124
...Onlar [yenidən] A zərbaycan doğru üz tutduqda atabəy Müzəffərəddin
Qızıl Arslan onların ü zərinə hücum etdi. Su ltan Toğrul Həmdana getməli oldu,
burada atabəy Müzəffərəddin Qızıl Arslanın tərə fində onla ço xlu qoĢunları var
idi. QoĢunlar onu Ģəhərə girməyə qoy madılar üçün atabəy Müzəffərəddin Qızıl
Arslan gəlib ona çatdı.
Sultan Toğrul, ola rın arasında olan qohumluq qanununa
bel bağlayaraq, səhvlərin in və günahlarını bağıĢlanacağını düĢünərək, atabəy
Müzəffərəddin Qızıl Arslan yaxın adamlardan b iri idi.
Atabəy Qızıl Arslan Hə mədanda qaldı, o, sultan Toğrulun
bütün
ölkələrini ələ keçirib bir müddət onlara hakim o ldu...
...Atabəy Pəhləvanın oğlu əmir Əbu Bə kr ö z ə misinin öldürülməsini
1
eĢidən kimi həmin gecə atlanıb A zərbaycan yola düĢdü və Naxçıvana gəldi.
Zahidə xatun atabəy Pəhləvanın arvadı idi. Atabəy Pəhləvan və onun atası
atabəy Eldəniz ha kimiyyətdə olarkən Ġraq və azə rbaycandan yığdıqları bütün
gəliri Na xç ıvan ya xın lığ ında olan Əlincə qa lasına topla mıĢdılar. Bu qa la və onun
içindəki xəzinə indi Zahidə xatunun ixtiyarında qalmıĢdı.
Əmir Əbu Bəkr onun himayəsi altında tərbiyə almıĢdı, onun oğlu yerində
idi. Əbu Bəkr Naxçıvana gəlib çıxd ıqda o [Zahidə xatun.-Red], onu öz evinə
apardı, Ģəhər valisini çağ ırıb ona söylədi: ―Bu, qalanın sahibidir!‖və onu [Əbu
Bəkri] and iç mə k üçün yanına gətirdi.
Bütün bunlar baĢ verdikdən sonra o (Əbu Bəkr), at üstündə Gəncəyə
yollandı. Oranın əmiri onun qarĢısına çıxıb Ģəhəri ona təslim etdi. O, Ģəhəri ona
qaytararaq, orada özünə caniĢin saxladı. Bu qaydada o bir Ģəhərdən o birisinə
gedirdi, bütün Ģəhərlər də ona təslim o lurdu və beləliklə o, bütün Azərbaycana
və Arrana yiyələndi. QoĢunlar onun baĢına toplaĢdıqdan sonra o, öz atasının və
babasının yerin i tutdu.
...Ġnanc Mah mud Azərbaycana hərəkət edib Təb riz yaxın lığında dayandı.
Atasının qulamlarından bir dəstə onunla id i. Onun qardaĢı Əmir
Əmiran Ömər
də burada idi. [Bir müddət] on lar orada qald ıla r. On lar Təbrizə g irmə k istədikdə
Ģəhərdə heç kəs buna mane olmadı.
Onlar burada istədiklə ri qədər [döyüĢçü] toplayan kimi Na xç ıvanda olan
əmir Əbu Bəkrə qarĢı çıxıĢ etdilər. O, onların qarĢısına çıxd ı, döyüĢdə onlarla üz-
üzə gəld i...Günortaya kimi tərəflərin heç biri çəkilmək b ilmirdi. Bu vaxt əmir
Əbu Bəkr [Ġnancın qoĢunlarına] hücum etdi və onlar biab ırçılıq la onun
qarĢısında davam gətirmədilər. O, [bütöv] bir dəstəni əsir alana kimi onları təqib
etdi, ancaq qardaĢların ikisi də qaçıb ondan yaxa qurtara bildilər.
Ġnanc Mahmud basıld ıqdan sonra Ġraqa qaçdı. Əmir Əmiran Ömər
ġirvana getdi. Burada ġirvanĢahonu qarĢılayıb hörmət və ehtiram göstərdi, öz
1
Qızıl Arslan 1191-ci ildə növbəti içki məclisindən sonra gecəykən yatağında
öldürülmüĢdü.
125
qızını ona ərə verdi, ona pul bağıĢladı, yüz at, yaraq və lazım o lan hər Ģey verdi.
ġirvanĢah onu təmin etdikdən sonra o, gürcü çarı [Tamarın] yanına yola düĢdü.
