6
Hissə II, həmçinin, yaxşı təcrübə normalarının layihə variantını və Azərbaycan üzrə həmin
normalara əsasən qiymətləndirməni təqdim edir. O, həmçinin, Aİ-nin maliyyə xidmətləri
sahəsində istehlakçı hüquqlarının müdafiəsi ilə bağlı əsas Direktivlərinin təsvirini təqdim edir.
Hissə II-nin Qoşma I-də İşçi Sənədinin hər iki hissəsində verilən bütün tövsiyələrin siyahısı
verilir.
Ümid edilir ki, İşçi Sənədinin dərc olunması maliyyə sahəsində istehlakçı hüquqlarının
müdafiəsinin inkişaf etməsinə yardım edəcəkdir. Xüsusilə, ümid edilir ki, yaxşı təcrübə
normalarının layihə variantının dərc olunması və onların Azərbaycan kimi orta gəlirli ölkədə
tətbiq olunması maliyyə sahəsində istehlakçı hüquqlarının müdafiəsinin əsas komponentləri üzrə
beynəlxalq siyasət dialoquna təsir göstərəcək və maliyyə xidmətləri sahəsində istehlakçı
hüquqlarının müdafiəsi sahəsində tətbiq olunan etalon göstəricilərin hazırlanmasına kömək edə
biləcək.
Maliyyə
xidmətləri
sahəsində
istehlakçı
hüquqlarının
müdafiəsinin əhəmiyyəti
Maliyyə xidmətləri sahəsində istehlakçı hüquqlarının güclü müdafiəsi maliyyə sektorunda
ictimai etimadın qurulması və saxlanması və borcalanların və investorların maliyyə
xidmətlərindən istifadə etməyə həvəsləndirilməsi üçün zəruridir. Fərdi istehlakçıların və
maliyyə təşkilatlarının qiymətləşmə mövqelərinin qeyri-bərabər olmasına görə, ictimaiyyətin
maliyyə sisteminə etimad etməsi və ondan istifadə etmək niyyətində olmasını təmin etmək üçün
istehlakçı hüquqlarının müdafiəsi üzrə səmərəli rejimlər tələb olunur. Maliyyə sistemi pərakəndə
məhsulların alıcılarının iştirakından sistemin likvidliyinin artırılması və əmanətlərin cəlb
olunması vasitəsilə faydalanır. Bütün ev təsərrüfatlarının maliyyə sisteminə daxil edilməsi və
kreditə geniş çıxışı maliyyə istehlakçılarının hüquqlarının müdafiəsi üzrə hər proqramın vacib
məqsədləridir. Maliyyə istehlakçılarının hüquqlarının səmərəli müdafiəsi, həmçinin, yeni
yaranmış bazarlarda mümkün korrupsiya hallarına qarşı dəyərli müdafiə xəttini təmin edə bilər.
Maliyyə xidmətləri bazarları pərakəndə məhsulların alıcılarını müdafiə edə bilmədikdə,
istehlakçı maraqlarının müdafiə edilməsi ilə bağlı müdaxilələrə ehtiyac yaranır. Vacib olan
beş sahə aşağıdakılardır:
1)
İstehlakçılar üçün məlumatın qeyri-adekvatlığı. Fərdi istehlakçı üçün məlumatı əldə
etmək məsrəfli və ya çətin ola bilər.
2)
İstehlakçıların maliyyə məhsullarının keyfiyyətini qiymətləndirə bilməməsi. Mürəkkəb
maliyyə məhsullarının qiymətləndirilməsi, hətta bütün müvafiq məlumatlar açıqlanmış
olsa da, çətin ola bilər.
3)
Asimmetrik informasiya və “limon problemi”. Kreditorlar tərəfindən qeyri-mükəmməl
informasiya təqdim edilməklə, zəif ödəniş perspektivləri ilə borcalanlar digərləri
bazardan çıxara bilərlər.
4)
Maraqların münaqişəsi. Maliyyə təşkilatı investorun aktivlərini təşkilat üçün mənfəətli,
lakin investor üçün zərərli investisiyalara qoymaqda maraqlı ola bilər.
5)
Maliyyə sisteminə çıxış. Bankın depozit hesabları maliyyə sistemlərinə çıxış üçün keçid
məhsullarıdır. Lakin aşağı gəlirli ev təsərrüfatları qısa müddət perspektivində maliyyə
təşkilatları tərəfindən depozit hesablarının açılması imkanından məhrum edilə bilər.
İstehlakçı hüquqlarının müdafiəsində prioritet pərakəndə istehlakçı və maliyyə təşkilatı (və
ya onun agenti və ya digər vasitəçisi) arasında münasibətlərə və əlaqələrə verilir
4
. İstehlakçı
4
Sənəddə Avropa Komissiyası tərəfindən İstehlakçı Siyasəti strategiyasında istifadə edilən pərakəndə
bazarın tərifi istifadə olunur. Həmin tərif pərakəndə bazarın iqtisadi operatorlar və yekun istehlakçılar
7
hüquqlarının müdafiəsi üzrə səmərəli tədbirlərin işlənməsində ixtisassız pərakəndə və yüksək
ixtisaslı peşəkar müştərilər arasında fərq qoyulması vacibdir. Yaxşı məlumatlı maliyyə və
korporativ qurumlarla əməliyyatlar pərakəndə istehlakçılara zərər verə biləcək bir çox
problemlərlə üzləşmir.
