263
nin fəaliyyəti dövründə ilk dəfə 1962-ci ildə onun Baş
Məclisinin XVII sessiyasında təbiətin mühafizəsinə dair
geniş qətnamə qəbul edildi. Dövlətlər iqtisadi inkişaf və
təbiətin mühafizəsi ilə bağlı aşağıdakı şərtlərə tezliklə
əməl etməsinə ümidvar olduğunu bildirdi:
-
təbii sərvətlərin istifadəsi prosesində onların tək-
rar istehsalının səmərəli bərpası və cəlb edilməsi;
-
bu məqsədlərin yerinə yetirilməsində təbiətin və
təbii sərvətlərin mühafizəsi üzrə fəaliyyətdə olan ittifa-
qa, beynəlxalq təşkilatlara kömək edilməsi;
-
flora və faunanın saxlanılmasında beynəlxalq
konfransların qüvvədə olan qərar və təkliflərinə əməl
edilməsi;
-
bu sahədə məlumatlar mübadiləsinə alimlər və
mütəxəssislərlə sıx əməkdaşlığın və əlaqələrin aparılma-
sına müvafiq şərait yaradılması;
-
torpağın, suyun, flora və faunanın səmərəsiz, tə-
sərrüfatsızlıqla istifadə edilməsini aradan qaldırmaq
məqsədilə gələcəkdə müvafiq qanunların qəbulu və hə-
yata keçirilməsi;
-
təhsil müəssisələri, mətbuat, radio, televiziya və
s. məlumatların köməyi ilə təbiətin mühafizəsi sahəsin-
də insanlar arasında əməkdaşlığın genişləndirilməsi.
Beynəlxalq miqyasda milli kompaniyaların yaradılması;
-
flora və faunanın zənginləşdirilməsinə, mühafizə-
sinə nail olmaq məqsədilə müvafiq departamentlərin bu
işə cəlb edilməsi.
BMT-nin XXII sessiyasının qərarına əsasən 1968-
ci ildə keçirilmiş Paris konfransı təbii sərvətlərdən isti-
fadə edilməsinin elmi əsaslarının işlənib, həyata keçiril-
264
məsini tövsiyə etdi. Bu konfrans eyni zamanda biosfer
sərvətlərinin mühafizəsi problemlərinə dair ümumdünya
konfransının keçirilməsini zəruri hesab etdi.
BMT Baş Məclisi (dekabr, 1968-ci il) insanı əhatə
edən mühitin mühafizəsinə, təbii sərvətlərdən istifadə
edilməsinə dair konfransın 1972-ci ildə keçirilməsini
qərara aldı. Baş Məclisin qətnaməsinə görə konfransın
əsas məqsədi təbii sərvətlərdən istifadə edilməsini, ətraf
təbii mühitin mühafizəsini səmərəli təşkil etməkdən, bu
sahədə ayrı-ayrı dövlətlərin, beynəlxalq təşkilatların mə-
suliyyətini artırmaqdan, bunlara nəzarət etmək üçün xü-
susi baş katibi təşkil etməkdən ibarət idi. Konfransın
təşkil etdiyi hazırlıq Komitəsinə Argentina, ABŞ, Brazi-
liya, Böyük Britaniya, Qana, Qvineya, Zambiya, İran,
İsveç, İtaliya, Yamayka, Yaponiya, Kanada, Kipr, Kos-
ta-Rika, Misir, Keçmiş SSRİ, Fransa və digər dövlətlə-
rinin nümayəndələri daxil edilmişdir.
Keçmiş SSRİ və Avropa dövlətləri istər öz ərazilə-
rində, istərsə də beynəlxalq miqyasda təbiətin mühafizə
edilməsinə həmişə yüksək səy göstərmişlər. Cəmiyyət
təbii sərvətlərin saxlanılmasına və mühafizəsi problem-
lərinə daha çox meyl göstərməyə başlamış, əhalinin bu
işdə fəal iştirakı təşviq olunmuşdur. Təbiətin mühafizəsi
məsələləri dünyanın bütün ölkələrində onların iqtisadi
inkişafının tərkib hissəsi olmaqla mühüm dövlət əhə-
miyyətli məsələ olmuşdur.
