89
təmizlənməli və onun qoşunu digər xanlarla birlikdə Ağa Məhəmməd xanın
əleyhinə qalxmalıdır» (15,190). Rusiya belə hesab edirdi ki, II İrakli uzun
müddət İrəvanı təsirində saxladığına və bu xanlıqdan vergi aldığına görə,
onun bu
addımına Osmanlı dövləti adi hal kimi baxacaqdır.
Lakin II
İrakli rus komandanlığının ümidini doğrultmadı. Çar da öz
növbəsində Gəncə və İrəvanı yenidən özündən asılı vəziyyətə salmaq üçün
rus
qoşununun gücündən istifadə etmək istəyirdi. II İrakli rus koman-
danlığına məktub yazaraq Gəncəni tutmağa qüvvəsinin olmadığını etiraf
edirdi. Qraf V.Zubov
isə ona bildirirdi ki, Gəncənin alınması rusların
plan
ında nəzərdə tutulmuşdu. Lakin İrəvan xanlığının işğalı II İraklinin
üzərinə düşür. Çünki rus qoşunlarının Osmanlı sərhədləri yaxınlığında
g
örünməsi Rusiya dövləti üçün əlverişli deyildir (149,170).
1796-
cı ilin aprelin 15-də general-poruçik V.A.Zubovun başçılığı ilə
30 minlik rus
qoşunu Dərbənd istiqamətində Azərbaycana yürüşə başladı.
(224,136; 187,177). Bu
yürüşdə rus qoşunu Dərbənd, Quba, Bakı, Şamaxı
və Gəncə şəhərlərini ələ keçirmişdi (87,343-374; 224,127-314; 84,c.2,
səh.372-415; 76,175-177; 187,177-188).
Rus
qoşunlarının yürüşündən istifadə etmək istəyən bəzi Azərbaycan
xanları gizlincə rus komandanlığı ilə məktublaşaraq Ağa Məhəmməd xana
qarşı kömək istəmişdi. «Gəncədə mövqe tutan Rimski-Korsakovun məqsədi
Azərbaycan xanlarını Ağa Məhəmməd şah Qacara qarşı qaldırmaq və II
İraklini qoşun toplayaraq İrəvanı tutması üçün inandırmalı idi» (149,181).
İrəvan xanlığı Osmanlı Türkiyəsi ilə sərhəddə yerləşdiyindən bu ərazidə
möhkəmlənmək Rusiyaya çox vacib idi.
Məhəmməd xan zahirdə Ağa Məhəmməd xana tabe olduğunu bildirsə
də, hakimiyyətini itirəcəyindən qorxaraq V.Zubovdan hərbi kömək almaq
ümidində idi və bu məqsədlə rus komandanı ilə gizli məktublaşırdı. O, Ağa
Məhəmməd xanın şübhələnməsindən ehtiyat edərək əlacsızlıqdan baş ko-
mandanla
əlaqəni ermənilər vasitəsilə aparırdı. Bundan əlavə, Məhəmməd
xan
Tiflisdə yerləşən erməni arxiyepiskopu İosifdən istifadə etməklə II İrak-
lini
və general Korsakovu kömək üçün öz tərəfinə çəkmək qərarına
gəlmişdi. O, planını gerçəkləşdirmək üçün erməni katolikosu Simonun
ba
cısı oğlu Yeqor Xubovu 25 nəfərin müşayəti ilə Tiflisə göndərmişdi
(410,9). Lakin bundan
xəbər tutan Ağa Məhəmməd xan İrəvanın əldən çıxa-
cağından narahat olaraq sərkərdələrdən Təvəkkül xanı və Cəfər xanı 400
nəfər qoşunla İrəvana göndərdi. İrəvan şəhərinə gələn Təvəkkül xan
Məhəmməd xanı hakimiyyətdən uzaqlaşdıraraq İrəvan xanlığının idarəsini
müvəqqəti ələ keçirdi (84, c.2, səh.403-404).
90
Müv
əqqəti hakimiyyətdən kənarlaşdırılan Məhəmməd xan isə əliboş
dayanmadı. O, hərbi kömək almaq üçün rus komandanlığına müraciət etdi.