Maliyyə istehlakçılarının hüquqlarının müdafiəsi sahəsində
beynəlxalq və Azərbaycanın strategiyaları
Avropanın pərakəndə maliyyə xidmətləri üzrə vahid bazarı yoxdur. İstehlakçı hüquqlarının
müdafiəsinin 27 milli növü mövcud olmaqla, maliyyə xidmətlərinin təchizatçıları pərakəndə
maliyyə xidmətləri sahəsində bir çox müxtəlif milli normativ aktlara uyğun olaraq fəaliyyət
göstərməyə məcburdurlar. Nəticədə, maliyyə xidmətlərinin ölkələr arasında satışı aşağıdır. Aİ-nin
2007-2013-cü illər üzrə İstehlakçı Siyasəti Strategiyası üçün hazırlanmış ümumi tədqiqatın
nəticələrinə əsasən aşkar olunmuşdur ki, Avropa istehlakçılarının 26% maliyyə xidmətlərini
məsafədən xidmət göstərən milli təchizatçıdan telefon və ya internet vasitəsilə əldə etmişdir.
Lakin, yalnız bir faiz maliyyə xidmətlərini ölkələrarası əsasda almışdır.
5
Maliyyə sahəsində
pozuntuların üç növü narahatlıq doğurur: (1) səriştəsiz fəaliyyət, yəni xidmətlərin aşağı səviyyədə
olması; (2) yanlış məlumatların təqdim edilməsi və ya xidmətlərin həddindən artıq satılması, yəni
istehlakçıların maliyyə savadlılığının aşağı səviyyədə olması və ya yanlış məlumatların və ya
təchizatçıların satışlar sahəsində haqsız davranması nəticəsində uyğun gəlməyən maliyyə
məhsullarının satılması; və (3) fırıldaqçı ticarətçilər, yəni, maliyyə xidmətlərinin təchizatçıları
tərəfindən pozuntulara və fırıldaqçılığa yol verilməsi.
2007-2013-cü illər üzrə Aİ-nin İstehlakçı Siyasəti Strategiyası
6
maliyyə xidmətləri sahəsində
istehlakçı hüquqlarının müdafiəsini gücləndirəcək. Strategiyanın üç məqsədi var: (1)
istehlakçıların səmərəli müdafiədən və möhkəm hüquqlardan irəli gələn real seçimlərə, dəqiq
məlumatlara, bazar şəffaflığına və etimada malik olmasını təmin etməklə istehlakçıların
gücləndirilməsi; (2) məhsulların qiyməti, seçimi, keyfiyyəti, müxtəlifliyi, qiymət münasibliyi və
təhlükəsizliyi vasitəsilə istehlakçıların rifahının artırılması; və (3) istehlakçıları fərdi qaydada
qarşısı alına bilməz risk və təhlükələrdən qrup şəklində müdafiə etmək. Strategiyanın icrası üzrə
əsas addımlara aşağıdakılar daxildir: (1) istehlakçılarla bağlı milli siyasətlər, o cümlədən maliyyə
sektoru üzrə istehlakçı siyasəti üçün etalon göstəricilərin hazırlanması, və (2) xidmətlərin
keyfiyyəti haqqında məlumatların və şikayətlər haqqında statistik məlumatların toplanması.
Aİ-nin qəbul etdiyi yanaşma ondan ibarətdir ki, maliyyə sahəsində istehlakçı hüquqlarının
müdafiəsi üzrə səmərəli rejim istehlakçıların üç əsas hüquqla təmin edilməsindən ibarətdir.
Maliyyə istehlakçıları aşağıdakılara malik olmalıdır:
1)
Maliyyə təşkilatı ilə müqavilə bağlanmasının və müqavilənin davam etməsinin
məqsədəuyğunluğu ilə bağlı məlumatlı qərarların verilməsi üçün yetərli məlumatlara
çıxış;
2)
Müqavilənin hər hansı şərtinin pozulması halının aradan qaldırılması üçün məsrəf
nöqteyi-nəzərdən səmərəli şikayətvermə mexanizmi; və
(peşəkar həyatlarından kənar hərəkət edən istehlakçılar) arasında iqtisadi əməliyyatların əhatə etməsini
müəyyən edir. Buna, bəzi hallarda, müəssisə-istehlakçı (və ya M-İ) bazarı deyilir. Bununla da açıqlama
kiçik müəssisələri hətta maliyyə xidmətlərinin alıcıları qismində belə əhatə etmir.
5
Bax Avropa Komissiyası, Special Eurobarometer No. 252 Consumer protection in the Internal Market
(Xüsusi
Avrobarometr
No.
252
Daxili
Bazarda
İstehlakçı
Hüquqlarının
Müdafiəsi),
http://ec.europa.eu/consumers/topics/eurobarometer_09-2006_en.pdf
ünvanında əldə etmək olar
6
Bax Avropa Komissiyası, EU Consumer Policy strategy 2007-2013 COM (2007) 99 final (AB-nin 2007-
2013-cü
illər üzrə İstehlakçı Siyasəti Strategiyası, COM (2007) 99 yekun). Surətini
http://ec.europa.eu/consumers/overview/cons_policy/EN%2099.pdf
ünvanında əldə etmək olar.