266 III fəsil
Kimə mavi muncuq vermişəmsə,
onu çox sevirəm, -
deyir».
Maraqlıdır ki, xalq arasında indinin özündə belə bu
lətifə ilə bağlı aşağıdakı beytlər məşhurdur:
Gögcə muncuq kimdədi,
Mənim könlüm ondadı (149, 100).
Molla mənfi xasiyyətli, deyingən, heç nəyin üstündə
dava-dalaş salan, amansız qadınlara da qarşı çıxır və onları
biabır etməkdən çəkinmir. Bu baxımdan «Evdəki partıltı»
incə yumoru ilə seçilir: «Bir gün Molla evdən çıxarkən
qonşusu:
-
Molla, dünən axşam sizin evdən söz-söhbət, guraltu
sədası gəlirdi.
-
Bizim Koroğlu ilə bir az ağız qovğası etdik. Arvad
darıldı. Kürkümə bir təpik vurdu. О da
pilləkəndən düşüb
bir az səs saldı:
- Amma dedin ha! Kürk də bu qədər səs salar?
Molla:
- Sus canım. Niyə adamı bu qədər zora salırsan. Ola
bilsin kürkün içində mən də olmuşam, - deyir».
Lətifələrdə var-dövlətə görə evlənən, müəyyən
məqsədlə ailə quran, öz mənfəətindən başqa bir şey
düşünməyən adamlar ələ salınır, gülüş hədəfinə çevrilir.
Belə lətifələr insanı düşünınəyə, nəticə çıxarmağa məcbur
edir. «Eyibsiz gözəl olmaz» bu qəbildən olan
lətifələrdəndir: «Günlərin birində Mollarnın arvadı çox
varlı ailədən qız tapır ki, oğlunu evləndirsinlər. Qız
dedikcə kifir olur. Molla bilir ki, oğlu qızı bəyənmyəcək.
Arvadını başa salır ki, oğlu bir şey sorsa nə desin. Oğlan
qızı görüncə beyni qızar. Gələr nənəsini məzəmmət edər.
-
Oğlum, qızm eybi nədir?
-
Dili laldır.
-
Əyidi. Evdə baş-beynimizi ağrıtmaz.
-
Bəs gözlərinə nə deyirsən? Biri kor, biri də çaşdır.
Kərkük folklorunun janrları 267
-
Eybimizi görməz, oğlum!
-
Topallığına nə deyirsən?
-
Qapı-qapı gəzməz.
Oğlan çox darılar. Bəs keçəlliyi?
Buna nə bəhanə
tapacaqsan?
Arvad bilməz nə desin. Molla bunu deməmişdi. О biri
hücrədən söhbətə qulaq asan Molla:
- Arvad, niyə lal olubsan. Desən, gözəl eyibsiz olmaz.
Hər gözəldə bir eyib olar, - deyir.
Azərbaycanda olduğu kimi, Kərkük dolaylarında da
qızı ərə verərkən onu tərifləmək adəti Molla Nəsrəddin
lətifələrində pislənir və lağa qoyulur. Bu, «Qızım
hamilədi» lətifəsində öz əksini daha yaxşı tapmışdır: «Bir
gün Mollanın qızına diləkçiliyə gəlirlər. Qızının
diləkçiliyinə gələnlərə Molla deyir:
- Qızımın qarnında balası var.
Onlar da çıxıb evlərinə gedirlər.
Sonra arvadı Molla ilə dava edir.
Molla deyir:
- Mən nə bilim. Bazarda inəyi satanda dedim, boğaz-
dı, qarnında balası var. Tez aldılar. Dedim, bəlkə bunu da
tez aldılar, - deyir».
İraq-türkman folklorunda lətifələrin böyük bir
əksəriyyətini «Molla və qonşuları» təşkil edir. Burada «На
zamana qədər sizə yol göstərim», «Mollanın sınağı», «Eş-
şəklə məsləhətləşim», «Məktubunuz gəldi». «Doğmağa
razısiz, ölməyə razı deyilsiz?», «Xülyadan qoxu alırlar»,
«Sözümü tutmaz», «Eşşəyin anqırmsına inanırsan», «Qırx
illik sirkə», «Əcəmi bülbül», «Yaş məsələsi deyil ki» və s.
kimi dərin mənab lətifələr vardır. «Eşşəklə məsləhətləşim»
lətifəsini fərqləndirən də bu cəhətdir: «Bir
gün qonşusu
bazara getmək üçün Mollanın eşşəyini istəmiş.
- Bir az dur, eşşəklə məsləhətləşim. Könlü olsa ver-
rəm.
Molla içəri girmiş, az sonra çıxıb demiş:
268 III fəsil
- Eşşəyi razı sala bilmədim. Məlum oldu ki, onu əllərə
verdiyim zaman həm eşşəyimin qulağına vurar, həm də
arvadıma söyürlər.
Demək lazımdır ki, Kərkük dolaylarında həyatın elə
bir sahəsi yoxdur ki, ona münasib
ifşa və islahedici lətifə
olmasın.
