II. DİSSERTASİYANIN ƏSAS MƏZMUNU
Girişdə
mövzunun
aktuallığı
və
elmi
əhəmiyyəti
əsaslandırılmış, problemin öyrənilmə dərəcəsi müəyyənləşdirilmiş,
tarixşünaslığı təhlil edilmiş, məqsəd və vəzifələri və elmi yeniliyi,
mənbəşünaslıq bazası, metodoloji əsası, praktik əhəmiyyəti
göstərilmişdir.
Birinci fəsil «Azərbaycan Səfəvi dövlətinin idarə quruluşu»
adlanır. Bu fəsildə ali dövlət hakimiyyəti orqanlarının təşkili və bu
orqanlar arasında səlahiyyət bölgüsü, onların statusu, dövlətin
mahiyyəti, quruluşu və hakimiyyətin həyata keçirilməsində Türk
Qızılbaş əyanlarının rolu araşdırılmışdır.
Fəslin birinci bölümündə göstərilir ki, Azərbaycan Səfəvi
dövləti monarxiya üsul-idarəsinin, yəni hakimiyyətin irsən keçən
idarəçilik formasının mövcud olduğu klassik müsəlman dövləti idi.
Səfəvi dövləti vahid siyasi təşkilat olub, hakimiyyəti bütün
imperiyanın ərazisi və əhalisini əhatə etsə də, idarəetmə sistemində
özünə qədərki Türk dövlətlərinə aid spesifik xüsusiyyətlərə malik
olmuş və onun üçün səciyyəvi olan institutlar, əlamətlər dövrün
başqa Şərq xalqlarının dövlətlərində mövcud olmamışdır. Səfəvi
dövləti ərazisində bütün sosial zümrələrin mənafeyini ifadə edən
siyasi orqan kimi fəaliyyət göstərmişdir.
O.Əfəndiyevin yazdığı kimi, Səfəvilər dövlətinin yaranmasında
Azərbaycan türk etnosu həlledici rol oynamış və bu dövləti
«konqlomerat imperiya» kimi şərh edən baxışlar doğru deyildir
1
. Ona
görə ki, Fars, Yəzd, Kirman, Xorasan, Astrabad, Mazandaran və
Gilanda aralarında çəkişmələr olan yerli sülalələrin hakimiyyəti
devrilib, inzibati ərazi bölgüsü prinsipləri əsasında vilayətlər
yaradılmışdı. Səfəvi dövlət quruluşunun formasına uyğun olaraq
mərkəzlə yerli idarəetmə aparatı arasında qarşılıqlı münasibətlər milli
deyil, inzibati-ərazi bölgüsü prinsiplərinə dayanırdı. Digər tərəfdən
ölkə daxilində əmtəə-pul münasibətləri başlıca iqtisadi əlaqə forması
1
Əfəndiyev O.A. Azərbaycan Səfəvilər dövləti. Bakı: Azərbaycan
Dövlət nəşriyyatı, 1993, s.32-33
olub, valilik və vilayətlər vahid iqtsadi-siyasi mərkəz ətrafında
birləşmişdi.
Bu bölümdə Azərbaycan Səfəvi dövlətinin yaranması zəngin
qaynaq materiallarının təhlili ilə əsaslandırılır. Dövrün mötəbər
mənbələrinin bu barədə verdiyi məlumatlar Azərbaycan adı ilə
Səfəvi dövlətinin yaranmasını əsaslı surətdə sübut edir. XVI yüzilin
80-ci illərində ölkədə baş vermiş separatizmin qarşısını almaq və
hakimiyyəti möhkəmləndirmək məqsədi ilə qeyri-türk el, oymaq
əmirlərinə də dövlət idarəetmə orqanlarında vəzifələr verilsə də, bu
dövlətin milli mahiyyətini dəyişə biməmişdi. İtaliyalı səyyah Pyetro
della Vallenin I Şah Abbasın dövründə ölkənin əsilzadələri və əsgəri
təşkilatının qızılbaşlardan ibarət olduğunu qeyd etməsi
1
fikrimizin
doğruluğunu təsdiq edir.
Səfəvilər dövlətinin tarixinə həsr olunmuş bir çox tədqiqatlarda
qaynaq materialları birtərəfli təhlil edilmiş və Səfəvilərin soykökü,
bu dövlətin yaranışı, mahiyyəti təhrif edilmiş, «İran», «Fars» dövləti
kimi xarakterizə edilərək ciddi səhvlərə yol verilmişdir. F. Sümərin
yazdığı kimi Səfəvi dövlətini quran və yaşadan türklər Qızılbaş,
yaxud türk adlanırdı. Bu təkcə dövlətin əsgəri baxımdan dayandığı
türk ünsürü adını ifadə etmir, həm də onun qurub yaşatdığı dövlətin
«Dövlət-i Qızılbaş» və hakim olduğu yerin isə «Ölke-i Qızılbaş»
2
adlanması mənasını da ifadə edir.
İsgəndər bəy Münşi Türkmanın «Tarix-i aləm aray-i Abbasi»
adlı əsərində türk və qeyri-türk tayfaları və onların mərkəzi və yerli
idarələrdə qulluqda olan əmirlərinin sayı haqqında 1576, 1628-ci illər
üzrə iki siyahı vardır. Bu siyahılar üzrə hərtərəfli müqayisəli təhlillər
tarixçilikdə bu günə qədər XVI əsrin sonu-XVII əsrin əvvəllərində
Səfəvi dövlət quruluşunda türk soylu qızılbaşların sıxışdırılması və
qeyri-türk elementlərinin rolunun artması ilə bağlı olan fikrin əksini
göstərir və I Şah Abbasın kadr siyasətinin sadəcə dövlət
hakimiyyətinin möhkəmləndirilməsi məqsədini güddüyünü isbat
1
Səfərname-ye Pyetro della Valle. Tərcome-ye əz mətni əsli-ye italiyai
doktor Şüaəddin Şəfa, Tehran: Şerkəte enteşarate elm və Fərhəngi,
h.1348,s.50
2
F.Sümər. Göstərilən əsəri, s.149, 150, 151
edir.
İsgəndər bəy Münşinin Səfəvi dövlətinin idarəçilik və dövlət
quruluşunda önəmli rola malik olmuş tayfalar və onların əmirlərinin
siyahısı Səfəvi dövlətinin tarixini araşdırmış tədqiqatçılardan
V.Minorski və İ.P.Petruşevskinin diqqətindən kənarda qalmamışdır.
İsgəndər bəy Münşinin əsərindəki 1576-cı il siyahısı üzrə
apardıqları təhlilə əsasən V.Minorski türk əmirlərinin sayının 59
nəfər, İ.P.Petruşevski isə 61 nəfər olduğunu qeyd etmişdir.
1
Halbuki
apardığımız düzgün hesablamalar nəticəsində aydın olmuşdur ki,
siyahıda göstərilən 114 nəfər əmirdən 84 nəfərin adı qeyd
olunmuşdur ki, onlardan 72 nəfəri türk, 12 nəfəri isə talış, kürd,
lurlardan ibarət olmuşdur.
2
İ.P.Petruşevski qaynaqdakı ikinci siyahını (1628) təhlil edərək
«ümumi sayı 90 nəfər olan əmirdən, yalnız Qızılbaş əmir 35 nəfər
idi»-deməklə
3
- yenə də səhvə yol verir. Əvvəla, İsgəndər bəy Münşi
sonuncu siyahıda əmirlərinin sayının 90 yox, 92 nəfər olduğunu
yazmışdır.
4
İkinci isə siyahıda 92 əmirdən 76 nəfərin adı yazılmışdır
ki, aparılan hesablamalar əsasında bu əmirlərdən 35 yox, 54 nəfərin
türk olduğu müəyyən edilmişdir. Ancaq onu da göstərmək lazımdır
ki, birinci siyahı kimi ikinci siyahı da yarımçıq olmaqla, burada
1628-ci ildə mərkəzi və yerli idarələrdə müxtəlif vəzifələrdə çalışan
əmirlərin ümumi sayı tam əks olunmamışdır. Siyahıda qulam hərbi
təşkilatının yuxarı zümrəsinə daxil olan və müxtəlif vaxtlarda yerli
idarələrdə vəzifələrə təyin olunmuş 21 nəfər əmir haqqında məlumat
verilmişdir. Ancaq mənbədə onlardan 3 nəfər əmire bozorq, 7 xan və
8 sultanın, yəni 15 nəfərin adı çəkilmişdi.
5
Pyetro della Vallenin
yazdığı kimi bu qulamların da təlim və ünsiyyət dili türk dili olub,
1
V.Minorski. Göstərilən əsəri, s.22; И.П.Петрушевски. Очерки…,
с.109
2
Bax: İsgəndər bəy Münşi. Tarix-i aləm aray-i Abbasi, s. 138-
141.
3
И.П.Петрушевски. Очерки…, с.109
4
İsgəndər bəy Münşi. Tarix-i aləm aray-i Abbasi, s.1084
5
Yenə orada, s.1088-1089
Dostları ilə paylaş: |