.
Uşaqlara normada 10-20 mq/kq təyin olunur. Ümumdünya Səhiyyə Təşkilatının
ekspertləri hamilə qadınlara da pirazinamidin qəbulunu məsləhət bilirlər. Pirazinamid
ana südünə çox az miqdarda keçir. Eksperimentdə kanserogen təsiri aşkar
olunmamışdır. Pirazinamidin metionin, siankobolamin və qlükoza ilə birgə təyini
onun toksiki təsirini azaldır.
Vərəm əleyhinə inyeksion dərmanlar
Streptomisin (sulfat) - aminoqlikozid olub, geniş spekterli antibiotikdir,
parenteral - əzələ daxilinə vurulduqda çox asan şəkildə toxuma arası mayeyə
sorularaq bakteriosid təsirini göstərir. Preparat toz şəklində 500 mq və 1000 mq
dozada flakonlarda buraxılır, 2-8°C rejimində saxlanılır. 15 mq/kq hesabı ilə hər gün
əzələ daxilinə gündə bir dəfə vurulur. Bunun üçün preparat 2-3 ml steril fizioloji
məhlulda və ya distillə edilmiş suda həll edilir. Xəstələr ağrı hiss etdikdə və ya
onların ağrılara dözümlüyü az olduqda 0,25 %- 0,5 % novokain məhlulunda
streptomisin həll edilir və vurulur. Eyni zamanda, streptomisini inhalyasiyada traxeya
daxilinə qəbul etmək olar (bu şərtlə ki, hiperhəssaslıq və yaxud da allergiya olmasın).
Bu 15 rnkq/kq hesabı ilə sutkada 1 dəfə və yaxud vərəmli xəstələr üçün həftədə 2-3
dəfə yeridilir. Streptomisin, adətən, xəstələrə səhər saat 11 radələrində vurulur.
Streptomisin 3-4 ay müddətə qəbul oluna bilər. Preparatın flakonu açıldıqdan sonra
streptomisinin aktivliyi otaq temperaturunda 1 saata qədər, soyuducuda isə 14 günə
qədər qala bilər. Uşaq və yeniyetmələrdə streptomisin sutkada 15-20 mq/kq təyin
olunur, ancaq uşaqlara 0,5 qr və yeniyetmələrə 0,75 qr təyin etmək olar. Ağrılı
inyeksiya oldugu üçün və eşitmə sinirində pozğunluq yaratmasına görə 13 yaşına
qədər uşaqlara streptomisinin tətbiqi məsləhət deyil.
Kliniki müayinələr zamanı in vitro streptomisin vərəm mikobakteriyalarına
qarşı yüksək aktivlik göstərir. Digər aminoqlükozidlər kimi streptomisin qram mənfi
floraya daha aktiv təsir edir. Preparat iltihabı prosesin aktiv fazasına yaxşı təsir
göstərir və infiltrasiyanı aradan götürür. İnkapsulyasiyaya uğramış proseslərdə təyin
etmək lazım deyil. Belə ki, toxumalann sklerozlaşmasını stimulə edən antibiotikdir.
Streptomisinin hüceyrə divarından keçmə qabiliyyəti yoxdur, beyin qişalarından və
plevradan keçə bilmir. Sürətlə çoxalan mikobakteriyalara qarşı aktivdir, xüsusilə
hüceyrə xaricində yerləşən əksər toxumaların hüceyrəxarici komponentlərinə daxil
ola bilir, vərəm kavernasında bakteriosid konsentrasiya səviyyəsinə qalxa bilir.
Preparat praktiki olaraq mədə-bağırsaq yollarından sorulmur, ona görə də bunu
əzələ daxilinə yeridirlər, inyeksiyadan 1 saat sonra qanda konsentrasiyası maksimum
16
həddə çatır. Preparatın xeyli hissəsi plevra mayesinə və ağciyərdəki boşluqlara düşür.
