13
Qaraqoyunlular və Ağqoyunlular arasında olan vəziyyəti daha da gərginləşdirdi.
İspənd Mirzənin Təbrizə onun üstünə hücum xəbərini eşidən Əlibəy Bayandur
Diyarbəkirə qaçdı, lakin məlumata görə, qardaşı İsgəndərin Təbrizə hücumunu
bilən İspənd şəhəri tərk etməyə məcbur olmuş və İsgəndər Azərbaycan taxtına
əyləşmişdi.
46
Deməli, Təbriz bir neçə ayda bir neçə nəfərin əlinə keçmişdi.
Dövlətşah Səmərqəndi bildirir ki, Şahrux Azərbaycanı öz övlad və əmirlərinə
vermək istəyirdisə də, onlar İsgəndərin qorxusundan Azərbaycanda hakim olmaq
istəmirdilər.
47
Nəhayət Şahrux İsgəndəri məğlub edərək, Azərbaycanı Cahanşaha verdi və
beləliklə də, Azərbaycanda yenidən Qaraqoyunlu hakimiyyəti bərpa olundu.
48
Göstərmək lazımdır ki, Osmanlı sultanı I Murad (1360-1389) il
Qaraqoyunlu əmirləri arasında yaxşı münasibət olmuşdur. Sonrakı Rum sultanları
da (I Sultan Məhəmməd və II Sultan Murad) Qaraqoyunlularla pis rəftara yol
vermirdilər. Elə yuxarıda göründüyü kimi, Qaraqoyunlu tayfa ittifaqının böyük
əmirləri və şahzadələri də arada olan hörmət-izzəti gözləyirdilər. Lakin İsgəndər öz
―qürur və nadanlığı üzündən... Rum vilayətini dağıtmaq və camaata əzab-əziyyət
verməklə məşğul idi.
49
Məhz buna görə Qaraqoyunlu-Osmanlı münasibətləri
ərginləşməyə başladı.
Teymuri Şahrux sultan və hakim – yəni II Sultan Murad və İsgəndər
arasındakı nifaqdan öz xeyrinə istifadə etməyə çalışırdı. O, Qara Yusifin böyük
miqdar qoşununun ona məğlub olması münasibətilə Rum sultanına göndərdiyi
―Fəthnamə‖də yazırdı: ―Qara Yusifin mənimlə düşmənçilik edirdi. Çarəsiz qalıb,
özümüzü qorumaq məqsədi ilə 823-cü ilin şəban ayının 15-də (1420-ci ilin
avqustun 26-sı – Ş.F.) Səmərqənd darüs-səltənəsində çıxıb Azərbaycana
yollandıq‖.
50
Şahruxun II Sultan Murada zilhiccə ayında Qarabağqan yazdığı bu
məktubdan məlum olur ki, o ―təsərrüfündə‖ (hakimiyyəti altında) olan
Məvaraənnəhr, Xorasan, Zabul, Kabul, Sistan, Kirman, Mazandan, Təbəristan,
Fars, Xuzistan, İraqi-Əcəm və başqa ölkələrdən 200 mindən çox əsgəri olan bir
ordu ilə Qara Yusif üzərinə hücuma keçmişdi. ―Mazandaran vilayətində olan bir
neçə fili də Humayun orduya gətirdilər. Təvaçilər bir neçə gün qoşunları saydılar,
iki yüz min zirehli əsgər qələmə alındı, əksəriyyətini saya bilmədik. Təxminən 10
dəfə yüz min əsgər toplanmışdı‖.
51
Osmanlı sultanına verdiyi bu ―hesabat‖dan məlum olur ki, onun
Azərbaycana gətirdiyi qoşunlarındakı əsgərlərin sayı bir milyon nəfər (―10 dəfə
yüz min‖) olmuşdur.
52
Şahrux belə şişirdilmiş məlumatı Osmanlı hökmdarına
bildirməklə, eyni zamanda, onun qarşısında əzəmət və qüvvətini nümayiş etdirirdi.
―Zilqədə ayının axırında Qara Yusifin ölüm xəbəri gəldi. Böyük oğlum
Mirzə Baysunqur Təbrizi tutmağa yollandı. Zilhiccənin ortalarında Əmir Xəlilullah
İbn Şeyx İbrahim – Şirvanşah qiymətli peşkeşlərlə Humayın görüşə gəldi. Beş gün
14
sonra sizin elçiniz Bəhram bəy də gəlib məktub gətirdi. Cahanşah da bizim
dünyaya pənah verən sarayımıza gəldi və Azərbaycan əyalətini ona verdi. Qara
İsgəndər Ərzincanın Çubuqcivarına çıxmışdır. O, Qara Yuluq Osmanla
döyüşməkdədir. Mən hal-hazırda Allahın köməyi ilə onu dəf etməklə məşğulam.
