Azərbaycanlilarin II dünya müharġBƏSĠNDƏ ĠġTĠraki



Yüklə 2,8 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə45/48
tarix15.03.2018
ölçüsü2,8 Kb.
#31492
1   ...   40   41   42   43   44   45   46   47   48

114 
 
Yanvarın  23-də  Bakıda  iki  milyonluq  xalqın  öz  şəhidlərini  tarixdə  misli 
görülməmiş  birlik  şəraitində,  düşmənlərə  nifrət  ilə  dəfn  etməsi  dünyanı  heyrətə 
gətirdi. Bu matəm günlərində Azərbaycan xalqı bir əsrə bərabər mübarizə təcrübəsi 
və dərsi aldı. Həmin  günlərdə Sovet Ordusu  Lənkəranda,  Cəlilabadda, Neftçalada 
və  Gəncədə  də  Bakıda  törətdiyi  vəhşiliklərə  bənzər  hərbi  əməliyyatlar  həyata 
keçirdi. 
1990-cı  ilin  yanvar  faciəsində,  ondan  sonrakı  Xocalı  soyqırımında  (fevral 
1992)  Rusiya  silahlı  qüvvələrinin  fəal  iştirakı  Rusiya  hakim  dairələrinin  bu  xain 
siyasətinin  üzdə  görünən  faktlarıdır.  Bütün  bunlar  ona  görə  edildi  ki,  Azərbaycan 
öz ərazisində Rusiyanın ordu hissələrinin qalmasına razılıq verməmişdi.  
1991-ci  ilin  sonunda  Sovetlər  İttifaqı  dağıldıqda  və  ittifaqa  mənsub  olan 
silahlar  bölüşdürüldükdə  Rusiyanın  şovinist  və  imperiyapərəst  siyasətçiləri 
Azərbaycana  ən  köhnə  silahların  verilməsinə  nail  oldular.  Az  sonra  isə  həmin 
Rusiya  işğalçı  Ermənistana  əlavə  1  milyard  dollar  qiymətində  ən  müasir  silahları 
da peşkəş verdi və bu proses indi də davam edir.  
Ölkə üçün ağır bir şəraitdə yenidən hakimiyyətə gələn Heydər Əliyev 1993-
cü ilin  noyabr ayının 2-də  radio və  televiziya  ilə  xalqa  müraciət etdi və  dəfələrlə 
hərbi  hissələrdə  vəziyyəti  yoxladı.  Görülən  tədbirlər  nəticəsində  Azərbaycan 
ordusuna  döyüş  hazırlığı  xeyli  yüksəldi.  Bütün  bunların  nəticəsi  idi  ki,  erməni 
silahlı qüvvələrinin 1993-cü ilin dekabrında və 1994-cü ilin yanvar-aprel aylarında 
başladıqları geniş miqyaslı hücumları nəticəsiz qaldı.  
1994-cü ilin 12 mayında Ermənistanla Azərbaycan arasında gedən müharibə 
cəbhələrində atəşkəs əldə edildi. Bununla da Azərbaycanda milli ordu yaradılması 
və  Ermənistanın  işğalçı  dövlət  olduğunu  geniş  beynəlxalq  ictimaiyyətə  sübut 
etmək üçün şərait yarandı.  
Azərbaycanın  müstəqil  dövləti  öz  qüdrətli  ordusunu  yaradarkən  müasir 
Türkiyə dövlətinin ilk prezidenti Atatürkün hərbi sərkərdəlik irsindən geniş istifadə 
edir. Böyük öndər Mustafa Kamal Atatürkün ən böyük xidmətlərindən biri onun öz 
qəhrəmanlığı  ilə  türk  əsgərini  qəhrəman  etməsidir.    M.Atatürk  demişdir:  “Hər 
hansı bir ordunun dəyəri zabit və komanda heyətinin dəyəri ilə ölçülür”. 
Türkiyənin  çoxəsrlik  hərb  tarixi  sübut  edir  ki,  Osmanlı  türkləri  öz 
müstəqilliklərini döyüş (savaş) qabiliyyətləri və hünərləri ilə saxlamışlar. 8 cildlik 
“Osmanlı  tarixi”nin  müəllifi  Alfons  Lamartin  (1790-1869)  yazmışdır:  “Türklər 
millət  kimi  dünyanın  ən  fəxri  insanlarıdır....  Onlar  dünyanın  birinci  millətləri 
olmalarını öz namusları ilə qazanmışlar”. 