Streptomisinin kazeoz ocaqlara keçməsi çox azdır. Bundan başqa, inkişaf etmiş
ağciyər toxumasının fibrozunda preparat az perspektivli sayılır. Haram ilik mayesinə
preparat az miqdarda düşür, ancaq burada iltihabı proses yarandıqca, yəni beyin
qişalarının iltihabı inkişaf etdikcə, onun da konsentrasiyası arta bilir. Streptomisinin
80%-ə qədəri 24 saat ərzində sidiklə dəyişməmiş halda xaric olunur.
Streptomisinin fəsadları 8-27%-ə qədərdir. Bəzi hallarda inyeksiyadan sonra
ağız ətrafında hissiyatın zəifləməsi və paresteziya əlamətləri ola bilər. Streptomisin,
əsas etibarilə, 8-ci beyin kəllə sinirini zədələyir, yəni ototoksiki təsiri var. Allergik
reaksiyalar - səpgi, hərarət, anafilaktik şok törədə bilir. Uzun müddətli qəbul
edilərkən immuniteti zəiflədir. Böyrək çatışmazlığı zamanı preparat ehtiyatla istifadə
olunmalıdır. Allergik reaksiyalar baş verərkən (xüsusilə müalicənin birinci günləri)
preparatı tədricən dayandırmaq lazımdır. Sonralar desensibilizasiya ola bilər. Allergik
reaksiyalardan eksfoliativ dermatit, qurdeşənəyi, angionevrotik ödem, çox formalı
ekssudativ eritema, makulopapulyoz dermatit, zərdab xəstəliyi və hətta plevranın
orqanospesifik zədələnməsi baş verə bilər. Nadir hallarda hemolitik və aplastik
anemiya, aqranulositoz, trombositopeniya və lüqoid (qurd eşənəyinə bənzər)
reaksiyalar kimi fəsadlar aşkar olunur. Streptomisin parenximatoz orqanlara təsir
edərək qaraciyər və böyrəklər tərəfindən toksiki reaksiyalar əmələ gətirə bilər.
Nefrotoksikliyinə görə streptomisin o biri tuberkulostatiklərdən seçilir. Streptomisin
təyin edildikdən əvvəl xəstədə audiometriya aparılmalı və böyrəklərin filtrasiya
funksiyası
öyrənilməlidir.
Nefrotoksik
təsirlər
zamanı
sidikdə
zülal,
mikrohematuriya, qanda azot qalıqlarının yüksəlməsi və s. müşahidə olunur. Bu
zaman da preparatın dayandırılması vacibdir. Streptomisini digər nefrotoksiki
dərmanlarla birlikdə təyin etmək olmaz.
Uzun müddətli qəbulu zamanı ağciyərlərin torlu fibrozunun inkişafı hesabına
xarici tənəffüsün funksiyası zəifləyə bilər. Belə məlumatlar var ki, streptomisinin
uzun müddət qəbulu zamanı orqanizmdə vitaminlərin, xüsusilə riboflavin və nikotin
turşusunun miqdarı azalır. Yadda saxlamaq lazımdır ki, streptomisin sülfatın
tərkibində metabisulfit natrium vardır ki, bu da anafilaktik və astmavari vəziyyət
yarada bilir. Əgər dozanın artıq olması hesabına zəhərlənmə baş verərsə, hemodializ
və simptomatik müalicə aparmaq lazımdır. Spesifik antidotu və bütün toksiki
təsirlərinə qarşı hər hansı bir maddə yoxdur.
Streptomisin sinir sistemində eyforiya, yuxusuzluq, baş ağrısı, bəzən qısa
müddətli şüurun itməsi, qıcolmalar, psixoz kimi arzu olunmayan hallar yaradır. Bəzi
hallarda, ürək-damar sistemi xəstələrində preparatın qəbulu zamanı döş qəfəsində
ağrılar müşahidə olunur. Ürək-qan damar sisteminə əsasən streptomisin arzu olunmaz