Azərbaycanın böyük şairi Xəlil Rzanın bizim xalqın mədəniyyətinin inkişafında böyük
Yüklə 2,49 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- XƏLİL RZA ULUTÜRK
140 XƏLİL RZA ULUTÜRK SEÇİLMİŞ ƏSƏRLƏRİ Məqribə,
məşriqə, cahana göstər Adında gizlənmiş istedadını! Bir səhər, bir günəş var mənzilimdə, Qoy dünyalar bilsin nəçisən, kimsən: Kiçik mənzilimdə, dar mənzilimdə Sən ucsuzbucaqsız məmləkətimsən! Ey bala Təbrizim, gün o gün olsun, Ana Təbrizimə mən azad deyim. Baban Şəhriyara kürəkən ol sən, Qovuşsun Təbrizə Şəhrizad deyim. Arzular könlümdə çeşməçeşmədir, Arzular qoynunda boy atmışam mən. Səni arzum üçün, amalım üçün, Səni döyüş üçün yaratmışam mən! Atanın ömrünə oğul yaraşıq! Qoy bir nəfəs alım daha dərindən. Mən öz Təbrizimlə bu gün yanaşı Keçirəm Bakımın küçələrindən! Bu gün yağış yağır... qorxma yağışdan Tufanda, şimşəkdə bərkisin canın. Sən mənim balamsan, mən sənin atan Biz bir cüt oğluyuq Azərbaycanın!
Vurulmuşam mən sənə, Mənim bir yaşlı balam. Asiman evimizdə Səhər baxışlı balam.
141 Mən sənin yerişinə, Hər işinə vurğunam. Baxışına, boyuna, Gülüşünə vurğunam! Qollarımın üstündə Quzu kimi yatan sən. Oyananda hər şeyi Birbirinə qatan sən. Ananın çox sevdiyi Güldanları qıran sən. Gözəl büllur qabları, Fincanları qıran sən. Bəzən insafa gəlib, Qırdığını “quran” sən! Mənim kiçik memarım, Mənim körpə dəcəlim! Qoy başını dizimə, Sən uyu, mən dincəlim. Hələ sənin əlinlə Sular durulmalıdır. Nələr uçurulmalı, Nələr qurulmalıdır. Mən sənin gözlərində Yanan oda vurğunam. Bu qırmaq həvəsinə, Bu qurmaq həvəsinə, Bu inada vurğunam. Sığışmırsan beşiyə, Sığışmırsan qəfəsə. Mən vurğunam qəfəsi Dağıdan bu həvəsə. 142 XƏLİL RZA ULUTÜRK SEÇİLMİŞ ƏSƏRLƏRİ Körpə dodağındakı Südlü, odlu nəfəsə. Ay mənim səadətim, Mənim bir yaşlı balam. Körpə şir balası tək Pəncəli, döşlü balam. Arzum budur: həyata Məsləkinlə gələsən. Nəyi uçurduğunu, Nələri qurduğunu Qabaqcadan biləsən.
Gözümə nur gəlir, baxdıqca sənə. Qəlbim qüvvət alır hər naxışından. Yerə yox,
sən bütün yer kürəsinə İstinad etmisən yaranışından! Zərif kitabələr sözlüsöhbətli, Hər kiçik nəqşədə bir aləm mənim! Məhsəti şöhrətli, Həcər qüdrətli, Nigar ləyaqətli məqbərəm mənim! Zümrüd kaşıların zəri sönməyib, Dünənin bugünlə söhbətidir o. Yox!
