22
açdırdı ki, susamış canların susuzluğunu yatırtsın. Açtırdılar eşikni yarımkündə
da kirdilər içkəri. Günorta qapnı açdırdılar və içəri girdilər.
ada ism. – ada. Dörd tərəfi su olan quru parçası: Ya xaysı adağa aytkaymen:
“Yap meni xorxusu alnlna Tenqrininq”? Hansı adaya deyim ki, “Məni Tanrı
qorxusundan qoru”?
adam (-men, -sen, -dır, -nınq, -nınqdır, -ğa, -ğadır, -nı, -da, -dan, -lar, -larbiz, -
larsiz, -lardırlar, -larnınq, -larına, -ların) ism. – adam, insan: Men adammen, neçik
sen. Mən də sənin kimi adamam. Biyimiz Yisus Krisdos, xaysı Tenqri da
adamsen. Həm Tanrı, həm də insan olan Rəbbimiz İsa Məsih. Xaçan ki aytsa
xaysı sizdən, ki: “Men Bolostanmen”, – da birsi, ki: “Men Abolostan”, –
dügülmi ki, adamlarsiz?... (I Kor. 3: 4). Çünki əgər biri «Mən Pavelinəm», digəri
isə «Mən Apollosunam» deyirsə, siz adam deyilsinizmi? Keri etti kendindən
çatırnı Selovda, çatırnı, xaysı ki sığındırdı arasına adamlarnınq (Məz. 77/78:
60). İnsanlar arasında qaldığı çadırını, Şilodakı məskənini tərk etdi. Dügül ki,
xuvatın atnınq klədi Biy da ne erlikinə adamnınq aznavur da dügül ki,
tanqlama velet adamğa biyəndi (Məz. 146/147: 10). O, güclü atlardan zövq
almaz, qüvvətli addımlardan razı qalmaz. Bu türlü adam ki, xorxar Eyəmizdən...
(Məz. 127/128: 4). Rəbbimizdən qorxan bu cür insan... Burungi adam yerdən,
torpaxtan, evet, ekinçi Adam – Biy kökrən (I Kor. 15: 47). Birinci adam yerdən,
torpaqdan, bəli, ikinci Adam – Rəbb isə göydən. Anınq üçün ağırlanmasbiz da
yoxesə egər ki, çıxarığı adammız bizim buzursa, na içkərigi yanqırır kün-
kündən (II Kor 4: 16). Buna görə biz ümidimizi itirmirik. Zahirimiz get-gedə xarab
olsa da, daxilimiz gündən-günə təzələnir.
-Nedir çektiri adamnınq?
-Menqərüçisi adamnınq oğludur, xaysınınq ki, tölövü kendininqdir
(Qriqori Hamamanın “Alban dilinin qrammatikası” əsərindən).
-İnsanın xüsusiyyəti nədir?
-Adamın varisi övladıdr ki, onun dölüdür.
Şaytan içinə kirgən deli adamnınq... İçinə şeytan girmiş dəli adamın... Bütün
dünyanınq Tenqrisi da Biyi barça yaratqanınqnınq, yasovuçısı tüşkünlüxün
adam canınnq. Bütün dünyanın və bütün yaratdıqlarının Rəbbi, cəsur insan
qəlblərinin xilaskarı. Abra meni, Biy, adamdan yaman, adamdan egri xutxar
meni (Məz. 139/140: 2). Ya Rəbb, məni şər adamlardan xilas et, məni qəddar
insanlardan hifz et. Adam fəhamsız bunu ki heç tanımas da essiz heç almastır
eskə (Məz. 91/92: 7). Nadan insan bunu heç vaxt bilməz, axmaq insan bunu dərk
etməz. Yarğu etməgə öksüzgə da yarlığa ki, dağın artmağay adam ulu
sözləməxində kendininq üstünə yüzününq yerninq (Məz. 9/10: 18). Yetimə,
fəqirə ədalət göstərəcəksən ki, torpaqdan yaradılan insan bir daha təhlükə
yaratmasın. Həlbət, heçtirlər (heçtir), boşturlar oğlanları adamlarnınq,
yalğandırlar
oğlanları
adamlarnınq,
tartovlarından
(tartovlarında)
kendilərininq yazıxlanırlar da kendiləri heçliktədirlər birgə (ölçövlərinə
kensilərininq yazıx etərlər da kendiləri boşluxtandırlar bir oğurdan) (Məz.
61/62: 10).
