262
III fəsil
murləngə deyir ki, millətin bir ricası var, deyirlər ki, fil tək
darıxır, onu iki etsin.
Bu lətifədə bir tərəfdən Teymurləngin xalqa etdiyi
zülm göstərilirsə, digər tərəfdən Mollanın çətin
vəziyyətdən böyük məharətlə çıxdığının, qorxaqları
layiqincə cəzalarıdırdığının şahidi oluruq.
Molla Nəsrəddin lətifələri arasında didaktik-əxlaqi
nəticə ilə bitən lətifələr də çoxdur.
«Baş süfrədə əvvəlcə yer alardım», «Başqalarının
evini niyə yıxırsan», «Mollanın kədəri», «Eyibsiz gözəl
olmaz», «On bir toyuğun bir xoruzu», «Eşşəklə
məsləhətləşim», «Paranı verən düdüyü çalar» və s. bu
qəbildəndir. «Baş süfrədə əvvəlcə yer alardım» lətifəsi
daha səciyyəvidir. Lətifədə göstərilir ki, Molla bir gün bir
məclisə köhnə paltarda gedir.
Nə ona ehtiram göstərən, nə
yer göstərən olur. Hələ bu az imiş kimi, hər gələn ondan
başa keçir. Mollanın acığından dişləri bağırsağını kəsər,
gizlincə məclisi tərk edər, gedib təzə paltar və kürk geyib
yenidən məclisə dönər. Hamı ona ehtiram edər, baş süfrədə
yer göstərər. Mollanın qabağına cürbəcür yeməklər
qoyarlar:
- Buyur Molla, süfrəyə əl uzat. О ətdən ye - və s,
deyərlər.
Molla yeməz, kürkünün ətəyini yeməyə uzadıb:
- Buyur ye,
hörmət sənədi, mənə olsa idi, baş süfrədə
əvvəlcə yer alardım, - deyir və yer üzünün əşrəfi olan
insana paltara görə qiymət qoyan adamları lağa qoyur.
Bir çox lətifələr dindarlıq, mövhumat, dini bayramlar,
namaz, oruc və s. kor-koranə etiqada qarşı yönəldilmişdir.
«Sol ayağının əbdəsti yoxdu», «Bu il altmış oldu»,
«Başqalarının evini niyə yıxırsan», «Keşgə hər gün bay-
ram olaydı», «Günah işim yox», «Mutlu günün unudulmaz
xatirəsi», «Yeni evlənmişlərsə pozulur» və başqa
lətifələrdə mənasız yerə özünə əzab-əziyyət
verən avam və
Kərkük folklorunun janrları 263
dindarlara istehza edilir, çox incə yumorla tənqid hədəfinə
çevrilirlər.
Bu baxımdan çox yığcam olan «Yeni evlənmişlərsə
pozulur» və «Tanrı müsafiri» daha səciyyəvidir:
Bir gün Molladan sorarlar:
- Orucluqda bir adam arvadını öpərsə oruc pozulur-
mu?
Molla:
- Yeni evlənmişlərsə pozulur. İkinci illəridirsə bilmə-
rəm - demişdir.
«Tanrı müsafiri» adlı lətifədə isə deyilir: «Bir gün
yoldan keçənin biri Mollanın qapısını döymüş və tanrı
müsafıriyəm demiş.
Molla:
- Yanlış gəlibsən, oğlum. Onun evi bu deyil, odu -
deyərək məscidi göstərmiş.
Göründüyü kimi, xalq İraq kimi din mərkəzində belə
yeri gəldikcə müəyyən
vasitələrlə avam, dindar adamları
tənqid edir və onları islah etməyə çalışır.
Burada tərki-dünyalıq fəlsəfəsi pərdəsi altında xalqı
soyan hakim siniflər, tüfeylilər və s. də Molla Nəsrəddinin
nəzərindən yayınmır. Bu baxımdan, «Axır zamandı, paltarı
neynirsiz» maraq doğurur. Məlum olur ki, Mollanın bir
quzusu varmış. Bir gün arxadaşları fikirləşirlər ki, necə
etsinlər, quzunu Mollaya kəsdirsinlər. Çox götür-qoy
edirlər və nəhayət - Mollanın yanına gəlirlər ki sabah axır
zamandı, quzunu kəs yeyək.
Harda kəsək quzunu? Çəmənlikdə, çayın kənarında.
Nə isə quzunu kəsirlər. Molla quzunu bişirməkdə olsun,
onlar da çayda çimməkdə. Deyib-gülur, Mollanı
aldatdıqlarına sevinir, sabah bazarda aləm olacaq - deyə
düşünürlər.
Molla
da onda Molla olmaz ki, onlara bir dərs vermə-
sin. Odur ki, arxadaşlarının paltarlarını yığıb qazanın altı-
na tökür. Arxadaşları çimib çıxanda görürlər ki, paltarları
264 III fəsil
yoxdur. - Molla, hanı bizim paltarlar?
