BəXTİyar vahabzadə seçİLMİŞ ƏSƏRLƏRİ İKİ Cİlddə 2/2 CİLD
Yüklə 2,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
________________Milli Kitabxana______________ 202 Qışda yağan qarı, bahar gəlincə Sellərə döndərib axıdan nədir? Düzdə ayaq açır dağlann qarı, Hər vaxtın öz quşu, öz budaqları. Yuxudan qaldırıb ulu dağları, Bahar havasına oxudan nədir? Çalır ürəkləri göz baxışıyla, Boşalır könüllər göz yaşlarıyla. Yerləri, göyləri öz axışıyla Haldan-hala salan bu zaman, nədir? Hökmüylə, qəsdiylə nə deyir zaman? Uçurur bir yandan, qurur bir yandan. Günəşin başına dolanır cahan, Fırlanır, fırlanır, fırladan nədir? Ay nə, Gün nədir? İlk nə, son nədir? Enişi göstərir bizə dağ kimi, Qaranı göstərir bəzən ağ kimi Dünyanı oynadır oyuncaq kimi, Qəsdi bilinməyən bu oyun nədir? Ay nə, Gün nədir? İlk nə, son nədir? Bir aqilin hikmətli nəsihətləridir Rast. Tarix danışan kölınə rəvayətləridir Rast. Aqil danışır, canlı misallar çəkir hərdən, Bir taleyin ibrətli hekayələridir Rast. Üşşaqda verir sirli suallar bizə rəng-rəng Eşqin də cavabsız qalan hikmətləridir Rast. Dilkəşdə pıçıldar bizə dünya kədərindən, İnsanın ədalətli şikayətləridir Rast. ________________Milli Kitabxana______________ 203 Öz dərdini qışqırmaz, o, ahəstəcə söylər, Lakin əzabın son dəmi, sərhədləridir Rast. Dünyanı gözəl görmək üçün qurbana hazır, İnsanların ilk arzusu, niyyətləridir Rast. Ey Bəxtiyar, ah atəşi söz rənginə girməz, Həm dərdli qürub çağı və həm dan yeridir Rast. HÜMAYUN Milləndi qığılcım kimi zülmətdə Hümayun, Dağ üstünə dağ basdı müsibətdə Hümayun. Ülviyyətə, qüdsiyyətə, şeyriyyətə çatmış, Fəryadda Segah, gizli şikayətdə hümayun. ŞÜŞTƏR Şövkətli, qədim keçmişimin öz dili Şüştər. Nakam ananın laylası, yüz pərdəli Şüştər. Felində ağıl nuru saçıb dalğalanırkən Min ağlı neçin başdan alır bir dəli Şüştər. BAYATI-ŞİRAZ Muğamat qəsrinin gözəl gəlini Şövkəti-şanıdır Bayatı-Şiraz. Mizrabda hönkürən sarı simlərin Çılğın cövlanıdır Bayatı-Şiraz Sevincdən kədərə, qəmdən nəşəyə Keçid meydanıdır Bayatı-Şiraz. ________________Milli Kitabxana______________ 204 AMAN OVÇU Maral endi sərçeşməyə, Sərçeşmədən su içməyə. Bilmədi ki, pusqudadır Bərəsində "aman ovçu" Yaman ovçu, Zalım ovçu. Qabırğası qalın ovçu. Qaçdı, bir az aralandı. Şaraq-şaraq! Kürəyindən yaralandı, Qaçammadı... O dayandı. Göy çəmənlik qızıl qandan Oda yandı. Döndü, baxdı yazıq-yazıq, Məlul-məlul, Ovçu, sənin qolun sına. Necə qıydın bu dağların Maralına? Gözlərdəki o çarəsiz yalvarışa Necə dözdün? Aman ovçu, Tüfəngini çiyninə sal, Bir geri dön, Bir ora bax. Bu dəhşətə kol titrədi, Gül üşüdü. Baxışdakı o yalvarış Nəğmə oldu, Dilə düşdü: "Aman ovçu, vurma məni, Mən bu dağın maraliyam. Yaralıyam, yaralıyam". Nəğmələrin istisinə Qızındıqca donuruq biz, Heykəlləşir heyrətimiz. ________________Milli Kitabxana______________ 205 YAĞ, YAĞIŞ Ağ yel əsir, Ağ buludlar Topa-topa, Tel-tel əsir. Ağ yel əsir. Pambıqlanan buludları Kola-kosa asa-asa Ağ yel, ağ-ağ gül bitirir, Yağışı da ağ gətirir. Göydə bulud damar-damar... Bu ağ yağış Düz torpağın İliyinə Damar, damar... Oğul-uşaq gülə-gülə Çıxar çölə. Üz islanar, göz islanar. Oğlan qaçar, Qız islanar. "Yağ, yağışım, yağ yağara. Daş ağara, dağ ağara. Ağ buludun toy günüdür, Gir mağara, Yağ, ey yağış, Vur nağara..." Yağış yağır, Ürəymin yanğısına Dağın, daşın. Tut ucundan sən göyə çıx, Bu yağışın. Şırıldayır navalçalar, Qopub düşür budağından Kal alçalar. Arxlar daşar, sel oynayar, ________________Milli Kitabxana______________ 206 Göy əl çalar... Sellər yıxar bərələri, Dilləndirər dibsiz "uzun dərə"ləri... Uzundərə Şüştərimdən qopub düşdü, Sellər, sular çağıldayan Uzun-uzım dərələrə. Əlvan-əlvan havalardan aldığımız Havalar da Öz sözüdür könlümüzün, Arzumuzun, dərələrə... Göy tutular. Bir tərəfi açıq olar, Açıq yerdən gün çırtlayar. Deyərlər ki, indi Günəş Buludlara oldu günü. Açıb qızıl saçlarını Günəş yuyur əl-üzünü... Bəs bu nədir? Bəs bu nədir? Bu da özgə bir nəğmədir. Yağış kəsir... Qovğası da bitir, demək, Göyün, yerin. Göyün təmiz aynasına Əksi düşür Çiçəklərin... Çiçək açır sağdan sola Göyün tağı. Göy üzünə çətir çəkir Göy qurşağı. "Fatma nənə hana qurur" Hanadakı rənglərə bax. Kitab kimi o, oxunur ________________Milli Kitabxana______________ 207 Varaq-varaq. O, ürəyin gah qüssəli, Gah fərəhli hallarımı? O, muğamın əlvan-əlvan xallarımı? Hər guşədə neçə-neçə Rəng çağlayır, Səslər elə əngindir ki, Açıb geniş qollarını Bu dünyanı qucaqlayır. Əfsanəvi nənəmizin Ürəyinin tellərindən Hanasına bənd etdiyi səslərə bax. Səslərdəki rənglərə bax, Rənglərdəki səslərə bax. Gah da olur yağış kəsmir, Elə yağır, yağır yenə... Nə əkinə gedən olur, nə biçinə. Çiyinlərdə həyat yükü dağdan ağır. Bir yandan da yağış yağır, Səpələnir sola, sağa, Aman vermir göz açmağa. Neyləməli? - Pas atıbdır oraqlar. Zəmilırdə diş qıcadır Alaqlar. Hər qapıdan pay umub Qodu gəzir uşaqlar: "Qodu, Qodu, dursana, Çömçəni doldursana..." Əkin-biçin eşqinə, Ürək yanır, dil yanır. Bizim mahnılarımız Bəzən belə yaranır. Yüklə 2,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|