258
III fəsil
əsərin girişindən və kitabiyyatından göründüyü kimi, bu
kitab Molla Nəsrəddin lətifələrinin İstanbul, Ankara, Qa-
hirə nəşrlərinə əsasən hazırlanmışdır.
Məhz buna görə də İraqda işlədiyim altı il ərzində İraq-
türkman folklorunun başqa janrlarına dair nümunələrlə
bərabər lətifələri də böyük məhəbbət və ehtiramla topladım.
Onların çoxunu yerli əhalinin dediyi şəkildə lentə
köçürdüm. Məlum oldu ki, burada Molla Nəsrəddinlə bağlı
olmayan, lakin xalq arasında geniş yayılan lətifələr də
çoxdur. Bunların əksəriyyəti ən çox müasir, daha doğrusu
son dövrlərdə yaranınış lətifələrdir. Məhz buna görə də
onları «Molla Nəsrəddindən töhfələr» və «Mollanın nəvə-
nəticələrindən töhfələr» başlıqları altında qruplaşdırdıq
(133, 211-250).
İraq-türkman folklorunda müşahidə edilən Molla
Nəsrəddin lətifələrinin mövzu dairəsi əhatəli, rəngarəngdir.
Bu lətifələr məzmununa görə azacıq fərqlə M.H.Təh-
masibin təsnifatına uyğun gəlir (153). Onları da «Molla
evdə», «Molla və dövlət adamları», «Molla dostları
arasında», «Molla və qazılar», «Molla və din xadimləri»,
«Molla elm və mədəniyyət aləmində», «Molla əllaməlik
edir», «Molla məsləhət verir», «Molla məsciddə», «Molla
bazarda», «Molla və qonşuları» və s. bölməklə də
qruplaşdırmaq olar.
İraq-türkman folklorunda
da Molla Nəsrəddin inadkar
eşşəyinin üstündə oturab sakit-sakit yol gedən, hər şeyə göz
qoyan, ağıl süzgəcindən keçirən, doğru nəticəyə gələn,
bədbinlikdan uzaq olan bir müdrikdir. O, həmişə xalqın
içində olur. Hamı onun xatirini istəyir, bazarlarda, çayçı
dükanlarında, məclislərdə onun ətrafında fırlanır, Molladan
müdrik bir kəlam eşitmək təmənnasında olurlar. Molla da
yaxşı bilir ki, onun sözünün qiyməti də, mənası da
insanların içində olmasındadır. Odur ki, bəzən çağırıl-
madığı məclisə də qəsdən gedir, məclis sahiblərinə dərs
verir: «Sizin qanacağınız çatmayıb, məni çağırmayıbsınız.
Kərkük folklorunun janrları 259
Mənim qanacağıma nə gəlib ki, sizi saymayım» - deyir.
Molla
Nəsrəddin lətifələri məzəli, duzlu, ibrətamiz,
yığcam, tez mənimsənilən, ürəyəyatan olduğundan geniş
yayılmış, Xalqın məişətinə daxil olmuşdur. Bu baxımdan
onlar folklorun bayatı, mahnı, atalar sözü, tapmaca
janrlarından heç də geri qalmır. Hətta bir çox lətifələrdən
çıxan nəticələr xalq arasında zərb-məsəl, atalar sözü kimi
işlənir. Deməli, atalar sözü və zərb-məsəllərin inkişafında
və yayilmasında lətifə janrının rolu az deyildir.
Eldən-elə, dildən-dilə gəzən, işləndikcə yığcamlaşan,
büllurlaşan lətifələrdə Molla Nəsrəddinin bir çox kəlamları
aforizmə çevrilmişlər. İndi İraq-türkman folklorunda bir
çox atalar sözü və zərb-məsəllər bu müdrikin adı ilə
bağlıdır. Məsələn: Paranı verən düdüyü çalar;
Eybsiz gözəl
olmaz; Bahara bir söz deyən yox; Qürbət belimi qırdı;
Məsələ haçalandı; Yorğan getdi, iş bitdi; Kişinin sözü bir
olar; Eşələmə, qoxusu çıxar; Bu pişikdirsə, bəs ət hanı?
Əlmin xəmiri ilə kişi işinə qarışma və s. belələrindəndir.
Lətifələrdə çox vaxt fikir tək bircə cümlə ilə ifadə
olunur. Əslində lətifə elə bu müdrik ifadəyə görə yadda
qalır, çünki lətifənin canını elə bu ifadə təşkil edir.
Mövzu və ideya cəhətdən zəngin və rəngarəng olan
lətifələrdə Xalqın həyat tərzi, dünyagörüşü, ailə, əxlaq və
s. haqqında fikirləri qabarıq şəkildə özünü göstərir.
Lətifələrin ifşa və tənqid hədəfı haqsızlıq, ədalətsizlik,
istismar, zülm, ətalət, əsarət, zorakılıq,
rüşvətxorluq,
yaltaqlıq, ikiüzlülük, xəstəlik, hiyləgərlik, tamahkarlıq,
qəddarlıq, paxıllıq, firıldaqçılıq, şöhrətpərəstlik, hərislik,
acgözlük, cahillik, avamlıq, axmaqlıq, tənbəllik, qorxaqlıq,
boşboğazlıq, nadanlıq, itaətkarlıq, yalançılıq,
mənsəbpərəstlik, tüfeylilik, lovğalıq və s. kimi mənfı
əxlaqi keyfıyyətlərdir.