Molla:
- Vallah qoydum qazanın altına quzu bişsin. Sabah
axır zamandı, paltarı neynirsiz? - deyir.
Azərbaycanda olduğu kimi, Kərkük dolaylarında da
ailə-məişət, tərbiyə mövzularında olan lətifələr üstünlük
təşkil edir. Bu lətifələrdə ərlə arvad arasındakı
münasibətlər, hüquq bərabərsizliyi, məişət nöqsanları,
yaramaz tərbiyə üsulları, insanların avamlığıı, pintiliyi,
səliqəsizliyi tənqid edilir. «Evdəki parıltı», «Ağlı başında
olan evlənər?», «Şey-meylərin yerini nənəndən sor»,
«Qürbət belimi qırdı», «Sənin kimin uğursuz sağ qalıb»,
«Əcəba, başından gedən nə imiş», «Sən
bir az üzə
bilirsən?», «Molla ölüm ayağında», «Kimə mavi mıncuq
vermişəmsə onu çox sevirəm», «Qızım hamilədi», «Müt-
ləq erkək», «Eşşəyin yemini sən verəcəksən», «Demədin
qapıya məğəyət ol?»
?
«Ölmüş adamı necə bilərsən», «Ət
nə oldu», «Keçinməyə könlüm yox» və başqa lətifələrdə
Molla bəzən qayğıkeş ata, gözəl ailə başçısı, bəzən də
arvad və uşaqlarının düşməni, onlan mənən şikəst edən
daşürəkli nadana çevrilir. Şübhəsiz, hər iki tip lətifələr
insanlara təsir etmək, onları tərbiyələndirmək məqsədi
daşıyır. Əslində Molla Nəsrəddin lətifələrinin təsir qüvvəsi
də elə bundadır.
Lətifələrin adlarından
göründüyü kimi, ailə-məişət
məsələlərinə həsr olunan lətifələrin mövzu dairəsi çox
rəngarəngdir. Burada avam, miskin qadınlara həsr
olunmuş lətifələrdən başlamış hiyləgərlik, var-döviət
naminə izdivac, İslam aləmində vaxtilə geniş yayılmış
çoxarvadlılıq və s. ilə bağlı lətifələrə hər addımbaşı
təsadüf edilir.
Dar düşüncəli, avam, miskin qadınların islahına həsr
olunmuş lətifələr arasında «Ölmüş adamı necə bilirsən» və
«Əcəba başından gedən nə imiş?» xüsusilə seçilirlər.
Birinci lətifədə nəql edilir ki, Molla bir gün arvad alır.
Arvadının ağlını yoxlamaq üçün soruşur:
Кərкüк folklorunun janrları 265
-
Ölmüş adamı necə bilərsən?
-
Özünnən sorram - deyə arvad cavab verir.
İkinci lətifədə isə Molla Nəsrəddinə xəbər verirlər ki,
arvadı bazar yolunda yıxılıb, ağlı başından gedib. Evə
aparıblar. Bir həkim tapıb tez evə getməsi məsləhətdir.
Molla isə fikrə dalır.
- Molla, nə düşünürsünüz? - sualına
Molla təmkinlə
cavab verir: «Arvadının əslində əvvəldən ağlı yoxdu,
düşünürəm, əcəba onun başından gedən nə imiş?»
Başqa qrup lətifələrdə isə çoxarvadlılıq məsxərəyə
qoyulur. «Sən bir az üzə bilirsən» lətifəsində deyilir ki, bir
gün Mollanın hər iki arvadı onun yanına gəlib hansını daha
çox istədiyini sorurlar. Müşkül vəziyyətdə qalan Molla:
- İkinizi də sevirəm - deyərək sözlərini kəsmək istə-
mişsə də, bir şey çıxmamış.
Kiçik arvadı:
- Molla, əgər dənizdə üzsək, allah eləməmiş, qayıq
çevrilsə, suya düşsək hansımızı əvvəl xilas edərsən? -
deməklə Mollanı çıxılmaz vəziyyətdə qoydu. Molla çox
fikirləşəndən sonra üzünü əski arvadına çevirdi və dedi:
- Zənn edirəm sən bir az üzə bilirsən, deyilmi?
«Kimə mavi muncuq vermişəmsə onu çox sevirəm»
lətifəsində də çoxarvadlılıq
məsələsindən və bununla
əlaqədar evdə yaranan söz-söhbət və naralıatçılıqlardan
söhbət gedir: «Mollanın iki arvadı vardı. Tez-tez «Molla
məni daha çox istəyir» - deyə dava edirdilər. Evdə qulaq
dincliyi tapmayan Molla düşünür ki, nə etsin? Bazara
gedir. Üci mavi muncuq alır. Evə gəlib arvadlarının hər
birinə:
-
Al, bunu saxla. Ortağına bir şey söyləmə - demiş.
Bir müddət sonra qadınlar yenə qovğa salırlar.
-
Hansımızı daha çox sevirsən, Molla? - deyə təkidlə
soruşurlar.
-
Bir şərtlə deyərəm. Bir daha qovğa etməyəsiniz.