53
Gülüstan əфsanəsi
Neçə illər idi ki, Gülüstan Araza aşiqdi. O, hər gün
Arazla çayın sahilində görüşərdi. Bir gün düşmən yurda hücum
54
edir. Hamı ayağa qalxır. Araz da döyüşə gedir. Yağını qovub –
çıxarıllar yurddan. Döyüşənnər geri döndülər. Gülüstan allı –
güllü paltarın geyib çayın sahilinə gəldi. Lakin Araz gəlip
çıxmadı. Gülüstan səhərəcən onu gözlədi. Gözlərinnən axan
yaş hər tərəfi suya döndərdi. Suyun əhatəsində bir parça allı –
güllü yerə qaldı. Deyilənə görə, o yer ilin 3 fəslində güllü –
çiçəkli olur. O yeri Gülüstan adlandırdılar.
Güzgüdəki əjdaha
Rəvayətə görə, adam qocalanda aparıb qoyarmışlar
dağa. Bir oğlan da aparıb atasını dağa qoyarkən vəhşi quşların
onu didib dağıdacağını gördühdə ürəyi dözmür. Atasını daş
altında gizliyir. Hər gün də çörəyini, suyunu gizli aparıb verir.
Padşahın ölkəsindəki çayın qabağını əjdaha kəsir.
Gündə bir qurban verməhlə bir az su gəlir. Oğlan əhvalatı
atasına deyir. O, atasının məsləhəti ilə gəlib şaha böyük bir
güzgü düzətdirir. Güzgünü əjdahanın qarşısına tutullar. Öz
böyüdülmüş şəklinnən qorxan əjdaha qaçır, bu yolla onu şahın
torpağınnan çıxarıllar.
Şah oğlana deyir, get atanı gətir. Fərman verir ki, kim
qocalmış atasını aparıb dağa qoysa, boynu vurulacax.
55
Nuhun
gəmisi
Qədim zamannarda bir qarı yer üzünü su alacağını eşidir
və Nuh peyğəmbərə yalvarır ki, onu da öz gəmisinə götüsün.
Qarı bir balaca çörək pişirip özü ilə götürmək istiyir və
təndirdə onu yuxu tutur. Su qarının təndirindən qalxır.
Peyğəmbər bütün cannıların hamısınnan bir cüt gəmiyə alır.
Gəmi qalxır, onun bir parçası Ilandağa dəyərək düşür. Sonra
bir xeyli irəlidə gəmi yenə başqa dağa çarpır və bir taxtası
düşür. Sonra heyvannardan ilan narahatçılıx edir. Peyğəmbər
deyir, allahın heyvanı, səni kor olasan, gecə başın ağrısın,
gündüz dişin, sürüncəhli qalasan. Nuhun gəmisi yenir, quşların
hamısı uçup gedir. Toyuq uça bilmir, soruşur mən niyə uça
bilmədim, ya Allah.
Peyğəmbər cavabında deyir: – Nahaqdan danışdığına
görə uça bilmədin.
56
Əcəldən qaçmaq olmaz
Süleyman (p) vaxtında Əzrail gözə görünərmiş. Bir gün
bir kişi yolunan gedirmiş, Əzrailnən qarşılaşır. Əzrail kişini
görüb təəccübnən ona baxır. Kişi də gəlir Süleyman
peyğəmbərin yanına ki, bəs məni göndər Hindistana. Əzraili
gördüm, mənə təəccüblü baxdı, nəsə eliyəcək mənə. Süleyman
(p) deyir: Narahat olma, çağırıb yanıma soruşaram. Deyir, yox,
göndər məni. Süleyman (p) ah çəkib kişini göndərir Hindistana.
Səhəri gün Əzraili çağırıb yanına deyir: – Niyə o kişiyə elə
baxıb qorxutmusan? Deyir, Allah məni çağırmışdı yanına ki, o
kişinin canını Hindistanda al, mən də burda gördüm,
təəccübləndim ki, burda neyniyir. Süleyman (p) deyir:
"Əcəldən qaçmaq olmaz".
Oğuz oğlu və qurd
Oğuz oğlu zağada yaşıyanda qışdan yaman qorxarmış.
Ona görə də ilin üç фəslində qışa tədarük görər, dünyanın naz–
nemətini zağıya yığıb gözlərdi. Il boyu yığdığı quru meyvələri
özü və ailəsi yiyərdi, bir təhər yaza çıxardı.
Bir il qış uzun çəhdi. Oğuz oğlunun azuqəsi qutardı.
Çarəsiz qalan Oğuz oğlu böyüh çillənin otuzuncu günü
zağadan bayıra çıxdı ki, yeməyə bir şey tapıb gətirsin. Nə qədər
gəzdi, dolandı, bir şey tapbadı. Saqqalı buz bağladı, əli–ayağı
dondu. Kor–peşiman evə qayıdanda yolda bir qurd balasına
rast gəldi.
«Oğuz oğlu, bu qarda, boranda haradan gəlirsən»–deyə
qurd balası soruşdu. Oğuz oğlu başına gələn əhvalatı danışdı.
Ilin aylarınnan gileyləndi. Dedi ki, elə ay var, yaxşı dolanırıx,
elə ay var acınnan qırılırıx. Ayları təriфlədi, ayları yamannadı,
qışdan gileyləndi.
Qurd balası dedi:
57
– Ey Oğuz oğlu, qabaqdakı dörd yolayrıcında səni bir
sürü qoyun, bir qucax sünbül, bir cəhrə, bir də əl dəyirmanı
gözlüyür. Onnarı alıb zağana apararsan. Qoyunnardan bir
neçəsini kəsib ətini yiyərsən, yununnan cəhrədə ip əyirip,
özünə isti paltar toxuyarsan, dərisini əyninə geyərsən, sünbülün
ununnan çörəh bişirərsən, yaza çıxarsan. Ancaq sənə verdiyim
əmanətlərdən gərək muğayat olasan. Sünbülü və qoyunu gərək
özün artırasan. Sünbülün dənini yerə səpib onu annının təri ilə
suvarasan.
Dedihlərimə əməl eyliyə bilməsən yaşamax sənin üçün
çətin olacax.
Oğuz oğlu yolayrıcına gəldi. Qurd balasının dedihlərini
götürüb zağıya gətirdi. Qurd balasının dediyi kimi etdi. Qışı
keфi kök dolandı. Yayda sürünü dağlara yaydı, sünbülü
torpağa səpdi, gecə gündüz sürülərin, sarı sünbülün qulluğunda
dayandı.
Oğuz oğlu bütün ili işlədi. Qurd balasına rast gəldiyi
böyüh çillənin otuzuncu gününnən isə bayrama hazırlaşmağa
başladı. Ilin beş gününü yedi, içdi, çaldı, çağırdı, qohum–
qardaşa bayrama getdi, qurd balasının ona verdiklərinnən
qohum–qardaşa sovqat apardı.
Oğuz oğlu ilin başlanğıcını o günnən hesapladı. O günə
Novruz adı verdi. Novruzu bayram etməyə adət elədi. Novruz
ona uğur gətirdi.
Ağ oğlan bulağı
Sədərək kəndi yaxınnığında bir bulax var. Adı Ağ oğlan
bulağıdır. Həmin bulağın yanında bir qəbir var. Qəbrə isə
Günəşin Ağ oğlunun qəbri deyillər.
Dostları ilə paylaş: |