238
elementləri (doktrina, hüquq düşüncəsi, hüququn sahələri,
hüququn əsas institutları və s.) özündə əks etdirır. Oxşar
hüquqi
əlamətlərə malik olan hüquq sistemlərinin şərti vahidliyini ifadə
edən “hüquq ailəsi” anlayışı əslində həmin sistemlərin forma-
laşdığı ölkələrin dövlətçilik ənənələrindəki, tarixi inkişafındakı,
hüquq düşüncəsindəki bənzərliyi də ifadə edir. Hüquq ailələrinin
ən geniş yayılmış təsnifatını verən R.David 1950-ci ildə qərb
hüququnun strukturunda roman-german və anqlo-sakson sistem-
lərini fərqləndirirdi
396
.
XII əsrdə Avropa universitetlərində çalışan alimlər tərə-
findən işlənib hazırlanan və “qitə hüquq ailəsi” kimi də adlan-
dırılan, roman-german hüquq ailəsi Roma hüququnun resepsi-
yasının nəticəsidir. Roman (Fransa, Belçika, Lüksemburq,
Hollandiya, İtaliya,
Portuqaliya, İspaniya) və alman (Almaniya,
Avstriya, İsveçrə və s.) qollarından ibarət olan bu hüquq sistemi
Yaponiya, İndoneziya, Latın Amerikası və Yaxın Şərq
ölkələrinə, Afrika dövlətlərinin əksər hissəsinə də əhəmiyyətli
dərəcədə təsir göstərmişdir. Bu cür hüquq sisteminə malik
ölkələrdə inzibati məhkəmə icraatının iki əsas modeli fəaliyyət
göstərir:
1) fransız modeli;
2) alman modeli.
İlk növbədə qeyd etməliyik ki, bu yarımfəsildə məqsədimiz
bu və ya digər modelin səmərəlilik dərəcəsini deyil, onların
tarixi inkişaf prosesini və ümumi inkişaf tendensiyalarını
müəyyənləşdirməkdən ibarətdir.
396
Давид Р. Основные правовые системы современности / Перевод с
французского В.А.Туманова. М.: Прогресс, 1988, c.17
240
modelini “idarəetmə tipi”
400
də adlandırırlar. İnzibati ədliyyənin
bu modeli bu və ya digər dərəcədə Yunanıstanda, Kanadada,
Suriyada, Livanda, Tunisdə, Seneqalda, Kolumbiyada və digər
ölkələrdə fəaliyyət göstərir. Fransız (inzibati) modeli
inzibati
məhkəmə icraatında həm ümumi, həm də xüsusi qaydaların
mövcudluğuna yol verir. Belə ki, inzibati məhkəmə icraatında
mülki prosessual normalarla yanaşı, xüsusilə inzibati ədliyyə
orqanlarının fəaliyyəti üçün işlənib hazırlanmış normalar da
tətbiq olunur.
O.Karahanoğulları haqlı olaraq
bu modeli mühakimə üsulu
deyil, mübahisəni onu yaratmış vəzifəli şəxsin və ya yuxarı
orqanın özü tərəfindən həll olunması üsulu kimi qiymətləndirir.
Müəllif bu modelin tarixi mənşəyinin “lütf etməkdən”
(bağışlamaqdan) irəli gəldiyi, yəni inzibati orqanın lütf edərək,
vətəndaşın hüquqlarını pozan hərəkətini dayandırdığı və ya
aktını ləğv etdiyi qənaətindədir.
401
Fikrimizcə, inzibati ədliyyənin fransız modelini elə Fran-
sanın öz nümunəsində tədqiq etmək daha məqsədəuyğundur.
Qeyd edək ki, Fransada inzibati ədliyyə XVIII əsrin sonu
yaransa da, onun əlamətləri daha qədim dövrə təsadüf edir. Hələ
XII əsrin sonlarından ölkədə məhkəmə dairələrində və
seneşallıqlarda yaxşı təşkil olunmuş kral ədliyyəsi fəaliyyət
göstərirdi. XIII əsrin ortalarında isə kral məhkəməsinin
daxilində ixtisaslaşma baş verdi. Paris parlamenti, sonralar isə
400
Ведерникова Н.О. Административная юстиция (опыт зарубежных стран) //
Судебная реформа: итоги, приоритеты, перспективы. Материалы конференции.
Серия "Научные доклады". М.: МОНФ, 1997, № 47, c. 52
401
Karahanoğulları O. Türkiyede idari yargı tarihi. Ankara Üniversitesi Siyasal
Bilgiler Fakültesi. Doçentlik çalışması. Ankara, 2005, s. 11