qüvvələr də mövcud ictimai münasibətləri dəyişdirir, bununla da
gələcək cəmiyyətin inkişafı üçün yeni zəmin yaradılır. Müxtəlif
sosial qruplarda, kollektivlərdə, siniflərdə və insan birliyi
formalarında ideoloji münasibətlər və təsəvvürlər fərqli təsir
gücünə malikdir. İdeoloji təsəvvürlər ideoloji münasibətlərin
təsiri altında formalaşır və əxlaqi-psixoloji, sosial-siyasi, dini,
milli xarakterdə olur.
İdeoloji təsəvvürlər sosial fəaliyyətin uyğun formaları ilə
aktuallaşır. Yəni ictimai həyatın sosial formaları biri digəri ilə
qarşılıqlı əlaqədə olsa da, amma onların hər biri ayrılıqda özünə
xas ideoloji təsəvvürlər formalaşdırır. Məsələn, milli ideoloji
təsəvvürlər milli şüurun, dini ideoloji təsəvvürlər dini şüurun,
sinfi ideoloji təsəvvür isə sinfi şüurun formalaşmasını şərtləndirir.
Bunların hər birinin yaranmasının və formalaşmasının spesifik
xüsusiyyətləri və elementləri mövcuddur.
Milli ideoloji təsəvvürlər milli hisslər və emosiyalar, milli
özünü dərketmə, milli müqəddaratını təyinetmə, milli azadlıq
hərəkatı, milli dövlətçiliyə nail olma və ilaxır elementlər vasi-
təsilə gerçəkləşir. Bu prosesdə daxili ziddiyyətlər və qarşı durma-
lar mütləqdir. Ona görə ki, köhnə qüvvələrin yeni qüvvələrlə bu
məsələdə siyasi hakimiyyət ələ almaq uğrunda mübarizəsi həllini
tapmadan, mövcud proses reallaşa bilməz. Lakin, milli ideoloji
təsəvvürlərin yaranmasında başlıca meyar insanların böyük
əksəriyyətinin şüurunda uzun müddət ərzində öz ərazisinin,
iqtisadiyyatının, mədəniyyətinin, dilinin əsarət altında
qalmasından azad olmanın dəyərini, duyğusunu aşılatmaqdır.
Buna görədir ki, milli ideologiya daha çox antiimperialist
xarakter daşıyır, eyni zamanda daha artıq dərəcədə xarici
qüvvələrə qarşı yönəlir.
Dini ideologiya insanların din sahəsinə aid olan sosial
fəaliyyətini əks etdirir. Bu fəaliyyət isə dini təsəvvürlər, dini
hisslər, dini mövhumat, dini mərasim davranışı ilə və digər dini
ayinlərlə uyğunlaşır. Digər sosial fəaliyyət formaları kimi,
dindarlıq da özündə dini şüur və onun obyektivləşməsinin üzvi
vəhdətini əks etdirir.
210
İstər klassik, istrəsə də müasir sosiologiyada maraq doğuran
sosial fəaliyyət sahələrindən biri də sinfi ideoloji münasibətlərlə
bağlıdır. Tədqiqatlar göstərir ki, mövcud problemə münasibət
birmənalı deyildir. Bir qrup sinfi ideologiyanın yanlış olduğunu,
onun insanların milli-etnik düşüncələrinə qarşı yaradıldığını
iddia edirsə, digərləri həmin ideoloji münasibətlərin əsasında real
ideoloji təsəvvürlərin, konkret ictimai münasibətlərin obyektiv
səbəblərinin dayandığı istiqamətindən çıxış edirlər. Sinfi ideoloji
münasibətlər və ideoloji təsəvvürlər hər bir konkret ictimai
quruluşun, vahid etnosun daxili ziddiyyətlərinin təzahürüdür.
Burada insanların sosial fəaliyyətini şərtləndirən başlıca cəhət
cəmiyyətdaxili strukturda istehsal, bölgü, mübadilə və mülkiyyət
münasibətlərində bir qrupun həddindən ziyadə varlanması,
böyük əksəriyyətin isə yoxsullaşmasıdır. Sinfi ideologiyanın əsas
məqsədi bu fərqi aradan qaldırmaq, insanların mülkiyyət
bərabərçiliyini və sosial ədaləti bərqərar etməkdən ibarətdir.
Göründüyü kimi, ictimai münasibətlərin ideoloji növünün
ümumi aspektdə öyrənilməsi ictimai həyatın bütün sahələrinin –
siyasi, iqtisadi, hüquqi, dini, əxlaqi və milli şüurun ideoloji
istiqaməti və sosial inkişafın keyfiyyət xüsusiyyətləri baxımından
həyata keçirilir.
İdeologiya bütün dövrlərdə və bütün regionlarda meydana
gələrkən cəmiyyətin maraqları, tələbatları mövqeyindən çıxış etsə
də, əslində o özünün hər cür formasında daha çox fərdi, xüsusi
mənafelərə xidmət göstərmişdir. Əlbəttə, bu cəhət ideologiyanın
müxtəlif səviyyələrinin kəmiyyət və keyfiyyət
xarakteristikasından irəli gəlir. Demək olar ki, ideologiyanın
nəzəri, aksioloji və kütləvi yayılma səviyyələrinin hamısında
ümumxalq, ümummilli maddi və mənəvi sərvətlərdən,
dəyərlərdən çox danışılır. Bu ona görə lazımdır ki, keçmiş
ideoloji münasibətlərin yeni ideoloji münasibətlərlə əvəz-
lənməsində böyük əksəriyyətin reytinqini qazanmaqda yalnız bu
metod üstündür. İdeologiya bunsuz özünün siyasi hakimiyyət
həddinə çata bilməz.
211
Qeyd edək ki, indiyədək dünyada meydana gələn ide-
ologiyalar (sosial-demokrat, faşist, kommunist, klerikal, radikal,
liberal, milli və ilaxır) ilk başlanğıcda geniş kütlələrin ma-
raqlarından çıxış etmişlər. Lakin, ideoloji məqsədin reallaş-
masından sonra isə kütlələrin böyük əksəriyyəti bundan nəyinki
bəhrələnməmiş, əksinə təqiblərə məruz qalmışdır.
Tələbatlarla onun aktuallaşması və reallaşması arasında fərq
istənilən cəmiyyətdə ideoloji ayrılmanın, qarşıdurmanın
artmasına gətirib çıxarır. Bu, yuxarıda qeyd etdiyimiz kimi, hər
cür ideoloji – sosial dəyişiklikdə cəmiyyət üzvləri arasındakı
tələbat, mənafe və sərvətlər arasında uyğunsuzluğun olması ilə
bağlıdır. Hansı bir səviyyədə ideal çıxışına, vədlərinə
baxmayaraq bütün ideologiyalar nəticə etibarilə insanların həyat
tərzində hətta ümumi halda maddiləşməklə reallaşmalıdır. Məhz
bu axırıncı halın əksər hallarda reallaşması mümkün olmadığına
görə yeni ideologiyanın özü köhnəlir və daha yenisi ilə əvəz
olunmaq dərəcəsinə çatır.
İdeoloji münasibətlərin sonuncu səviyyələrindən biri də
böyük əksəriyyətin maraqlarına uyğun gəlməsi və insanların
onda iştirakı ilə bağlıdır.
212
Dostları ilə paylaş: |