Gülsüm Hüseynova.
Tat dilinin leksikası
birləşdirir. O həmin sözlərin 34 leksik-semantik qrupunu
ayırmışdır: 1) ev və çöl quşları:
kərg
«toyuq» müq.et: az.
qarğa
;
xuruz
«xoruz»; 2) quşların bədən üzvlərinin adları:
çiim
«göz»;
ziihun
«dil»;
vini
«burun»; 3) xırda həşəratların adları:
kiir
«qurd»;
əng
«arı»;
mu enə
«qarışqa»; 4) ot və bitki adları:
vonçiim
«sarmaşıq»;
mərcimək
«mərcimək»;
piyaz
«soğan»; 5)
meyvə adları:
sib
«alma»;
ənbiirü/əmru
«armud»;
nar
«nar»;
əlçə
«alça»;
tiit
«tut»;
angur
«üzüm»; 6) ağac və onun
hissələrinin adları:
dar
«ağac»;
rag
«kök»,
liigo//lüvə
«budaq»;
7)
bostan
bitkilərinin
adları:
şəkərpara
«şəkərpara»;
zumustani qarpuz
«qarpız»;
küdü
«küdü»; 8) çörək və xörək
adları:
küngürö
«soğan suyu»;
viirü
«umac»;
cigər
«qovurğa»;
sərəpoço
«xaş»; müq.et: azərb. kəllə-paça; 9) ağartı növlərinin
adı:
şir
«süd»;
pənir
«pendir»;
dıığ
«ayran»;
ruğan
«yağ»; 10)
ev heyvanlarının adı:
əs
«at»;
kou
«öküz»;
goıımış
«camış»;
biiz
«keçi»; 11) çöl heyvanlarının adı:
xiig
«donuz»;
xiirs
«ayı»;
xərgtış
«dovşan»; 12) başqa heyvanların adı:
mar
«ilan»;
kuramar
«koramal»;
bəğ
«qurbağa»; 13) xəstəlik
adları:
sərədər
«baş ağrısı»,
şiğəmədərd
«qarın ağrısı»; 14) ev
əşyalarının adları:
şir əng
«səhəng»;
nümiik
«duz»;
kasə
«kasa»,
şirdiiş
«sərnic»; 15) ev və onun hissələrinin adları:
xımə
«ev»;
duvar
«divar»;
təxtə
«taxta»;
şiləsər
«eyvan,
artırma»; 16) qapı, pəncərə və onların hissələrinin adları:
dər-
pəncərə
«pəncərə qapısı»,
pəncərə
«pəncərə»; 17) çarıq və
onun hissələrinin adları:
tir ax
«çarıq»;
pinə
«çarığın yırtıldığı
hissəyə qoyulan gön parçası»; müq.et: azərb.
pinəçi
«çarıq
yamayan»; 18) dəmirçilik və dülgərliklə bağlı olan söz və
terminlər:
ambur
«sıxac»;
məngənə
«məngənə»;
zuval
«kömür»;
çərx
«çarx»;
gürz
«gürz»; 19) geyim və bəzək
şeylərinin adları:
çüst
«çust»;
çiivek
«çüvək»;
şal
«şal»;
qilində
«boyunbağı»;
zirqurdi
«boğazaltı»;
sinəbənd
«sinəbənd»;
çııtxıın
«çutqu»; 20) od və onunla əlaqədar söz və
45
Gülsüm Hüseynova.
Tat dilinin leksikası
terminlər:
ataş
«od»;
hüziim
«odun»;
diirə
«tüstü»;
niməsuxt
«kösöv»; 21) cəhrə hissələrinin adları:
dük
«cəhrənin iyi»;
müq.et: azərb.
diikcə
«iyin üstünə sarınmışdır»;
sələ
«cəhrənin
hissəsi»;
sətıq
«cəhrənin müvazinətini
saxlayan daş»;
gıı.şə gıı.şək
«qulaqcıq»; 22) əl iyi, hana və onun hissələrinin
adları:
dəstədiik
«iy, əl iyi»;
dük
«iy»;
xon ə ça
«hana ağacı»;
şana
«daraq»; 23) kotan, xış və kirşənin hissənin adları:
bazu
«bazu»;
gousun
«gavahın»;
toykirşə
«kirşə tayı»; 24)
boyunduruq və onun hissələrinin adları:
ciift
«boyunduruq»;
tamasa
«tamasa»; 25) coğrafi və astronomik adlar:
aftə
«günəş»;
sal
«il»;
raz
«gün»;
astar ə
«ulduz»;
xəzri
«xəzri»,
variş/Zvəruş
«yağış»; 26) qohumluq terminləri:
piyər
«ata»;
moy
«ana»;
xuvar
«bacı»;
şiivər
«ər»; 27) oyun adları:
sənq-
sənq
«daş-daş»;
əs-əs
«at-at»;
tiriq-tiriq
«oyun növü»; 28)
insanın bədən üzvlərinin adları:
sər
«baş»;
çiim
«göz»;
ruş
«saqqal»;
dandii
«diş»;
mıxam
«dırnaq»;
cigər
«ciyər»;
kəmər
«bel»; 29) dini terminlər:
xudə
«allah»;
nimaz
«namaz»;
pir
«pir»; 30) əlamət və keyfiyyət bildirən sözlər:
isbi
«ağ»;
kohur
«göy»;
zərd
«sarı»;
kələ
«böyük»;
güdək
«gödək»; 31) miqdar
bildirən sözlər:
yek
«bir»,
to
«iki»;
sə/to
«üç»; 32) əvəzliklər:
mən
«mən»;
tii
«sən»;
ii
«o»;
iman//aman//этап
«biz»; 33) iş,
hal və hərəkət bildirən sözlər:
lərzirən lərz
«titrəmək»;
ləngit stən,ləng
«axsamaq»;
giiştən giiş
«öldürmək»;
piçirən piç
«bükmək»;
vələisrən vələs
«yalamaq»; 34) iş və hərəkətin
tərzini, zamanını, yerini və kəmiyyətini bildirən sözlər:
zii
«tez»;
dürüst
«düz, düzgün, dürüst»;
aşkar
«aşkar»,
xos/xob
«yaxşı»;
dir
«gec»;
par
«keçən il»;
imruz
«bu gün»;
pişə paşə
irəli, «qabaq, əvvəl»;
pusovo
«geri, dala»;
sivora/Zbinla
«bəri,
bu tərəfə»;
savora/Zbanla
«o tərəfə» və s. (47, 22-29).
Tat dilinin Quba ləhcəsinin lüğət tərkibinə daxil olan və
«dilin özünəməxsus sözləri» kimi ümumiləşdirilmiş sözlərin
təklif olunan bölgüsünün əsasında duran meyarlar qeyri-
46
Dostları ilə paylaş: |