Boron bez tıuğan erzə
Ülem bula torğaynı;
Bik kiibəhə yəştən ük
Yatıb illə torğaynı.
Unda deyəii kilqən hun,
Küp keşene ülterep,
Deyeü əşap kitkən hun. (s.,61)
Mənası: Əvvələr biz anadan olduğumuz yerdə, ölüm
çoxlu gənci öldürdü, itirdi. Nə vaxt ki, div gəldi, o çoxlu
insan öldürüb getdi.
Demək, bu daşqından qabaq onlar daha iki ölümsaçan
hadisə ilə üzləşiblər. Lakin Babil, Şumer, Bibliya əsatirlə
rində, o cümlədən, «Quran»da Nuhun tufandan sağ çıx
masını Allah özü birbaşa tənzimləyir və bu daşqını ona
görə törədir ki, ona iman gətirməyənlər, şər qüvvələr, zü
lüm edənlər məhv olsunlar. «Quran»m hud surəsinin 36-
37—
ci ayəsində deyilir: Nuha belə vəyh olundu: «Əvvəlcə
iman gətirilənlərdən başqa, tayfadan heç kəs iman gəti
rməyəcək. Onların etdikləri əməllərə görə kədərlənmə!»
/Biz tezliklə onları məhv edər, Səni kafirlərin zülmündən
qurtararıq!/
37.
Nəzarətimiz altında və vəyhimiz üzrə /sənə öyrə
dəcəyimiz kimi/ gəmini düzəlt, zülm edənlər barədə mənə
müraciət etmə /onların bağışlanmalarını məndən xahiş
etmə/. Çünki onlar suda boğulacaqlar! /»'
Hətta Nuhun oğlu Kənan da iman gətirmədiyinə görə
məhv olur.
2-ci fərq. Əgər Nuh tufanından iman gətirən şəxslər
qurtulursa, «Ural batır» dastanından aydın olur ki, başqa
torpaqlarda ziilm edənlər, şər qüvvələr mövcuddur. Ən 1
1 Quran. Bakı. 1993, snh. 189-190.
34
böyük zülm edən şər qüvvələrin təmsilçiləri Qatil, ilanla
rın başçısı Qəhqəhə, oğlu Zərkum, Əzrəkə və s. onlarla
eyni zaman çərçivəsində yaşayırlar.
3-
cü fərq. Nuh peyğəmbər su daşqınından Allaha
iman gətirən şəxslərlə bərabər həyatın davam etməsi üçün
hər canlıdan bir cüt (erkək, dişi) gəmiyə mindirib xilas
edirsə, Yanbirdənin dediyinə görə məskunlaşdıqları bu
ada heç də canlı həyatdan məhrum deyilmiş. Az da olsa
heyvanat, yaşıllıq mövcud idi ki, sonradan onların əməyi
sayəsində çoxalırlar.
Bez kilgəndə, bında ele
Yenlektər z<ı az ine
Er e lə yünle kinməqən,
Vak-vak kiillek, haz ine. (s., 61)
Mənası: Biz bura gələndə, burada heyvanat az idi, tor
paq hələ qurumamışdır, balaca göllər və bataqlıqlar var idi.
4-
cü ən böyük fərq. Dünya daşqını sənətkarlığın
müəyyən mərhələsində baş vermişdir. Bunun ən bariz
nümunəsi gəmiqayırma sənətkarlığının mövcudluğudur.
«Ural batır» dastanında təsvir edilən axırıncı daşqın
zamanı isə tutumu, xarici görünüşü məlum olmayan
qayığın adı çəkilir.
Kayık yahap bar keşe
Hıuğa batıb iilməqən. (s., 61)
Mənası: Qayıq düzəldə bilən insanlar suya batıb ölmə
dilər.