115 
 
Prezident Heydər Əliyev böyük ehtiram  hissi ilə qeyd edir ki,  “Türkiyənin 
keçdiyi  cumhuriyyət  yolu,  demokratiya,  iqtisadi  inkişaf  yolu  bu  gün  Azərbaycan 
üçün böyük örnəkdir”. 
48
 
Ermənistan  silahlı  qüvvələrinin  Azərbaycan  ərazilərini  zəbt  etmək  üçün 
başladığı silahlı basqınlar Sovet dövlətinin mövcudluğu şəraitində başlandığı üçün 
bu  müharibə  beynəlxalq  ictimaiyyətin  diqqətini  cəlb  etmədi.  Çoxları  bunu  Sovet 
dövlətinin daxili işi hesab etdi; halbuki, başlanan bu müharibə daşnakların çoxdan 
hazırladıqları “Böyük Ermənistan” yaratmaq planının
49
 tərkib hissəsi idi.  
Vətən sərhəddən başlandığı üçün bütün müharibələrdə olduğu kimi, düşmən 
hücumunun  ilk  zərbəsi  də  Azərbaycanın  sərhəd  qoşunlarına  dəydi.        Qarabağ 
savaşının  başlanmasının  ilk  günlərində  Azərbaycanın  sərhəd  qoşunları  3  zabit,  6 
gizir və 17 döyüşçü itirdilər. Bunlardan 6 nəfəri “Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı” 
fəxri  adına  (5  nəfəri  ölümündən  sonra)  layiq  görülmüşdür.  Xalqımız  Qarabağ 
uğrunda  döyüşlərdə  20  mindən  çox  şəhid  vermişdir.  Bu  müharibə  cəbhələrində 
bəzi uğursuzluqlarımızın səbəbləri ayrıca bir araşdırmanın mövzusudur və görünür 
bu uğursuzluqların təqsirkarları aşkar edilərək, lənətlənəcəklər.  
Bununla  belə  siyasi  və  bədii  ədəbiyyatda  Qarabağ  savaşındakı 
uğursuzluqlarımızdan  nəticə  çıxarmaq  çox  vacibdir  və  həmin  savaşın  fəal  və 
namuslu  iştirakçılarının  xatirə  və  memuarlarının  yazılması  da  təşkil  edilməli  və 
nəşr etdirilməlidir. 
Gənc  şairə  Minayə  Əliyevanın  1998-ci  ildə  çap  etdirdiyi  “Bəsdir  yatdın 
Misri  qılınc  kölgəsində”  adlı  kitabçasında  şüurlara  təsiredici  misralar  çoxdur. 
Kitabda  “qızları  əsir  düşən  millətim”,  və  buna  oxşar  sətir  və  ifadələr  böyük  təsir 
qüvvəsinə malikdir. Belə kitabların bütün hərbi hissələrdəki “Azərbaycan əsgərinin 
kitabxanalarında” olması və oxunması çox vacibdir. 
Gənclərin hərbi-vətənpərvərlik tərbiyəsində müharibə veteranlarının onlarla 
görüşləri böyük təsir gücünə malikdir.  
Qarabağ  müharibəsində  Azərbaycanın  milli  qəhrəmanı  adı  almış  Rövşən 
Əsgərov  və Fəxrəddin Cəbrayılov, Zabit Quliyev, Fariz Mədətov hazırda gənclərin 
vətənpərvərlik ruhunda tərbiyəsi istiqamətində fəaliyyət göstərirlər.  
Ali  və  orta  məktəblərdə  tədris  edilən  hərbi  hazırlıq  dərslərində  gənclərin 
hərbi-vətənpərvərlik  tərbiyəsinə  xüsusi  diqqət  yetirilir  və  bu  işdə  müharibə 
veteranları  da  fəal  iştirak  edirlər.  Məsələn:  Azərbaycan  Dövlət  Neft 
Akademiyasında  hərbi  kafedra  1939-cu  ildən  fəaliyyət  göstərir  və  kafedrada  indi 
zabitlərdən  20  nəfərdən  çoxu  erməni  işğalçılarına  qarşı  müharibədə  iştirak 
                                                           
48
  “Xalq” qəzeti, 12 may, 1998. 
49
 Bu haqda bax: İsmayılov İ.Z. Azərbaycanın XX əsrdə dövlətçilik siyasəti məsələləri, Bakı, 1995, s. 
101-108.
 


Yüklə 2,8 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   40   41   42   43   44   45   46   47   48




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə