VIII mühazirə
276
memorandumlarda Qafqazda konfederasiya ideyasına müsbət
yanaşdıqlarını qeyd etmişdilər. Lakin ermənilər ərazi sərhəd
məsələsinə daha çox əhəmiyyət verir və konfederasiya ideyası
əleyhinə təbliğat aparır, Qafqazdakı vəziyyət barədə Avropa və
ABŞ ictimaiyyətində yanlış təsəvvür yaradırdılar. Azərbaycan
və Gürcüstan nümayəndələrinin etirazına baxmayaraq
ermənilər Türkiyənin 7 şərq vilayətini, keçmiş İrəvan
quberniyası, Tiflis və Yelizavetpol quberniyalarının cənubunu
və Qars torpaqlarını tələb edirdilər. Azərbaycan nümayəndə
heyəti ermənilərin təbliğatına qarşı Avropa və Amerikanın
özündə əks-təbliğat işini təşkil etməyə məcbur oldu.
Azərbaycan nümayəndələri ingilis, fransız dillərində bir neçə
kitabça hazırlayıb çap etdirmiş, Avropada və Amerikada
yayılmasını təşkil etmişdilər. Bu kitabçalarda Azərbaycanın
tarixi, əhalisinin antropologiyası və etnik tərkibi, təsərrüfatı,
Azərbaycan Respublikasındakı
vəziyyət, ermənilərin
təcavüzkar hərəkətləri haqqında məlumatlar verilirdi.
Azərbaycan nümayəndə heyətinin ən əhəmiyyətli təbliğat
işlərindən biri «Paris sülh konfransına Qafqaz Azərbaycanı sülh
nümayəndəliyinin tələbləri» adlı kitabın hazırlanması idi.
Kitabda Azərbaycanın tarixi haqqında dəyərli məlumatlar
verilirdi. Bu sənəd üç mühüm tələb ilə bitirdi: 1) Sülh konfransı
Azərbaycanın müstəqilliyini tanısın. 2) Nümayəndə heyəti sülh
konfransının işinə cəlb olunsun. 3) Azərbaycan Respublikası
Millətlər Liqasının üzvlüyünə qəbul edilsin.
Azərbaycan nümayəndə heyətinin diplomatik
fəaliyyətinin mühüm uğuru 1920–ci il yanvarın 11–də Paris
konfransının Ali Şurası tərəfindən Azərbaycanın istiqlalının de-
fakto tanınması və Azərbaycanın beynəlxalq münasibətlərin
subyektinə çevrilməsi idi. Bakıda 20–dən artıq xarici dövlətin
diplomatik nümayəndəliyi yaradılmışdı.
5. Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin süqutu
Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti
(1918 – 1920)
277
1919-cu ilin sonu və 1920-ci ilin əvvəllərində Azərbaycanda
vəziyyət çox gərgin idi. Bir tərəfdən sovet müdaxiləsi təhlükəsi,
ictimai qüvvələrin, siyasi partiyaların qütbləşməsi, Azərbaycanın
inkişaf yollarına dair baxışların, mövqelərin barışmazlığı, iqtisadi
və maliyyə böhranının üst-üstə düşməsi Azərbaycan Xalq
Cümhuriyyətinin vəziyyətini xeyli gərginləşdirdi.
Parlamentdə və hökumətdə də parçalanma baş verdi.
Mövcud quruluşu devirmək yolunu seçən qruplar meydana
gəlmişdi.
1920-ci ilin yanvarında Antanta ölkələri tərəfindən
Azərbaycanın istiqlaliyyətinin tanınması baş verəcək təhlükəni
sovuşdurmadı. Sovet Rusiyasının Azərbaycanın daxili işlərinə
müdaxiləsi genişləndi. Sovet Rusiyası millətlərin təyini –
müqəddərat hüququna dair verdiyi çoxsaylı bəyannamələrə
məhəl qoymayaraq Azərbaycanın müstəqilliyini tanımır və
onun Rusiyadan ayrılması kimi siyasi bir aktla razılaşmaq
istəmirdi.
Bu zaman «Müstəqil Sovet Azərbaycanı» şüarı və müs-
təqil Kommunist partiyasının yaradılması məsələsi irəli
sürüldü. Bütün kommunist təşkilatlarını: RK(b)P Bakı
təşkilatını, «Hümmət», «Ədalət» təşkilatlarını KP halında
birləşdirmək lazım idi. 1919-cu ilin mayında keçirilən
Ümumbakı partiya konfransında beynəlmiləl prinsip üzrə
Azərbaycan KP nın yaradılmasına rəy verildi.