İrəvan xanı V.A.Zubova məktub göndərərək, Təvəkkül xanı İrəvandan
qovmaq üçün 1000
nəfərlik dəstə istədi. Lakin V.A.Zubov cavabında
Məhəmməd xanı tələsməməyə, səbr etməyə çağırmışdı (30,83). Ümidinin
boşa çıxdığını görən Məhəmməd xan əlacsız qalaraq kömək üçün II İrakliyə
müraciət etməyə məcbur oldu. Lakin bu müraciət də nəticəsiz qaldı (84, c.2,
səh.427-428).
1796-
cı il noyabrın 6-da II Yekaterinanın vəfatından sonra hakimiy-
yətə gələn I Pavel rus qoşunlarını Cənubi Qafqazdan geri çağırdı (84,
c.2,
səh.418; 76,177; 187,188). Rus qoşunlarının Cənubi Qafqazı tərk
etdiyinini
eşidən Ağa Məhəmməd xan ikinci dəfə yürüşə hazırlaşmağa
ba
şladı. O, ilk növbədə V.A.Zubovla danışıqlar aparan bəzi xanları
cəzalandırmağı qərara aldı. Ərdəbilə gələn Ağa Məhəmməd xan irəvanlı
Məhəmməd xanın və naxçıvanlı Kəlbəli xanın onun hüzuruna gəlmələrini
əmr etdi (44,66). Bunun ardınca o, qardaşı Əliqulu xanın komandanlığı
altında İrəvana qoşun göndərdi. Çünki Məhəmməd xanın hakimiyyətdən
devrilməsi İrəvanda yerli xalqın qiyam qaldırmasına səbəb olmuşdu. Güclü
qoşunla İrəvana daxil olan Əliqulu xan qiyamı yatıraraq müvəqqəti ha-
kimiyyəti idarə etməyə başladı (410,9).
Ağa Məhəmməd şahın əmri xanlar üçün gözlənilməz oldu. Əvvəlcə
hər iki xan Qacar xanının əmrinə tabe olmaq istəmədi. Lakin hər yerdən əli
üzülən, əlacsız qalmış hər iki xan onun əmrinə tabe olmağa qərara aldılar.
Onlar
ailə üzvləri və bahalı hədiyyələrlə Ağa Məhəmməd xanın hüzuruna
gəldilər. Lakin qəzəbə tuş gəlmiş xanlar həbs edilərək Tehrana göndərildi
(415,164; 410,10-11; 406,49; 29,65).
Həbs edilməsinə baxmayaraq,
Məhəmməd xan şahın yaxın adamlarının vasitəçiliyi ilə ölüm hökmündən
qurtara bilmi
şdi. Ağa Məhəmməd xan İrəvan xanının Qacarlardan olmasını
və sələflərinin şah hakimiyyətinə sədaqətlə qulluq etdiklərini nəzərə alaraq
onun
cəzasını cərimə ilə əvəz etmişdi (156,118; 71,531-532; 410,10-11;
415,164; 84, c.2,
səh.428). Lakin ölüm təhlükəsindən qurtaran Məhəmməd
xan
xəyanətdə təqsirli bilinərək 500.000 rubl (50.000 tümən-E.Q.)
məbləğində cərimə ödəməli oldu. Əlacsız qalan İrəvan xanı bu məbləğin
200.000 rublunu (20.000
tümən-E.Q.) nəqd vermiş, qalan hissəsini isə
ödəmək üçün əmlakını satmalı olmuşdu (145,43; 149,207). Bundan əlavə,
Məhəmməd xan şaha itaətini bildirmək üçün yaxın adamlarından bir neçəsi-
ni girov
vermişdi (156,118; 71,531). Lakin cərimə ödənilsə də, Məhəmməd
xan bir
müddət həbsxanada qalmışdı. Ağa Məhəmməd xanın əmrinə əsasən,
ögey
qardaşı Əliqulu xan İrəvanda hakimiyyəti idarə edirdi (84, c.2,
səh.426). Naxçıvanlı Kəlbəli xanın vəziyyəti daha acınacaqlı olmuşdu.
Şahın əmrinə əsasən, onun gözləri çıxarılmışdı (410,10; 406,49; 415,165;
29,65).
Dostları ilə paylaş: |