7
yazdığı üçüncü məktubunda Qara Yusifi ―yolkəsən quldur‖ adlandırır və ―dostluq
qayda-qanunu‖ əsasında onun Teymurilərə təslim edilməsi, yaxud da Rum
vilayətindən çıxarılması təklifi irəli sürülürdü: ―Əzəmətli noyon Bayazid xan
bahadır!.. Qoy bizim aramızda elçi və kəlməçiyan (kəlməçilər - Ş. F.) get-gəli
başlasın Sultan Əhməd Cəlairi ilə Qara Yusifin arası yaxşıdır hərçənd ki, Sultan
Əhməd tərəfdən üç-dörd nəfər o ölkələrdə (yəni Azərbaycan və İraqi-Ərəbdə -
Ş.F.) hakimiyyət etmişlər, amma Qara Yusif yolkəsən quldurdur. Bizim
dostluğumuzun və sülhün davamı üçün: gərək o cənab (Sultan Bayazid - Ş. F.) onu
(Qara Yusifi - Ş.F.) öz yanında saxlamayıb, ya bizim tərəfə yollasın, ya da
vilayətdən çıxarsın‖.
12
Bununla əlaqədar Sultan Bayazidin Əmir Teymura verdiyi ehtiyatlı cavab
olduqca maraqlıdır. Əhməd Cəlairi və Qara Yusifin artıq uzun müddət onunla
dostluq etdiklərini və heç bir ixtilafa yol vermədiklərini nəzərə çatdıran Rum
sultanı onların artıq Rum məmləkətini tərk etdiklərini xəbər verir: ―Yazdığınız
[məktubdan məlum oldu ki, Əhməd Cəlairini tutub, Qara Yusif Türkmanla birgə
göndərim. Bu məsələ bəhanədən başqa bir şey deyildir. Onlar hal-hazırda bizim
məmləkətdən çıxmışlar. Əgər geri qayıtsalar belə, onları incitmək Osmanlı qayda-
qanunundan xaric bir iş olar. Biz o iki fələkzədəni özümüzdən incitməyəcəyik‖.
13
Bu məktubu oxuyan Əmir Teymur başa düşür ki, Sultan Bayaziddən Cəlairi
və Qaraqoyunlu hakimlərini təhdid yolu ilə geri almaq ona müyəssər
olmayacaqdır. Buna görə də nəzakətli tərzdə yazılmış dördüncü məktubunu
Osmanlı sultanına göndərir: ―Bayazid xan! Biz istəyirdik ki, bizimlə o tərəf (Rum -
Ş.F.) arasında dostluq hökm sürsün. Elə buna görə də [sizə] bir neçə məktub azdıq,
[sizdən] sülh və dostluq istədik. İndi siz Əhməd Cəlairini özünüzdən uzaqlaşdırın,
[elə] Qara Yusiflə də o cür hərəkət edin‖.
14
Cavab məktubunda Sultan Bayazid Teymurun ―qovğa yaratmaq üçün‖
bəhanə gəzdiyini bildirirsə də,
15
Teymur təzədən onu ―müsəlmanların əmin-
amanlığı naminə‖ sülhə dəvət edir.
16
Əmir Teymurun məktubuna yazdığı cavabda Sultan Bayazidin Cəlairi
hökmdarı və Qaraqoyunlu əmirini himayə etməkdən çəkinməyəcəyi və onunla
döyüşə hazır olduğu bildirilir.
17
Bu məktublaşma zamanı Sultan Əhməd və Qara Yusif Osmanlı sultanının
heç bir təzyiqi olmadan Rumdan çıxaraq Ərzincana tərəf hərəkət edirlər. Bundan
dərhal xəbər tutan Əmir Teymur onları dəf etmək üçün öz əmir və qoşunlarını
həmin səmtə yollayır.
18
Teymur kimi əzəmətli bir hökmdarın sözündən çıxıb Sultan Əhmədi və
Qara Yusifi cidd-cəhdlə müdafiə edən Sultan Bayazid bundan nə kimi məqsəd
güdürdü? Bu sualın bir cavabını da Osmanlı tarixçisi Nişançı Mahmud paşanın
tarix kitabından tapırıq. Onun məlumatına görə, Misir sultanının zindanından
qurtulub Bayazid xanın yanına gələn Cəlairi hökmdarı və Qaraqoyunlu əmiri Rum
8
sultanını ərəb torpaqlarına mənsub bəzi yerləri fəth etməyə təhrik etdilər və
nəticədə Sultan Bayazid tezliklə ərəblərdə olan bir neçə qalanı öz əlinə keçirdi.
