İslam fәlsәfәsi ilә tanışlıq
12
divan tuturdular. Fizika alimlərinin hələ 13-14-cü
əsrlərdəki cəhd və kəşfləri sxolastikanın, xüsusilə də
bu fəlsəfi cərəyan nümayəndələrinin dünyanın
fiziki mənzərəsi yönündəki tə’limlərinin yanlış
olduğunu aydınlaşdırırdı. Sxolastika dünyanın
geosentrik
sistemə
tabe
olduğuna
inanırdı.
Geosentrik
sistem
Ptolomey
tərəfindən
əsaslandırılmış antik fiziki nəzəriyyədir. Bu
nəzəriyyəyə görə Yer hərəkətsiz olub kainatın
mərkəzi sayılır və Günəş daxil olmaqla bütün
səmavi cisimlər Yerin ətrafında dövr edirlər.
Geosentrik dünya sisteminə qarşı duran nəzəriyyə
Heliosentrik sistemidir. Heliosentrik sistem isə
Kainatın mərkəzini Yer deyil, Günəş haseb edir.
Hələ qədimdən nəzəri şəkildə söylənilmiş bu
fərziyyə, nəhayət, 16-cı əsrdə polyak astronomu
Nikolay Kopernik (1473-1543) tərəfindən isbat
olundu. Sxolastika tə’limlərinin elmi şəkildə özünü
doğrultmaması Avropada fəlsəfi fikirlərə tamamilə
kölgə saldı. Bütünlükdə Avropa Sofizmə, eləcə də
hər şeyə şübhə ilə yanaşmağa meyl etdi. Onlar –
əgər bu gün Geosentrik tamamilə səhv bir nəzəriyyə
olması isbat olundusa, digər fəlsəfi fikirlərin də
yalan
olmadığına
zəmanət
varmı?
–deyə
düşünürdülər.
Belə bir zamanda yeni bir təfəkkür formalaşdı. Bu
təfəkkür «Empirizm fəlsəfəsindən» ibarət idi.
İslam fәlsәfәsi ilә tanışlıq
13
Empirizm fəlsəfəsi hər şeyin təcrübəyə bağlı
olduğunu iddia edir və insan idrakının təcrübədən
kənarda olan hər hansı bir şeyi isbat etməyə qadir
olmadığını söyləyirdi. Bu təfəkkür tərzinə hələ 14-
cü əsrdə ingiltərəli filosof Uilyam Okkamda (1285-
1349) təsadüf etmək olar (Nominalizm). Sonralar isə
Empirizm fəlsəfəsi Frensis Bekon (1561-1626),
Tomas Hobbs (1568-1679), Con Lokk (1632-1704) və
Devid Yum (1711-1778) tərəfindən müxtəlif
şəkillərdə inkişaf etdirilmişdi. Empirizm dalğası
bütün Avropanı «Təcrübəyə bağlılıq» ruhuna qərq
etdi.
Avropalıların fəlsəfədən şübhəyə düşdükləri bir
dövrdə digər tərəfdən görkəmli fransız filosofu
Rene Dekart
1
yeni bir fikirlə çıxış etməyə başladı.
Dekart avropalıların «şübhəsini» öz fikirlərinin əsası
qərar verdi. O şübhənin mövcudluğunu həqiqətin
mövcudluğuna dəlalət edən başlıca amil hesab
edirdi. Sonralar Dekart öz fəlsəfəsini «Goqito erqo
sum – düşünürəmsə, deməli mövcudam» prinsipi
üzərində sistemləşdirdi. Dekartın bu prinsipində
yanlış
məqamların
olduğunu
ikinci
fəsildə
1
Rene Dekart –1596-1650-də yaşamış fransız mənşəli filosof,
riyaziyyatçı, fizik və fizioloq. Niderlandda 20 il təhsil almışdır.
Ən böyük uğuru analitik həndəsəni yaratmasıdır. Həndəsədə
absis və ordinat oxlarını müstəvi üzərində ilk dəfə tətbiq etdiyi
üçün bu koordinatlar Dekart koordinatları adlanır.