Folklorşünas T.Fərzəliyev lətifələri mövzu və ideya
cəhətdən üç yerə bölmüşdür. Birinci, mütləqiyyət üsul-
idarəsinin və hakim sinif nümayəndələrinin əxlaq və mə-
260 III fəsil
nəviyyatını tənqid
və ifşa edən lətifələr; ikinci, mövhumat
- xürafat əleyhinə olan lətifələr; üçüncü, ictimai həyatda
baş verən nöqsanların tənqidi və yaxud ailə-məişət, tərbiyə
və s. məsələlərə toxunan lətifələr (220, 52).
Bu bölgünü heç bir qeyd-şərtsiz İraq-türkman lətifələ-
rinə də aid etmək olar. Kərkük dolaylarında da Molla
Nəsrəddin lətifələri gündəlik həyatla sıx əlaqədə olur və
hər bir münasibətdə onlardan istifadə etmək yerinə düşür.
«Öz özlüyündə çox canlı, narın və çox nagəhani nəticələr
ilə bitən şeylər olmasındadır ki, bunları eşidənlər
gülməkdən «çatlayacaq» dərəcəyə gələ bilirlər» (114, 143).
Adətən çox ibrətamiz olan lətifələr arasında elə bir
lətifə tapmaq olmaz ki, orada müəyyən əxlaqi, əqli,
ictimai
fikir verilməmiş olsun. Molla Nəsrəddin bəzən zahirdə
çətin nəzərə çarpan mənəvi nöqsanları məharətlə üzə
çıxarır.
Mütləqiyyət üsul-idarəsinin və hakim sinif nüma-
yəndələrinin əxlaq və mənəviyyatını tənqid və ifşa edən
lətifələrdən danışarkən ilk olaraq göz önünə Teymurlənglə
bağlı olan «Nöyzənbillah», «Millətin ricası», «Mollanın
mükafatı», «Allahın işi nədi» və s. gəlir.
Bu lətifələrdə xalq kütlələrininn hüquq və mənliyini
tapdalayan, xalqı daim itaətdə durmağa, boyun əyməyə
məcbur edən, onu təhqir etməkdən çəkinməyən, həddini
aşan şöhrətpərəst, ədalətsiz, zalım hökmdarlar tənqid
atəşinə tutulur.
Lətifələrdə tez-tez rast gəldiyimiz obrazlardan biri də
qazıdır. İraq-türkman lətifələrində qazılar nadan,
rüşvətxor, yalan danışan, tərəfkeş, dostbaz, ədalətsiz və
haqsız işlər görən surət kimi səciyyələnir. Məsələn:
«Məsələ haçalandı», «Eşşəyin qazı oldu», «Mollanın
sınağı», «Get haqqımı al», «Könlümü incəldib də üzmə-
yin» və s.
Təkcə «Məsələ haçalandı» lətifəsində qazının
ədalətsiz, haqsız, yalan danışan, tərəfkeş,
nadan olduğu
aydın
Kərkük folklorunun janrları 261
görünür. Molla qazı olarkən bir nəfər içəri girərək davasını
anlatmağa başlamış.
- Qazı əfəndi, bir əlac qıl. İnək, hər halda sizin
olacaq, inəyimizin qarnını buynuzlayaraq öldürınüşdür.
Buna cəza lazım gəlirmi?
-
Nə cəza? Heyvana qarşı qan davası açacaq deyilik
ki?
-
Qazı əfəndi, yanlış anlatdım. Bizim inək sizinkini
öldürmüşdür.
-
Necə? Qazının inəyini sizin inək nə cürətlə öldürə
bilər?
Molla katibinə: - Məsələ haçalandı. О rəfdəki qara
qapaqlı kitabı ver, bir baxım, nə cəza verməliyik».
Azərbaycan folklorunda olduğu kimi, İraq-türkman
folklorunda da Molla Nəsrəddin rəhmdil, sadəlövh, ağıllı,
bilikli, tədbirli, gözüaçıqdır. Kasıb və yoxsulların havadan
olan bu müdrik yeri gələndə nöqsan, yalan, qorxaqlıq və
nadanlıqlarına görə onları cəzalarıdırmaqdan da çəkinmir.
Bunu «Millətin ricası», «Allahı başımıza çıxarıbları»,
«Azacıq aşağıya gəliz», «На zamana
qədər sizə yol göstə-
rim» və s. lətifələrdə tam çılpaqlığı ilə görmək оlur. Məsə-
lən, «Millətin ricası» lətifəsindən aydın olur ki, Tey-
murləngin bir fili varmış. Qapalı yerdə saxlanmayan bu fil
bir bəla olub, keçibmiş xalqın boynuna. Tükanları dağıdır,
zəmiləri xarabazara çevirirdi. Uşaq-böyük qaba-ğına kim
çıxsa ayaqlayardı. Teymurləngə şikayət edən olsa, boy-
nunu vurdurardı. Camaat qorxudan bir yana çıxa bilmirdi.
Bir gün çayxanada yenə də fildən danışırdılar. Belə qərara
gəldilər ki, elliklə Teymurləngin yanına şikayətə getsinlər.
Deyirlər ki, hamı getsə, heç nə etməz, hamının boytnunu
vurdursa, rəiyyəti kim olar. Xahiş etdilər ki, Molla bir
ağsaqqal kimi qabağa düşüb onlarla getsin. Molla düşür
qabağa. Yolda bir-bir, iki-bir hamı aradan çıxır. Saraya
çatanda
Molla görür ki, tək qalıb. Çox acığı tutur. Lakin
geri dönə bilmir. Teymurləng onu görmüşdü. Tey-