Ola bilər bu qayıq çox ibtidai formada, adi taxta par
çası olsun. Yəni Nuhun gəmisi kimi nəhəng gəmi ilə mü
qayisəyə gəlməyəcək dərəcədə adi bir qayıqdan söhbət
gedir. Nuhun gəmisi isə yer üzərində olan hər canlıdan bir
cüt və iman gətirənləri, uzun müddətli yemək, içmək eh
tiyatı tuta biləcək hər tərəfi möhkəm bağlı, nəhəng bir
35
gəmi kimi təsvir olunub (Bibliya, Quran). Bu qayığın
mövcudluğu bir daha «Ural batır» dastanmdakı daşqının
məşhur dünya daşqını ilə heç bir əlaqəsi olmadığını bir
daha təsdiqləyir. Məsələyə adi məntiqlə yanaşmada belə,
dünya daşqınından qayıqla çıxa bilmək çox gülünc görü
nərdi. Buradakı daşqını isə yazda, payızda yağışlar nə
ticəsində baş verən adi daşqınla müqayisə etməklə daha
doğru nəticə əldə etmək olar. Təbiidir ki, ibtidai təfək
kürlü insanlar təbiətin bu şıltağını olduğu kimi dərk edə
bilməzdilər və bu baxımdan onlar daşqını özlərinin an
laya biləcəyi tərzdə, şər qüvvələrin (divlərin, əjdahaların)
törətdiyi bir hadisə kimi yozumuna çalışmışlar.
Bütün bunlara yekun vuraraq, demək olar ki, tədqi
qatçıların1 «Ural batır» dastanının zamanını təyin etmə
məsələsində gəldikləri nəticə tarixi təhlil fonundan müba
hisəli görünür.
Prof. P.Xəlilov bu məsələyə aydınlıq gətirməyə çalışa
raq yazır: «... dastanın formalaşmasını bu qədər dala
çəkmək üçün mətn əsas vermir... Dastanda başqırdların
hər hansı yadelli ilə mübarizəsinin konkret, az-çox kolo-
ritli təsviri yoxdur»1
2
«Ural batır» dastanında məkan təsviri çox maraqlıdır.
Burada toponomik coğrafi məkan kimi konkret adlara
dastan boyu rast gəlmək mümkündür ki, bunlar da antro-
pomorfik obrazlar şəklində mövcuddurlar. Hadisələrin ək
səriyyəti mifik və qeyri-ıuiiəyyən məkanlarda cərəyan edir.
Qəhrəmanların hərəkət istiqamətləri məlum deyil. Lakin cə
hətlər var. Sağ və sol. Bu cəhətlərin özünün hansı istiqamət
əsasında təyininin təsviri belə yoxdur. Qəhrəmanlar «ölüm
süz həyat axtarışına başladıqları vaxt»... illərlə, aylarla, gecə
və gündüz yol gedirlər. Dağlar və çaylar keçirlər. Qaranlıq
ormanlardan (meşə) keçib, hündür bir ağacın altında əlində
uzun çubuq tutmuş ağsaqqal kişiyə rast gəlirlər (s. 68-69).
1 А.С.Мирбадалов. Башкирский народный эпос. Москва, 1977, стр. 15.
2 P.Xəlilov. Türk xalqları və şərqi slavyanların ədəbiyyatı. Bakı, 1994. s.,102.
36
Məqsədlərini dedikdə qoca onlara qarşılarında iki yolun
olduğunu deyir. Biri sol (yəni Samraunun ölkəsidir), ikinci
isə sağ cəhətdir (qaniçən Qatilin ölkəsidir).1
Hulğa kithən, yul buyı-
Uyın-kölgə tən buyı,
Kayğı-etlek kiirməyənsə,
Samraıt koşkcı baş eyep
Kan da əsməy, it ey m əy,
His iilümqə, yul kuymcıy. (s.,68-69)
Mənası:
Sola gedən, yol boyu-
Gecə, gündiiz gün boyu,
Pislik, qayğı görməyəcək,
Samrau quşuna baş əyib,
Qan tökməz, ət yeməz,
Ölümə heç yol qoymaz.
Sağa gedən isə şər qüvvələrə rast gələcək.
Unğa, kithərı, yul buyı-
Ilau-hıktau yıl buyı;
Katil batşa ilə bar;
Tau-tau keşə höyəqe,
Kanğa bcıtkan er e bar. (s.,68)
Mənası: Sağa gedən yol boyu, il boyu qəm-kədərlə
rastlanacaq. Qatil padşahın elidir. Dağlar insan sümüklə-
rindəndir, yer qan ilə sulanır.
Göründüyü kimi qəhrəmanlar naməlum istiqamətdə
sağ və sola yollanırlar ki, bu cəhətlər onların məqsədinə
çatmaq üçün sonrakı prosesdə hərəkət istiqamətlərini tən-
1 D astan və nağıllarda insanlara yol göstərən, onların köməyinə çatan belə
obraz olan Xızır Peyğəmbər «Dədə-Qorqud» dastanında da bu funksiyanı
yerinə yetirir.
37