Əgər o, sizin tərəflərə pənah gətirərsə, onu ələ keçirib mənim sarayıma göndərin.
Qara Yusifin aradan çıxması fərəh və sevincimizə səbəb olmuşdur‖.
53
II Sultan Murad bu fəthnaməni alan kimi Şahruxa dərhal məktub yolladı.
Məktubun yazı təhrində duyulur ki, Şahrujxun əzəməti Osmanlı sultanı tərəfindən
gələcək də nəzərə alınmayan və o, atasının səhvini təkrar etməməli, ağır Teymurun
qoşununa qarşı diqqətsiz olmamalıdır. Məktubda ―Şahrux bahadur‖ ifadəsi
işlədilənə qədər 6 sətir bu adın epiteti (tərifli ibarələri) işlədilmiş, ad çəkiləndən
sonra yenə 3 sətir həmin adın bəzəyən təşbehlər verilmişdir. ―Sizin Humayın
əhvalınızdan və Azərbaycanın zəbtindən... Şirvanşah Fərrux Yasarın
*
(―Xəlilullah‖
adı düşmüşdür – Ş.F.) görüşünüzə gəlməyindən və o diyarın başqa əhvalından
xəbərdar olduq və [bu məsələlər] bizim keyfimizi çoxaltdı. Qara İsgəndərin Ruma
tərəf qaçmağından fikrə düşdük və fərman verdik ki, əgər ondan bir xəbər-ətər tuta
bilsələr dərhal ona hücum etsinlər‖.
54
Təxminən elə o vaxtdan Şahruxun və II Sultan Muradın gözlədiklərinin əksi
baş verdi. Rum sultanı Qaraqoyunlu şahzadəsindən onun Qara Yuluq Osmanı
məğlub etməsi xüsusunda məktub aldı. Qara İsgəndər bəy məktubunda Şahruxun
Azərbaycana hücumu, atasının təbii ölümlə dünyanı tərk etməsi, qardaşları İspənd
bəyin və Şah Məhəmmədin Naxçıvan dağları və Qafan dağlarına pənah apardıqları,
Cahanşahın Ərcikdə yaşamağı, özününsə Mirzə Baysunqurun hücumundan
qurtararaq, Çubuqcivara üz tutmağı və bir neçə dəfə özbək ləşkəri ilə döyüşü
barədə Rum sultanına ətraflı məlumat verir. Məktubda məlum olur ki, ―məktublar
aparan bir özbək casusu təsadüfən onun əlinə keçmişdir‖. Məktubları oxuyan Qara
İsgəndər özbəklərlə ittifaqa girən Qara Yuluq Osmanın onun üstünə hücum
niyyətilə gəlişindən xəbərdar olur. Nəticədə 10 min döyüşçü ilə qəfildən ona
basqın edən Qara İsgəndər Ağqoyunluların 20 min əsgərini qıraraq, başçıları Qara
Osmanı məğlub etməyə müvəffəq olur.
55
Qara İsgəndərin Osmanlı sultanına yolladığı bu məktubun sonunda maraqlı
bir məlumat da vardır: ―[Qara Osmanın] iyirmi mindən çox adamı qırıldı, sağ
qalanlar isə pərən-pərən düşdülər. Kəsilən başları üç doqquz ayıraraq,
*
dostlara
yolladım. Onun təvacisi Əhməd bəyin başını isə şadmanlıq əlaməti kimi Cəmşid
ağa Əfşarla [sizə] göndərdim ki, qədim dostluğumuzu və səmimi məhəbbətimizi
unutmayasınız‖.
56
Demək, Qara İsgəndər Osmanlılarla Qaraqoyunlular arasındakı
―qədim dostluq və səmimi məhəbbəti‖ xatırlamaqla yendən sultanın mərhəmət və
*
Fərrux Yasar – Xəlilullahın ləqəbi olmuşdur. Onun oğlanlarından birinin adı belə idi.
*
9 rəqəmi türklərdə və monqollarda müqəddəs sayılırdı. Onlar bütün hədiyyələri doqquz-doqquz
yollayır, hakimin xidmətinə gəldikdə isə doqquz dəfə təzim edirdilər (Ə.Nəvainin qeydi).
Dostları ilə paylaş: |