1920–ci il fevralın 11-də Bakıda fəhlə klubu binasında
gizli şəraitdə Azərbaycan kommunist təşkilatlarının 1 qurultayı
oldu. Qurultayda bütün kommunist partiyalarının Az. KP-ı adı
altında birləşdirildiyi bəyan edildi və 43 nəfərdən ibarət MK
seçildi.
RK(b)P-nın bölməsi kimi yaranan Azərb. KP-nın I qu-
rultayı partiya təşkilatlarını mövcud hökuməti, yəni AXC-ni
yıxmağa və Sovet hökumətini qurmağa istiqamətləndirdi.
VIII mühazirə
278
1920-ci ilin yanvar – fevral aylarından Rusiya Azərbay-
canı işğal etmək planını hazırlayırdı. Azərbaycanı işğal etmək
işini asanlaşdırmaq üçün ermənilərin Qarabağa hücumu təşkil
edildi. Qızıl Ordu ilə razılığa gələn ermənilər Novruz bayramı
günlərində qəflətən Xankəndi qarnizonuna hücum etdilər. Hərbi
Nazirliyin gördüyü təcili tədbirlər nəticəsində erməni hərbi
hissələri Xankəndindən kənarlaşdırıldılar. Lakin ermənilər
rusların köməyi ilə Əsgəran qalasını ələ keçirdilər. Əsgəran
qalasını geri almaq və Qarabağda erməni qiyamını yatırtmaq
üçün Azərbaycan hökuməti general Həbib Səlimovun başçılıq
etdiyi ordunun böyük bir hissəsini Qarabağa göndərməyə
məcbur oldu. Əsgəran qalası tezliklə azad edildi və Qarabağ
qiyamı yatırıldı.
Rusiya Qarabağ hadisələrini təşkil etməklə Azərbaycan
hökumətinin diqqətini ora yönəltmək istəyirdi. Belə də oldu.
Qarabağda baş verən hadisələr Azərbaycan parlamentində
müzakirə edildi. Parlamentin bəzi üzvləri Qızıl Ordunun
köməyinin zəruri olduğunu qeyd etdilər. Rusiya Azərbaycan
hökuməti daxilində özünə arxa yaratmaq istəyirdi. Buna da
müəyyən dərəcədə nail olmuşdu. Azərbaycan hökuməti şimal
sərhədlərdə olan qoşunları Qarabağa yönəltməklə Azərbaycana
giriş yolunu açmış oldu.
1920–ci il aprelin 25–dən 26–na keçən gecə rus qoşunları
Azərbaycana şimaldan hücum etdilər. Xaçmazı, Yalamanı
tutdular və Bakının girəcəyində dayanaraq Azərbaycan
hökumətinə hakimiyyəti təhvil vermək haqqında ultimatum
göndərdilər. Ultimatumu müzakirə etmək üçün aprelin 27–də
parlamentin iclası keçirildi. İclasda xeyli davam edən
müzakirələrdən sonra qan tökülməməsi üçün müəyyən şərtlər
daxilində təslim olmağa qərar verildi.
Bununla da, Azərbaycanın 23 aylıq istiqlalına son
qoyuldu. Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti az bir müddət yaşadı.
Ancaq o, XX əsrdə Azərbaycan xalqının həyatında tarixi bir
Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti
(1918 – 1920)
279
mərhələ olmuş və xalqımızın gələcəyinin, müstəqilliyinin,
azadlığının, suverenliyinin təməlini qoymuşdur.
Ədəbiyyat
1.
Azərbaycan Demokratik Respublikası. Azərbaycan hökuməti
1918-1920. Bakı: 1990
2.
Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti (1918 – 1920). Parlament. 1, II
cildlər. Stenoqrafik hesabatlar. Bakı: Azərnəşr, 1998
3.
İbrahimov Z.İ. Azərbaycan xalqının ingilis – amerikan
işğalçılarına qarşı mübarizəsi. Bakı: 1950
4.
Nəsibzadə N. Azərbaycan Demokratik Respublikası. Bakı: 1990
5.
Rəsulzadə M.Ə. Azərbaycan Cümhuriyyəti. Bakı: 1990
6.
Rəsulzadə M.Ə. Əsrimizin Siyavuşu. Bakı: 1991
7.
Рустамова Дж. Национальная буржуазия в период Азербай-
джанской Демократической Республики. Баку: 2007
8.
Süleymanov M. Azərbaycan ordusu. Bakı: 1998
9.
Həsənov C. Azərbaycan Beynəlxalq münasibətlər sistemində
(1918 – 1920). Bakı: 1993.
Dostları ilə paylaş: |