O vaxt gürcülərin çarı qadın id i. O öz əmirlərinə və qoĢunlarına
əmr etdi ki,
ona (Əmir Əmiran Ömərə.-Red) hörmət göstərsinlər və istədiyini yerinə
yetirsinlər. Ola r onu yaxı qarĢ ılayaraq, ata-babasının ləyaqətinə uyğun olaraq
hərəkət etdilə r, ona hörmət və ehtira m göstərdilər, ona la zım olan hər Ģey:
ərzaq,
atlar üçün yer, pul və geyim verdilər və sonra onu buraya gəliĢinin
səbəbini soruĢdular. O, cavab verdi: ― Biz geri çəkilə rkən qardaĢımız ə mir Əbu
Bəkri torpaqlarında dayanıb ondan sığınacaq gözləyirdik,
[ancaq o]
qanunlarımıza uyğun olmayaraq bizə qayğı göstərməd i. Himayə və qohumluq
[qanunları] bizim to xunulmazlığımızı qoru maq və düĢmənimizə qarĢı bizimlə
birgə çıxmağ ı tə ləb edird i ki, onu əzin mü lkü müzü onun əlindən alaq və Ġraqda
bərqərar olaq: ancaq, A zərbaycanda arxay ınlıqla qa lmaqda id i,
hətta öz
adamları ilə b izim üstümü zə basqın etmiĢdi. Biz ölkədən qaçaq düĢüb [günü-
gündən] gücümüzü itirərək, ölkəmizdən qürbətə getməyə məcbur olmuĢuq. Mən
ölkəmizə, sizin yanınıza gəlmiĢəm ki, siz mənə kö mək edib qoĢun verərsiniz.
[Onda] mən onun üzərinə gedərək, onunla qarĢılaĢıb və döyüĢüb onu aradan
götürə [bilərəm]. Əgər mən onun üzərində qələbə çalıb ö lkədən qova bilərəmsə,
budur o (Arran və Azərbaycan.-Red) sizin qarĢınızdadır, nə istəyirsiniz aparın,
axı, orada sizə qarĢı duran olmayacaq!‖
Onlar ö zünün təklifi ilə ra zılaĢaraq, qoĢunu toplayıb hazırlaĢ mağa
baĢladılar. Onlar ĢirvanĢaha məktub yazıb onunla birgə çıxıĢ etməyi tapĢırdılar,
çünki o (ġirvanĢah.-Red) onların (gürcülərin.-Red) hakimiyyəti altına keçmiĢdi
və onlara xə rac vərird i. Arran qoĢunlarından ayrılmıĢ
bəzi dəstələr də onun
(Əmir Əmiran Ömər) baĢına toplandılar; bunlar sonralar onun yanında yaxın v ə
yüksək vəzifə tut maq istəyənlərdi, yalnız buna görə onunla birgə getmək
arzusu ilə yanırdılar. Türkmənlə rdən də bir dəstə toplaĢıb onun yanına gəlmiĢdi.
Bunlar hamısı bir-b irinə qarıĢaraq atabəy Məhəmməd Pəh ləvan oğlu əmir Əbu-
Bəkr (onla rı qarĢıla mağa) ç ıxd ı. O, qoĢunları toplayıb döyüĢçülərini səslədi,
onlara qarĢı mövqe tutub döyüĢə hazırlaĢdı.
...Əmir Əmiran Ömər gürcü qoĢujnlar və müslimlər ilə geri qayıtdı
(qələbədən sonra.-Red). Onlar Gəncəyə çatdıla r, onun yaxın lığ ında dayanıb
Ģəhərin [əmirə] təslim olmasını tələb etdilər. (ġəhərdən) cavab verdilər: ―Sən
buraya tək gəlmiĢ o lsaydın, biz s ənə Ģəhəri verərdik. Ancaq s ən bura ka firlər
yığnağı ilə gəld iyindən biz Ģəhəri sənə verə b ilmərik, çünki bu dinsizlərin sənə
xəyanət edib, Ģəhəri tuta biləcəklə rindən qorxuruq. Onda biz uĢaqlarımızla
birlikdə əsir aparılacağıq, kiĢilə rimiz və ailə lərimiz isə qılıncdan keçiriləcə kdir.
Be lə b ir iĢə yol vərilərsə, bu sərhəd səmt ində (əs-səqr),
isla m mə mləkət ində
onları əlinə keçməmiĢ bir Ģəhər qalmaz. Onda islamın dayaqları y ıxılıb yo x
olar...‖
126
Onlar Ģəhəri ona vərmədilər. (Əbu Bəkrin qoĢunları) geri çəkilən vaxt
döyüĢdə məğlub o lmuĢ bir neçə əmir Gəncə Ģəhərində sığınacaq tapmıĢdı, buna
görə gürcülər anlayırd ılar ki, Ģəhərdə yaĢayanların istəyi olmadan onu ala
bilməyəcək və döyüĢ yolu ilə də ələ keç irə b ilməyəcəklər...
1
(s. 148-164).
Dostları ilə paylaş: