97
müəyyənləşdirir, bədii, ya qeyri-bədii mətnə mənsub edir.
Bədii mətnin struktur-forma elementləri hər hansı
informasiyanın bədii mətn detalı kimi cilalanıb formaya
salınmasında, morfemin, sözün, söz birləşməsi və cümlənin
bədii dil vahidinə çevrilməsində yardımçı olan vasitələri, bədii
təsvir və ifadə vasitələrini, mürəkkəb sintaktik bütövlərin bəzi
quruluş ünsürlərini, onun tərkib hissələrini bağlayan bəzi
vasitələri, habelə bədii dil fiqurlarını, obrazlı ifadə vasitələrini
və s. səciyyələndirir. Onların bəziləri ayrı-ayrılıqda, bəziləri bir
yerdə assosiasiya təşkil edərək, bədii mətnə məxsus struktur-
forma elementi funksiyasını yerinə yetirirlər.
17. Bədii mətnin formaca təşkilinə xidmət edən ünsürlər
nəsr və şer mətnlərdə fərqli paradiqma nümayiş etdirirlər. Ritm
yaradan vasitələr – qafiyələnmə, leksik təkrar, sintaktik təkrar
mətn mərkəzinə əsaslanan üçlük (ikilik, dördlük və s. tipli)
modeldən ya ayrı-ayrılıqda istifadə edilməsi bədii mətnin
formaca təşkilinə xidmət edir, ya da hamısı birlikdə bədii mətn
hüdudunu müəyyənləşdirir. Alliterasiya qədim dövrdə olduğu
kimi, orta əsrlərdə də türk bədii mətninin (və onun şer qolunun)
təşkilinə xidmət edən formal vasitə rolunu oynayır. O, şer və
nəsr mətnlərində komponentlərin daxili əlaqələnməsini təmin
etməklə, mətn vahidlərinin bədii emosionallığını da artırır.
18. Sabit dil ifadələrini də xüsusi işlənmə situasiyaları tələb
edir və onlar bu və ya digər vəziyyətlərə təhkim olunurlar. Ona
görə də eyni və ya oxşar situasiyada eyni ifadə vasitəsi
təkrarlana-təkrarlana bədii dil fiquruna çevrilir.
19. Əvvəlki qədim türk (runik) yazılı abidələri üçün spesifik
olan cümlə quruluşları (budaq cümlənin baş cümlə içərisində
yerləşdiyi, habelə, xəbəri dedi, aydır felləri ilə ifadə edilmiş iki
baş cümlənin tamamlıq budaq cümləsini dövrəyə aldığı
sintaktik quruluşlar) orta əsrlər türk ədəbi dilində - «Kitabi-
Dədə Qorqud»un mətnində də tez-tez təkrarlanan sabit
sintaktik konstruksiyalara çevrilir.
98
20. Nəsr və şer mətnlərinin informativ strukturunda əsas və
yardımçı informasiyalar iştirak edir. Bədiilik momentləri şer
mətnlərdə nisbətən güclü, nəsr mətnlərdə nisbətən zəif
olduğundan yardımçı informasiyalar nəsr mətnlərdə nisbətən
az, şer mətnlərdə nisbətən çoxdurlar. Ona görə də nəsr
mətnlərdəki cümlələrin hər biri ən azı bir informasiya, şer
mətnlərdə isə bir neçə sintaktik vahid və ya bütün sintaktik va-
hidlər birlikdə yalnız bir informasiya ifadə edə bilərlər. Nəsr
mətnlərdə yardımçı informasiya zəruri komponent olmaya
bilir, şer mətnlərdə isə əsas informativ nüvəni o, mütləq mü-
şayiət etməlidir.
21. Həm informativ tutumundakı məlumatın növünə görə,
həm də forma amili baxımından şer və nəsr mətnlər bir-
birindən fəprqlənə bilir:
-Nəsr mətnin funksional planında daha çox konkretlik, şer
mətnin funksional planında daha çox ümumilik nəzərə çarpır.
-Emosionallıq, ekspressivlik nəsr mətndən fərqli olaraq şer
mətndə daha güclü formada təzahür edir.
-Dialoji nitq forması nəsr mətnlərdə normal kommunikativ
vasitə olduğu halda, şer mətnlərdə normativ ünsiyyətə xidmət
etməyə bilir.
-Şer mətnlər nəsr mətnlərdən fərqli olaraq xüsusi forma
strukturu ilə xarakterizə olunur.
-Şer mətndə kontekstual əhatə, bədiilik potensiyası nəsr
mətndə olduğundan daha güclü şəkildə üzə çıxır.
99
Ədəbiyyat
1. Abdullayev Ə., Seyidov Y., Həsənov A. Müasir
Azərbaycan dili. Bakı, 1985
2. Əliyev Y.V. «Kitabi-Dədə Qorqud»un dilində mürəkkəb
cümlə. Bakı: Nurlan, 2004
3. Füzuli. Seçilmiş əsərləri: 2 cilddə, II cild, Bakı, 1988
4.Hacıyev T.İ. Dədə Qorqud: dilimiz, düşüncəmiz. Bakı:
Elm, 1999
5. Kitabi–Dədə Qorqud (Tərtib, transkripsiya, sadələşdiril-
miş variant və müqəddimə F.Zeynalov və S. Əlizadənindir).
Bakı: Yazıçı, 1988
6. Novruzova N. Mətn sintaksisi. Bakı, 2002
7. Bx - Bilgə kağan şərəfinə abidə; Rəcəbov Ə. Məmmədov
Y. Orxon-Yenisey abidələri. Bakı, 1993 , s. 91-109.
8. Klt - Kültiqin şərəfinə abidə; Malov S.E. Pamətniki drev-
netörkskoy pisğmennosti. M-L., 1951, s.19-33.
9. Mç - Moyun Çor şərəfinə abidə; Rəcəbov Ə., Məmmədov
Y. Orxon-Yenisey abidələri. Bakı, 1993, s. 134-153.
10. Ton - Tonıkuk şərəfinə abidə; Rəcəbov Ə., Məmmədov
Y. Orxon-Yenisey abidələri. Bakı, 1993, s. 111-126.
11. Veliev K. Linqvistiçeskaə pogtika. Baku, 1993
12. Tekstoloqiə. Moskva: Vısşaə şkola, 1966
İxtisarlar
Şm - Şimal;
C - Cənub;
Q - Qərb;
Ş - Şərq
.
100
TAPŞIRIQLAR
Tapşırıq 1.
Verilmiş mətndə açar sözü müəyyən edin.
Bir gün Ulaş oğlı Tülü quşun yavrusu, bizə miskin umudı,
Amit soyının aslanı, Qaraçuğın qaplanı, Qonur atın iyəsi, xan
Uruzın ağası, Bayındır xanın göygüsi, Qalın Oğuzın dövləti,
qalmış yigit arxası Salur Qazan yerindən turmuşdı. Toqsan
başlu ban evlərin qara yerin üzərinə dikdirmişdi. Toqsan yerdə
ala qalı-ipək döşəmişdi. Səksən yerdə badyələr qurulmışdı.
Altun ayaq sürahilər düzülmüşdi. Toquz qara gözlü, xub yüzlü,
saçı ardına urulu, köksi qızıl dügməli, əlləri biləgindən qınalı,
barmaqları nigarlı məhbub kafər qızları Qalın Oğuz bəglərinə
sağraq sürüb içərlərdi (II b., s. 42).
Tapşırıq 2.
Mətn mərkəzlərini tapın.
Qaytabanda qızıl dəvə bundan keçdi,
Torumları bundan bozlayıb belə keçdi,
Torumcığım aldırmışam, bozlıyayınmı?
Qaraqucda Qazlıq atı bundan keçdi,
Quluncığı kişnəyüb belə keçdi,
Quluncığım aldırmışam, kişnəyəyinmi?
Ağayılda ağca qoyun bundan keçdi,
Quzucığı mənrişib belə keçdi,
Quzucuğım aldırmışam, mənriyəyinmi?
«Oğul» deyü bozlıyayınmı? -dedi (IY b., s. 73).
Tapşırıq 3.
Verlmiş mürəkkəb sintaktik bütövün başlanğıc, orta və soluq
hissələrini göstərin.
Dostları ilə paylaş: |