İslam fәlsәfәsi ilә tanışlıq
14
açıqlayacağıq. Lakin qeyd etmək lazımdır ki, bu
filosofun Sofizm cərəyanından olan müasirləri ilə
mübarizəsindəki
nailiyyətləri
inkarolunmazdır.
Dekart
riyaziyyatda
analitik
həndəsənin,
kosmoqoniyada Günəş sisteminin təbii inkişafının,
fiziologiyada reaksiyaların reflektor hadisəsinin ilk
elmi təsvirlərinin banisi sayılır. Onun məhz bu elmi
nüfuzu öz fəlsəfəsinin vüs’ət tapmasında mühüm
rol oynamışdır.
Müasir Avropa fəlsəfəsinin formalaşması haqda
danışarkən İmmanuil Kantın
1
da rolunu qeyd etmək
lazımdır.
Onun
klassik
alman
idealizminin
yaranmasında da xüsusi xidmətləri olmuşdur. Kant
fəlsəfəsi özünün tənqidi çıxışları ilə fərqlənmişdir.
Bu fəlsəfəyə tənqidi fəlsəfə (critical philosophgy),
yaxud transsendental idealizm deyilir. Kant
empirizm
dalğasından,
başqa
sözlə
desək
«Təcrübəyə bağlılıq» ruhundan tam xilas ola
bilməmişdi. Bununla belə o, metafizikaya, xüsusilə
də Allaha inanmağın zəruri olduğunu deyirdi.
Yalnız, Kant təcrübədən kənarda qalan bu
varlıqların dərkolunmazlığını iddia edirdi. Bu
1
İmmanuil Kant –1724-1804-də yaşamış Alman filosofudur.
Köniqsberqdə anadan olmuş, klassik alman idealizmini
yaratmışdır.
Kosmoqoniyada
kainatın
dumanlıqdan
yaranmasını
iddia
edən
«Nebulyar»
hipotezini
irəli
sürmüşdür.
İslam fәlsәfәsi ilә tanışlıq
15
filosofa görə bizim hiss üzvləri ilə dərk edə
bilmədiyimiz şeylər «özündə şey» sayılmalıdır.
«Özündə şey» isə dərkolunmazlıqdır.
Bir müddət sonra Kant idealizmi məşhur filosof
Georq Vilhem Fridrix Hegel
2
tərəfindən inkişaf
etdirildi.
Hegel
alman
idealizminin
əsas
nümayəndələrindən sayılır. O, materiyanın deyil,
ruhun əsas və birinci olduğuna inanırdı. Lakin
Hegelin varlıq barədə sistemləşdirdiyi tə’lim,
həqiqəti bir növ inkar etmək idi. Bu tə’lim thesis-
antithesis-synthesis kimi formalaşan «inkarı inkar
qanunu» idi. Bu qanun iki əks şeyin vəhdətini
tərənnüm edir. Bu vəhdət, həm də mübarizədir. İki
əks şey bir-biri ilə mübarizə edir və nəticədə şey öz
əksini «inkar» edərək məhvə mə’ruz qoyur. Lakin
bu elə məhvdir ki, ondan inkarı inkar edən üçüncü
bir şey törəyir. Deməli, birinci şey – thesis, ikinci onu
inkar edən əkslik – antithesis və nəhayət yaranmış
üçüncü şey, inkarı inkar edən – synthesis -dir.
Hegelin bu təfəkkürü 19-cu əsrdə «Sol hegelçilər»in
meydana gəlməsinə səbəb oldu. Onların lideri Karl
Marks
1
idi. Marks, Hegelin idealizmini darmadağın
2
Georq Vilhelm Fridrix Hegel – 1770-1831-də yaşamış Alman
filosofu. Klassik idealistlərdən sayılır.
1
Karl Marks – 1818-1883-də yaşamış, məşhur materialist
filosof,
tarixi
materializm-marksizmin
banisi.
İnqilabi
fikirlərində proletar fəhlə sinifinin müdafiəsi mövqeyindən
Dostları ilə paylaş: |