Yerin altında nüvə silahlarının sınaqdan keçirilmə-
sinin qadağan edilməsinə dair Moskva müqaviləsi
(1963-cü il) və bundan sonra nüvə silahının qadağan
edilməsinə dair müqavilənin qüvvəyə minməsi beynəl-
265
xalq aləmdə siyasi və hərbi gərginliyin zəiflədilməsində
böyük əhəmiyyətə malik olmuşdur. Nüvə silahının kos-
mosda okeanların və dənizlərin dibində saxlanılmasının,
sınaqdan keçirilməsinin qadağan edilməsinə dair dövlət-
lərarası müqavilənin qəbul edilməsi bu sahədə ciddi ad-
dım olmuşdur. Beynəlxalq ticarət və elmi-texniki əmək-
daşlıq sahəsində də görkəmli nailiyyətlər əldə edilmiş,
xalqlar arasında inam və etibar xeyli artmışdır.
Beləliklə, təbii sərvətlərdən istifadənin səmərəlilik
göstəriciləri ətraf mühitə sərf olunan xərclərin azaldıl-
ması, daha optimal həcmin müəyyən edilməsi, yüksək
nəticələr əldə edilməsi ilə müəyyən olunur. Bununla əla-
qədar ekoloji mühitin qorunması, çirklənmələrin qarşısı-
nın alınması və bunlara vəsait qoyuluşu əsas rol oyna-
yır. Ölkələrin və beynəlxalq təşkilatların əməkdaşlığı,
birgə səyləri təbiətdən istifadənin səmərəliliyinin artırıl-
masına yönəldilmişdir. Bu göstəricilərin müəyyən edil-
məsi sonrakı paraqrafda şərh edilir.
3. Təbiəti mühafizə tədbirlərinin iqtisadi
səmərəliliyinin təyini metodikası
Səmərə və səmərəlilik anlayışlarını fərqləndir-
mək lazımdır. Aydındır ki, potensial səmərə sərf olu-
nan xərclərlə müqayisə edilməli, daha doğrusu, sə-
mərəlilik hesablanmalıdır. Yüksək səmərə əldə edil-
məsi çox xərc çəkilməsini tələb edə bilər ki, bu da layi-
həni iqtisadi cəhətdən səmərəsiz olması ilə nəticələnər.
Normal iqtisadi həll üçün ümumi qayda potensial gəli-
rin (G) xərclərdən (X) çox olmasıdır:
266
G – X > O
Bu göstəricilər arasında fərq nə qədər çox olarsa,
deməli vəsaitlər (sərf olunan xərclər) iqtisadi cəhətdən
çox sərfəli istifadə edilmişdir.
Göstərilən düstur çox sadədir və məhdud vaxt kə-
siyində (məsələn, il ərzində) özünü doğruldur. Çoxillik
layihələrin seçilməsi isə çox mürəkkəbdir.
Bu zaman cari xərc və gəlirləri, gələcək xərc və
gəlirlərlə müqayisə etmək lazım gəlir. Beləliklə, cari
və gələcək pul məbləğlərini müqayisə etməyə imkan
verən diskontlaşdırma amilindən istifadə edilməsi
zəruriyyəti meydana çıxır. Diskontlaşdırma gələcək
məbləği cari vaxta gətirməyə imkan verir.
Misal olaraq, vaxt amilinin bankdakı əmanətə təsi-
rini göstərmək olar. Tutaq ki, il ərzində faiz stavkası
10%-dir. Onda banka qoyulan 10 min manat 5 ildən
sonra 16 min manata çevrilir. Bu sadə misaldan belə bir
mühüm nəticə çıxır: cari pullar gələcəkdəki eyni miq-
darda puldan bahalıdır. Misalda bu il banka qoyulan 10
min manat növbəti ildəki 10 min manatdan bahalıdır.
Yaxud, gələcəkdəki 16 min manat (5 ildən sonra) bu ilki
10 min manatdır.
Diskontlaşdırma gələcək dəyərləri cari dəyərlərə
çevirməyə imkan verir:
PV = G
t
(1+r)
t
Burada, PV – cari dəyər;
G
t
– t ilində gəlirin məbləği;
r – diskontlaşdırma əmsalı.
Dostları ilə paylaş: |