Bəşər övladları yalnız bir heçdir –
Əlbəttə, insan övladları fanidir.
23
Tərəzinin gözündə çəkərkən hamısı yuxarı qalxır,
Çəkisi bir nəfəsdən yüngül gəlir.
Adam Bax: Adəm
adamça sif. – adam kimi, insancasına
adam-hayvan ism. (adam ər. + hayvan ər) – “canlılar”, “canlı varlıqlar”
anlamında işlədilən ifadə (adamlar və heyvanlar);
adami Bax: adəmi
adamilik Bax: adəmilik
adamısı Bax: adəmi (-sı)
adamlan ~ (-ğan) fel. – mifoloji mənada adama çevrilmək, adam qılığına
girmək: Toğıyır adamlanğan, qoysluqun buzulmaxsız saxlamax bilə. O, adam
qiyafəsində, anasının bakirəliyini pozmadan doğuldu.
adamlat ~ (-tım, -tınq, -tı, -tıq, -tınqız, -tılar) fel. – məcazi mənada “adam
etmək”, yəni kimisə doğru yola gətirmək, ona elm və əxlaq vermək və ya ev-eşik, iş
sahibi etmək və s.
adamlıx ~ (-nınq, -qa, -nı, -ta, -ınınq, -ım, -mıznnq, -lar, -larnınq, -larnı, -
larğa, -larda) ism. – bəşəriyyət: Özgədən özgəgə keltirmə, neçik adamdan
adamlıx, neçik tenqizdən tenqizlix. “Adam”dan (“adam” sözündən) “adamlıx”
(“bəşəriyyət” sözü), “dəniz”dən “dənizlik sözü yarandığı kimi (bu da bir) törəmədir
(düzəltmə ismidir).
adamnınqki ism. – adamınki, insanınki. Adama məxsus, hər hansı bir adamın
malı olan: Bar mendən keri, şaytan! Azmaxlıxım menimsen! Ki, sağışlamassen
Tenqrininqkin, yoqsa adamnınqkın (Mat. 16: 23). Çəkil qarşımdan, Şeytan! Sən
Mənə mane olursan. Sən Allahın işləri haqqında deyil, insanınkilər barəsində
fikirləşirsən.
adamsız sif. – adamsız, adamlar olmayan
adat Bax: adət
Adəm ~ (-ninq, -ni, -dən) // Atəm ~ (-ninq, -dən) // Atam ~ (-ninq) x. ism. –
Həzrət Adəm (ə) peyğəmbər. İlk insan və ilk peyğəmbər: Zera Adəm əvəl
yaratıldı da sonqra Eva da Adəm yanqılmadı, yoxsa xatın aldandı da yanqıldı
(l Tim 3: 13). Çünki əvvəl Adəm yaradıldı, sonra Həvva və Adəm yanılmadı, amma
qadın aldandı və yanıldı. Ağaçtan edi Adəmninq ölümi, yənə ağaçtan boldu
tirilməxi. Ağacdan idi Adəmin ölümü, yenə ağacdan oldu dirilməyi. Boldu kişi
burungi, Adəm, tiri nəfəsli, ekinçi Adəm – can bilə tirgizüçi (l Kor. 15: 46).
Oldu birinci kişi, Adəm, diri nəfəsli, ikinci Adəm – can ilə canlandıran. Atəm
atamıznı da Evanı yarattı. Adəm atamızı və Həvvanı yaratdı. Adəm atamnı da
Evanı alda(tı)p uçmaxtan atan çıxardım. Ulu ata Adəmi və Həvvanı aldadıb
cənnətdən çıxardım. Tenqri ayttı Adəm atamızğa ki: “Seninq emgəkinq bilə
yeğaysen seninq ötməkinqni”. Tanrı atamız Adəmə dedi: “(Ağır) əməyinlə öz
çörəyini (qazanıb) yeyəcəksən sən. Barça adamlar, ne xadar ki edilər, Atəmdən
başlap... Bütün adamlar, nə qədər ki idilər (olublar), Adəmdən başlayıb... Azadlıx
berdinq canlarğa ki, Atəmdən beri anda edilər. Adəmdən bəri orada olan ruhlara
azadlıq verdin.
adəmi (-ninq, -gə,-ni, -də, -dən, -si, -sinə, -lər, -lərninq, -lərninqdir, -lərgə, -
lərdən, -ləri, -lərinq, -lərdən, -ləri, lərininq, -lərində) ism. – Adəm oğlu, Adəm
Dostları ilə paylaş: |