19
Əlbəttə, göstərilən ərəb qalalarının türklərin əlinə keçməsində Sultan Əhməd və
Qara Yusifin Rum sultanını bu işə tərğib etmək baxımından rolu ola bilərdi, çünki
onlar Sultan Bayazidin xidməti müqabilində onun xeyirxahı ola bilməzdilər, lakin
heç şübhəsiz ki, Bayazid öz yaxın qonşularını müdafiə etməklə özünə onların
şəxsində müttəfiq qazanmaq, yeri gələndə onların hərbi köməyindən istifadə
etmək, Teymurun Ruma olan biləcək hücumunun qarşısını almaq məqsədi
güdmüşdür. Amma Sultan Bayazidin Teymurun qoşununa qarşı durmasına
baxmayaraq, 1402-ci ildə baş verən Osmanlı-Teymuri döyüşündə Tüymuru əmirə
qalib gəlmiş, Sulatn Bayazid əsir alınmışdır.
20
Rum sultanı ilə öz haqqı-hesabını çürüdən Əmir Teymur çox keçmədən
(1403-cü ilin yazında) Cəlairi və Qaraqoyunlu qüvvələrini də əzmiş, həticədə
onların hər iki məşhur başçısı Suriyaya qaçmaq məcburiyyətində qalmışdı.
Mənbələrin məlumatına görə, onlar Suriyada əvvəlcə həbs olunmuş, 1404-
cü ilin fevral əvvəlcə həbsdən azad edilərək, yenidən öz torpaqlarına geri
dönmüşdülər. 1405-ci ilin qış fəslini Mosulda keçirən Qara Yusif rəqabətdə olduğu
Ağqoyunlu əmiri Qara Yuluq
*
Osmanla barışaraq, yenidən özünün Şərqi
Anadoludakı hakimiyyəti bərpa etməyə başlamışdı.
21
Teymurun vəfatından sonra (1405) vaxtı ilə Teymuri işğalı nəticəsində ələ
keçirilən və geniş bir ərazidə təşkil edilən böyük bir imperiya dağılmağa və həmin
imperiyanı təşkil edən müxtəlif ölkələr bir-birindən ayrılaraq müstəqil olmağa
başladılar. Lakin Teymuri şahzadələri yenə də Azərbaycandan əl çəkmək fikrində
deyildilər. Təbriz şəhəri əvvəlcə Mirzə Ömərin, sonbradan isə Mirzə Əbu Bəkrin
və Miranşahın, bir qədər sonra isə, az müddətdə də olsa, Şirvanşah I İbrahimin
əlinə keçmişdi.
22
Sultan Bayazidin vəfatından sonra Osmanlı taxtına onun varisi I Sultan
Məhəmməd çıxdı. Onunla da öz münasibətini yaxşı saxlayan Qara Yusif məktub
yollayaraq, ―kafirlərin qatili‖ olan yeni Rum sultanına öz vəziyyətindən vali edirdi.
Məsələn, onun yazdığına görə, Xorasan hakimi Şahrux ona məktub yollayaraq
―Azərbaycan kürəsini mənim vəkillərimə təslim et‖ deyə əmr etmiş, sonra Qəzvinə
qoşun çəkmiş, Qaraqoyunlu ordusu da döyüşə hazır vəziyyətdə onun qarşısına
çıxmışdı. Qara Yusif Osmanlı sultanına xəbər verirdi ki, öz tatar (cağatay – Ş.F.)
qoşunu ilə əvvəlcə Qəstəntəniyyəyə (Konstantinopol, İstanbul) gələn Şahrux, sonra
istiqamətini dəyişmiş, Kəfəyə (Feodosiyaya), oradan da Şirvan Babül-Əbvabına
(Dərbəndə) getmiş, hal-hazırda isə Azərbaycana çatmaqdadır. Məktubun sonunda
(amma haqq bunu ona rəva bilməz) yazan Qara Yusif Azərbaycanın yenidən
Teymurilərin əlinə verilə bilməyəcəyi barədə Rum sultanına məlumat vermişdi.
*
Qara Yuluq (Yülük) –m qara zəli deməkdir. Bax: Ə.Nəvai. Teymur və Şah İsmayıla qədər., səh. 177.
Dostları ilə paylaş: |