Avamlıq - «На zamana qədər sizə yol göstərim»;
«Şey-meylərin yerini nənən bilir»; «Göz ağrısına əlac»;
«Dəyənək ata-ata halva yedirdirlər»; «Kürkün içində
olsaydım»; «Ayı da quyudan çıxardıq»; «Mollanın ovu»
və s.; xəsislik - «Kimi yandırar, allah bilir»; «Səni kimilərə
möhtac olmamaq üçün»; «Bir şey yemədim» və s.; biclik
-
«Altı barmaqla yeyərdim»; «On bir toyuğun bir xoruzu»;
«Qürbət belimi qırdı»; «Sənin kimi uğursuz sağ qalıb»;
«Hər kəsin malı başının altında gərək»; və s.; hiyləgərlik
-
«Doğmağına razısız, ölməyinə yox?»; «Наnı arvadım?»;
«Molla ölüm ayağında olarkən»; «Mollanın sınağı» və s.;
yekəxanalıq - «Dəyirman heyvanları»; «Səni dörd ayaqlı
edə billəm»; «Mutlu günün unudulmaz xatirəsi»; «Onu
heybə yapacaqdım»; «Keç igidim, keç» və s.; lovğalıq -
«Öz ağlı ilə bildi»; «Gəl, ya mübarək»; «İstədiyim oldu»
və s.; höcətlik - «Kişinin sözü bir olar»; «Bu bilər mən ha
zaman ölləm»; «İnanımırsan get say» və s.; yalançılıq -
«Keçinməyə könlüm yox»; «Fincançı qatırlarını
hürkütməsən bir şey yox» və s.; nadanlıq - «Mollanın
kədəri»; «Sən bəyəndin, mən doldurdum» və s.; tamah-
karlıq - «Yuxuda qaçırılan fürsət»; «Mollanın mükafatı» və
s.; əliəyrilik - «Yorğan getdi, iş bitdi»; «Ənsəmcə gəl»;
«Sən gecə nə tapacaqsan»; «Utandığından gizləndim» və s.
kimi mənfı keyfiyyətləri özünə rəva
görən əcaib-qəraib
insanlara qarşı Molla Nəsrəddin çəkinmədən, mərd-
mərdanə mübarizə aparır, onların daxili aləmlərini
məharətlə üzə çıxarır, ağlı, dərrakəsi, hikmətli kəlamları ilə
insanları tutduqları pis yoldan, pis əməllərdən
çəkindirməyə, tərbiyə etməyə çalışır.
Kərkük folklorunun janrları 269
Misal göstərilən lətifələrdən göründüyü kimi, ağlı,
düşüncəsi, fikri, zəkası, hazırcavablığı, hikməti ilə seçilən
Molla Nəsrəddin bəzən İraq-türkman
folklorunda da avam,
sadəlövh, yüngül təbiətli, tez aldanan, gülünc vəziyyətə
düşən, tərsinə iş tutan bir adam kimi təsvir edilir. Bununla
da xalqı bir tərəfdən müdrikliyə, elmə, savada çağırırsa,
digər tərəfdən də məharətlə avamlığı, mövhumat və geriliyi
özünəməxsus rişxəndlə tənqid edir.
Tarixən dinlə möhkəm
bağlı olan İraqda xalq xürafatı və haqqı nahaqqa satan bəzi
din xadimlərini hamının dostu və havadan Molla
Nəsrəddin vasitəsi ilə kəskin satira atəşinə tutur, əməllərinə
gülür, hərəkətlərinə istehza edir.
Demək lazımdır ki, müəyyən əxlaqi və tərbiyəvi
fikirləri təbliğ etdiyindən, qeyri-adi təsir gücünə malik olan
lətifələrin məziyyəti
eyni zamanda kəsərliliyində,
yığcamlığında, hikmətamiz və ibrətamiz olmasındadır.
Burada az sözlə böyük məna ifadə etmək əsas şərtdir.
«Bahara bir söz deyən yox»; «Müjdə»; «Səsi yarın
çıxacaq»; «Sözümü tutmaz»; «İçində getməyin»; «Dəli-
dolu axdığın üçün»; «Sabah olduğunu bilirsən»; «Bol
vədə»; «Mütləq erkək»; «Ay alıb satmıram ki?»; «Hansı
qiyamət»; «Cigər tərifnaməsi»; «İnsanlıq»; «Çöl quşları»;
«Sığırın suçu»; «Onun üstü bizdən kirlidi»; «Siz məni nişin
keçirə bilmirsiniz»; «Qırx illik sirkə»; «Namus məsələsi»;
«Tutsa Mollanın kefınə bax» və başqa lətifələrdə hər
şeydən əvvəl diqqəti cəlb edən bu cəhətdir. Misallardan
göründüyü kimi, bu lətifələrin hər birində bir dünya məna
vardır: «Dəlidolu axdığın üçün» adlı lətifədə ibrətamiz
həyati bir məsələyə toxunulur:
Molla bir yay günü yoldan keçirmiş, hava bürkü
olduğundan susayır. Ağzına ağac çalınmış su borusu görür.
Ağacı çıxarınca üstü tamam islanır.
- Ay səni, iştə belə dəlidolu axdığın üçün ağzına paz
çalmışlar! - deyir.