143 Memar Əcəmi hələ ölməyib, Sabahkı ömrünün şöhrətidir o! Başında xalqımın sənət çələngi, Sənətin susmayan dili səndədir. Səhəndin vüqarı, Göygölün rəngi, Muğanın çiçəyi, gülü səndədir. Natəvan söyləsəm sənə,
yaraşar,
O da sənin qədər incə olubdur. Torpağa hopmayıb tökdüyü yaşlar, Şeir olub, mirvari, inci olubdur. Qılınclar toqquşub töküləndə qan, Dağıldı nə qədər sərvətimzərim. Sən ey səkkiz əsrin fırtınasından Gəlib bu günlərə çatan gövhərim! Səndən işıq aldı Təbriz, Marağa. Səninlə fəxr etdi Ərdəbil, Salmas. Sənət dünyasında döndün mayağa, Min tufan qopsa da bir gülün solmaz! Yanından sovuşan adicə rüzgar Sənin nəfəsinlə ətirlənibdir. Gün səni görəndə parlayıb parpar, Ay səni görəndə bədirlənibdir. Alqış!
Əcdadımın ruhuna alqış. Elimə, obama kömək yarandı. Sən özün dünyada heç yaranmamış, Səni qorumağa Babək yarandı. Yağlı tikə üçün gələn yağılar Diş qıcıb,
dövrənə çox dolanıbdır. 144 XƏLİL RZA ULUTÜRK SEÇİLMİŞ ƏSƏRLƏRİ Burda yüz fatehin havalı başı Misri qılınc ilə ağıllanıbdır. Gəlsin bir də baxsın Yakobstal, Zarre, Sənə əbədiyyət bəxş eləmişəm. Gözümün nurunu mən zərrəzərrə Sənin hər daşına nəqş eləmişəm. Qoy yağış çiləsin... göstər göyləri. Sən bir daş deyilsən. Sən bir güzgüsən. Vüqarlı çiynində qızıl dan yeri. Mənim özümünsən! Özümünküsən! Qoy gəlib yanından ötsün dumançən. Sən yar buludları nur seli kimi. Dayan Şah dağıyla, Savalanla tən, Şərqin qocalmayan gözəli kimi! Gözümə nur gəlir, baxdıqca sənə, Qəlbim qüvvət alır hər naxışından. Yerə yox, sən bütün yer kürəsinə İstinad etmisən yaranışından! 1965 QƏSBKARLAR Roma imperiyasının ildırım sürətli XII legionu eramızın I əsrində zərbaycandan gəlib keçmişdir. Qobustan qayalarından birində onların yazılı nişanəsi qalmışdır. Düşüncəmdə bir sual yenə haray qoparmış: Daşlar nədən yaranmış, dağlar nədən yaranmış?
145 Dağlar bəlkə yaranmış xalqın sinə dağından, Torpağın zülm əlində naçar sıxılmağından! Görən neçin ucalmış bu bahadır qayalar? Bəlkə əcdadımızın qalxanıdır qayalar! Sinəsi şırımşırım, ayağında göy mamır... Nə qədər tufanların dilsiz yadigarıdır. Mən heykəl qoymamışam Cavanşirə, Babəkə, Bəlkə mənim bu səhvim təbiətə bəllidir. Qobustan qayaları, Savalan dağı bəlkə Babək mücəssəməsi, Cavanşir heykəlidir! Görən qayaların da dostudüşməni varmı? Olmasa belə tutqun, belə sərt dayanarmı? Bu fikirlər içində gedirəm yavaşyavaş. Birdən çıxır rastıma görmək istədiyim daş. Budur o fatehdən qalan nişanə, Yağışdan, yağmurdan solan nişanə: İmperator Domisian Sezar Avqust Germanskinin dövrü. Lutsi Yuli Maksim. “İldırım sürətli” XII legion senturionu. Həkk edib adını böyük bir daşa. Fikirlər içində baxıram daşa, Xəzinə üstündə yatan ilan tək Adlayıb illəri mənimlə qoşa. Baxıram, gözümdə canlanır şəkli Zirehli paltarı polad bəzəkli. Dəmir dəbilqəsi bəyaz lələkli, Köksündə nur saçan günəşin əksi
Yüklə 2,49 Mb. Dostları ilə paylaş:
|